Tag: vliegen met peuter

Vliegen met een peuter van 1? Eitje!

Vliegen met een peuter van 1? Eitje!

Ga je voor het eerst vliegen met een peuter van één? Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je met vragen zit en dat je je er misschien een beetje zorgen over maakt. Met deze blog wil ik alle zorgen bij je wegnemen: vliegen met een peuter is echt niet zo erg. Mijn zoon is nog geen twee en heeft al drie keer gevlogen. Ik kan je dus wat tips geven!

‘Vliegen met een peuter van 1? Eitje!’ Ga je voor het eerst vliegen met een peuter van 1? Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je met vragen zit en dat je je er misschien een beetje zorgen over maakt. Met deze blog wil ik alle zorgen bij je wegnemen: vliegen met een peuter is echt niet zo erg. Hier vind je mijn tips: http://bit.ly/VliegenPeuter

Onze ervaringen met vliegen als gezin:

Mocht je mijn blogs willen lezen over de vluchten die we tot nu toe hebben gehad, dan kan dat hier:

Vliegen met een peuter: wat is de vliegtijd?

Het eerste om goed over na te denken, is wat de vliegtijd is. Het kan allemaal, maar vliegen met een peuter vraagt wat anders van jou en je peuter als je vlucht twee, vier of tien uur is.

Toen Sebastiaan een paar maanden was, vlogen we voor het eerst naar Wenen, wat een uur een vijftig minuten is. Dat is een fijne tijd om te wennen aan vliegen met je kind. Daarna hebben we onszelf in het diepe gegooid: elf uur vliegen naar Portland, Oregon toen Sebastiaan elf maanden was. Deze keer vlogen we naar Gran Canaria, wat ongeveer vier uur vliegen is.

Sebastiaan wist uiteraard niet meer wat vliegen was, dus ik was zelf ook benieuwd hoe hij het zou vinden. Het stijgen en landen vond hij niet zo boeiend, wat ik nogal grappig vond, omdat ik het dat het mooiste aan vliegen vind. Hij vond het rijden met het vliegtuig leuker, want op die momenten kon hij allerlei vrachtwagens en andere vliegtuigen zien. Uit het raam kijken tijdens het vliegen kon hem ook niet veel vermaken. Grappig om te zien wat kinderen leuk vinden!

Vliegen met een peuter: stel je in op huilen

Waar je je op moet instellen, is dat je kind sowieso een keer gaat huilen en dat het ook een langere periode kan zijn. Het is nou eenmaal iets wat hij/zij niet gewend is: je moet in een stoel/op schoot blijven zitten, je hebt beperkt de ruimte en je kunt niet gewoon naar bed gaan wanneer dat nodig is.  Huilen is dus niet raar en ik zou me ook niet al te druk maken over wat anderen vinden. Je ziet ze na deze vlucht toch nooit meer.

Vliegen met een peuter: de juiste stoel

Onder de twee jaar mag je peuter nog gratis bij je op schoot. Ik heb hier geen moeite mee gehad tijdens de vlucht van ongeveer vier uur. We hadden een vol vliegtuig, dus we konden ook niet ergens zitten waar nog een extra stoel vrij was.

Ik raad je aan altijd voor de vlucht even met de mensen achter de balie te praten om te kijken of er een goed plekje voor met kind vrij is. Nee heb je, ja kun je krijgen. En je mag vaak als eerste het vliegtuig in, omdat je meer tijd nodig hebt om goed te gaan zitten.

Ik zou ook voor een stoel aan het gangpad gaan, zodat je peuter wat meer ruimte heeft om te staan en kleine stukjes te lopen. Ook voor het verschonen van de luier is het handig: je hebt dan je handen vol aan spullen én je peuter, dus door een krappe rij klimmen is dan irritant.

Vliegen met een peuter: Jetlag

Als de vliegtijd langer is en je in een andere tijdzone komt, dan is het handig om mijn blog Ver vliegen met een baby: Jetlag te lezen. Je hebt een peuter in plaats van een baby, maar veel van deze tips kun je ook gebruiken.

Vliegen met een peuter: wat is handig qua eten en drinken?

