Week 29: verjaardag en verloskundige

In week 29 worden we verwend door het koken van onze vrienden, bezoeken we de verloskundige, ga ik shoppen en ben ik jarig.

In week 29 werd er voor ons gekookt

We hebben het geluk dat we de afgelopen weken 1 keer per week een vriendin over de vloer hebben gehad, die voor ons kookt. Vorige week was dat Sanne. Haar overheerlijke recepten vind je terug op Het Grote Groene Geluk. Ze had voor ons rösti gemaakt met aardpeer en paarse aardappel (ja ja!), vegetarische kipragout en gewokte spinazie met ui en een zongedroogd tomaatje. Zo! Dat was een feestmaaltijd. Heerlijk. Ze mag vaker komen 🙂

Deze week had een andere vriendin zich op ons fornuis geworpen. Ze had zich verdiept in een kookboek van Jamie (wie heeft er een achternaam nodig?) en daar kwam een heerlijke lasagne met flespompoen en hüttenkäse uit. Toen we onze vrienden hadden gevraagd om ons uit de brand te helpen door af en toe te koken, hadden we niet verwacht zo verwend te worden. Onze eis was eigenlijk “als er maar genoeg groenten in zitten…”

Hopelijk worden we af en toe ook zo verwend als de baby er net is!

In week 29 gaan we ook weer naar de verloskundige

Woensdag mochten we weer naar de verloskundige. Het was toevallig degene die een paar weken terug de informatieavond in het Bronovo had verzorgd. Ze vroeg door naar de harde buiken. De frequentie is niet minder geworden (halverwege het douchen is de buik alweer hard en pijnlijk), maar ze duren minder lang. De buik wordt dus sneller zacht. Dat vond de verloskundige prettig om te horen, omdat er dan niet te veel activiteit in de baarmoeder is.

Wij gaven aan het een beetje eng te vinden dat mijn vrouw nu zo weinig beweging krijgt. Niet alleen hoor je dat hoe fitter je bent, hoe beter de bevalling te doen is (uithoudingsvermogen!), maar ook dat niet bewegen sowieso voor niemand goed is. Ze mag nu 3 keer per dag een klein rondje lopen. Die drie keer vindt mijn vrouw te heftig, dus ze probeert een keer per dag.

Eigenlijk is de buik sinds het bezoek aan de verloskundige ook weer bijna de hele tijd hard geweest, dus die een keer per dag is wel een uitdaging. Toen ze naar het hartje ging luisteren, vroeg de verloskundige of mijn vrouw een paar keer diep wilde ademen, omdat de buik wat zachter moest zijn Ik voelde en ik zei: “Ja, dit is wel het zachts dat ik hem heb gevoeld…” Dat is niet zo’n goed teken natuurlijk. Het hartje klopte wel weer lekker. Mooi om te horen.

Spelen

Ik kan nu ook al een klein beetje met de kleine spelen. Het is echt heel leuk. Soms is de baby zo actief. Als je dan ergens een beetje duwt, dan reageert het daar ook op. Krijg je ineens een knal terug!

Ook had ik een keer mijn warme hand onder op de buik gelegd. Het gestoei verplaatste zich na een paar tellen naar beneden. Dat vond mijn vrouw iets minder, boven in de baarmoeder werd ze ineens uitgerekt. Woopsy!

Ik heb iets op te biechten over week 29…

Ik heb iets op te biechten. Ik treed ermee naar buiten. Hier komt het. Ik was een van die mensen in de menigte die donderdag bij de opening van de V&D in Den Haag was. Ja, ik schaam me ervoor en ik ben weggedoken voor de vele foto’s die er werden gemaakt. (Zelf heb ik er eentje geschoten op afstand, voordat ik me bij de menigte voegde). Schat me alsjeblieft niet te laag in: ik stond niet al uren te wachten. Ik kwam gewoon om tien uur aankakken. Met luid gejuig gingen de rolluiken omhoog en ik sloot me achter in de rij aan.

Ik had geen zin om tussen de massa op de begane grond te lopen, dus ik ging naar de eerste verdieping. Dat is best pittig, met honderden mensen de roltrap op… Ik had het geluk dat ik achter een mevrouw liep met een dubbele kinderwagen. Ik bood mijn excuses aan dat ik tegen haar aan werd geperst, maar daarna maakte iedereen toch wel ruimte om die mensen de roltrap op te laten. Achteraf zag ik dat die mensen ook met de lift konden, maar een eigen wil heb je toch niet in zo’n stroom mensen. Je wordt gewoon met de stroom mee geduwd.

Trieste winkel

De winkel zag er triest uit. Overal lege muren en kratten met artikelen. Het winkelen ging verrassend rustig. Ik had wat truitjes gepakt en ging naar de schoenen. Daar heb ik nieuwe sneakers van Ecco gekocht. Ik kon ze gewoon passen, daar was ruimte genoeg voor. Ze waren tijdens de prijzencircus van €140 naar €69 gegaan en omdat overal 20% korting op zat, kon ik ze voor €55 meenemen. Dat voelde als een klein feestje in mijn hoofd, die schoenen zaten als gegoten!

Op de volgende verdieping heb ik een grote DVD-box voor mijn vrouw gehaald. Die kijkt nu alle afleveringen van een oude misdaadserie en die box stond daar alsof het zo moest zijn. Voor €39 kon ik hem meenemen.

