Tag: strand (page 1 of 2)

Sebastiaan is blij dat zijn mama terug is uit Las Vegas

15 april 2018 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Sebastiaan is blij dat zijn mama terug is uit Las Vegas

Sebastiaan heeft deze week zijn mama moeten missen, omdat deze in Las Vegas zat voor ClexaCon. Gelukkig haalde ik hem dinsdag weer op bij het kinderdagverblijf, waar hij erg blij op me af rende, maar het me toch ook een beetje kwalijk nam dat ik weg was geweest. Dat heb ik deze week weer goed gemaakt.

Na ClexaCon

Ik zat in Las Vegas van 4 tot en met 10 april. ClexaCon was echt een heel bijzondere ervaring. De eerste blog erover kun je al lezen. En hieronder heb je de eerste vlog.

Ik kwam dinsdag rond 16:00 weer thuis. Rond 17:15 had ik mijn koffer uitgepakt en kon ik Sebastiaan gaan ophalen van het kinderdagverblijf. Mijn vrouw vertrok rond die tijd van haar werk, zodat we ongeveer tegelijkertijd thuis zouden zijn. Ik was heel benieuwd hoe Sebastiaan zou reageren.

Toen ik door de deur kwam, was hij gelijk heel blij. Hij stond op, rende op me af, knuffelde me en liet me zijn speelgoed zien. Toch keek hij een beetje weg. Hij wist niet helemaal hoe hij moest reageren. Tijdens het avondeten negeerde hij me zelfs en deed hij alles met mijn vrouw. Ach, ik liet hem maar een beetje gaan (tussendoor gaf ik sneaky toch wat knuffels).

Tijdens het naar bed brengen, ontdooide hij gelukkig en konden we lekker lachen. Fieuw, hij was niet meer boos! Misschien komt het omdat ik een mooi cadeautje voor hem had meegenomen? Hier heb ik nog geen foto van, dus je hebt nog van me tegoed wat het is 😉

Welcome to Las Vegas! . . . #LasVegas #welcometolasvegas #lasvegassign #welcometofabulouslasvegas #running #bucketlist #citymarketing #cityscape #whathappensinvegas #clexacon #clexacon2018

Een bericht gedeeld door Greetje den Holder | Meemoeder (@meemoeder) op 5 Apr 2018 om 9:33 (PDT)

Mamadag

Donderdagochtend belde ik de dokter. Toen ik in Las Vegas zat, had Sebastiaan last van zijn keel en maakte hij een piepend geluid bij het ademhalen. Bij het ontbijt die ochtend moest hij ook ontzettend hoesten en stikte hij bijna in zijn brood. Die middag konden we bij de huisarts terecht, maar het was niets meer dan een infectie die vanzelf zou overgaan. Fijn! Hij moet ook nog één kies, waardoor het ook kon zijn dat hij zich niet lekker voelde (zijn billen lagen ook helemaal open).

Rond half twee liepen we naar mama’s werk om samen een kopje koffie te drinken. Daarna wandelden we naar de schoenenwinkel om te kijken of zijn schoenen nog goed waren. Dat was niet het geval. Hij heeft geen millimeter ruimte meer. Oeps. Tijd voor grotere schoenen! We vroegen het ons al af, maar het is gewoon zo moeilijk te merken aan zo’n kleintje of schoenen goed zitten.

Schoenenjacht

Zaterdag gingen we dus op zoek naar nieuwe schoenen. We hebben wat advies ingewonnen en het blijkt dat hij tussen maat 22 en 23 in zit. Het is nu dus niet heel handig om veel te investeren in maat 22. Het is waarschijnlijk handiger om direct met 23 te beginnen.

Hij had eerst Shoesme First Step, maar nu mag hij Shoesme Runflex. Het verschil zit hem in de flexibiliteit van de zolen. Als je kind net leert lopen, is een flexibelere zool handig. De Flexrunner is nog net iets flexibeler dan een gewone schoen. Eigenlijk heeft hij deze zool ook niet meer nodig, want hij liet in de winkel zien hoe goed hij op harde zolen kan lopen, maar het zal vast net ietsjes lekkerder voor hem zijn. Ze hadden alleen maat 23 niet meer in de winkel, dus we moeten ze online bestellen.