Op welke tijden vlieg je? Zijn maaltijden inbegrepen in de vlucht of is de vlucht daar te kort voor? Dat is goed om te weten, zodat je weet hoeveel je mee wilt nemen (of wilt kopen aan boord, indien mogelijk).

·         Warm eten

Wij vlogen van 16:00 tot 20:30. Dat is natuurlijk etenstijd. Wij kozen ervoor om thuis warm te lunchen en rond etenstijd brood te eten. Zo krijgt je peuter toch zijn groenten binnen!

Wil je je peuter toch tijdens de vlucht een gezonde warme maaltijd geven, dan heeft Ella’s Kitchen diverse opties in zakjes en bakjes. Let er wel op dat ze in het vliegtuig geen magnetron hebben; ze moeten alles in heet water opwarmen. Dat duurt heel lang, dus geef ze het eten op tijd!

·         Brood

Wij hadden een hele zak boterhammen gesmeerd. Bij het stijgen en landen, wil je dat je peuter kauwt, zodat zijn/haar oren niet dicht gaan zitten of pijn gaan doen. Met vliegen moet je je er maar overheen zetten dat je kind meer gaat eten dan normaal. Is hij/zij jengelig? Boterham!

·         Fruit en groenten

Waar wij ook fan van zijn tijdens het vliegen, zijn die knijpzakjes met fruit, soms in variatie met groenten of yoghurt. Ze zijn licht, kunnen weg na gebruik, komen door de controle heen en er zit weinig tot geen rotzooi in. Bovendien vindt Sebastiaan ze héérlijk!

Bij de AH heb je ze van Ella’s Kitchen, Organix, Hipp, Olvarit en het huismerk. Bij Bol.com vind je voordeelpakken van Olvarit.

Natuurlijk kun je ook (kleingesneden) wortels, snoepkomkommer, snoeptomaatjes, snoeppaprika, appel e.d. meenemen.

·         Antilekbeker

Nadat je door de controle heen bent, kun je in een antilekbeker water, thee of iets anders doen. Zo heeft je peuter gelijk wat te drinken bij het opstijgen en gaat hij/zij slikken. Wij hebben van Nûby de rietjesbeker en de wonder cup. Deze zijn heel fijn, maar je hebt natuurlijk nog veel meer drinkbekeropties.

BabyBaby

Vliegen met een peuter: wat is het fijnste speelgoed?

Speelgoed is heel belangrijk tijdens de vlucht. Ik herhaal dat even: speelgoed is heel belangrijk tijdens de vlucht. Wij zorgden dat onze zoon nieuw speelgoed had met voldoende dingen die hij kon ontdekken. Optimaal speelgoed is licht en klein en bevat geen lucht. Hieronder vind je mijn speelgoedsupertip:

·         VTech Baby Mijn Interactieve Knuffelbeer Nino of Nina

De VTech Baby Mijn Interactieve Knuffelbeer is een slimme knuffelbeer met vele interactieve functies. Sebastiaan had deze gekregen met Kerst, maar we hadden hem nog niet aangezet tot aan de vlucht.

Deze interactieve knuffel onthoudt je peuters naam, verjaardag en lievelingsdingen en hij/zij onthoudt verschillende feestdagen. Je kunt Nino of Nina personaliseren door de knuffel te verbinden met een computerprogramma (USB-kabel bijgevoegd). Zo krijg je twintig gepersonaliseerde verhaaltjes en leert de knuffel je kindje het dagritme.

De knuffel vertelt verhaaltjes, zingt liedjes en is dol op knuffelen. Met de linkervoet activeer je vrolijke muziek en met de rechtervoet activeer je slaapmuziek, handig! De muziek en het geluid is niet zo hard dat het hele vliegtuig je na twee minuten haat. Je kunt het zelfs op twee standen zetten (en uit!). We vonden het echt perfect, want Sebastiaan zat hem vol liefde te knuffelen en moest regelmatig hardop lachen.

Wel zou ik de knuffelbeer één keer op de luchthaven aanzetten, zodat je peuter weet wat de beer zegt of doet. In het vliegtuig is toch veel herrie en daardoor duurde het even voordat Sebastiaan het doorhad wat de knuffelbeer deed.

