Tag: virus

Week 36: Slaaptekort

Week 36: Slaaptekort

In week 36 heeft Sebastiaan last van een virus of van nieuwe tandjes. Zeker weten doen zijn mama’s het niet. Wat ze wel zeker weten, is dat ze deze week last hebben van slaaptekort.

‘Week 36: Slaaptekort’ In week 36 heeft Sebastiaan last van een virus of van nieuwe tandjes. Zeker weten doen zijn mama’s het niet. Wat ze wel zeker weten, is dat ze deze week last hebben van slaaptekort. Lees het op http://bit.ly/wk36st

Luieruitslag

Woensdag belde het kinderdagverblijf op dat Sebastiaan 38.3 graden had en dat hij last had van diarree, maar dat hij qua gedrag wel vrolijk was. Ik heb hem daarom maar wat eerder gehaald. Ik vond hem niet zo fris ruiken en zijn toetje was een beetje vies, dus ik heb hem even laten soppen in bad.

Baby algemeen

Nieuwe tandjes

Het kinderdagverblijf had zijn billetjes al ingesmeerd, want de diarree was zo zuur dat zijn billetjes openlagen. Zielig! Hij heeft nooit last van luieruitslag. Ze vermoedden dat het weleens kon gaan om nieuwe tandjes. Ik heb zijn bovenlip al een aantal keer naar boven geduwd, maar ik zie geen verandering.

Bij de vorige tandjes sliep Sebastiaan 1 à 2 nachten niet zo lekker, dus we zijn ook niet zo bekend met deze manier van nieuwe tanden. De symptomen kloppen echter wel allemaal. Omdat ik zelf een temperatuur heb gemeten van 35.6, kan het ook een virus zijn (als ik het goed heb begrepen van de huisarts).

Diarree

Om 4 uur ’s nachts zat zijn hele rug en slaapzak onder de diarree. Ah! Ik heb mijn vrouw maar wakker gemaakt, zodat die het badje kon maken en ik Sebastiaan kon uitkleden zonder al te veel diarree over zijn hoofd te smeren. Dat is best een opgave.

Slaaptekort

Deze week is mijn vrouw elke dag van ’s ochtends vroeg tot in de nacht weggeweest, waardoor ik alle ochtendvoedingen én avondvoedingen moest doen. Vrijdag zaten we er door het slaaptekort allebei doorheen. Je kunt wel even op korte nachten leven, maar als de dagen dan ook nog eens meer vergen van je dan normaal, dan houdt het op een gegeven moment wel op. Om 4 uur ’s nachts een badje maken is dan ook een uitdaging…

Na slaaptekort komt mamadag

Donderdag was het mijn mamadag en heb ik besloten om alleen maar flessen melk te geven in plaats van normaal eten. Ik wilde niet dat hij gedehydrateerd raakte en eigenlijk wilde ik ook niet dat hij nog veel meer poepte. Hij had inmiddels namelijk niet alleen rode plekken, maar ook open wonden.

Iedere keer als er diarree uit liep, moest ik de luier uitdoen, Sebastiaan in een laagje water zetten in zijn badje (niet helemaal badderen, want hij heeft al een overgevoelige huid), hem een trui en sokken aantrekken en hem in zijn box laten spelen met blote billen. Als hij dan droog was en weer naar bed wilde, dan smeerde ik er zinkzalf op, maar dat deed hem veel pijn. De hele dag heeft hij dus flink gehuild en gejengeld. Ik kan het volledig begrijpen…

Slaap

Als Sebastiaan sliep (dat duurde af en toe even door de pijn), dan sliep hij gelukkig ook gelijk uren achter elkaar. Voor hem geen slaaptekort… Ik juichte het alleen maar toe: hoe meer slaap, hoe sneller gezond. Dat betekende ook dat hij niet heel vaak at. Nou, ’s avonds bleek ook dat hij daar niet veel behoefte aan had.

