Voor het eerst naar de kapper
Deze week genieten Sebastiaan en zijn mama’s van een vrije agenda. Deze tijd gebruikt Sebastiaan om voor het eerst naar de kapper te gaan, te gaan shoppen en naar het strand te gaan.
De eerste keer kapper
We zaten er al een hele tijd tegenaan te hikken. Sebastiaans krullenbol moest nu toch echt eens geknipt gaan worden. De dag dat het beste kan, is maandag, maar veel kappers zijn dan niet open. Afgelopen maandag stapte mijn vrouw eens rond in de buurt en ja hoor, er was een kapper open. Deze knipt baby’s voor €14 en had een plek vrij in de agenda om 17:00. Doen we!
Die middag sliep Sebastiaan alleen niet al te best, dus hij was wat jengelig en rond die tijd wil meneer ook graag eten. We waren dus redelijk bang dat het een groot huilfestijn zou worden. Mijn vrouw was slim en nam een boterham mee. Hij eet ’s middags warm en ’s avonds een boterham met melk, dus dat paste precies in zijn ritme.
Sebastiaan mocht bij zijn mama op schoot en kreeg een cape om. Hij deed het supergoed, want hij had meer interesse in de boterham dan in de schaar. Dus als hij naar beneden moest kijken, dan hield mijn vrouw de boterham beneden en zo kon ze zijn hoofd sturen. Niks geen drama, gewoon een knappe kerel bij de kapper!
Sebastiaan is een heel ander ventje nu. Wat een volwassen gezicht in een keer, haha. En dan heeft hij ook nog vijf tanden (bijna zes!). Ieh, hij groeit op en wordt oud! Wat gaat het snel allemaal.
Naast de kapper gingen we ook shoppen
Dit weekend hadden we voor het eerst sinds tijden geen plannen én het was lekker weer. Perfect! We begonnen de zaterdag met zijn drieën op een terras op Noordeinde, waar we hebben geluncht. Daarna hebben mijn vrouw en ik ons gestort op de uitverkoop. Sebastiaan vond het allemaal wel best. Als we aan het passen waren, dan lieten we hem rondkruipen in het pashokje. We hadden een bal bij ons, dus daar kon hij flink op losgaan.
In een andere winkel hoefde ik niks, dus kon mijn vrouw even rustig passen. Ik legde Sebastiaan neer voor een bank en gaf hem zijn blokkentoren en bal. Nou, hij had weer veel aanspraak. Hij begon alleen een beetje moe te worden, dus heel veel interactie gaf hij de menschen niet.
Op een gegeven moment wilde hij staan, maar viel hij om van vermoeidheid. Huilen! Hij had even wat grote knuffels van zijn mama nodig. Eigenlijk ben ik deze grote huilbuien in het openbaar nog niet gewend, dus ik had lichtelijk een rood hoofd, merkte ik. Ach ja, die zullen nog wel vaker komen.
Grote opruimactie
’s Middags kon meneer weer lekker bijslapen en konden wij van ons balkon genieten. We hebben een nieuwe parasol en tuinstoelen gekocht, waardoor we ook ’s middags daar kunnen vertoeven. Eerder was dat te heet. We genieten er nu al enorm van!
We lopen er al een tijdje tegenaan dat we weer flink wat spullen willen wegdoen en willen opruimen, maar tot nu toe hadden we daar geen tijd voor. Zaterdagavond (wat moet je anders op zaterdagavond?) gingen we er eens flink tegenaan. De kledingkast is weer uitgedund (kuch, als in, er is ruimte voor de die middag gekochte spullen) en uit de andere kasten hebben we spullen gehaald van Sebastiaan die we niet meer gebruiken. Het is weer tijd voor een rondje Marktplaats en kringloop. Een opgeruimd huis voelt goed!
Strand
Zondagochtend zijn we met zijn allen rond half elf naar Scheveningen gegaan. Eerst zijn we voor een uitgebreid ontbijt gestopt op de boulevard, mjam mjam. Daarna hebben we een flinke wandeling gemaakt over de boulevard ter compensatie. Er stond een briesje, dus het was heerlijk. Sebastiaan was best moe, dus we zijn op een gegeven moment maar naar huis gegaan. Deze keer geen plonsje in de zee, helaas!
Basketbal
Ik ben blij. Ik was al een tijdje op zoek naar een damesteam basketbal, maar die was er steeds niet (of vol). Nu is er net een oproep geplaatst voor een nieuw damesteam voor het volgend seizoen. Daar kwam ik vrijdagavond achter. Ik mailde gelijk en werd zaterdag uitgenodigd voor de training zondag.
Ondanks de zesentwintig graden, heb ik gistermiddag dus lopen basketballen voor het eerst sinds achttien jaar. De sfeer was goed en ik vond het superleuk, dus dat blijf ik doen. We zijn nog door een fontein gerend en ik heb de laatste drie kwartier zonder lens in mijn rechteroog gespeeld, dus het was een dolle boel. Voor herhaling vatbaar!