Tag: verhuizen

Week 14: In ons nieuwe huis

27 augustus 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 14: In ons nieuwe huis

In week 14 klust Sebastiaan zich in de rondte in het nieuwe huis, maakt hij een hoop geluid en gaat hij wennen bij de kinderopvang.

In week 14 is het tijd voor de verhuizing

De verhuizing is achter de rug! Phoe! Hoe vermoeiend kan het zijn met verhuizers? Nou, best wel. Ik heb elke nacht maar iets van 6 uur geslapen. Of het programma was te druk of mijn hoofd stopte niet met nadenken. Ik wil onze lieve vriendinnetjes héél erg bedanken voor het schilderwerk en uitpakwerk, mijn broer voor het boren en mijn schoonvader voor de tweede boorronde.

Sebastiaan heeft het heel goed gedaan. Alleen de eerste avond klussen was hij jengelig. Toch viel hij uiteindelijk wel in slaap. En op de tweede dag was hij klaar met slapen aan het einde van de middag. Nou, dan heb je toch een hele dag met twee moeders in de weer kunnen zijn.

Eerste wendag

Vrijdag Verhuisdag had hij zijn eerste wendag van 9 tot 1 bij het kinderdagverblijf. Nou, hij heeft een keertje gegeten, een schone luier gekregen en verder was het vooral slapen en rondkijken naar de andere kinderen (0-2 jaar). Daarna kwam onze vriendin oppassen, die hem tot een uurtje of 7 bezig heeft gehouden. Superlief, want zo konden wij ons volledig richten op het verhuizen. Best vermoeiend, op een stoel zitten bij de verhuiswagen en zeggen waar het naartoe moet… Nou ja, na het harde werken van die week mocht dat ook wel! De verhuisdag zelf was dus de relaxte dag van de week!

In week 14 heeft Sebastiaan zijn tweede wendag

Deze vrijdag had Sebastiaan zijn tweede wendag. We haalden hem op en hij was echt doodop. Hij hing als een blok in onze armen en elke beweging was te veel voor hem. Hij heeft maar even geslapen in zijn bedje deze middag en daarna was het uit met de pret. Huilen, huilen. Na een tijd had ik hem maar op mijn buik gelegd, terwijl ik op bed ging liggen.

Na héél veel kalmerende geluidjes werd hij toch eindelijk wat rustiger. Hij keek me recht in mijn gezicht aan met zijn grote ogen en ik zei blij: ‘Hey!’ Hij lachte en liet toen zijn hoofd vallen, recht op mijn tand. De tand bleef heel, zijn voorhoofd niet. Een seconde was het stil en toen begon het weer met de pret. Huilen, huilen! Nu heeft hij een zielig, rood puntje op zijn voorhoofd.

Ik besloot dat het tijd was voor een flesje. En ja hoor, halverwege viel hij al bijna in slaap… Geen kind meer aan gehad de rest van de dag.

Babygeluidjes

Het is superschattig! De afgelopen twee weken heeft hij zijn eigen geluid ontdekt. Ben je lekker met hem aan het knuffelen en gek aan het doen, begint hij met geluid te lachen. Dat vind ik leuk, maar hij nog meer. Hij moet dan vaak nog meer lachen.

Ook begint hij hele verhalen te vertellen. In één lange adem, krijg je zes verschillende toonsoorten en vaak nog een lachje toe. Dan zeg ik “Oh?” of doe ik het geluid na, en dan begint hij gelijk verder te ratelen. Erg gezellig, dat keuvelen.

Joekel

We hebben een joekel van een kerel. Hij is deze week 3 maanden oud geworden en hij weegt volgens onze weegschaal al meer dan 7 kilo. Het is geen sumoworstelaar, hij is ook nog eens lang.

We zouden na de verhuizing eens naar maat 68 gaan kijken. Dat begint nu ook weer nodig te worden. In sommige rompers is geen ruimte meer voor een gevulde luier, sommige broeken zijn alweer te kort en sommige T-shirts zijn te krap.

