Meemoeder.com

Week 14

Week 14: geluk en ongeluk

In week 14 brengen de gebeurtenissen mij geluk en ongeluk. We luisteren voor het eerst naar het hartje van de baby, we klussen wat, we krijgen een nieuwe kast, maar ik loop ook een fikse brandwond op in de sauna.

In week 14 brengen de gebeurtenissen mij geluk en ongeluk. We luisteren voor het eerst naar het hartje van de baby, we klussen wat, we krijgen een nieuwe kast, maar ik loop ook een fikse brandwond op in de sauna. Lees het op http://meemoeder.com/week-14/!

Het hartje horen in week 14

Maandagmiddag stond alweer de tweede afspraak met de verloskundige gepland. Ook deze keer weer een aardige dame. We kwamen er eigenlijk achter dat we iedere keer geen idee hebben wat we moeten verwachten van de afspraak. Ze sprak met mijn vrouw door hoe ze zich voelde. Daarna zei ze: “Ok, dan gaan we nu even luisteren.” Wij allebei verbaasd. Blij verrast.

Mijn vrouw mocht op de tafel gaan liggen en ze ging met een soort bolletje over haar buik. En ja hoor, daar klopte een hartje! Wat ontzettend gaaf! We werden er allebei helemaal blij van. Waardoor mijn vrouw begon te lachen en er direct een dikke ruis over de versterker heen kwam, ghehe.

Baby algemeen

Wat ontzettend mooi om zo in contact te komen met je kindje. Mijn vrouw voelt het in haar buik natuurlijk, maar voor mij zijn dit de momenten waarop ik ietsjes dichterbij kan komen. Het hartje klonk goed, nog ietsjes te snel, maar regelmatig en geen ruis. Heel bijzonder dit! Ik kon nog net een stomme grap (“Kan ie* al praten?”) onderdrukken. Voor dit soort prachtige momenten onderbreek ik mijn werkdag maar al te graag!

We hebben ook alvast de 20 wekenecho ingepland (oh my god, in januari zitten we al op de helft!). Mijn vrouw moest ook weer op de weegschaal gaan staan. Ik riep nog: “Het moment van de waarheid!” Tromgeroffel… Nul gram aangekomen. Helemaal niets. Drie cupmaten gegroeid, maar geen extra gewicht. Ok! Schijnt normaal te zijn…

*Nee, we weten het geslacht niet en gaan dit ook niet voor de geboorte bekendmaken 😉

Een toch niet zo’n ontspannen dagje

Ik kon wel wat ontspanning gebruiken, dus ik ging met een vriendin naar Elysium voor sauna en waterpret. We boekten nog een gezichtsbehandeling en een lunchbuffet. Heerlijk hebben we genoten van sauna’s, baden en de lunch.

Na de lunch sloeg de dag alleen volledig om. We liepen een sauna in, die op dat moment best druk was. We wilden naar links om te zitten, maar een meneer, die op de bovenste laag had gelegen, stond op zonder even te zitten en wilde in zijn slippers stappen. Hij verloor zijn evenwicht, greep mij bij de bovenarmen en probeerde zijn evenwicht terug te krijgen. Mijn hele lichaam schreeuwde nee, want ik wist dat links van mij een kachel was. En ja hoor, hij drukt mij zo bovenop de gloeiendhete kachel.

Brandwond

Ik schreeuwde “Auw, g*dverdomme!” In een stille sauna heeft dat best een impact, dus iedereen staart me aan. De man zegt sorry en loopt weg. Een man rechts van mij zegt “Ja meid, je moet ook niet aan die kachel zitten.” Dit is allemaal te veel om te verwerken, dus ik bedenk me dat ik moet gaan zitten. Maar als ik zit, bedenk ik me dat zitten in een sauna met een brandwond niet goed is. En dat iedereen naar mijn naakte lijf staart en dat ik niet weet hoe de vellen erbij hangen. Ik wil weg, nu.

Buiten vraagt mijn vriendin of het gaat. Nee, het gaat niet. Ik weet dat het mis is en dat ik hulp nodig heb. Op naar de EHBO-ruimte. Ondertussen begin ik te huilen van de schrik en de pijn. Bij de EHBO is niemand, dus mijn vriendin gaat iemand halen. Inmiddels ben ik van verdrietig naar woedend gegaan. Die vent is zomaar weggelopen! En die pijn is bijna niet te houden, dus ik ga maar lopen. Gelukkig zijn er zo mensen die me de ruimte in laten en die de BHV’er erbij halen.

Nicky, dank je wel voor alles, je hebt mij en mijn vriendin zo goed geholpen! De wond werd ontzettend goed gekoeld en we hebben de huisarts gebeld wat te doen (ik noemde Nicky ‘mijn BHV’er’ en daar hebben we nog smakelijk om gelachen later). De hulp van Nicky en de rest van Elysium is ontzettend professioneel en meelevend geweest. We kregen zelfs een voucher om terug te komen en de dag erna belden ze hoe het met me ging.

