Meemoeder.com

Week 25: Pap en een grotere speen

Week 25: Pap en een grotere speen

In week 25 leert Sebastiaan om te drinken met een grote speen en krijgt hij voor het eerst pap. Dat is allemaal nog niet zo makkelijk!

‘Week 25: Pap en een grotere speen’ In week 25 leert Sebastiaan om te drinken met een grote speen en krijgt hij voor het eerst pap. Dat is allemaal nog niet zo makkelijk! Lees het snel op http://bit.ly/PapSpeen

Ziekig

Maandagavond bleek Sebastiaan onverwachts weer ziekig te zijn. ’s Middags waren twee kinderen hier op bezoek gekomen, misschien hadden zij iets onder de leden. Aan het einde van de middag voelde mijn vrouw zich steeds beroerder en ze vond Sebastiaan ook onrustig. Ik had het niet zo door, totdat ik ’s avonds hem eten ging geven.

Eten ging steeds langzamer, maar hij leek ook erg moe te zijn. In één keer gooit hij een dikke vloedgolf melk eruit. Tot aan de onderkant van zijn slaapzak was alles doorweekt. Ik voelde, heel lekker, de stromen lauwe melk mijn mouw in lopen. Er zat nog wat in de fles, dus ik dacht: “Ok, drink dit nog maar snel even leeg. Dat zit er tenminste iets in de maag.” Dat lukte, maar met moeite.

Baby algemeen

Drie vloedgolven

Op het aankleedkussen trok ik snel al zijn kleding uit. Mijn vrouw lag inmiddels ziek in bed. Het moment dat ik met een toetendoekje de boel een beetje schoon wilde maken, gooit hij er nog drie vloedgolven uit. Ik dacht dat de hele fles er al uit was gekomen, maar schijn bedriegt. Hij spoot het recht omhoog de lucht in, zodat het met een flinke klets weer recht terug in zijn gezicht viel. Daardoor kon hij niet ademen, wat na het overgeven toch altijd wel prettig is.

Dus hij was helemaal in paniek en ik greep hem om rechtovereind te houden. Zijn hele aankleedkussen was een zwembad en hijzelf zat helemaal onder, inclusief luier.  Het is duidelijk: die kerel moet in bad. Maar ja, ik kon hem zo niet in bed leggen om dat bad klaar te maken. Ik besloot dat mijn vrouw er toch echt weer uit moest om het bad klaar te maken.

Warm water

Nou, mijn vrouw had het bad nog niet gepakt of ze klapte bijna neer op de vloer. Ok, die moest weer terug naar bed… Ik legde Sebastiaan maar met een hydrofiele luier over zich heen in de box, rende voor een emmer voor mijn vrouw en stormde naar de badkamer om het bad klaar te maken. Had ik al gezegd dat ik net uit de sportschool kwam?

Bleek het warme water op te zijn! Dit is wel zo’n moment dat ik begin te vloeken… Mijn vrouw klauterde weer uit bed, haalde uit de keuken warm water (daar hebben we een aparte boiler) en viel weer terug op bed.

Nou, Sebastiaan kreeg snel een bad en ging naar bed. Om half 1 kon ik ook een keer gaan liggen. Ik was benieuwd hoe hij de nacht door ging komen met een lege maag, maar hij kwam pas weer om 6 uur om te eten. Dat vond ik knap!

Hij leek zich dinsdag wel weer beter te voelen. Mijn vrouw niet, die heeft nog een dag in bed gelegen. Ik was benieuwd wanneer ik weer de sjaak zou zijn. Tot nu toe is het alleen gebleven bij een vervelende, lamlendige verkoudheid…

Wegen

Donderdag vond ik het tijd om weer eens naar het consultatiebureau te gaan. We hadden al even een discussie over hoeveel hij nu moest eten, wanneer en hoe vaak. Omdat hij bijna zes maanden is, wordt het ook tijd om over te stappen naar de opvolgmelk. Een bezoekje leek me dus wel handig.

Daar werd Sebastiaan gewogen. Hij bleek maar 100 gram aan te zijn gekomen in vier weken tijd. Dat is echt véél te weinig. Normaal komen baby’s dat per week aan. Nou was ie wel ziek geworden, maar toch. Dat was wel een bevestiging voor ons dat we naar ons gevoel moeten luisteren.

Dat betekent dat we niet alleen ’s avonds een grotere fles moeten geven, maar gewoon bij elke voeding. ’s Avonds gaan we hem pap geven. Gelukkig kunnen die fruit- en groentenhapjes zo door blijven gaan, die hoeven nog geen maaltijd te vervangen. Daar is hij ook echt nog niet aan toe.