In week 14 bezoeken we Hellendoorn

Dit weekend bezoeken we Hellendoorn weer. Mijn vrouw’s oma is jarig. Ze bereikt de mooie leeftijd van 79. Dat moet gevierd worden. Een kusje van Sebastiaan zal vast een prachtig cadeau zijn.

Volgende week is het weer tijd voor de volgende ronde vaccinatie. Ik zeg het je, dat wordt gillen. Zielig! Hopelijk zijn de temperaturen dan iets gezakt, want hij kan weer verhoging krijgen en zijn kamer is helaas de warmste in huis. De waaier staat in ieder geval al klaar.

Week 12: Echo en wendagen

14 augustus 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 12: Echo en wendagen

In week 12 krijgt Sebastiaan een echo, bezoeken we de kinderopvang om wendagen in te plannen, beginnen we met inpakken voor onze verhuizing, slaan we onze slag met verfspullen en blikken we vooruit op de verhuisweek.

In week 12 krijgt Sebastiaan een echo

Maandag werd er een echo gemaakt van Sebastiaans heupje. Mijn vrouw had vroeger zo’n spreidbroekje en dan controleren ze blijkbaar automatisch of dat bij je kind ook nodig is.

Sebastiaan was pas 11 weken oud en eigenlijk moeten ze dit doen tussen de 3 en 6 maanden. De afsprakendame zei dat het geen probleem was, maar de arts vond het toch niet optimaal.

De arts besloot toch te kijken naar zijn heupje en alles was in orde. Het kommetje sloot bij beide heupen goed aan op het heupbot en dus is Sebastiaan spreidbroekvrij. Driewerf hoezee!

In week 12 gaan we inpakken

Woensdagavond zijn we dan eindelijk aan het inpakken geslagen voor de grote verhuizing de 19^e. We pakten al gelijk stevig door en al snel stonden er wat dozen tegen de muur. We zijn als eerste door de boeken, dvd’s en cd’s gegaan.

Donderdag had ik nog wat tijd over (iemand had me gewekt, waardoor ik mijn werkdag maar om 5:00 begon…), dus konden we nog wat meer dozen pakken. Ik ben met spullen van Sebastiaan en de administratie aan de slag gegaan. Op zaterdag ben ik in de keuken alvast dingen gaan pakken die we de komende week vast niet meer nodig gaan hebben. Mijn vrouw is flink door onze schoenencollectie gegaan. Zo hebben we toch al die eerste grote slag gemaakt met de inhoud van kasten.

Verf

Op zaterdag zijn we ook twee winkels afgestruind om muurverf en verfspullen te halen. Ik denk dat we nu wel volledig voorzien zijn: 20 liter muur- en plafondverf, drie keer een verfbak inclusief twee borstels per bak, losse borstels, een uitschuifbare borstel, een lange stok voor borstels, kwasten voor de hoekjes, verfhandschoenen, afplaktape, afdekzeil, afplaktape mét afdekzeil, roerstokken én een blikje schoolbordverf.

Dat laatste leek me handig voor op mijn kantoor i.v.m. workshops en het leek ons ook leuk om hier iets mee te doen op de kamer van Sebastiaan. We gaan daar niet nu direct mee beginnen. Laten we eerst alle spullen maar eens op hun plek zetten. Dan weten we waar zo’n vlak handig is.

De sleutel

Maandagochtend gaan we een rondje lopen door ons nieuwe huis met de vorige eigenaars. Daarna is het grote tekenmoment bij de notaris. Dan zijn we ineens eigenaars van een koophuis. Bizar! Ik voel me oud. Oh ja, ik ben ook al getrouwd en ik heb een kind, maar iedere keer bij zo’n grote stap denk ik: “Oh nee, ik word oud!” De rebelsheid in mij wil dan direct een kroeg opzoeken om pas om 5 uur dronken eruit te komen: “Zie je wel, ik kan het nog!”

Verven

Dinsdag ga ik met twee heel lieve meiden verven. Hopelijk hebben mijn vrouw en ik (lees: eigenlijk meer ik) maandag al alles afgeplakt en de eerste laag over de groene muur gegooid, zodat we dinsdag lekker aan de slag kunnen en een beetje vaart kunnen maken. Als het inderdaad 24 graden wordt, wil je ook graag vroeg in de middag proosten op het gedane werk 😉

Laminaat

Ik heb laminaat besteld voor op mijn kantoor. Blijkbaar moet dat een dag wennen aan de temperatuur op de kamer, dus wordt het woensdag al geleverd. Ze doen dat niet verder dan de drempel. Ik moet dus in mijn eentje tien pakken drie trappen omhoogtillen. Gaat me dat lukken? Ik heb echt geen idee hoe zwaar of groot zo’n pakket is… Waar een wil is, is een weg, zeggen we dan maar!

Die middag komt ook onze schoonmaker al om alles goed in een sopje te zetten, zodat alles schoon is als we onze spullen overbrengen.

Donderdag komt er dus iemand om dat laminaat te leggen. Handigggg! Heb ik er geen werk aan.

Verhuizen

Vrijdagochtend komen onze verhuizers al rond 8 uur. Dan kunnen wij nog wat pielen in huis, terwijl zij al het zware werk doen. Dat was ons de vorige keer zo goed bevallen. Het kost een duit, maar daar krijg je veel voor terug (als je ten minste de goede voorwaarden hebt).

In week 12 plannen we wendagen in bij de kinderopvang

We zijn deze week weer bij onze kinderopvang geweest om alles nog eens door te spreken en om wendagen in te plannen. Dat zijn twee ochtenden van vier uur. Hoe handig is dat?! We hebben dat dus gelijk gedaan op Verhuisvrijdag. Een vriendin van ons zou al vanaf die vroege ochtend komen, maar die kan nu een beetje langer uitslapen en hoeft dus niet een heel dagprogramma te verzinnen.

Verhuizen met een baby is nooit handig. Als we geen wendag hadden gehad, dan was hij waarschijnlijk ook wel overprikkeld geraakt van een hele dag onderweg zijn en ’s avonds in een vreemde kamer. Met wendag gaat hij ook overprikkeld zijn van alle nieuwe geluiden, geuren, ruimtes, mensen, een middag met oppas en ’s avonds in een vreemde kamer. Dan gaat onze voorkeur toch uit naar het tegelijkertijd inplannen van de wendag. Één keer is beter dan twee, toch? We houden gewoon rekening met een niet al te lange nacht :S

Uitpakken

Het weekend erop krijgen we hulp met uitpakken en klussen. Superfijn! Hopelijk hebben we vrijdagavond al de eerste slag gemaakt, zodat het dat weekend goed te doen is en zodat we na dat weekend ook grotendeels klaar zijn. Volgend weekend verschijnt er daarom ook geen blog van mij. Het is een drukke agenda, zoals je kunt lezen!

Week 6: EHBO-cursus en omrollen

3 juli 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 6: EHBO-cursus en omrollen

In week 6 boeken we een city trip, regelen we de verhuizing, volgen we een EHBO-cursus, rolt Sebastiaan zich voor het eerst om, bezoeken we het Haags Historisch Museum, moeten we maat 62 wassen en maak ik een salade van ingrediënten uit mijn moestuin.

In week 6 boeken we Srprs.me

De eerste vakantie met zijn drieën is geboekt! Wel vier hele dagen in Oktober, als mijn schatje jarig is. Waar gaan we naartoe? Geen idee. Dat is wel zo relaxed. Srprs.me boekt de hele city trip voor ons en op het vliegveld komen we erachter welke stad in Europa we gaan bezoeken.

In week 6 regelen we de verhuizing

De dag nadat Sebastiaan was geboren, kregen we te horen dat de hypotheek rond was. Dubbel feest, maar geen tijd om er aandacht aan te besteden. Snel wat papieren getekend die week erop en dat was het.

Deze week is het verhuisbedrijf geregeld. Hetzelfde bedrijf als vorig jaar gaat ons voor een mooie prijs op vrijdag 19 augustus verhuizen. Ze brengen vier weken van tevoren de verhuisdozen, demonteren de kasten, rijden alles drie straten verderop, monteren de kasten en klaar. Wij hoeven alleen in te pakken en uit te pakken.

Die dinsdag ervoor ga ik met drie vriendinnen alles van een fris laagje verf voorzien. Er is één groene muur, dus misschien dat ik die alvast een ronde doe nadat we op maandag de sleutel krijgen. Dan moet er woensdag of donderdag nog laminaat gelegd worden in mijn kantoor en het internet mag alvast klaar zijn voordat we erin gaan.

Afgelopen weekend met Veteranendag, Night at the park en Parkpop.

Vorige week vrijdag was ik nog tot half 11 ’s avonds aan het werk en ik vroeg me af waar ik nu echt van zou ontspannen dit weekend. We zouden een rondje maken op het Malieveld i.v.m. Veteranendag, maar dat was niet genoeg. Ik zag dat op Night at the park Racoon en Anastacia achter elkaar zouden komen. Mijn vrouw vond dat ik moest gaan. Op Ticketswap scoorde ik voor €15 een kaartje.

Zaterdag ben ik eerst goed gaan sporten. Daarna hebben mijn vrouw en ik Sebastiaan rondgeduwd op Malieveld, even poserend voor alle mooie voertuigen, de straaljager en de helikopter. De zon scheen goed. Ik nam de tram naar het Zuiderpark en ben met vrienden al soppend door het moeras (met bijbehorende geur) van de twee concerten gaan genieten.

Backstage

Zondag zijn mijn vrouw en ik naar het backstagegedeelte gegaan van Parkpop. Daar was de muziek niet zo hard en er lagen overal Fatboys. Dus die sleepten we naar een hek in de schaduw toe, waar mijn vrouw even kon uitpuffen van de wandeltocht. Ik ontdeed mij van de nieuwe draagzak en rende naar het concert van K’s Choice. Daarna heb ik op de Fatboy Sebastiaan eten gegeven en kon mijn vrouw wat bijkletsen. Ze is daarna weer gegaan, want zulke dingen zijn nog net iets te vermoeiend. Ik ben nog blijven hangen bij vrienden en keerde terug naar huis toen ik het koud kreeg.

Een geslaagd weekend: ik heb mijn hoofd even uit kunnen zetten, heb wat tijd voor mezelf gehad én we hebben samen vrije tijd gehad. We zijn er ook achter gekomen dat die draagzak prima is voor uitjes. Mijn vrouw heeft deze week snel even een draagdoek op Marktplaats gekocht. Ik had niet verwacht dat we die ooit zouden hebben, maar ze vond het handig voor als Sebastiaan niet wilde slapen en ze toch haar handen vrij wilde hebben. Dus de draagzak is voor buiten, de draagdoek voor binnen.

In week 6 volgen we een EHBO-cursus

Woensdag zijn we heel verantwoorde ouders geweest. Een vriendin paste op, zodat wij naar een EHBO-cursus van twee uur konden gaan. In twee uur ga je niet superdiep op alles in, maar je weet wel de grootste gevaren en wat je in die gevallen moet doen. Laten we het er maar op houden dat ik hoop dat we nooit een van die dingen hoeven te doen.

Eerst ging het over verbranding. Dit werd zeer uitgebreid besproken mét bijbehorende plaatjes. Mijn brandwond van december begon spontaan te doen alsof hij weer leefde: ik voelde het helemaal mee. Als in, op een gegeven moment dacht ik dat ik flauw ging vallen. Ik werd er gewoon misselijk van: je kent de pijn uit de plaatjes en je ziet je vijf weken oude baby voor je. DAT WIL JE NIET. Ik heb bewust niet alle plaatjes gezien.

Pop

Daarna ging het over kneuzingen, verstuikingen, botbreuken (inclusief een plaatje van hoe een bot van een tiener kan buigen in plaats van volledig breken, gedver!), vergiftigingen en verstikkingen. We hebben nog wat gepetst op een pop om te oefenen hoe je een baby of kind iets uit kunt laten spugen en dat was het. In 8 van de 10 gevallen is het 112 bellen en in de andere gevallen weten we wat we kunnen doen (voordat we 112 bellen).

Consultatiebureau

Donderdag was het weer tijd voor het consultatiebureau. Deze kerel is alweer 5100 gram en 57 centimeter. Dat verklaart waarom maat 56 krap is geworden… Ook deze keer legde hij een plasje neer. Het is een mooie traditie. De arts heeft wat zinkzalf op zijn naveltje gesmeerd, want daar komt nog steeds pruttie uit en er zit schijnbaar dood vlees (steek je hand op als je dit ook goor vindt klinken). We moeten dit bijhouden en anders volgende week weer langskomen.

Voor de eerste keer omgerold

Donderdag was Sebastiaan erg onrustig en huilde hij best vaak. Ik was een paar uur alleen thuis en na drie uur wist ik niet meer zo goed wat ik moest doen. Vasthouden, niet vasthouden, bij me leggen met achtergrondgeluid, in bed leggen in een stille kamer, niets hielp om hem rustig te krijgen.

Ik had hem even op zijn buik gelegd omdat ik dacht dat een boertje dwarszat. Ik liep naar de keuken en ik hoorde een krijsje. Toch zijn darmen? Loop ik terug, vind ik hem op zijn rug. Had hij zichzelf met zijn vijf weken en twee dagen omgerold! Mijn vrouw zei al dat ie dit ook op de weegschaal had geflikt.

Alleen, hij lag tegen de spijlen van de box aan. Dat zal geen zachte landing geweest zijn. Na die EHBO-cursus van de avond ervoor kreeg ik allerlei angstvisies. Straks had ie zoiets waar ie ’s nachts van zou sterven! Adem in, adem uit. Dat is dus niet gebeurd…

Week 6: Haags Historisch Museum

Zaterdag zijn we met zijn drieën weer lekker naar het centrum gegaan. We hebben het Historisch Museum bezocht. Om half 2 kwamen we aan en om 2 moest hij alweer eten. We waren nét binnen en ja hoor, hij trok zijn mond open: éééééten! Dus heb ik tussen de poppenhuizen een flesje klaargemaakt en hem gevoed. Het is echt wel een leuk museum om een keer door te lopen. De tentoonstelling over de Joodse geschiedenis in Den Haag is een aanrader.

Daarna zijn we naar Pulchri gelopen. Dat zijn diverse galerieën in één gebouw met een terras midden in dat gebouw. Je zit dus uit de wind en we hadden het geluk dat er een dikke zonnestraal op neerkwam. Cappuccino, gebakje erbij: genietmomentje!

Maat 62

Zondag werd het dan toch tijd om eens in de kleding met maat 62 te duiken. Wat blijkt: we hebben bergen en bergen van deze maat. Niet alles is geschikt voor nu; er zit ook wat winterspul in, maar we hebben weer zóveel leuke shirts en rompers gezien. Ze zijn weer allemaal in de was geweest, dus deze week kan Sebastiaan weer genieten van mooie outfits.

Moestuin

Ik heb zojuist een salade gemaakt van mijn eigen gegroeide bieten en wortels. Dat vind ik dus echt heel leuk. Mja, die watermeloenchallenge van een paar weken terug? Ik geef het toe: volledig mislukt. Die heeft de vorst niet overleefd, ook al had ik de bak binnen gezet. De tranen zijn inmiddels opgedroogd.

Terug naar de bieten. Die had ik dus nog nooit echt gegeten. Toen ik ze uit de bak had getrokken, ging ik maar eens zoeken hoe ik die moest bereiden. Ok, koken met laurierblad. Done! Daarna trok ik de wortels uit de bak. Ik werd helemaal blij van alle coole vormen die ze hadden aangenomen in mijn te kleine bak. Onze maagjes hebben er ook van genoten.

http://meemoeder.com/week-6-ehbo-cursus-en-omrollen — Mijn bietjes in de pan met een laurierblad

Bezoekvrije week

Volgende week hebben we een bezoekvrije week ingesteld. Ik heb even wat rust nodig. Ik werk natuurlijk vanuit huis en ik heb het (gelukkig!) daar erg druk mee. Elke dag staat er ook wel een afspraak ingepland, zoals het consultatiebureau of ziekenhuis, of komt er iemand langs om Sebastiaan te bewonderen.

Dat vinden we natuurlijk heel leuk, maar ik merk dat ik snak naar die ene dag in de week dat er even niets gepland staat. Ik heb overlegd met mijn vrouw en ze vindt het een goed idee. Even een weekje geen bezoek, zodat we de dagen dat er geen afspraak staat de dag zelf kunnen indelen.

We moeten bijvoorbeeld een paspoort gaan regelen voor Sebastiaan en we beginnen met de cursus babymassage. Al meer dan genoeg plannen dus!

Week 32

17 april 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 32: Echo en koophuis

In week 32 bezoeken we de verloskundige, hebben we weer een echo en kopen we zomaar een huis.

In week 32 gaan we weer naar de verloskundige

Dinsdag hadden we direct achter elkaar een afspraak bij de verloskundige en een afspraak in het ziekenhuis voor de echo. Bij de verloskundige hadden we uitgelegd dat er de vorige keer een kleine opleving was en dat het nu eigenlijk weer constant vervelend is met de buik. De vraag was of de buik pijnlijk of ongemakkelijk was. Dat is ongemakkelijk, dus dat is op zich een goed teken.

Ze hintte er wel op dat, omdat mijn vrouw er zoveel last van heeft, dat er op het eind maar moet worden gekeken hoe lang ze het door laten gaan. Dan wordt er een balans opgemaakt tussen het welzijn van de moeder en het welzijn van het kind. Als de baby al ‘af’ is, maar geen zin heeft om eruit te komen, dan kan dat natuurlijk geholpen worden.

Het hartje klopte weer mooi stevig en regelmatig. Ze dacht dat de baby al goed lag, met het hoofdje naar beneden. Dan is ons kindje dus niet meer van de plek gegaan sinds de vorige echo, een maand geleden.

We kregen een geboorteplan mee om in te vullen. De volgende afspraak is een extra lange, en dan bespreken we of onze ideeën reëel en haalbaar zijn, en of dat er nog vragen zijn. Blijkbaar schrijven mensen af en toe de gekste dingen op, dus ze willen graag weten hoe wij over de bevalling denken.

Echo

Vervolgens konden we in de wachtkamer gaan zitten van het Bronovo. De vrouw die onze echo deed, was volgens ons van Oost-Europese afkomst. Ze sprak Nederlands, maar niet heel goed en behoorlijk zacht. We wisten niet of het een taaldingetje of een cultuurdingetje was, maar heel hartelijk was ze niet. We hebben voor ons gevoel dus ook niet heel veel informatie gekregen, zoals de vorige keren.

Wat we eruit hebben kunnen halen, is dat ons kind nog steeds bovengemiddeld hard groeit, in zowel lengte als gewicht. De vorige keren legde ze ons iedere keer uit dat het ongeveer een week vooruit was, maar dat weet ik nu dus niet. Toen het gewicht: 2480 gram. Oef. Dat is een zware. Geen wonder dat mijn vrouw mager wordt: die baby eet alles op!

Deze vrouw hintte erop dat er nog wel een echo zou komen, met deze groei. We denken dus, naar aanleiding van deze twee gesprekken, dat we sowieso niet voor de 42 weken gaan, dat 40 echt het maximum wordt en dat ze vanaf 38 weken al wel gaan kijken of het zover is. Dat is wat anders dan de berichten, die we constant hebben gehoord, van het “oh nee, doe rustig aan, anders komt die baby te vroeg!” Stilzitten heeft ons kind dus goed gedaan. Ik ben benieuwd of we een Michelinmannetje/-vrouwtje krijgen.

Wat echt het allergaafst aan deze echo was, was dat ze een volle blik op het gezicht heeft kunnen werpen. Het is zo scherp, dat het lijkt alsof het een 3D-echo is. Het is echt bizar om zo al kennis te kunnen maken met je kind!

In week 32 hebben we zomaar een huis gekocht

En dan heb je ineens een huis gekocht. It just happened… Ik had mijn vrouw een Funda-verbod opgelegd, maar ik had geen strak, streng controlesysteem opgericht, dus ja, ze is gewoon verder gaan kijken. Maakt niet uit dat we een jaar geleden zijn verhuisd om hier een gezinnetje te stichten…

Aparte bedrijfsruimte

Ze had er een gevonden, die ik toch echt moest bekijken. Ik wilde echt niet, maar vooruit. De reden dat ze mij deze wilde laten zien, is omdat dit appartement een aparte bedrijfsruimte heeft, zodat ik een kantoor aan huis kan houden. Ok, dat wekte mijn interesse….