·         Boekjes

Mijn tweede tip is een aantal nieuwe boekjes meenemen. Het liefst zijn dit boekjes met genoeg onderzoeksdingen, zoals flapjes of knopjes, zodat je peuter wat tijd nodig heeft om alles te ontdekken. De klassieker Waar is Dribbel? was een hit bij ons, maar je hebt natuurlijk heel veel opties. Bol.com heeft bijvoorbeeld een mooie selectie uitklapboekjes voor peuters van een tot twee jaar.

Vliegen met een peuter: draagzak

Mijn laatste tip is om een draagzak mee te nemen. Onze favoriet is de Manduca, maar anderen kunnen natuurlijk ook. Als je het vliegtuig in- of uitgaat, dan kan je kind hangerig zijn van al het wachten en/of zitten. Ook kan je kind aan het huilen zijn tijdens het vliegen. In deze gevallen is het gewoon zo fijn voor je kind en voor jou om je kind even in de draagzak tegen je aan te houden en te lopen. Bovendien heb je dan nog je handen vrij om wat spullen te dragen.

Hier vind je trouwens mijn blog over waarom we de Manduca zo fijn vinden.

Ik wens je een heerlijke vakantie en vlucht toe. Heb je wat aan deze blog gehad? Fijn! Zou je deze blog dan willen delen op social media?

Genoten op Gran Canaria!

Genoten op Gran Canaria!

Afgelopen week zijn we een paar dagen op vakantie geweest naar Gran Canaria. Dat was zo genieten. Bij thuiskomst moest ik gelijk hard aan het werk: ik was figurant, haha!

‘Genoten op Gran Canaria!’ Afgelopen week zijn we een paar dagen op vakantie geweest naar Gran Canaria. Dat was zo genieten. Bij thuiskomst moest ik gelijk hard aan het werk: ik was figurant, haha! Lees en kijk je mee? http://bit.ly/GrCanaria

Inpakken

Vrijdag was Sebastiaan thuis in plaats van op het kinderdagverblijf, omdat we een dag hadden geruild. Hij sliep gelukkig goed, zodat wij onze koffers in konden pakken. We mochten alle drie tien kilo meenemen, dus dat was handig. Ook hadden we de week ervoor eindelijk de MacLaren buggy opgehaald, die veel makkelijker is om te dragen (en te wandelen!) dan de kinderwagen.

Inpakken voor 22 graden als het in Nederland rond het vriespunt ligt, is toch lastig. Je durft het toch niet echt aan om alleen maar T-shirts in je koffer te gooien 😉

Vliegen naar Gran Canaria

En toen ging Sebastiaan voor de derde keer in zijn korte leven vliegen! Toen hij een paar maanden was, hadden we een lang weekend naar Wenen geboekt. Daarna is meneer op reis gegaan naar Amerika en Canada. En nu, tien maanden later, vier uur in het vliegtuig naar Gran Canaria. We vonden het opnieuw spannend, want nu is hij natuurlijk groter en beweeglijker met zijn een jaar en negen maanden.

Leestip: vind je vliegen met baby ook spannend? Lees dan mijn blog Vliegen met baby. Dat stelt je vast gerust!

Het vliegtuig zat bomvol, dus Sebastiaan moest bij ons op schoot. Af en toe stond hij tussen mijn benen of op het gangpad naast mijn vrouw. Hij had met kerstmis een grote knuffelbeer gekregen van zijn opa en vriendin, die je helemaal kan personaliseren. Daar hadden we nog even mee gewacht. De primeur was in het vliegtuig: “Hallo Sebastiaan, wat een beregoede dag!”

Nino

In het begin had hij er niet veel mee, want hij kon het niet echt horen. Later was hij ineens beste vrienden met knuffelbeer Nino. Hij kan lachen, hij kan je leren waar zijn buik enz. zit, hij kan liedjes zingen, muziek afspelen en verhalen vertellen. Grote pret met Nino dus.