Naar de SEH in week 14

Op naar de spoedeisende hulp. Daar een dik verband gekregen. Het voelde net alsof ik een pamper om had gekregen! Het resultaat van meneers handigheid was een tweedegraads brandwond van ongeveer 10 bij 15 cm op mijn linkerbil, waaronder een dichte blaar, een hoop losse vellen en de rest open wond. Ik denk niet dat die sorry deze situatie voldoende dekte. Een “hoe voel je je?” misschien. Een “kan ik iets doen?” misschien. Een “kom, we gaan naar de EHBO” misschien. Maar, beste meneer, die sorry was zeker niet voldoende!

Mijn vrouw geschrokken natuurlijk. Toen ik thuis was, had ik een uurtje voor mezelf en dat had ik echt even nodig om alles nog eens door te lopen. Wat heftig allemaal. Daarna lekker mijn vrouw knuffelen, het aan haar navertellen en in haar armen nog een traantje laten.

In week 14 brengen de gebeurtenissen mij geluk en ongeluk. We luisteren voor het eerst naar het hartje van de baby, we klussen wat, we krijgen een nieuwe kast, maar ik loop ook een fikse brandwond op in de sauna. Lees het op http://meemoeder.com/week-14/!

Bezorging kast

Gelukkig kwam woensdagmiddag de kast die we de vrijdag ervoor hadden besteld. De twee beste kerels hadden er bijna twee uur voor nodig om hem in elkaar te zetten. Haha, no way dat ons dat met gemak was gelukt. Ik ben blij dat we zijn gegaan voor montage. Woensdagavond heb ik wel nog met mijn bijna-pamper-geval op mijn bil het nieuwe badkamerkastje in elkaar gezet. Girl power! 😉

In week 14 brengen de gebeurtenissen mij geluk en ongeluk. We luisteren voor het eerst naar het hartje van de baby, we klussen wat, we krijgen een nieuwe kast, maar ik loop ook een fikse brandwond op in de sauna. Lees het op http://meemoeder.com/week-14/!

Donderdag filmdag

Donderdag was het dan toch hoog tijd om een klein stukje te ontspannen. Mijn vrouw en ik zijn op date gegaan naar de Pathé. We wilden graag de film Suffragette zien. Heel blij dat we zijn gegaan. Je wordt er misschien niet heel blij van, maar je beseft toch weer hoeveel kracht er nodig is geweest om ons stemrecht te laten hebben. Oei, en die aftiteling… Ik zou gaan kijken als ik jou was!

Klussen

Vrijdagavond hebben we via Marktplaats een ledikant opgehaald. De mensen waarvan het bedje was, hielden nogal van kruidig eten, de ramen dicht en de verwarming hoog, dus we moeten nog even met een sopje aan de gang om te kijken of de geur wat frisser kan worden, haha.

Zaterdag kwam mijn vader om onze klapdeuren te monteren en in de badkamer nog wat dingen aan te passen. Gezellig! We komen steeds een stapje verder in onze voorbereiding.  Ook heeft mijn vrouw de Zwangerbox opgehaald bij de Etos. Die cadeautjes en het uitpakken zijn iedere keer heel leuk!

In week 14 brengen de gebeurtenissen mij geluk en ongeluk. We luisteren voor het eerst naar het hartje van de baby, we klussen wat, we krijgen een nieuwe kast, maar ik loop ook een fikse brandwond op in de sauna. Lees het op http://meemoeder.com/week-14/!

Week 14 fijn afronden

Het verbaasde me nog hoe weinig pijn de brandwond deed de eerste twee dagen. De hel begon pas na het doktersbezoek op donderdagochtend. Daar was alles opnieuw besmeerd en beplakt, met de boodschap dat ik het nu elke dag moet gaan spoelen.  En dat is een drama. Tot twee keer toe zat het gaas vastgeplakt in de wond (het blijft allemaal niet goed vastzitten, waardoor alles verschuift en het vette gaasje niet meer op de open wond zit) en moest ik het dus lostrekken, inclusief vel. Oh, wat heb ik die man toch vaak vervloekt. Ik hoop dat het snel beter gaat. De randen beginnen gelukkig al te genezen.

Op deze zondag in week 14  hebben we besloten dat ik het nu rustig aan moet doen. We zijn even naar de Home Made Market – Wintermarkt in het Haags Hofkwartier gegaan om rond te snuffelen. Maar het hoogtepunt was toch wel Hop en Stork. Chocolade en koffie, dat kan niet misgaan, toch? Precies. Dat dachten wij nou ook! Mijn vrouw bestelde een lekkere chocoladeproeverij en ik een witte chocolademelk met kaneel. Oef! Genieten! En je krijgt er dus ook een klein glaasje chocolademousse bij. Je belandt gewoon even in de hemel. En dat konden we allebei wel gebruiken! Want ja, in plaats van dat ik mijn zwangere vrouw verzorg, verzorgt mijn zwangere vrouw mij nu even en dat is behoorlijk zwaar voor haar.

Straks gaan we met vrienden nog naar Amier. Libanees eten, ik ben heel benieuwd. Zin in!

Volg je me trouwens al op YouTube?


Geplaatst

in

,

door