Vloedgolf

Hij liet af en toe al een boer en dat was zó’n putlucht, dat ik er wel van kon overgeven. Nou, hij ook. Hij nam ’s avonds maar een halve fles (ik had er wat pap bijgedaan) en daarna wilde hij al niet meer. Ik vroeg me af of hij dan wat brood wilde, maar na het tweede stukje begon hij zijn hoofd weg te draaien.

Ineens kwam het! De kokhalsacties. Gevolgd door víér vloedgolven. Bij de eerste vloedgolf wilde ik het wat tegenhouden, dus hield ik een hydrofiele luier voor zijn mond. Ik wist toen nog niet dat de golf een vloedgolf zou zijn… Die vloedgolf kaatste vol terug in Sebastiaans gezicht. Het gevolg was dat ik een wit spookje in mijn armen had. Twee ogen knipperden open en dat was dus het enige dat ik zag van zijn gezicht. Ik vond het superzielig voor hem, maar ik moest door dat beeld ook heel hard lachen.

Putlucht

Lachen vereist alleen diep inademen. Bij dat diepe inademen sloeg het besef toe: de putlucht! De putlucht is terug! De putlucht zit in zijn overgeef! Zijn overgeef komt er in vier vloedgolven uit! De vloedgolven komen over onze kleren heen! De putlucht kleeft nu aan ons!

Ondanks de putlucht en dankzij het aangezicht, moest ik lachen. En heb ik Sebastiaan maar flink geknuffeld. Ik legde hem in zijn box om het zoveelste badje van de dag te maken. Maar ja, hij was volledig doordrenkt, dus ik heb hem maar uitgekleed en alles op de grond gegooid, inclusief eigen kleding.

Na het badje en een flinke berg was in de wasmachine te hebben gegooid, kon ik zelf eindelijk eens in de douche. Weg putlucht. Nou, rond middernacht kon ik naar bed.

Weekend

Vrijdag hebben we Sebastiaan maar niet naar het kinderdagverblijf gedaan. Daar kan hij niet met blote billetjes spelen en dat was nog steeds hard nodig. Dit weekend hebben we hem ook vaak zo laten spelen. De diarree is langzaamaan weggetrokken en ook de putlucht is verdwenen. Wel slaapt hij ontzettend veel en is hij jengelig.

Zondag vonden we het tijd om toch maar eens naar buiten te gaan met hem. Frisse lucht is ook nodig! Ook zijn we weer begonnen met normaal eten. Als dit hele gedoe gaat om nieuwe tanden, dan hopen we dat ze snel komen!

Helse week met slaaptekort

Voor ons alle drie was het een helse week. Inmiddels hebben beide mama’s wat bijgeslapen, dus is het slaaptekort voorbij. Hopelijk voelt Sebastiaan zich dinsdag goed genoeg om weer naar het kinderdagverblijf te gaan. Werken met hem ziek thuis is toch behoorlijk moeilijk. Wat ik deze week wel kon regelen, is dat ik een aantal ontzettend leuke reviewblogs voor jullie op de planning heb staan. Je leest het vanzelf!

Ik heb nu ook een YouTubekanaal. Word je mijn abonnee?

Week 32: Kerst vieren

Week 32: Kerst vieren

Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland.

‘Week 32: Kerst vieren’ Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland. Lees het op http://bit.ly/Wk32Kerst

De eerste dag van Kerst

Op de eerste dag van Kerst hadden we een vrij rustige start. We waren nogal laat naar bed gegaan, dus we zorgden ervoor dat we goed uitsliepen. Ik ben nog een stuk gaan hardlopen door het Haagse Bos, om ervoor te zorgen dat het kerstgeweld een niet al te grote aanslag ging plegen op de weegschaal. Dat voelde goed!

