Meemoeder.com

Week 22

Week 22: Kwalen en cursussen

In week 22  gaat de zwangerschap even wat minder,  kopen we babyposters, beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders en lopen we tegen wat stereotypen aan.

'Week 22: Kwalen en cursussen' In week 22 gaat de zwangerschap even wat minder, kopen we babyposters, beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders en lopen we tegen wat stereotypen aan. Lees het snel op http://meemoeder.com/week-22/

In week 22 gaat het even wat minder

Deze week is behoorlijk heftig geweest. Maandag zijn we naar de verloskundigenpraktijk gegaan. Met de baby is alles goed. Het hartje klopte weer lekker. Maar met mijn vrouw gaat het allemaal wat minder. De zwangerschap valt haar zwaar. De verloskundige heeft mijn vrouw duidelijk gemaakt dat ze het rustiger aan moet doen, omdat de baby anders te vroeg geboren kan worden. Ze moet dus ruimte voor ontspanning inbouwen in haar agenda. Toen ik het zei, kwam het niet echt aan. Nu wel. Deze week heeft ze daar flink aan gewerkt.

In week 22 weet de verloskundige niet wie van ons twee zwanger is…

Stel, je loopt als meemoeder als eerste de kamer van de verloskundige in. Je schudt haar hand en je vrouw komt ook binnen. Jullie gaan zitten. Wat zijn dan diverse scenario’s om het gesprek te beginnen?

Dit is er een van: de verloskundige richt haar blik op jou en ze vraagt hoe het met je gaat. Je wilt zeggen dat het prima gaat, totdat je de vraag beter begrijpt. Je kijkt je vrouw aan. Naar haar buik. Het begint je te dagen dat de verloskundige denkt dat jij zwanger bent. Awkward….

Mijn look is niet beperkt tot negen maanden, dus ik zei maar dat ik er altijd zo uitzie en dat mijn vrouw zwanger is. Als er op dat moment een speld was gevallen, hadden we hem waarschijnlijk gehoord.

Baby algemeen

Nijntje en Winnie de Poeh

Om het over wat leukers te hebben: we hebben voor in de babykamer vrolijke posters van Nijntje en Winnie de Poeh besteld. Onze babykamer bestaat nu voornamelijk uit de kleuren beuken en wit. We wilden wat meer kleur toevoegen, maar als je op babyposters zoekt, dan krijg je alleen maar pasteltinten. Saai hoor.

De uitleg hiervan is dat rust aan de ogen fijn is. Alleen is onze babykamer nu een oase van rust. Als in: alleen maar rust.  Zo’n baby kan in het begin niets zien en daarna kan het wat vlakken onderscheiden. Pasteltinten kan zo’n kindje dan toch nog niet zien? Dan maar een klein kleurvlakje op de muur. Ze zijn ongeveer 30 bij 40 cm, dus je hebt niet gelijk een overkill aan kleur. Hieronder zie je drie van de vier posters.

'Week 22: Kwalen en cursussen' In week 22 gaat de zwangerschap even wat minder, kopen we babyposters, beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders en lopen we tegen wat stereotypen aan. Lees het snel op http://meemoeder.com/week-22/

In week 22 beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders

Deze week begonnen we ook aan de cursus voor aanstaande ouders waar we ons voor hadden ingeschreven. Er zijn nog vijf andere stellen. Het zijn in totaal acht bijeenkomsten: zeven voor de bevalling en één erna. Het is op dinsdagavond van half acht tot half tien.

Deze eerste bijeenkomst bestond uit het leren kennen van de andere stellen en het achterhalen van hoe ver iedereen is. Wat is de uitgerekende datum? Waar wil je bevallen? Heb je kinderopvang geregeld of is dat niet nodig? Heb je last van zwangerschapskwaaltjes? Dat soort dingen.

Het eerste stel bevalt als het goed is eind maart en wij als laatste begin juni. Daar zit dus een verschil van 2,5 maand in. De meeste stellen willen in het ziekenhuis bevallen. Onze begeleiders vonden dat echt een specifieke ontwikkeling van de afgelopen 2-3 jaar. Ze hebben hun cursus daardoor ook aangepast, zeiden ze.

