Meemoeder.com

Welke LHBT-Films Draaien op het Nederlands Film Festival 2018?

Welke LHBT-Films Draaien op het Nederlands Film Festival 2018?

Het Nederlands Film Festival 2018 wordt gehouden van 27 september tot en met 5 oktober en ik vertel je welke LHBT-producties je kunt zien.  Ik heb een lijst van mijn favoriete speelfilms, korte films en documentaires met LHBT-elementen gemaakt. Alle producties heb ik bekeken, dus ik kan je helpen met je keuzestress. De Engelse versie van deze blog vind je hier.

Nederlands Film Festival 2018 LHBT

LHBT-producties op het Nederlands Film Festival 2018

Het Nederlands Film Festival stuurde me een lijst met alle LHBT-producties die ze draaien en na het bekijken van de trailers en het lezen van de beschrijvingen koos ik van die lijst de films die ik zelf graag als gast zou willen bezoeken. Dat betekent dat niet alle LHBT-producties die je kunt zien op het Nederlands Film Festival in deze blog en onderstaande video worden beschreven. Maar wel bijna allemaal 😉

De productiemaatschappijen gaven me previews van de films, zodat ik jullie mijn mening over deze films kan geven en je kan helpen bij je keuzestress. Het is namelijk een flinke waslijst! Een productie, waar ik nu al best lang op wacht, kon me geen preview geven. Het materiaal is zondag waarschijnlijk beschikbaar. Als dat zo is, dan besteed ik volgende week apart een blog en vlog aan Anne+.

LHBT-films op het NFF 2018: Taxi Stories

Speelfilm, 101 minuten

De eerste film waarover ik het wil hebben, is Taxi Stories.  Van tevoren was ik eigenlijk het minst geïnteresseerd in deze film. Ik wist dat er drie verhaallijnen in zouden zitten, die allemaal iets te maken zouden hebben met een taxirit. Ik wist dat het zou gaan over klassenverschillen en dat er wat LHBT-elementen in verwerkt zouden zijn. Deze film was echt de grootste verrassing voor me.

De film speelt zich af in drie verschillende Aziatische steden: Beijing, Honk Kong en Jakarta. De kleuren en de mensen trekken me gelijk aan. Ik wil de achtergronden weten van de hoofdrolspelers. Ik vraag me steeds af waar het verhaal naartoe gaat. Met momenten bekijk ik alles vol afkeer en andere keren ben ik geboeid. De culturele verschillen zijn interessant en de omgevingen zijn prachtig. Er waren ook veel meer LHBT-elementen dan ik had verwacht.

Ik moet wel zeggen dat wij als mensen er niet goed uitzien in deze film. Eigenlijk zijn we maar een teleurstellend groepje wezens. Ja, na het kijken van deze film heb je gegarandeerd een hoop gevoelens.

LHBT-films op het NFF 2018: Mother’s Balls

Korte documentaire, 48 minuten

Voordat je Mother’s Balls kijkt, moet je wel wat van ballroom afweten. Als dit je eerste kennismaking ermee is, dan zullen je vragen heel lang onbeantwoord blijven en dat leidt af van het echte verhaal. Het echte verhaal draait om Ambers pogingen om Nederland en België kennis te laten maken met ballroom. Daar stopt ze veel tijd, geld, moeite en liefde in. Bij ballroom betekent dat je groep ook je familie is en dat komt heel erg naar voren in deze film.

Ik kon me heel erg in het einde vinden, wanneer Amber over haar familie begint te praten. Ze wil het niet, maar ze begint te huilen. Je leeft met haar mee. Als kind wil je gewoon dat je ouders van je houden. Het is heel mooi om te zien hoe ze die familieliefde vindt bij haar ballroomfamilie en hoe ze dat gevoel doorgeeft aan anderen. Gelukkig lieten ze Amber niet alleen als zelfverzekerde performer zien. Als ze kwetsbare Amber niet hadden laten zien, dan had ik meer afstand gevoeld met de ballroom scene. Dit gedeelte maakt ballroom meer toegankelijk. De 48 minuten vlogen voorbij.

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Otherland

Korte documentaire, 13 minuten

Otherland werpt een kleine blik op het leven van een van de mannen die bij House of Vineyard hoort. Elvin groeide op Sint Maarten op en als homo had hij het gevoel dat hij daar stikte. Elvin ontdekte ballroom via een vriend. Samen oefenden ze in het donker want “als ze ontdekt zouden worden, dan zouden ze worden vermoord”.

Zijn verhaal eindigt als hij in Rotterdam aankomt. Tot dan zien we hem dansen in wedstrijden (met Amber), zien we hem alleen en zien we hem met zijn moeder. Dit is veelal in slowmotion gedaan, zodat je echt naar zijn verhaal kunt luisteren en tegelijkertijd op zijn dansen kunt letten.

Ik wilde weten wat er gebeurde nadat hij in Rotterdam aankwam, hoe hij zich voelde en hoe hij bij House of Vineyard terecht is gekomen. Ik leefde dus behoorlijk mee met deze documentaire.

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Dòst (One Night Stand XIII)

Tv-film, 41 minuten

Ik vond Dòst echt heel leuk. De omgeving was bekend terrein voor me, omdat ik ook in een dorp opgroeide met veel weilanden om me heen. Deze film richt zich op twee jongens die als aspergestekers op het land werken.  Het is allemaal zo herkenbaar, hoe gênant de jongens en meiden bezig zijn als het gaat om hun eerste zoen. Plaatsvervangende schaamte voelde ik af en toe.

Halverwege de film veranderen dingen. Je bent op reis gegaan met de hoofdpersoon, maar nu begin je hem steeds minder leuk te vinden. Ja, je vindt het erg voor hem, maar je vindt alles tien keer erger voor de andere jongen. Wat een groepsdruk zit er in deze groep jongens.

Na het kijken van de film vroeg ik me echt af hoe het nu verder ging en wat er met de twee hoofdpersonen gebeurde. De acteurs waren ook echt bijzonder goed gecast!

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Stille Dorst

Korte film, 22 minuten

Stille Dorst bekijkt het moment dat Tarik een vakantiehuisje huurt van Jonas om zijn scheiding te verwerken. Er worden maar weinig zinnen gebruikt en je voelt lange stiltes. Daardoor ben je echt gefocust op wat Tarik ziet en je vraagt je constant af wat hij denkt. Zijn innerlijke strijd is duidelijk zichtbaar, wat erg krachtig is. Ook al duurt de film slechts 22 minuten, toch voelt hij wat te lang. Ik denk dat het komt omdat de film zich zo richt op details en vaak stiltes laat vallen. Wel vond ik het moment mooi dat de twee mannen naar buiten gingen om rust te vinden. Je hoort allerlei natuurgeluiden en ik werd er bijna zen van.

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Wognum

Korte documentaire, 54 minuten

Wognum was ook een complete verrassing voor me. Deze korte documentaire is heel speciaal omdat je twee totaal verschillende werelden ziet en slechts één hoofdpersoon. Matthijs is 42 en gabber. In de eerste minuten voel je zijn eenzaamheid, wat behoorlijk pijnlijk is. Op grote, drukke feesten maakt hij niet echt contact met iemand. Je komt erachter dat hij een vriend heeft, maar thuis loopt het ook niet lekker. Het lijkt alsof hij geld heeft en dat hij het gevoel heeft dat anderen hem daarvoor gebruiken. Op zolder heeft hij modeltreinen waarmee hij speelt en je merkt dat hij zich daar veilig voelt.

Dan ontdek je een andere kant van Matthijs. Je vraagt je af wat iemand zoals hij in een pianozaak doet, totdat hij begint te spelen. Dan weet je waarom. Het is heel mooi om hem te zien spelen. Het einde is vrij emotioneel en hartverwarmend. Het is prachtig om te zien als iemand eindelijk erkenning krijgt voor zijn talent en dat is duidelijk nog nooit echt gebeurd bij hem.

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Vlam

Korte film, 16 minuten

Vlam duurt slechts zestien minuten en toch zie je heel veel. De film draait om een campingtripje van twee vriendinnen, die drie Franse jongens ontmoeten. Het eerste wat opvalt, is de kleuren van deze film. Er worden veel neonkleuren en felroze gebruikt, wat het verhaal een beetje absurd maakt. Op een gegeven moment blowen ze ook, waardoor het bijna lijkt alsof je alles in een waas ziet.

Het verhaal is ook heel herkenbaar. Je herinnert je vast nog wel een keer dat iemand die je heel leuk vond recht voor je neus met iemand anders ging zoenen. Je herinnert je vast ook de stomme dingen die je daarna deed.

Door het einde vroeg ik me ook echt af wat er daarna gebeurde. Ik wilde dat de film langer duurde!

LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018: Yulia & Juliet

Korte film, 11 minuten

Yulia & Juliet is een briljante korte film. Yulia en Juliet zijn verliefd op elkaar, maar zitten in een jeugddetentiecentrum. Doet je dat ook denken aan Orange is the new black en Celblok H? Nu kunnen we Yulia & Juliet daaraan toevoegen. Je kunt dat opgesloten gevoel echt goed voelen. Ze spreken met elkaar via het ventilatiesysteem, ze fluiten om aan elkaar te laten weten dat ze in dezelfde ruimte zijn en regelen korte momenten met elkaar. Deze film weet in zo’n korte tijd de bekende elementen van Romeo & Julia van Shakespeare goed te gebruiken en het is een leuke, moderne versie van deze klassieker.

LHBT-films op het NFF 2018: Dante vs. Mohammed Ali

Korte film, 28 minuten

Dante vs. Mohammed Ali is een absurde en vermakelijke korte film. Je bent je de hele tijd aan het afvragen in welke tijd dit zich afspeelt. Hoe Wolf praat (hij noemt zichzelf Dante), doet je denken aan de Middeleeuwen. Of is het een toneelstuk dat vertolkt is naar film? Maar de kleding doet me juist weer denken aan de jaren 80/90. En waar op deze aardbol is het hele dorp geobsedeerd door een wekelijkse bokswedstrijd op een boot? Deze film roept meer vragen op dan dat hij beantwoordt. Dat is niet erg. Je komt voor het liefdesverhaal en die begeleidt je door alle gekkigheid.

Bonus LHBT-film op het Nederlands Film Festival 2018: Niemand in de Stad

Speelfilm, 98 minuten

Ik ga Niemand in de stad niet aanraden als LHBT-film. Helaas, de film is slachtoffer van de ‘Bury Your Gays trope’. Daarover kun je hier, hier en hier lezen. Als je dus op zoek ben naar positieve queer representation, dan is deze film niet voor jou.

Dat gezegd hebbende, als je dat oké vindt en je wilt de schoonheid van de film elders vinden, dan is Niemand in de stad een goede keuze. De film heeft erg leuke acteurs en erg leuke momenten (ik moest in het begin bijna overgeven en toch lachen) en het neemt je mee op de reis van de hoofdpersoon. Die vind je overigens niet altijd even leuk en zijn acties ook niet, maar je snapt wel dat hij het allemaal uit probeert te vogelen, dat hele volwassen worden.

Dus ik wil deze film wel toevoegen aan mijn lijst met de kanttekening erbij dat het niet om een positieve weergave van onze gemeenschap gaat.

Volg je me al op YouTube?

Andere LHBT-films op het Nederlands Film Festival 2018

Andere LHBT-films die je op het Nederlands Film Festival 2018 kunt zien, zijn At Midnight Plays a Dance-Tune, Error of Eros en A Double Life.


Geplaatst

in

door