Meemoeder.com

Week 7: Babymassage en eerste lachje

Week 7: Babymassage en eerste lachje

In week 7 krijgen we de lelijkste babypasfoto ooit, doen we een cursus babymassage, vragen we een identiteitskaart aan voor Sebastiaan, verzamelen we babykleding die weg kan en lacht Sebastiaan voor het eerst.

‘Week 7: Babymassage en eerste lachje’ In week 7 krijgen we de lelijkste babypasfoto ooit, doen we een cursus babymassage, vragen we een identiteitskaart aan voor Sebastiaan, verzamelen we babykleding die weg kan en lacht Sebastiaan voor het eerst. Lees het snel op http://meemoeder.com/week-7-babymassage-en-eerste-lachje!

Pasfoto

Maandag heeft mijn vrouw een pasfoto laten maken van Sebastiaan, omdat we een paspoort voor hem gaan aanvragen. Ze was al eens binnengelopen bij de fotograaf om de hoek om te vragen hoe dat precies gaat. Het handigst was om hem geen wit aan te trekken en hem een blauwe capuchon te laten dragen. Kleurtechnisch is dat beter (mooie blauwe ogen versus een babylijkje) en zo zie je de vingers niet het hoofd rechthouden.

Nadat ze terugkwam van de fysio, liep ze direct door naar de fotograaf. Daar is echt de lelijkste babyfoto ooit uitgekomen, hahaha. Een verfrommeld gezicht, één oog maar halfopen en die capuchon tegen hem aangedrukt. Daar mogen de autoriteiten vijf jaar lang tegenaan kijken.

We willen volgend jaar een reis maken naar Amerika. De regels zijn schijnbaar aangepast, want de fotograaf had het over een foto op het visum. Of we die gelijk wilden laten maken. Nou, we wachten wel even. Over een paar maanden is dat gezicht weer anders. Laat naar Amerika nou net een van de strengste grenscontroles zijn…

Baby algemeen

Cursus babymassage

Woensdagochtend hadden we een cursus babymassage. Deze bestaat uit vier delen. Ik merk dat Sebastiaan het heerlijk vindt als ik hem na het badderen masseer, dus het leek me niet gek om nog wat meer technieken onder de knie te krijgen. Mijn vrouw wilde er ook graag mee aan de slag, dus daar zaten we dan. “Van wie is de baby?” vroeg de docent. “Van ons.” “Oh sorry, sorry (x20) – oude rolpatronen – blah, blah – sorry, sorry.” Het is goed hoor….

Er is nog één andere vrouw met baby. Het is dus net een privécursus.  Haar baby is veel kleiner dan die van ons, maar wel 3 weken ouder. Ik vond het heel grappig. Ik heb weinig verstand van baby’s en ik hoor wel steeds dat de onze bovengemiddeld groot is, maar nu zie ik het een keer. Die van haar is namelijk gemiddeld. Je ziet wel dat, ondanks dat hij kleiner is, hij duidelijk ouder is qua gezicht, uitdrukkingen, communicatie en bewegingen.

Ik had het wel leuk gevonden als er nog meer baby’s waren, gewoon om te zien hoe Sebastiaan dat zou vinden, maar er waren gewoon niet meer aanmeldingen. Deze cursus is ook wel een béétje zweverig, moet ik zeggen. Die van onze voorkeur was al volgeboekt. Omdat mijn vrouw deze nog in haar verlof kon doen, zijn we voor deze gegaan.

Baby’s moeten blijkbaar altijd flink wennen aan nieuwe omgevingen, geluiden en mensen, dus we hebben ons alleen bezig gehouden met de benen. Ik zag niet een supergroot verschil tussen gespannen en ontspannen bij de verschillende oefeningen, dus dat kan met het wennen te maken hebben. Aan het einde van de cursus was hij wel meer ontspannen dan aan het begin.

Wie weet kun je de volgende keer grotere verschillen zien, als we ook echt met het hele lichaam aan de slag kunnen. Ik ben er alleen volgende week niet, dus ik moet het maar doen met het werkboekje en de aanwijzingen van mijn vrouw.

Identiteitsbewijs

Mijn vrouw heeft gekozen voor een ID-kaart in plaats van een paspoort op aanraden van de gemeente. We gaan voor mei nieuwe pasfoto’s laten maken, zodat ze het aan de grens eerder accepteren. Sja, wat moet je met zo’n veranderend gezicht? We zullen niet de eersten zijn met een babypaspoort. Maar goed, mijn vrouw koos voor minimale risico en vroeg een kaart aan, zodat we hier in ieder geval mee op reis kunnen in oktober.

Babykleding

Vorige week hebben we drie flinke wassen gedaan, allemaal met babykleding in maat 62. We hebben echt veel te veel kleding, haha. Over maat 56 heeft hij 6 weken gedaan, dus ik ga uit van maximaal 8 in deze maat. Dat wordt dus héél veel verschillende outfits voor ons schatje! We hebben nog een paar rompers met lange mouwen gehaald voor onder leuke T-shirts, maar dat is het dan ook.

We hebben een selectie gemaakt van kleding waar we geen gebruik van gaan maken. Dat is bijvoorbeeld kleding die duidelijk voor de winter is, terwijl we nu eindelijk eens de warmere dagen ingaan.  Maat 50 hadden we al gedoneerd aan de kraamverzorgster, want die kende wel een gezin dat het hard nodig had (en Sebastiaan paste daar vanaf de geboorte al niet in). We hebben dus een stapel maat 56 en een stapel maat 62. Voor een paar knaken gooien we deze stapel kleding op Marktplaats, zodat een ander gezin er weer van kan genieten en wij het niet mee hoeven te verhuizen.

In week 7 krijgen we eindelijk het eerste lachje

Het is gebeurd! We hebben er zo naar uit gekeken. Sebastiaan begon echt te lachen. Ik had een glimlach verwacht, misschien met een licht lachgeluidje, maar meer niet. Sebastiaan gooide zijn mond open, zijn hoofd ging naar achter en keiharde geluiden kwamen eruit. Hij probeerde ha ha, maar dat was nog te moeilijk. Gewoon eruit stoten wat eruit gestoot kan worden.  Wat een vrolijk gezicht! Ik werd er lichtelijk emotioneel van.

Sindsdien heeft hij elke dag wel een keer gelachen. Zo leuk is dat. Zijn rechtermondhoek gaat hoger dan de linker.

Zaterdagochtend heb ik lekker met hem geknuffeld. Ik was even weggegaan en kwam weer terug. Toen hij mij zag, begon hij breeduit te lachen. Ik vond dat zo speciaal. Hij herkent mij én hij is blij om mij te zien. Fijn om wat bevestiging te hebben…

In week 7 genieten we van lekker weer

Het is weer lekker weer!! Zaterdag zijn we vrienden gaan opzoeken op een park hier in Den Haag. We schoven de banken naar buiten, hadden een BBQ meegenomen, evenals genoeg luiers en eten voor Sebastiaan. We werden verwelkomd met een Martini Prosecco. Proost op het goede leven!


Geplaatst

in

door