Pap

Ik ging dus gelijk naar de Etos voor pap. Daar vroeg een medewerkster of ik geholpen wilde worden. Ik zei: “Ja, ik moet pap hebben. Daar weet ik eigenlijk niks vanaf.” Ik keek naar alle opties pap. Stilte. Nog meer stilte. En de vrouw ging verder met haar werkzaamheden. Eh, ok? Ik was een beetje verbaasd, waardoor ik niet meer vroeg of ze me wilde helpen. Ik heb het zelf maar uitgezocht.

Het resultaat? Goede pap, geen goede speen. ’s Avonds zaten we met onze normale fles, waar die pap natuurlijk helemaal niet door kan. Had ik nou maar een beetje doorgepakt en gevraagd of ze me nog kwam helpen… Eten werd een drama en we maakten maar weer een normaal flesje voor hem.

Grotere speen

Zaterdag zijn we een papfles gaan halen. Het werd de Difrax Papfles XL. Daar kwam ik erachter dat we allang hadden moeten wisselen van speen. Blijkbaar heb je een speen voor 3+ maanden en voor 6+ maanden. Hoe moet je zoiets weten? We hebben het niet van het consultatiebureau gehoord ofzo…

Sebastiaan had dus al eerder aan een groter gaatje kunnen wennen en het eten had dus niet iedere keer zo lang hoeven te duren. Nu hebben we maar gelijk de speen voor 6+ maanden gekocht, die past namelijk ook op de fles van Dr. Brown, maar dat is natuurlijk heel erg wennen voor die kleine. Toen hij net geboren was, heeft hij heel hard leren zuigen, omdat het flesje iedere keer verstopt zat. Dr. Brown staat er ook om bekend dat het zwaarder zuigen is voor baby’s. Hij moet dus leren om minder snel te zuigen en sneller te slikken.

Avontuur met pap

Toen we hem voor het eerst met deze speen flessenvoeding gaven, was het één groot avontuur. Met zijn tweeën zijn we aan de slag gegaan: de een voedde hem, de ander hield spuugdoekjes in de aanslag. En hoppa, hij kletst alles achterover. Grote hoestbui, stromen melk uit zijn mond en een geïrriteerde baby, omdat hij niet gewoon normaal zijn flesje krijgt. Dat betekent supervaak stoppen om hem te laten boeren. Hij doet nu maar tien minuten over een flesje waar hij eerst 25 minuten over deed…

Maar wow, hij leert supersnel! De dag erna gaat al veel rustiger. Je ziet het verschil per fles.  Wij zijn natuurlijk erg trotse ouders nu. Iedere eetbeurt krijgt hij heel veel kusjes. Die aandacht van zijn mama’s vindt hij wel leuk.

Niet de grootste fan van pap

De eerste keer papfles gisteravond vond hij zeer vervelend. Moet hij wennen aan een grotere speen, moet hij óók nog wennen aan vlokken in zijn melk. De eerste paar teugen gingen ok (de melk stroomt er natuurlijk nog sneller uit door zo’n groot gat), maar daarna vond hij het tijd voor wat anders. Met moeite hebben we de fles erin gekregen. We zijn benieuwd naar de volgende papfles vanavond. Op zich gaat het rustiger drinken beter nu, dus dat is een pluspunt. We zullen het zien…

Weekend in Den Haag

Dit weekend waren we sinds lange tijd weer lekker thuis in Den Haag. Gewoon even helemaal niks: geen plannen en geen moetjes. We hebben allebei de dagen tot lekker laat in bed gelegen. Dat hadden we allebei hard nodig. We voelen ons gewoon niet zo lekker, ook niet omdat dit weer de tijd van het jaar is dat we in één week de beide sterfdagen van onze moeders hebben.

Shoppen

Zaterdag zijn we lekker gaan shoppen. Ik heb een nieuwe broek gekocht en mijn vrouw nieuwe schoenen. Verder hebben we vooral veel gewandeld: zaterdag 8,5 km en zondag 7 km. Ook hebben we alle kleding die we hebben gekregen doorgelopen, want Sebastiaan kan alweer richting maat 80. In elk label staat dat de maat voor 9-12 maanden of voor 12-15 maanden is. Eh… De onze is nog geen zes maanden…

Dat betekent ook dat er allemaal van die stugge broekjes in zitten, wat natuurlijk heel handig is als je kleine kruipt of loopt. Die van ons doet dat alleen nog niet, dus we hebben ook een extra, lekker zacht zittend broekje geregeld.

Volgende week hopen we dat het eten weer zo makkelijk is dat we niet meer samen hoeven te voeden.


Geplaatst

in

door