Zwangerschapskwalen

Mijn schat, de topper, was degene met de meeste zwangerschapskwalen. Ze had zo’n beetje alles wat de begeleidsters opnoemden. En verder zei bijna iedereen dat ze vrij weinig merkten. Oh ja, eentje merkte in haar 25e week dat ze wat last had van haar onderrug na de 8 km heen en 8 km terug fietsen naar haar werk. Als blikken konden doden…

De diëtiste gaf wat tips mee voor het eten. We deden daar al heel wat van, maar ondanks alles blijft dat brandend maagzuur maar terugkomen. Het is mijn vrouw deze week eindelijk gelukt om het rustiger te krijgen. Ze heeft alle koolzuur verbannen in plaats van alleen geminderd.

Me Tarzan, you Jane!

Wat ik alleen erg jammer vond, was dat alles zo stereotiep verteld werd. Een van de begeleidsters had het de hele tijd over de vaders. Ook al heb je niet zo vaak te maken met lesbische stellen, ik zit daar wel. Je ziet mij wel. Je spreekt mij wel aan. Heb het dan niet alleen over de vaders van de groep. De andere begeleidster hield daar gelukkig wel wat meer rekening mee en had het over de partner.

We moesten ook vertellen of we borstvoeding of flesvoeding willen gaan geven. Wij willen flesvoeding gaan geven. “Oh ja”, riep die ene, “dan kunnen jullie het natuurlijk lekker samen doen!” Ik riep: “Ja, dat klopt!” Toen drong het pas tot me door. Ze had het niet over het feit dat we het fijn vinden dat we het voeden kunnen afwisselen, zodat we allebei wat meer kans hebben op een redelijke nacht. Nee, ze had het over het ‘feit’ dat ik natuurlijk ook zo’n enorm woeste drang van binnen voel om mijn kind te voeden en te verzorgen en dat ik mijn innerlijke moeder koest heb moeten houden om mijn vrouw de gunst te geven deze zwangerschap te volbrengen in plaats van ik. En in mijn enthousiasme heb ik dit stereotype bevestigd. Ik kan mezelf nog steeds voor het hoofd slaan…

Papa

We kregen ook de hand-outs voor de komende weken. Twee daarvan gaan over de vader. Ze heten: ‘Papa regelt’ en ‘Voor de aanstaande vader’. Papa regelt de verzekering en papa klust in de babykamer. Zal ik deze taken dan maar op me nemen? Tel daarbij teksten als ‘je vrouw is de weg kwijt door de hormonen en je moet alleen maar begripvol ja knikken, ook al heeft ze net de tv met een bijl in elkaar geslagen’ en ‘ze gaat door haar nesteldrang alles poetsen, dus ruim op wat niet gevonden mag worden’ en je kunt mij van de vloer vegen. Van het janken!

Ontspannen weekend

Naar aanleiding van het gesprek met de verloskundige, hebben we dit weekend echt even tijd voor onszelf genomen. We hebben een afspraak in Zutphen geannuleerd en zijn in onze eigen omgeving gebleven. Zaterdag hebben we Delft bezocht. Ik vind het fijn om uitjes te krijgen voor mijn verjaardag. Als we dan een dagje op pad gaan, is het leuk om ergens als cadeautje te kunnen lunchen of borrelen. Deze dag hebben we dus van een mooie lunch kunnen genieten aan de markt.

Er bleek ook een carnavalsoptocht aan te komen. Ik ben geboren en getogen in Noord-Brabant, dus ik had wel zin om dit te zien. Met een kopje thee en uitzicht op de tocht, zaten we te wachten. Na een uurtje kwam de Grote carnavalsoptocht er eindelijk aan. Sorry Kabbelgat, maar dit is geen carnavalsoptocht. Jullie hebben een stuk of 15 wagens geregeld, wat vlaggetjes opgehangen en een muziekje opgezet. Ik raad jullie carnavalsvereniging een meeloopstage onder de rivieren aan!

Helaas, helaas, mijn vrouw kreeg toch weer een harde buik, dus we zijn snel daarna naar huis gegaan. Thuis heb ik lekker gekookt en zijn we naar de bios gegaan. Zondagochtend hebben we ook nog een biosje gepakt. Zo hebben we het toch nog voor elkaar gekregen om deze week ontspannen en gezellig af te sluiten.