Het is precies hetzelfde appartement als nu, maar dan ligt de berging gunstiger, is er een gezamenlijke tuin mét tuinman, is er een aparte badkamer (met bad) i.p.v. vast aan de slaapkamer, is er ruimte voor een droger en is het geheel iets groter en netter. Enig nadeel is dat de wasmachine alleen via de babykamer te bereiken is. Oh ja, en dat we weer moeten verhuizen. Klein detail: het is maar 3 straten verderop.

Bod geaccepteerd

Nou, we hebben de voor- en nadelen bekeken en besloten een bod te doen. We wisten wat we maximaal konden lenen en we kozen voor een zeer comfortabel bod, waarbij de maandlasten hetzelfde blijven. Er waren hogere biedingen, maar omdat we zo’n leuk contact hadden, gunden ze het ons, als we er 500 bij deden. Deal!

Dat leuke contact bestond uit de rondleiding en 2 smsjes, dus misschien had het iets te maken met het feit dat het een ander lesbisch stel was met een kleine. Dat zal wel een beetje geholpen hebben met de band. We zijn in ieder geval allemaal hartstikke blij. 15 Augustus krijgen we de sleutel en onze huur eindigt waarschijnlijk twee weken later, dus dan hebben we een mooie periode om te verhuizen.

Verhuizen

Net als de vorige keer gaan we verhuizers huren, dan ben je in één dag klaar. Er hoeft niet geklust te worden, dus een fris laagje verf is alles wat we hoeven te doen. Omdat we een jaar geleden zijn verhuisd, zijn er ook weinig overtollige spullen die weg moeten. Ik wil weer een keer door mijn kledingkast gaan en de administratie op orde maken, maar dat is het denk ik wel.

Een vriendin heeft al aangeboden die verhuisdag op de kleine te passen. Onze baby is dan echt pas 6-8 weken. Laten we zeggen dat we het aanstaand ouderschap nog niet genoeg uitdaging vonden ….

Kantoor aan huis

Straks heb ik gewoon een kantoor aan huis! Dat is echt ideaal. Ik hoef dus niet meer een flexibele werkruimte in de stad te gaan zoeken voor de dagen dat mijn vrouw thuis is. Het is zelfs groot genoeg om straks mijn workshops in te gaan houden. Ik ben 3 workshops (zakelijk bloggen, zakelijk Twitter en hoger in Google) aan het voorbereiden, dus dat komt goed uit.

Inrichting

De inrichting is al gedaan. Ja, het is al helemaal uitgevogeld. Mijn vrouw zit thuis op de bank, dus die is online een plattegrond gaan maken met onze meubels erin. Nou, niets meer aan doen, zeg ik.

In week 32 moeten we dus ineens een hypotheek regelen

Donderdag zijn we bij de Hypotheker om de hoek gaan kijken wat het proces vanaf nu is. Wij hebben nog nooit een huis gekocht, dus we weten helemaal niet wat er allemaal bij komt kijken. Eigenlijk net als bij het moederschap: we zien het allemaal wel als het gebeurt.

Nou, de Hypotheker neemt dus alles van ons over: de beste hypotheek zoeken bij onze wensen, de taxatie, een bouwtechnisch rapport en een notaris. Ik heb volgens mij nog nooit zo relaxed een ander huis geregeld 😉 Dus, dat is prima te doen naast een zwangerschap. Ok, er zijn wel twee voorwaarden: geen verbouwing én een goede gezondheid van de baby.

Dit weekend bestaat vooral uit sociale dingen. Iets minder voor mijn vrouw, maar die krijgt ook bezoek. Ik ben vooral op pad (verjaardag in Leiden en stappen in Amsterdam), dus we zien elkaar wat minder.

Volgende week staat nog niet veel baby-achtigs gepland, maar we krijgen wel een conceptkoopcontract en een hypotheekvoorstel.

Tag: verhuizen