Ook hadden we drie nieuwe boekjes uit de bieb gehaald. De klassieker Waar is Dribbel? viel gelijk in de smaak, ook al waren niet alle flapjes meer intact of aanwezig. Ook de andere boekjes werden keer op keer gelezen.

Onze conclusie was dus dat de vlucht naar Gran Canaria prima ging. Ja, hij heeft even gejengeld en gehuild. Maar hij heeft ook ontzettend veel gespeeld en geknuffeld met ons (en Nino) en hij heeft lekker een uur op mijn buik liggen slapen. Dat voelt echt als intens geluk 😀

Transfer

Na de vlucht kwam een klein hels moment. We hadden een transfer van het vliegveld naar ons hotel in Playa Del Inglés. We moesten wachten totdat alle zestig mensen aanwezig waren en we waren als eerste in de bus. Ons hotel zou als laatste bereikt worden.

Zesenvijftig mensen zaten binnen tien minuten in de bus. De laatste VIER deden er VIJFTIG minuten over wegens problemen. We hebben dus VIJFTIG minuten in een warme bus zitten zweten vanaf 21:00. Je weet wel, die tijd dat Sebastiaan al lang in bed had moeten liggen. Hij lag apathisch in onze armen tot we om 22:30 eindelijk, twee uur nadat we op Gran Canaria geland waren, in ons hotel waren.

Dat had TUI veel en veel beter kunnen doen. Ze hadden die vier mensen gewoon in een taxi moeten zetten en de andere zesenvijftig mensen na die tien minuten laten vertrekken. Iedereen zat erdoorheen en te zuchten en te steunen in de hitte. Je weet ook gewoon niet hoe lang het gaat duren…

Slapen

Inchecken duurde ook nog even, dus het was zo rond 23:15 dat Sebastiaan eindelijk in zijn bed kon kruipen. De arme jongen. Wij konden nog net een bordje eten wegwerken dat het hotel voor laatkomers had geserveerd in de eetzaal. Hard nodig! En toen doken ook wij ons bedje in. Maar niet voordat ik één sangria had gedronken!

De volgende dag werden we wakker. Een prachtige dag waarop het uiteindelijk 25 graden werd. We liepen ‘s ochtends naar het strand, maar dat was toch wat verder dan we hadden gedacht. Hemelsbreed was het inderdaad niet zo ver, maar het waren allemaal kronkelstraatjes om daar te komen. Het was een minuutje of twintig lopen uiteindelijk.

Hadden we onze beweging voor de dag gelijk weer gehad! Dat mocht ook wel, aangezien we voor het eerst in ons leven all-inclusive hadden geboekt. Ja, met zo’n kleine kerel die veel slaapt, zit je toch aan het hotel vast. Kun je net zo goed al je drankjes hebben betaald en er wat van maken 😉 Van tevoren leek het een groot bedrag, maar uiteindelijk hebben we daar dus ook niet meer dan €7 uitgegeven, aan zonnebrandcrème…

Zo zeg. Was het gelijk weer tijd voor de lunch….

Zwembad

’s Middags gingen we met Sebastiaan naar het kinderbadje. Het zou verwarmd zijn, maar toch was het ijskoud. Met zijn voeten vond hij prima, maar verder erin wilde hij niet. Dat liet hij duidelijk merken aan het hele zwembad….

Dan zit je dus als moeder gehurkt in dat kinderbad, terwijl je zoon op de rand zit, dingen in het water te gooien die jij dan eruit mag vissen. Prima, joh…. Met het zonnetje op mijn bol kon ik wel wat verkoeling gebruiken.

Daarna viel Sebastiaan weer goed in slaap en ging mijn vrouw op het balkon zitten lezen. Ik nam mijn boek mee naar het zwembad om daar te luieren (het bereik van onze babyfoon ging helaas niet zover als het zwembad). Toen meneer wakker werd, maakten we nog een mooie wandeling en bezochten we een speeltuin.

Bij het eten zat Sebastiaan goed te smikkelen en ’s avonds deden we hem nog een keer in bad om alle zonnebrandcrème van hem af te spoelen. Hij wil altijd badwater drinken, wat niet van ons mag. Hij test ons alleen de hele tijd en vanavond ging dat gewoon verder. Maar ja, dat water op Gran Canaria kun je niet drinken…. En ja hoor, een grote slok water ging erin. Oei…..