Strand

Vandaag is het natuurlijk ontzettend lekker weer! We smeerden dus wat boterhammen en stapten op de fiets. Bij Scheveningen peuzelden we de boterhammen op een bankje op en even later gingen we bij een strandtent zitten voor een kopje koffie. Daar hadden ze allerlei speeltoestellen bij het terras, dus Sebastiaan kon lekker door het zand banjeren (hij vindt zand dit jaar blijkbaar iets minder vies dan vorig jaar!) en met dingen spelen. Kind blij, mama’s blij!

Als je je abonneert op mijn nieuwsbrief, dan lees je woensdag gelijk als eerste hoe de eerste dag van ClexaCon was en welke actrices ik allemaal heb gesproken! Aanmelden kan hieronder in de footer van de website of juist helemaal bovenin aan de rechterkant.

Moederzoonweekend

15 oktober 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Moederzoonweekend

Dit weekend gaat de andere mama van Sebastiaan naar Florence, dus hebben Sebastiaan en ik een moederzoonweekend. Wat een pret!

Moederzoonweekend dag 1:

Mijn vrouw is dit weekend samen met een vriendin Florence aan het ontdekken. Superleuk natuurlijk. Daarom zijn Sebastiaan en ik dit weekend alleen met zijn twee. Nou, met deze zomerse temperaturen vermaken we ons wel!

Technisch gezien was zaterdag niet helemaal een moederzoonweekenddag. Mijn broer kwam namelijk onverwachts oppassen, zodat ik mee kon spelen met mijn basketbalteam. Ik dacht dat Sebastiaan en ik mijn team even zouden gaan aanmoedigen, maar toen kwam mijn broer dus met zijn lieve voorstel. Chill!

Niet dat we gewonnen hebben. Ik heb niet eens gescoord! Maar ik heb wel dikke lol gehad evenals twee uur lichaamsbeweging 😉 Mijn broer kwam Sebastiaan nog even langsbrengen, zodat ze ons samen konden aanmoedigen op de tribune. Toen Sebastian te luidruchtig het andere team ging aanmoedigen, zijn ze maar weer gegaan. Op de terugweg viel hij in slaap in de kinderwagen.

Koffie

Na het avondeten kon deze kerel alweer naar bed. Sebastiaan vond de middag met zijn oom zo leuk, dat hij doodop was. Nou ja, de ochtend vond hij vast ook heel leuk! Toen zijn we samen nog op pad geweest en heb ik bij het D.E. Café een lekkere kop koffie gehad. We waren buiten gaan zitten en ik had al zijn speelgoed op de grond gelegd. Hij vond dat prima en struinde kletsend rond.

Nieuwe trucje

Ook ging Sebastiaan de hele ochtend zijn nieuwe trucje laten zien. Hij deed het vrijdag voor het eerst. Ineens dook hij naar beneden en stak hij zijn billen de lucht in. Ik vroeg me af wat hij ging doen en toen krabbelde hij ineens overeind. Staat hij daar trots in de lucht, zonder zich ergens aan vast te houden! Hij geniet van applaus, dus hij bleef het maar doen. Grappig!

Moederzoonweekend dag 2:

Deze ochtend hebben we lekker thuis doorgebracht. Sebastiaan kon heel goed alleen in de box spelen, waardoor ik allerlei huishoudelijke taken kon afvinken. Ik moest de was nog ophangen en meneer moest nog wat eten. Daarom zette ik zijn eetstoel op het balkon. Hij vond dat prima, in deze mooie temperaturen buiten om zich heen kijken en smikkelen. Zo kon ik het allemaal combineren deze ochtend.

’s Middags waren we van plan om naar het strand te gaan. Ik had mooi boterhammen gesmeerd, komkommer kleingesneden en speelgoed en een kleed in een tas gedaan. Helaas. Bus 1 zat te vol. Dan maar wachten op de volgende bus. Bus 2 zat nog niet te vol, maar alle mensen die inmiddels ook bij mijn halte waren gekomen, sprongen er voor mij in en toen was deze ook vol. Thanks, guys…

Toen namen we maar de tram richting centrum. Daar was een Franse markt. Ik weet alleen niet wat er Frans aan was. Er was welgeteld één wijnkraam, zo tussen de Japanse eetkraam en de speelgoedkraam. Wel gezellig hoor, die kraampjes in het Hofkwartier, maar als je het vlooienmarkt of braderie had genoemd, was het ook passend geweest.

Paleistuin

In de paleistuin was het goed toeven. Dat wisten meer mensen. Waar de zon scheen op het gras, daar lag het bezaaid met mensen. Kijk, had ik niet voor niets een kleedje meegenomen! Ik vond een mooi plekje met uitzicht op de speeltuin. Daar hebben Sebastiaan en ik flink gespeeld. Hij vindt het vooral leuk om mama als een heuvel te gebruiken en er constant overheen te klimmen. Prima, jongen. Daarna hebben we nog een eindje gewandeld en was deze mooie middag alweer voorbij.

Moederzoonweekend dag 3?

Maandag hebben we waarschijnlijk weer een dag samen. Mijn vrouw heeft normaal altijd haar mamadag op maandag, maar nu komt ze pas ’s avonds terug. Maar het kan ook zo maar zijn dat het kinderdagverblijf belt dat Sebastiaan kan komen. Hij staat namelijk op de wachtlijst. Met zulk lekker weer vindt hij vast allebei de opties leuk. Bij het kinderdagverblijf hebben ze een grote tuin en anders gaan we nog wat moois opzoeken.

Ronddobberen in de hot tub

1 oktober 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Ronddobberen in de hot tub

Deze week gaat Sebastiaan zelfstandig staan en loopt hij mee aan de hand van zijn mama’s. Hij geeft luid en duidelijk aan avocado’s toch echt niet lekker te vinden. In het weekend gaat het gezin weer ronddobberen in een hot tub in Julianadorp.

Zelfstandig staan

Sebastiaan staat al best een tijd, maar hij hield zich tot nu toe altijd ergens aan vast. Ook kan hij zich prima overal naartoe bewegen op deze manier. Toch verblijdde hij ons deze week met het feit dat hij met losse handen (of buik of rug) kan staan. Eerst ging dat nog een beetje wankel, maar nu staat hij al een stuk steviger. Ik geef toe, ik was zo trots dat ik een klein traantje moest wegpinken.

Meelopen

Lopen deed hij tot nu toe ook nog niet echt. Wel op en neer aan tafel, maar niet echt. Als wij hem met beide handen zijn handen vasthielden, begon hij alleen maar heel hard te lachen en liet hij zich op de grond vallen.

Afgelopen weekend waren we in Groningen en potverdorie, onze vriendin probeert het een keer en hij besluit ineens een hele ronde door de huiskamer te lopen! Dat was natuurlijk een dik applaus waard, maar lieve kerel, kon je die eerste ronde nou niet bewaren voor ons?! Ik was zelfs in de kamer ernaast zijn campingbed aan het inpakken, dus ik had het grote moment gemist…

Instock

Op mijn mamadag zijn we Sebastiaans andere mama weer gaan opzoeken in de stad voor een lunch. Het was hoog tijd om Instock eens te proberen, dat heerlijke gerechten maakt van onverkochte producten met als doel voedselverspilling tegen te gaan.

Het restaurant ziet er gezellig uit en de kaart geeft genoeg keuzes. Ik koos een zelfgemaakte ijsthee (lekker fris!) en liet me verrassen door voor de proeverij te gaan. Dat was een goede keuze, want zo kon ik proeven van de wentelteefjes van rozijnenbrood met gekarameliseerde banaan, een stukje Spaanse omelet, een courgettesoep, kaasballetjes en toast. Onze jongen mocht in de kinderstoel, zodat hij op een stukje brood kon knabbelen en met zijn speelgoed kon spelen.

Avocado’s

Aan het einde van de middag ging ik voor de tweede keer proberen of hij avocado’s lust. Maanden geleden hebben we het al eens geprobeerd, maar toen was hij geen fan. Ik wilde hem zelf laten eten met een lepel, want zo schuift hij doorgaans meer naar binnen. Ik dacht: als hij het niet opeet, eet ik de rest wel op.

Hap één ging nog. Hap twee was al een grote teleurstelling. Ik pakte mijn camera, want die teleurgestelde gezichtsuitdrukking was geniaal. Omdat hij eten met een lepel zo leuk vindt, ging hij toch voor hap drie. Ik filmde dat en vroeg of het lekker was. Hij begint te hoesten. Hij begint de avocado uit zijn mond te duwen. En dan geeft hij over met een flinke splash. Het spuit terug in zijn bakje, over zijn shirt en over de tafel. Het antwoord was, denk ik, dat het niet lekker was… We hebben ons nog rotgelachen om dat filmpje.

Julianadorp

Dit weekend hebben we een mini-vakantie gehad. We mochten weer in het huis van de ouders van een vriendin. In die tuin staat een sauna en een hot tub, dus dat is altijd een groot feest. We hebben Sebastiaan vrijdag op tijd van het kinderdagverblijf gehaald en zijn toen direct doorgereden naar J-town. Wij kwamen rond half vijf aan en onze vriendinnen rond acht. Toen kon het weekend beginnen. Rond half tien werd de eerste plons genomen, wat enkele uurtjes heeft geduurd.

De rest van het weekend bestond uit de speeltuin ontdekken, shoppen, een strandwandeling maken met Sebastiaan in de draagzak, lekker eten en drinken en natuurlijk ruimschoots genieten van de sauna, de hot tub en elkaars gezelschap. We hadden echt zo’n vakantiegevoel, heerlijk!

Zon in Den Haag

28 augustus 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Zon in Den Haag

Deze week schijnt de zon weer lekker in Den Haag en gaan we als gezin veel op pad. We lunchen op allerlei plekken in de stad, fietsen wat rond en wij mama’s pakken nog een feestje zaterdagavond.

Lunchdate op mamadag in de zon

Op deze mamadag vonden Sebastiaan en ik het leuk om de lunchdate met de andere mama te herhalen, dus gingen we met zijn tweeën op pad. Mijn vrouw had gezegd dat bij Mingle Mush (achter Den Haag Centraal) kinderstoelen beschikbaar zijn en ik wilde daar al een keer naartoe, dus daar op het terras hadden we afgesproken voor onze lunchdate.

Ze hebben een megagroot terras, maar ik zag al snel dat alle parasols ingeklapt waren. De zon stond er flink op en dat is natuurlijk lekker, maar ik kan mijn kind niet de hele lunch pal in de zon zetten. Ik ging dus alvast zitten om te wachten op mijn vrouw. Sebastiaan had honger, dus ik gaf hem alvast wat stukjes brood.

Terras in de zon

De serveerster kwam vragen of ik iets wilde drinken, maar ik vroeg eerst of er een parasol open kon ergens. Er waren, ondanks de lunchtijd, nog heel veel tafels vrij, dus er kon vast wel een mooi plekje gevonden worden voor schaduw. Navraag deed ons leren dat de wind te hard was voor de parasols.

Naar mijn bescheiden mening was het een briesje, maar goed, het is hun bedrijfsvoering. Ik gaf daarom aan dat ik eerst moest overleggen met mijn vrouw of we dan inderdaad hier gingen lunchen. Ze liep weg en ik appte mijn vrouw hoe of wat. Na enkele minuten kreeg ik antwoord van mijn vrouw dat we dan maar ergens anders naartoe moesten.

Ik wachtte nog even op haar, maar daar stond de serveerster alweer met de vraag of ik iets te drinken wilde. Ik zei dat we inderdaad besloten hadden om maar even ergens anders te gaan zitten in verband met de schaduw. Als antwoord kreeg ik: “Ja, maar als je hier zit, dan is het wel de bedoeling dat je hier iets eet of drinkt.” Ik wist even niet hoe ik moest reageren. Ik stamelde maar: “Uh, ok.”

Weggestuurd

Dit hele voorval heeft welgeteld acht minuten geduurd en die opmerking kwam ongeveer een minuut nadat ik van mijn vrouw had gehoord dat we dan maar ergens anders moesten gaan zitten. Er waren op dit moment ook nog flink wat tafels vrij. Maar door die opmerking voelde ik me alsof ik een of andere onbeschofte gast was die alle plekken bezet hield. Wat supergênant, weggestuurd worden van een terras… Ja, het was inderdaad de bedoeling dat we daar een half uur zouden eten en drinken, maar nu gaat dat dus niet meer gebeuren, hoe dichtbij we ook wonen…

Hofhouse

Aan de voorkant van Den Haag Centraal heb je nu Hofhouse, een foodcourt met een groot terras (mét parasols die open mogen) en kinderstoelen. Daar hebben we van Toastable twee mooie, grote tosti’s gegeten. Het zijn kleine kunstwerkjes op een bordje, geen simpele kaastosti… Daar hebben we dus wel een leuke lunchdate kunnen hebben met zijn drieën.

Broek en sokken

We zijn supertrots op Sebastiaan. Vrijdag zeiden we al tegen elkaar dat hij volgens ons veel meer doorheeft dan wij weten. Zaterdagochtend vroeg mijn vrouw, toen ik hem in de kinderstoel eten aan het geven was, waar zijn broek is. Hij kon zijn benen niet helemaal omhoogtrekken, maar hij pakte met zijn hand zomaar zijn broek vast!

Wij waren nogal verbaasd, maar klapten een applausje voor hem. Toen vroeg mijn vrouw waar zijn sokken waren en hij greep direct naar zijn voeten. Supercool! Hij wist alleen niet wat zijn T-shirt was en toen bedacht ik me ook dat ik zijn shirt nooit bij naam noem. Ik zeg altijd “Nou deze nog even” of “Even je hoofd omhoog”. Vanaf nu doe ik dat dus wel!

Fietsen

Zaterdag zijn we rond lunchtijd op de fiets gestapt voor een mooie tocht door de natuur. Daar genoten we met zijn drieën flink van! Onderweg hebben we nog een klein hapje gegeten en kon Sebastiaan lekker staan en ons knuffelen. Het is een echte knuffelkont, die zoon van ons, heerlijk!

Toen we thuiskwamen, ging Sebastiaan gelijk naar bed. Toen hij wakker werd, was daar zomaar ineens zijn oom. Wat een verrassing! Hij was er heel blij mee en begon flink te lachen. Mijn broer heeft een fan.

The Hague Rainbow Festival

Zaterdagavond zijn mijn vrouw en ik met vrienden naar The Hague Rainbow Festival gegaan. Dat was een gay feest in een strandtent aan het Zwarte Pad in Scheveningen. Ik vond het een zeer leuk feestje met een leuk publiek. Ik voelde me in ieder geval niet oud, dat is best prettig 😉

Klein beetje balen vond ik wel dat de muntjes €3,20 per stuk waren en dat het barpersoneel totaal niet voorbereid was op zo’n groot publiek.

We hebben het eigenlijk niet eens zo laat gemaakt, want het vooruitzicht van een vrolijke jongen om zes uur ’s ochtends houdt je toch een beetje tegen, maar het was leuk om weer bij te kletsen met iedereen en ons aan een dansje te wagen.

Zon in Den Haag

Ook deze zondag scheen de zon prachtig. We zijn met zijn drieën naar het centrum gelopen en streken neer op Plaats voor een lunch. Ik zei dat ik enorm veel zin in eieren had zo na het stappen, maar uiteindelijk kwam ik toch uit op een mooi broodje (en heb zelfs even een salade overwogen!). Later kwam een vriendin erbij en zijn we nog een klein rondje gaan shoppen. Wat moet je anders met die zon in Den Haag?

De middag eindigde met een uurtje basketballen op het veld in de zon. Sportief, hè? Dat was alweer het vijfde uur deze week… Ik had nog langer door kunnen gaan, maar ik had ook ontzettend veel in zin in barbecueën en chillen op het balkon. Dat heb ik dan ook uitgebreid gedaan, waardoor deze blog op maandag verschijnt. Vergeef mij!

Volg je me al op YouTube?

Afgelopen vrijdag mocht ik ook nog langskomen bij de nieuwe locatie van Jamie’s Italian in Den Haag om van al hun lekkernijen te proeven, maar daarover lees je woensdag. Nu snap je gelijk waarom ik deze week vijf uur heb gesport 😉

Een week vol plezier

20 augustus 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Een week vol plezier

Sebastiaan gaat deze week naar het strand, door Den Haag wandelen met mama, op lunchbezoek bij de andere mama, met zijn tante op pad, logeren in Groningen en naar het wijkfeest om de hoek. Zo, wat een plezier! En dan pronkt daar ook ineens zijn eerste kies.

Plezier op het strand

Zondag en maandag was het tijd voor plezier op het strand. De weerberichten van deze week zagen er niet mooi uit, dus we wilden van de zon genieten voordat de dagen weer verregenden. Zondagmiddag pakten we de fiets naar Scheveningen en zochten op het Zwarte Pad een strandtent met de stoelen in het zand. Die was al snel gevonden en ze hadden ook nog doeken boven de tafels gespannen, dus we hadden een supermooi schaduwrijk plekje op het strand.

Sebastiaan, onze held op sokken, moest weer even wennen aan het zand. Maar toen zijn andere mama mee in het zand ging spelen, vermaakte hij zich al snel. Het zand zat uiteindelijk in zijn luier en in mijn bh, dus hij moet het wel heel leuk hebben gevonden. Wij kregen er in ieder geval een flink vakantiegevoel van!

Meer plezier op het strand

Ik werkte zondagavond en maandagavond, zodat ik maandagmiddag tijd had voor een tweede ronde plezier op het strand met het gezin. We fietsten naar dezelfde strandtent en konden weer op zo’n mooi plekje zitten. Wij hadden deze keer zijn verjaardagscadeau ook meegenomen, een strandemmertje met een schepje en harkje. Het zand vloog flink door de lucht, dus hij had zijn draai helemaal gevonden.

Bios

Woensdag kwam zijn oom eten, want mijn broer had zich laatst zo vermaakt met Sebastiaan dat hij graag na zijn werk nog een keer wilde oppassen. Daar zeggen wij geen nee tegen. Tijd voor een date! Het werd een niet al te beste film in de bios (Overdrive), maar we vermaakten ons prima. Mensen mogen zich altijd aanbieden als oppas 😊

Mamadag

Donderdag hadden Sebastiaan en ik een ouderwets gezellige mamadag. Hij voelde zich duidelijk op en top en was weer helemaal zijn gezellige ikje. Wat een verademing. Lekker lachen samen! Hij sliep goed en at weer normaal. Dat betekende dat ik al rond half twaalf met hem over straat liep voor een wandeling, ondanks de regenbuien. Ik wilde richting centrum en appte mijn vrouw of ze tijd had voor een bezoekje.

En ja hoor, ze was net een broodje aan het halen in een broodjeszaak. Zo konden we met zijn drieën samen lunchen. Sebastiaan gedroeg zich keurig en het voelde echt heel fijn. Zijn mama moest op een gegeven moment wel weer aan het werk, maar wij bleven zitten totdat zijn brood op was. Nou, hij keek flink om zich heen naar alle lunchende mensen en wist uiteraard weer wat fans aan zich te kleven. Leuk hoe je als ouder ineens met allerlei mensen moet praten omdat je kind met iedereen contact legt…

Flink verpakt

Nou, na een heel uur konden we weer verder, flink verpakt onder regenhoezen en regenjassen. Ik wilde nog héél even naar een winkel waar ze uitverkoop hadden. Héél even kijken of ze nog wat hadden liggen. Hoeveel minuten had ik nodig, denk je?

Binnen vijf minuten had ik twee broeken en twee T-shirts gepast met Sebastiaan in mijn hokje (en ze pasten!) Af en toe wilde hij nog weleens het gordijn opengooien, maar verder ging dat prima. Zo, voor twintig hele euro’s weer een nieuwe garderobe 😉

In opperbeste stemming liep ik achter de kinderwagen en hebben we nog een mooie wandeling naar huis gemaakt. De regen was inmiddels opgehouden, dus we konden zonder allerlei bescherming van het uitje genieten. Topdag!

Tante op bezoek

Vrijdag was het opnieuw tijd voor plezier. Mijn vrouw had haar tweede mamadag van de week en haar zus kwam op bezoek. Die twee zijn samen ook het centrum in gelopen met Sebastiaan. De bofferd, zo maar met zijn mama en tante op pad!

Ik heb vernomen dat er nog wel een flinke huilbui is geweest. Mijn vrouw riep: “Kijk eens wie daar aankomt” toen mijn schoonzus de deur binnenliep. Vermoedelijk verwachtte hij mij (dat roepen we namelijk wel vaker als de ander thuiskomt) en viel het even tegen toen ik niet degene was die door de deur kwam. Oeps…

Plezier in Groningen

Zaterdag gingen we redelijk spontaan een nachtje logeren bij onze lieve vriendinnen in Groningen. We dachten afgelopen zondag ineens: volgend weekend hebben we eigenlijk niks. En zij dachten: wij ook niet. Date!

Sebastiaan vond de eerste helft van de autorit maar saai. Dat betekende helaas flinke huilbuien. Fijn, in zo’n afgesloten ruimte als een auto. Op een gegeven moment zijn we bij een wegrestaurant gestopt voor zijn lunch. Daar kon hij uitrazen in de kinderhoek én zijn twee boterhammen naar binnen werken. Gelukkig viel hij daarna als een blok in slaap tot aan Groningen.

’s Middags wandelden we naar het Noorderplantsoen voor wat plezier op Noorderzon. Dat lukte tussen de regenbuien door. Sebastiaan was al snel moe, dus de ene helft van de groep ging naar huis voor zijn avondeten en de andere helft bleef op Noorderzon voor drank en algemene festivalactiviteiten. Ik was een van de lucky bastards die mocht blijven.

Kies

Zondag was ik de lucky bastard die met Sebastiaan mocht ontbijten. We waren allebei nog moe, dus heel veel plezier was er niet om zes uur ’s ochtends. Toen ik hem wat brood gaf, dacht ik ineens iets te zien in zijn mond. Ik duwde zijn mond wat open, want ik was nieuwsgierig. Sebastiaan vond dat een inbreuk van zijn privacy, dus hij probeerde zijn mond dicht te houden.

Toch heb ik het ontdekt! Hij heeft gewoon zijn eerste kies onderaan in zijn mond! Hij zit aan de rechterkant. Aan de linkerkant staat er ook al eentje op doorkomen. En een nieuwe snijtand is ook net door. Wow, hij heeft straks gewoon een heel gebit!

Ik vond dat een feestje waard en danste samen met de kleine jongen een rondje in de slaapkamer waar zijn andere mama nog sliep. Mijn vrouw kon het opbrengen om enthousiast te reageren naar Sebastiaan toe, maar naar mij toe was ze wel een beetje lauwtjes.

Volg je me al op YouTube?

Wijkfeest

Na een autorit van Groningen naar Den Haag, die vrijwel hetzelfde verliep als de heenweg, konden we thuis snel een was in de wasmachine gooien en weer naar buiten lopen. We hadden ons namelijk opgegeven voor de barbecue bij het wijkfeest (om te eten, niet om te bakken…).

Er waren springkussens voor alle kinderen en het leek me leuk om Sebastiaan erop te leggen. Gelukkig kon hij dat wel waarderen. Hij deinsde een beetje op en neer terwijl hij naar de grotere kindjes keek. Als het even rustig was, dan begon hij zelf op en neer te bewegen in de hoop dat dan het kussen weer wat actiever werd. Superschattig!

Na een korte barbecue konden we weer naar huis, want al het plezier in Groningen, in de auto en op het luchtkussen had hem gesloopt. Tijd voor bed!

Voor het eerst naar de kapper

19 juni 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Voor het eerst naar de kapper

Deze week genieten Sebastiaan en zijn mama’s van een vrije agenda. Deze tijd gebruikt Sebastiaan om voor het eerst naar de kapper te gaan, te gaan shoppen en naar het strand te gaan.

De eerste keer kapper

We zaten er al een hele tijd tegenaan te hikken. Sebastiaans krullenbol moest nu toch echt eens geknipt gaan worden. De dag dat het beste kan, is maandag, maar veel kappers zijn dan niet open. Afgelopen maandag stapte mijn vrouw eens rond in de buurt en ja hoor, er was een kapper open. Deze knipt baby’s voor €14 en had een plek vrij in de agenda om 17:00. Doen we!

Die middag sliep Sebastiaan alleen niet al te best, dus hij was wat jengelig en rond die tijd wil meneer ook graag eten. We waren dus redelijk bang dat het een groot huilfestijn zou worden. Mijn vrouw was slim en nam een boterham mee. Hij eet ’s middags warm en ’s avonds een boterham met melk, dus dat paste precies in zijn ritme.

Sebastiaan mocht bij zijn mama op schoot en kreeg een cape om. Hij deed het supergoed, want hij had meer interesse in de boterham dan in de schaar. Dus als hij naar beneden moest kijken, dan hield mijn vrouw de boterham beneden en zo kon ze zijn hoofd sturen. Niks geen drama, gewoon een knappe kerel bij de kapper!

Sebastiaan is een heel ander ventje nu. Wat een volwassen gezicht in een keer, haha. En dan heeft hij ook nog vijf tanden (bijna zes!). Ieh, hij groeit op en wordt oud! Wat gaat het snel allemaal.

Naast de kapper gingen we ook shoppen

Dit weekend hadden we voor het eerst sinds tijden geen plannen én het was lekker weer. Perfect! We begonnen de zaterdag met zijn drieën op een terras op Noordeinde, waar we hebben geluncht. Daarna hebben mijn vrouw en ik ons gestort op de uitverkoop. Sebastiaan vond het allemaal wel best. Als we aan het passen waren, dan lieten we hem rondkruipen in het pashokje. We hadden een bal bij ons, dus daar kon hij flink op losgaan.

In een andere winkel hoefde ik niks, dus kon mijn vrouw even rustig passen. Ik legde Sebastiaan neer voor een bank en gaf hem zijn blokkentoren en bal. Nou, hij had weer veel aanspraak. Hij begon alleen een beetje moe te worden, dus heel veel interactie gaf hij de menschen niet.

Op een gegeven moment wilde hij staan, maar viel hij om van vermoeidheid. Huilen! Hij had even wat grote knuffels van zijn mama nodig. Eigenlijk ben ik deze grote huilbuien in het openbaar nog niet gewend, dus ik had lichtelijk een rood hoofd, merkte ik. Ach ja, die zullen nog wel vaker komen.

Grote opruimactie

’s Middags kon meneer weer lekker bijslapen en konden wij van ons balkon genieten. We hebben een nieuwe parasol en tuinstoelen gekocht, waardoor we ook ’s middags daar kunnen vertoeven. Eerder was dat te heet. We genieten er nu al enorm van!

We lopen er al een tijdje tegenaan dat we weer flink wat spullen willen wegdoen en willen opruimen, maar tot nu toe hadden we daar geen tijd voor. Zaterdagavond (wat moet je anders op zaterdagavond?) gingen we er eens flink tegenaan. De kledingkast is weer uitgedund (kuch, als in, er is ruimte voor de die middag gekochte spullen) en uit de andere kasten hebben we spullen gehaald van Sebastiaan die we niet meer gebruiken. Het is weer tijd voor een rondje Marktplaats en kringloop. Een opgeruimd huis voelt goed!

Strand

Zondagochtend zijn we met zijn allen rond half elf naar Scheveningen gegaan. Eerst zijn we voor een uitgebreid ontbijt gestopt op de boulevard, mjam mjam. Daarna hebben we een flinke wandeling gemaakt over de boulevard ter compensatie. Er stond een briesje, dus het was heerlijk. Sebastiaan was best moe, dus we zijn op een gegeven moment maar naar huis gegaan. Deze keer geen plonsje in de zee, helaas!

Basketbal

Ik ben blij. Ik was al een tijdje op zoek naar een damesteam basketbal, maar die was er steeds niet (of vol). Nu is er net een oproep geplaatst voor een nieuw damesteam voor het volgend seizoen. Daar kwam ik vrijdagavond achter. Ik mailde gelijk en werd zaterdag uitgenodigd voor de training zondag.

Ondanks de zesentwintig graden, heb ik gistermiddag dus lopen basketballen voor het eerst sinds achttien jaar. De sfeer was goed en ik vond het superleuk, dus dat blijf ik doen. We zijn nog door een fontein gerend en ik heb de laatste drie kwartier zonder lens in mijn rechteroog gespeeld, dus het was een dolle boel. Voor herhaling vatbaar!

Tag: strand (page 1 of 2)