Babykleding

Daarna kwam ik bij de babykleding. We hebben tot en met maat 68 alles al, dus ik ben voor maat 74 gaan kijken. Ik heb een stuk of 6 leuke, fleurige truitjes gekocht. Ik zag ook pakjes van Nijntje in een kleinere maat, dus die heb ik toch maar meegenomen. Alles was toch maar €2,50, dus wat maakt het uit. Ons kind heeft straks echt alleen maar de tijd om alle kleding één keer aan te trekken… Living like a star!

Op de volgende verdieping kwam ik bij de spullen waar ik eigenlijk voor kwam. Voor Kerst hadden we namelijk inkopen gedaan bij de V&D, waarbij we dubbelglazige koffieglazen hadden gehaald. Met het dobbelen had ik deze zelf gewonnen. We wilden graag wat meer hiervan, maar ja, de V&D was gesloten… Als je van een ander merk haalt, zien ze er toch weer anders uit, dus dat hadden we maar niet gedaan. Ik had een klein vermoeden dat zulke glazen snel weg zouden zijn bij een heropening, dus vandaar dat ik deze dag op pad ging. En inderdaad, er stonden nog maar 2 exemplaren, showmodellen zonder doos. Ik pakte ze voorzichtig in tussen de kleren.

Het wachten begint

Na nog wat spullen te hebben gehaald, ging ik op zoek naar de beste kassa. Ik zag dat het al drukker begon te worden bij de kassa’s na een uur shoppen, dus ik koos bewust degene bij de babykleding. Helaas, het schoot echt voor geen meter op. Ik kon de kassa gewoon zien, dus heel ver weg ervan was ik er niet. Ik heb twee uur en een kwartier in de rij gestaan… Ja, echt!

Iedereen geeft zich over aan het wachten en begint met elkaar te kletsen. Achter mij stond een vrouw met twee grote dozen PlayMobil. Ze was niet voor zichzelf gaan kijken, ze was gewoon rechtstreeks voor het kinderspeelgoed gegaan. Voor mij stond een vrouw met drie grote koffers. Deze merkkoffers waren nu maar €30-40 euro. De vrouw achter mij zei dat ze ook voor alle foto’s was weggedoken, omdat ze zich ervoor schaamde dat ze er was. We moesten hard lachen, ik voelde me precies hetzelfde.

Hardwerkende mensen

Bij de kassa bleken bijna alle prijzen op de etiketten niet te kloppen. Op de fijne manier, want alles was nog goedkoper. En daar ging nog de 20% vanaf. De dames achter de kassa stonden te zuchten en te steunen, want het was hard werken en ze hadden nog geen pauze gehad. Ik leefde met ze mee en vertelde hoe lang ik had staan wachten. Ze waren bijna in shock. We waren samen een beetje aan het lachen en toen kwamen we bij de koffieglazen zonder doos. “Ik bied een euro!” grapte ik, net als in zo’n reclame op TV. “Ok!” Sloeg ze gewoon een euro aan. Haha, hilarisch.

Op de weg naar buiten ben ik ook maar met mijn handen voor mijn gezicht gaan lopen. Er was echt een haag van mensen met smartphones die aan het klikken waren. Laat me toch lekker!

Sja, triest om te zien, die winkel zo. Maar ja, het is nu eenmaal zo: het liep niet meer en het management heeft verkeerde keuzes gemaakt. Daar is het personeel de dupe van geworden. Nu kon iedereen zijn/haar goedkope slag slaan. Ik heb tenminste mijn best gedaan voor een goede afwikkeling van het faillissement 😉

In week 29 vier ik mijn verjaardag

Op deze zeer goede vrijdag was ik jarig. In week 29 heb ik de mooie leeftijd van 31 bereikt. Ik heb de hele week hard gewerkt om mijn werk af te krijgen en vrijdag vrij te zijn. Dat is me gelukt, dus ik heb een heerlijke dag gehad. Mijn vrouw trakteerde mij op een brunch in een lunchroom om de hoek. Dat was al genieten. Daarna ben ik naar de kapper geweest. Ik vind dat altijd zo ontspannen, een beetje me time. Thuis heb ik wat lopen rommelen in het zonnetje en ben ik gaan sporten.

’s Avonds kwamen mijn vrienden voor een goede verjaardagsborrel, erg gezellig. Ik kreeg een boek en een uitgebreide behandeling bij een schoonheidssalon hier in de buurt. Daar ben ik zo aan toe! Ik wil al de hele tijd, maar het kwam er gewoon niet van. Ik had in december nog een behandeling geboekt in de sauna, maar ja, door de verbrandingsperikelen is dat niet doorgegaan.

Badinzet

Het leek ons wel handig om zo’n badinzet voor de baby te kopen. In plaats van je baby vast te houden in bad, kun je hem/haar dan op een plastic stoeltje leggen, zodat je je handen vrij hebt. Sommige mensen vinden zo’n ding ideaal en sommige mensen gebruiken het uiteindelijk niet. Daarom vond mijn vrouw via Marktplaats er een die zo goed als nieuw was. Die hebben we zaterdag voor €2 opgehaald.

Daarna kwam mijn beste vriendin langs om samen te eten. Jeuj, meer cadeautjes! Ik kreeg o.a. dit schattige truitje voor onze baby. Leuk toch! Omdat ze zelf zwanger is geweest en mijn vrouw niet heel fit was, was dit de eerste keer dat ze mijn vrouw zwanger zag. Ja, dat is toch wel al een flink buikje!

Vrolijk Pasen iedereen en tot volgende week.