Op het programma stond een bezoek aan mijn ouderlijk huis in Oirschot. Het was de eerste keer dat we Kerst met het gezin van mijn vader en met het gezin van zijn vriendin samen vierden. Dat betekende een volle bak. We waren wat later dat we gepland hadden (dat laat komen begon volgens mij al ’s nachts met het te laat naar bed gaan), maar alsnog konden we een flinke tijd genieten van het feestgedruis en -gesmikkel.

Cadeaus met Kerst

Sebastiaan kreeg behoorlijk wat cadeaus van de Kerstman! Dat hadden we niet verwacht. Superleuk allemaal. Ik denk dat, nu we weer thuis zijn, de activiteitenkubus van Fisher-Price toch wel het favoriete cadeau is.

Je kunt merken dat hij toe is aan nieuwe uitdagingen. Mijn vrouw legde het in de hoek van de box neer, maar nee hoor, hij moest er gelijk naartoe! HIER met dat ding! Aan elke kant van de kubus zit weer een nieuw speeltje, zoals een klepje of een spiegeltje. Alle hoeken zijn inmiddels al afgelebberd en elke kant is al aandachtig onderzocht.

De tweede dag van Kerst

Na samen te hebben ontbeten, stapten we weer in de auto voor de volgende stop in deze jaarlijkse rondrit door Nederland met Kerst: Zutphen. Sebastiaan had ’s ochtends niet goed meer geslapen (er was geen gordijn en in het licht slapen lukt hem niet vaak) en in de auto sliep hij pas op het einde. Dat betekende dat hij bij mijn schoonfamilie gelijk naar bed moest. Eerst even bijtanken voordat er geknuffeld kon worden!

Nog meer eten met Kerst

Daar hebben we ook een gezellige middag gehad. Aan het einde van de dag was er een lange tafel met drie gourmetstellen en bakplaten. Nou, daar heeft iedereen ook flink wat op lopen bakken. Ik denk dat dit wel de avond was waarop ik me totáál niet heb ingehouden met eten, haha. Sporten komt wel weer, nietwaar?

’s Avonds was het zover: Sebastiaan ging twee nachten mee met mijn schoonzus, zwager en twee neefjes. De ouders vonden het spannender dan Sebastiaan. Die heeft ons totaal niet gemist, haha. Hij kreeg veel te veel aandacht van zijn neefjes om überhaupt aan ons te denken. Wat een loyaliteit.

Hotel geboekt met Kerst

Dat betekende dat wij sinds lange tijd weer even wat tijd voor onszelf hadden. Ik had een hotel geboekt in Hoenderloo en we hadden er ontzettend veel zin in. Toen we daar aankwamen, bleek echter niets te zijn zoals het op de website leek. Het was eerder een vakantieparkidee dan een hotel. Ze hadden een landgoed met allemaal rijtjeshuizen en in die rijtjeshuizen zaten vier (kille) hotelkamers. Wilde je een kopje koffie drinken of in het zwembad duiken, dan moest je tien minuten door de kou lopen. Oh nee! We hadden juist zo’n zin in een gezellig, knus hotel! Wat nu?

Omgeboekt

We belden Booking.com, omdat we via hen hadden gereserveerd. Wat een service kregen we op deze avond. En dat nog op Tweede Kerstdag! Binnen drie kwartier was ons huidige hotel geannuleerd, was er een knus hotel voor dezelfde prijs in de buurt gereserveerd en waren we daar aan het inchecken. We hadden alleen al betaald bij het inchecken en de dame van de receptie was door hun algemene reserveringsdienst niet op de hoogte gebracht van het feit dat er twee gasten niet blij waren en gingen vertrekken. We hebben ons geld dus nog niet terug, hopelijk kunnen we dat binnen een week regelen.

Onze eerste avond hotel was dus eigenlijk weggegooid, want we waren er pas om tien uur. Ach ja, we namen nog even een kopje thee in de lobby om op te warmen en doken toen ons bedje voor een nacht ongestoorde rust. We hebben 9,5 uur geslapen en werden wakkergemaakt door de wekker. We hadden zo nog een paar uur kunnen bijslapen, maar ja, het ontbijt wil je ook niet missen.

Kröller Müller Museum

We hadden ontzettend veel zin om te genieten van deze dag samen. Dus na het lekkere ontbijt zijn we in de auto gestapt en naar de Hoge Veluwe gereden. Op de bekende witte fietsjes zijn we naar het Kröller Müller Museum gefietst. Omdat het nog maar kwart over 11 was, was het een beetje fris en lekker rustig. De zon scheen door de kale bomen en de heide strekte zich uit. Wauw, het was genieten.

‘Week 32: Kerst vieren’ Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland. Lees het op http://bit.ly/Wk32Kerst
De fiets even testen

Het Kröller Müller Museum was veel leuker dan we hadden verwacht. We zijn allebei namelijk niet heel erg fan van Vincent van Gogh, maar de tentoonstelling over hem en zijn vroege jaren is heel goed gedaan. Ze hebben foto’s uit die tijd uitvergroot en naast de achtergrondinformatie gehangen, zodat je de tijdsgeest goed meekrijgt. Het is grappig om te zien dat hij ook fouten maakte tijdens het leren tekenen en dat hij schets na schets lichaamshoudingen en -verhoudingen probeert te verbeteren. Eindigen met De Aardappeleters en met één schilderij in zijn bekende stijl is dan ook erg gaaf.

Schilderijen

Natuurlijk hingen er ook andere mooie schilderijen en stonden er ook andere mooie beelden (binnen en buiten). Zo waren we allebei ook onder de indruk van Isaac Isreals. Hieronder twee schilderijen uit het museum die ik erg mooi vond.

‘Week 32: Kerst vieren’ Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland. Lees het op http://bit.ly/Wk32Kerst
‘Week 32: Kerst vieren’ Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland. Lees het op http://bit.ly/Wk32Kerst

Parkrestaurant

In het parkrestaurant hebben we een biolunch gehad. Dat smaakte goed! Daarna zijn we met de witte stalen ros terug naar de ingang van het park gegaan. We wilden nog even in Apeldoorn cadeautjes kopen voor ons neefje dat 4 werd. Op de een of andere manier zijn dat binnen een uur toch twee à drie tassen vol andere spullen geworden…

Ziek

De planning was om een avondje wellness te doen. Ja ja, ze hadden een jacuzzi in het hotel. Dat lijkt een terugkerend thema te zijn in mijn blogs 😉 Ook hadden ze een Turks stoombad en een sauna, dus we hadden de ruimte voor twee uur gereserveerd.

Dat was een leuke planning. Ik werd die dag alleen zieker en zieker… Het begin leek op een van mijn gewoonlijke migraineaanvallen, maar ik moest ook een aantal keer overgeven. Ik word wel vaker misselijk van migraine, maar meestal gaat dat niet over in actie… Dus eigenlijk weet ik niet wat ik had. Wat ik wel weet, is dat ons romantisch en ontspannen avondje niet doorging. Boehoe!

Oldenzaal

’s Ochtends was ik weer een beetje opgeknapt. Ik voelde me wel brak, maar goed, het ging. We reden van Apeldoorn naar Oldenzaal, om te vieren dat ons neefje 4 is geworden. De cadeautjes vielen in goede aarde. Ik heb maar geen verjaardagskussen uitgedeeld, omdat ik niet wist wat ik nou had.

Daar zagen we Sebastiaan ook weer sinds 1,5 dag. Wij hadden hem duidelijk meer gemist dan hij ons. Hij heeft zich echt prima vermaakt en er zijn een aantal leuke foto’s genomen. Dat zijn de leuke herinneringen!

Hellendoorn

De volgende stop in het rondje Nederlands was Hellendoorn. De oma van mijn vrouw wilde Sebastiaan ook weer heel graag zien. Nou, die twee hebben in elkaars gezicht liggen schaterlachen. Wat een hoop geknuffel en gelach. Perfect materiaal voor meer foto’s.

Ze ging Sebastiaan ook eten geven. Hij drinkt nu een grote fles leeg binnen 5 minuten (als het er geen 3 zijn…). Ze was helemaal verbaasd hoe snel het ging. Ze vroeg ook nog of hij nog wel een keer ging ademhalen tussendoor, haha. Hij kan tegelijkertijd ademhalen door zijn neus, dat moesten we nog even uitleggen.

Het was weer tijd om de grote oversteek naar Den Haag te maken. In vier dagen tijd hebben we weer flink wat kilometers afgelegd. De feestdagen zijn dan ook voorbij gevlogen!

Eten

We kunnen ineens niet meer bijbenen hoeveel Sebastiaan eet. We gaven hem zaterdag voor het eerst een broodkorstje. Woensdag at hij een broodkorstje alsof hij al jaren broodkorstjes at. De grote flessen vliegen erdoorheen. Fruit- en groentehapjes gaan er goed in. Het lijkt alsof hij een grote inhaalslag aan het maken is. Nou, we juichen het alleen maar toe! We zijn ontzettend benieuwd wat de weegschaal zegt als we 6 januari weer een afspraak hebben bij de kinderarts.

Jeuk

Sebastiaan heeft al een tijdje jeuk in zijn nek. Dan heb ik het over maanden. In het begin zei iedereen dat het was van al zijn gekwijl. Af en toe lijkt het erger dan andere keren. We zijn nu al een hele tijd aan het smeren met vaseline. De laatste weken werd het alleen steeds erger. Maar ja, we hadden steeds zoveel gedoe met de koorts, bronchitis en virussen, dat we er niet echt verder over nadachten. We dachten gewoonweg dat we niet genoeg smeerden.

Zalfjes

De nacht van woensdag op donderdag was hij alleen om het uur zo’n beetje wakker. Krabben, huilen en krabben. Overal zaten bloederige strepen. Superzielig was het. Dus ja, ’s ochtends zaten we weer bij de huisarts. We bouwen zo met onze wekelijkse bezoekjes wel een goede band op 😉 We kregen twee zalfjes mee: eentje die wat heftiger is en die je maar even mag gebruiken en eentje die wat milder is en die je mag blijven gebruiken.

Thuis smeerden we gelijk die heftigere op voor een goede start. Nou, hij leek direct daarna een paar uur niet naar zijn nek te grijpen om te krabben. Daarna hebben we de tijd overbrugt met de mildere, zodat we voor de nacht weer de heftigere kunnen gebruiken. Hij is sindsdien een stuk vrolijker!

Oud en Nieuw

Nu we Kerst hebben gehad, is Oud en Nieuw aan de beurt. Ik wil jullie een ontzettend fijn 2017 wensen! Maatschappelijk gezien zal het helaas, net als afgelopen jaar met al die verschrikkelijke nieuwsberichten die binnendruppelden, wel niet zo heel leuk worden, maar ik hoop dat het jullie voorspoedig zal vergaan op het persoonlijke vlak! We zien elkaar volgend jaar weer en net als vorige week, proost ik ook deze week weer virtueel met jullie mee.

Ik heb nu ook een YouTubekanaal. Word je abonnee?

Week 18: Virusje, virusje…

Week 18: Virusje, virusje…

Deze week heeft Sebastiaan een virusje te pakken en geeft hij die door aan zijn mama. Daardoor moet zijn andere mama behoorlijk wat rondrennen!

‘Week 18: Virusje, virusje…’ Deze week heeft Sebastiaan een virus te pakken en geeft hij die door aan zijn mama. Daardoor moet zijn andere mama behoorlijk wat rondrennen. Lees het op http://meemoeder.com/week-18-virusje-virusje/!

Virusje, virusje: paracetamol

Voor alles komt een eerste keer, zo ook voor paracetamol. Dat mag een baby vanaf 3 maanden hebben en ik vond het een goed idee voor Sebastiaans verkoudheid. Hij was er al een weekje flauw van en ik vond hem er deze dag belabberd uitzien. Nou weet ik precies hoe belabberd je je kunt voelen als je verkouden bent, dus ik vond het tijd voor het eerste zetpilmoment.

Ik had eerst de temperatuur gemeten om te kijken of hij geen koorts had, want ik wilde niet dat hij in een of andere koortsstuip terecht zou komen. De temperatuur was 37,1, dus ik mocht verdergaan met de zetpilprocedure.

Baby algemeen

Instructies

De instructie in het kort: breng de pil anaal in, puntige of stompe kant maakt niet uit en knijp de billen even bij elkaar. Stompe kant maakt niet uit? Nou ja zeg, laten we het zo prettig mogelijk houden… Puntige kant it is!

De grote vraag is: hoe ver moet ie erin? Halverwege even checken hoe het gaat, maar dat ding vliegt er natuurlijk weer met grote vaart uit. Sta je die pil weer terug te duwen… En dan de billen bij elkaar knijpen. Hoe lang moet je dat doen? Na een tijdje maar checken. Er vloog geen pil met een noodvaart voorbij, dus dat moet een succesvolle afronding zijn…

Daarna heeft hij uren geslapen, dus ik denk dat hij er blij mee was. Zijn ouders in ieder geval wel.

Doorslapen

Sliep hij vorige week nog zo goed door, nu gaat dat al een week niet goed. Rond 5 uur, oh nee 4 uur, oh nee 3 uur, zit zijn neus vol met snot en kan hij niet meer ademen. Ik begrijp het volledig dat hij dan begint te hoesten en te proesten. Ik begrijp het ook volledig dat mama en mama dan héél hard wensen dat die verkoudheid snel over is.

Virusje, virusje: doodziek

Van maandag op dinsdag ben ik ’s nachts maar weer uit bed gegaan. Over het algemeen hanteren we de regel: de een doet de avondvoeding, de ander de ochtendvoeding. Aangezien ik de avondvoeding had gedaan en er twee keer uit was geweest ’s nachts, vond ik dat mijn vrouw om 6 uur op moest staan om de flesvoeding te doen, toen Sebastiaan daarom vroeg. Ze had een werkdag van 9 uur voor de boeg en brengt/haalt Sebastiaan dan naar/van het kinderdagverblijf, dus onze regel is op zulke dagen niet heel vast. Maar deze ochtend wel: eruit jij!

“Heel even wakker worden”, zei ze. Oh nee, ik weet al wat dat betekent… Ik ging chagrijnig de fles klaarmaken. Toen deze klaar was, riep ik haar uit bed. Ze haalde Sebastiaan uit bed en vroeg om een glaasje water, want ze was zo misselijk. Dat kan weleens als je weinig hebt geslapen, dus ik vul een glas en duik tevreden weer in bed. Vijf minuten later word ik geroepen om het over te nemen, want het gaat helemaal mis bij haar. Doodziek!

Rennen

Om drie minuten voor half 8 stond ik al bij het kinderdagverblijf, want ik moest weer snel naar huis om mijn vrouw te helpen. Het komt erop neer dat ik de hele dag, tussen mijn werk door, rond heb gerend… Ik besloot Sebastiaan maar iets later op te halen, want het leek me verstandig eerst zelf te eten.

Virus

Goed gedacht! Ook Sebastiaan had dezelfde klachten. Blijkt dat er heel veel kinderen en ouders dezelfde verhalen hadden deze week. Er heerst dus een flink virus daar…

Sebastiaan moest al rond 7 eten, maar ik vond hem stinken, dus ik wilde hem eerst in bad doen, hoe moe hij ook was. Tussen het badje klaarmaken en de baby tevreden houden, moest ik ook nog ervoor zorgen dat mijn vrouw niet flauwviel op het toilet… Oh my godddddd!!!! *Adem in, adem uit* Dat zei ik tegen mijn vrouw, maar het was ook een advies aan mezelf. De klappen van de zweep van het moederschap…

Uiteindelijk heb ik mijn vrouw half in bed gewerkt (die handeling moest ze zelf maar even afronden, als ze ging flauwvallen was het tenminste in bed) en Sebastiaan een snelle wasbeurt gegeven. Daarna was deze woedend van de misère, honger en vermoeidheid. Dat flesje duurde erg lang om te maken, omdat ik volledig ben vergeten hoe lang of kort ik 90 ml in de magnetron moet doen.

Ondertussen heb ik even naar mijn vrouw geroepen: “Leef je nog?” Het antwoord was ja, dus daar hoefde ik me even geen zorgen over te maken.

Virusje, virusje: krijsen

Nou, dat kleine flesje ging er goed in. Het voorstel om een boertje te doen, vond Sebastiaan vreselijk en dat liet hij luidruchtig merken. Hij was immers al bijna in dromenland. Toch wilde ik niet weer baden in de lauwe melk, dus hield ik even vol. Dat werkte.

Toen het flesje leeg was, begon hij weer te krijsen. Ik dacht, als je toch al aan het krijsen bent, kan ik net zo goed nu de zoutoplossing in je verstopte neus doen. Dat vindt ie nooit zo’n prettige handeling namelijk… Nou, het volume ging nog 1 decibel naar boven, maar goed, daarna was alles klaar. De neus is vrij: in bed en slapen!

Om half 8 heerste er rust in ons huis! Omdat ik echt wilde voorkomen dat ik ook ziek werd (dan zouden we echt nergens meer geweest zijn), ben ik maar een luchtbedje gaan oppompen… Ja, ik heb de nacht alleen in de woonkamer doorgebracht… Sebastiaan deed het op zich vrij goed; tussen 3 en 4 was hij een beetje wakker, maar uiteindelijk kwam hij pas na zessen. Daarna heb ik hem terug in bed gelegd en heeft hij nog wat geslapen tot ik hem naar het kinderdagverblijf bracht.

Kinderdagverblijf

Deze woensdag knapte hij wat op bij het kinderdagverblijf. Hij is, ook als hij ziek is, zo’n chille en vrolijke baby, dat hij gewoon mag blijven als hij ziek is. Dus ik was blij dat ik al mijn werk kon doen en mijn vrouw kon verzorgen. We hebben zo’n geluk met deze kleine!

Donderdag was mijn vrouw nog ziek, maar in plaats van voor pampus te liggen in bed, zat ze inmiddels op de bank. Vooruitgang! Eigenlijk zouden mijn vader en zijn vriendin langskomen, maar die wilden, heel gek, liever virusvrij blijven. Die zien we volgende week wel verschijnen.

Deze donderdagmiddag had Sebastiaan wel ineens een flinke piep bij het uitademen. Daar schrokken we een beetje van, dus hebben we een bezoekje gebracht aan de huisarts. Het ademen ging helemaal goed, dus er was niets aan de hand. We waren een beetje bang voor bronchitis, maar nee.

Bad

Ojee! Ik heb ons bad ontdekt. Mijn vrouw had begin deze week al in bad gelegen, omdat dat zo lekker is als je ziek bent. Zij zei al dat ik er een keer in moest gaan liggen. Donderdagavond was het zover. We hadden nog geen badolie, dus we hebben maar in Sebastiaans olie liggen dobberen. Wat een genot!

Ik vond het zo lekker, dat ik vrijdag lekkere badolie (lavendel voor de chill en eucalyptus voor de vrije neus) heb geshopt en ‘s avonds gelijk weer erin ben gaan liggen… Ik zie een kleine verslaving aankomen.

Nou, deze week was het een flinke ziekenboeg thuis. Met heel veel paracetamol, vitaminen en sporten heb ik me er tot nu toe doorheen geslagen. Iedereen lijkt weer opgeknapt. We hopen op een betere week volgende week!

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl