Meemoeder.com

Ons traject tot aan de zwangerschap

Ons traject tot aan de zwangerschap

Voordat we eindelijk zwanger zijn geworden, heeft er een heel proces plaatsgevonden. Hier vind je ons traject tot aan de zwangerschap.

traject tot aan de zwangerschap

Traject tot aan de zwangerschap: inschrijven bij vruchtbaarheidskliniek

We hebben allebei gestudeerd in Groningen en via via hoorden we dat de wachttijd wel 4 jaar was. Wij woonden inmiddels in Den Haag, maar wij wisten niet hoe lang de wachttijd hier was. We konden terecht bij Medisch Centrum Kinderwens te Leiden.

Introductiebijeenkomst MCK

Eerst moesten we in september 2014 een introductiebijeenkomst volgen met tientallen andere lesbische stellen. Als we heel eerlijk moeten zijn, vonden we dit echt niet prettig. In zo’n vroeg begin deel je het onderwerp kinderen krijgen het liefst niet met een groep. Gelukkig zagen we niemand die we kenden. Maar goed, vanuit het standpunt van MCK is het natuurlijk heel begrijpelijk dat zij deze verplichte bijeenkomsten organiseren. Er bestaan veel vragen en zij horen die dag in dag uit.

Tip: Als je belt om je aan te melden voor deze bijeenkomst, plan dan gelijk het intakegesprek in. Wij hadden op dinsdag deze bijeenkomst en donderdag konden we al op intake. Iedereen die pas na deze bijeenkomst de intake regelde, moest een week of 5-6 wachten.

Baby algemeen

Intake en wachten

De wachttijd was slechts 8 maanden! Oeps. Daar waren we niet op voorbereid. We dachten dat de wachttijd heel lang zou zijn, dus we gingen ons alvast aanmelden. We hebben daarom aangegeven dat we pas een jaar later in het donorproces wilden worden opgenomen. Mijn vrouw deed alvast de testen die je moet doen voordat je met de inseminatie verder gaat. Na een paar maanden was er ook nog een telefonische afspraak om te kijken hoe we er op dat moment over dachten. Alles nog prima.

Het telefoontje

En dan ontvang je ineens een mail met een datum voor een telefonische afspraak. Ze hebben een donorvoorstel voor je! Twee hele weken wachten. Dat is best spannend. Toen we de kenmerken van de donor te horen kregen, moest ik even een traantje wegpinken. We hadden besproken dat, zoals gebruikelijk bij MCK, de donor op mij zou lijken, zodat het kindje een perfecte combinatie van ons tweeën zou zijn. Je weet het, maar toch. Toen ik hoorde hoe alles klopte, vond ik dat machtig mooi.

Vervolggesprek en inseminatie

Tijdens een vervolggesprek krijg je te horen hoe alles nu zal gaan. Mijn vrouw moest de vruchtbaarheid in de gaten gaan houden. En ja hoor, daar is de piek, in het weekend dat we vieren dat we twee hele jaren getrouwd zijn. Mooi toch?

Dit is het moment waarop ik MCK ook echt wil prijzen. Ik was van tevoren bang dat ik, als meemoeder, me helemaal niet met het proces verbonden zou voelen en dat ik maar een wormvormig aanhangsel zou zijn: wat moet je ermee? Wat is mijn waarde? Echter, het hele jaar lang ben ik overal bij betrokken geweest en is de donor onze donor, niet de donor van mijn vrouw.

Het moment dat we klaar zijn voor de inseminatie hoor ik mijn geboortedatum. Ik schrik op uit mijn gedachten: dat klinkt als een bekende datum. Ja, ze controleren of ik ik ben. En of mijn vrouw mijn vrouw is. Wij samen. Het is ons donorzaad. “Wauw,” denk ik bij mezelf.

Traject tot aan de zwangerschap: na de inseminatie

Slechts 40-50% van de mensen is zwanger na de derde inseminatie. We moesten er deze eerste keer dus niet te veel van verwachten. Hopen doe je wel.

Je zou maar bijna een botsing krijgen na de inseminatie. Jup. Dat gebeurde er. We rijden een parkeergarage in en iemand rijdt met een vaartje achteruit zonder ons te zien.  Ik zie het gebeuren en ik zie dat mijn vrouw het niet ziet. Ik begin maar te gillen, want ik wist echt niet wat ik moest doen. Zij vol op de rem en toeteren. Het was een erg snuggere bestuurder, want hij/zij remde gelijk! Wow. Tien centimeter hè. Ik dacht nog: als die shock maar geen slechte invloed heeft op deze inseminatie.

Nee hoor. We scored! Gelijk de eerste keer zwanger. We’re lucky bastards!

Dit is ons traject tot aan de zwangerschap, maar dit kan natuurlijk bij iedereen anders verlopen. Pin je er dus niet op vast! Lees hier gastblogs van anderen: een en twee.


Geplaatst

in

door