Flamenco

Hij viel snel in slaap en wij konden nog op het terras genieten van drankjes. Het hotel was rond en dat terras lag zo in het midden van dat hotel. De gangen naar de kamers waren open, dus je had in feite voor en achter een balkon.

We waren even vergeten dat hotels zoals deze entertainment hebben ’s avonds. En ja hoor, daar kwamen om 21:00 drie mensen aan om ons de Flamenco te laten zien. Met zo’n grote, galmende box in plaats van iemand die een instrument speelt. Beetje jammer. Maar ze hadden veel lol.

Wij zagen de babyfoon oplichten, dus we gingen vlug naar boven, de derde verdieping. Toen we daar aankwamen, was Sebastiaan alweer stil. Nou ja, toen waagden we maar een dansje op de gang voor onze kamer.

Misselijk

En ja hoor, de volgende dag was Sebastiaan misselijk van het badwater. Dat kon ook niet anders! Deze kerel besloot dus dat vandaag een slapenennietetendag was. Dat was niet zo erg, want er gold een code oranje. Er zou een storm aankomen, maar ze wisten niet wanneer en waar. Mensen die naar Tenerife vlogen, werden blijkbaar omgeboekt naar Gran Canaria.

Nou, het was nog steeds 22 graden, dus we hebben nog een klein wandelingetje gemaakt in de buurt en we vonden aan het zwembad nog een overdekt plekje. Daar hebben we wat drankjes gedronken en Sebastiaan laten smullen van mandarijnen. Later, toen meneer weer uit bed kwam, hebben we in de hotellobby al zijn speelgoed neergelegd en zijn we daar een drankje gaan doen. Er was toen inderdaad even een hoosbui. Sebastiaan heeft, na een tijdje ontdooien, nog met een meisje gespeeld en ’s avonds smulden we nog van wat tapas. Al met al geen vervelende dag!

Zon

Maandag was weer een heerlijk zonnige dag. Deze ochtend gingen we aan het zwembad liggen van het bungalowpark dat bij het hotel hoort. Sebastiaan was nog niet helemaal hersteld, dus die was een beetje jengelig. Na de lunch legden we hem er gelijk weer in. Zo konden wij van de zon en onze boeken genieten op het terras. Ook die avond hebben we nog flink zitten lezen. Eigenlijk waren het gewoon drie dagen van niks doen, zonnen, lezen, eten en drinken. Wat wil een mensch nog meer? We hadden het in ieder geval had nodig!

Terug naar huis van Gran Canaria

Dinsdagochtend was het weer lekker zonnig. We genoten hier nog een beetje van bij het zwembad, maar we moesten natuurlijk ook een inpakken. Ik maakte nog een wandeling naar het strand terwijl Sebastiaan nog even plat ging. Om twaalf uur kwam de transferbus alweer bij het hotel en begon de terugreis.

Terugvlucht van Gran Canaria naar Amsterdam

De vlucht van Gran Canaria naar Amsterdam verliep iets minder dan op de heenweg, maar zeker niet slecht. Sebastiaan moest in het begin gewoon erg huilen. Daarna ging het toch weer beter en viel hij weer een uur op mijn buik in slaap. Inmiddels had hij een hechte vriendschap opgebouwd met Nino, dus dat hielp ook.  Stijgen en landen vindt hij gelukkig de normaalste zaak van de wereld. Om 22:30 lag hij weer in zijn bedje. Van 22 graden naar -5, dat is trouwens best een overgang!

Na Gran Canaria de Roze Filmdagen

De andere dagen na Gran Canaria ben ik weer vol aan het werk gegaan, is Sebastiaan gaan spelen op het kinderdagverblijf en is mijn vrouw ziek geworden. Dit weekend doen we het dus lekker rustig aan. Woensdag lees je mijn blog over de Roze Filmdagen in Amsterdam, die van 8-18 maart gehouden worden. Ik heb al wat films mogen bekijken. Tot dan!

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl