Week 20: Nieuwe kleding

In week 20 wordt Sebastiaan langzaamaan ouder, poept hij graag onder onze neus en krijgt hij weer heel wat kleding.

In week 20 heeft Sebastiaan een pijnlijk maagje

Deze week heeft Sebastiaan best veel gespuugd. Normaal is hij niet zo’n spugerd, maar nu komt er toch iedere keer flink wat melk uit. Het kan zijn omdat hij nu meer beweegt, aangezien hij kan rollen, maar het lijkt af en toe ook een beetje pijn te doen. We weten niet zo goed wat we daaraan moeten doen. De afgelopen twee dagen lijkt het ook wat beter te worden, dus wie weet gaat het vanzelf weer over.

Wennen aan zijn armpjes

Omdat Sebastiaan nu kan rollen, is inbakeren ook niet meer veilig. Zijn Puckababy moet daarom vanaf nu met de ritsjes open, zodat zijn armen naar buiten kunnen. Die grote bewegingsvrijheid vindt hij maar niets.

We moeten hem dus laten wennen aan het feit dat hij met zijn armen vrij kan slapen, maar we doen het stapje voor stapje. We maken iedere keer wisselend aan de linker- en aan de rechterkant het ritsje open, zodat hij per arm aan de vrijheid kan wennen. Soms is dat een succes, soms is dat geen succes.

We hebben dus nog een lange weg te gaan tot hij met beide armen vrij kan slapen. We stoppen hem daarom heel strak in. Hij heeft gelukkig ook nog niet geprobeerd om op zijn buik te gaan liggen in bed, dus we maken ons nog geen grote zorgen.

In week 20 doet Sebastiaan het beter in de draagzak

Je merkt aan heel veel dingen dat Sebastiaan ouder wordt. Eerst konden we absoluut niet stilstaan met Sebastiaan in de draagzak, want dan begon hij te huilen. Donderdag heb ik heerlijk even met hem op mijn buik op een bankje in het Haagse Bos gezeten en hij sliep gewoon door. Zaterdag zijn we ook gaan wandelen in het Haagse Bos en konden we ook gewoon rusten voor een kopje koffie op het terras, zonder dat hij vervelend ging doen. Zeer relaxed!

Iets minder relaxed was dat hij precies dat moment uitkoos om te gaan poepen. We hadden er helemaal niet op gerekend, dus we hadden ook geen schone luier bij ons. Mijn vrouw had hem op de buik en ja hoor, er kwam een flink geluid uit de draagzak. Dit geluid werd gevolgd door een flinke meur. Helaas, helaas, dat was een poepluier.

Terwijl ik mijn kopje koffie aan het drinken was, gniffelde ik vanachter mijn glas. Mijn vrouw kon haar lekkere koffie waarschijnlijk niet zo goed proeven door de poepgeur heen. Op de terugweg was het mijn beurt voor de draagzak, dus ik heb ook mijn aandeel in de poepgeur gehad, hoor.

Kledingpakket

Ouder worden betekent ook een grotere kledingmaat. Hij is alweer klaar voor maat 74. We hadden al een klein pakketje verzameld. Online ging ik kijken voor de wat grotere maat 86-92. We hadden daar al wel wat kleding van, maar het leek me handig om net wat meer bij te kopen. Ik ben graag voorbereid 😉 Ik bood vrijdag €10 op een advertentie op Marktplaats en zaterdagochtend konden we al een pakket shirts en broeken ophalen. Geregeld!

Ontvangen kleding en spullen

Zaterdag kregen we echter ook drie dozen met spullen van kennissen uit het Verre Oosten. We waren alweer een beetje vergeten wat de inhoud zou zijn, maar ook daar zat o.a. kleding met maat 74 tot en met 86 in. Het resultaat is dat we weer een uitgebreide modeshow met de kleine kunnen houden, haha.

We hebben inmiddels alweer twee tassen klaarstaan met kleding waarin Sebastiaan niet meer past. De ene gaat naar vrienden en de andere gaat naar de kringloop. Zo worden die leuke spullen toch allemaal weer gebruikt. Dat geeft een goed gevoel!

Ook zit er in het ontvangen pakket een babyset voor op onze Tripp Trappstoel en spullen om Sebastiaan te leren eten. Ik ben benieuwd. Vandaag ben ik maar weer eens in het Groeiboek gedoken om te zien wat Sebastiaan nu zou moeten kunnen of leren met zijn 4,5 maand. We moeten waarschijnlijk eens gaan beginnen met het oefenen van wat fruit of groenten. Morgen is er weer een bezoek bij het consultatiebureau, dus dan horen we waarschijnlijk wat meer daarover.

Feest

Mijn vader en zijn vriendin gaven zaterdagavond een feest (in Brabant), omdat ze nu een jaar bij elkaar zijn en omdat ze jarig zijn geweest. Dat was zeer gezellig. Mijn schoonvader en zijn vrouw kwamen oppassen bij ons, inclusief slapen. Wat een verwennerij!

Na het feest konden wij daarom in mijn nieuwe kantoor slapen, zonder de avond- of ochtendvoeding te hoeven doen. We waren wel pas om kwart voor twee thuis, maar we vonden het heerlijk dat we tot 10 uur in 1 ruk konden doorslapen. Het is best sneu, maar daar heb ik de hele week naar uitgekeken. We hebben deze week namelijk weer flink wat gebroken nachten gehad.

Na het feest zijn we eerst naar het huis van mijn vader gereden om de dozen met mijn oude baby- en kinderspullen op te halen, die we twee maanden terug hebben uitgezocht. Hij is er vast blij mee dat die nu eindelijk weg zijn. Met al die dozen en pakketten lijkt het nu alleen wel weer alsof we net deze week zijn verhuisd. De gang staat vol met dozen. We moeten daarom nog hard aan het werk om dit allemaal op te ruimen.

Volgende week gaan we dus weer naar het consultatiebureau, omdat Sebastiaan zijn volgende ronde vaccinaties moet hebben. Ik hoop dat het hem niet heel veel pijn zal doen. Jullie horen het over een week!

Virusje, virusje

Het virus was helaas ons huis nog niet uit. Ik voelde me maandag een beetje moe, maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Rond het avondeten ging het mis. Die maaltijd ging er vrij vlot uit en binnen een uur voelde ik me van moe naar zware griep gaan.

Om 9 uur lag ik er al in en tot en met dinsdagochtend gooide mijn lichaam er van alles uit, terwijl ik iedere keer dacht dat er toch echt niets meer in zat nu. Dinsdag lag ik in vegetatieve staat op bed, woensdag begon ik weer te eten en donderdag was ik tegen mijn vermoeidheid aan het vechten. Deze blog is dan ook niet zo lang, want uren staren naar het plafond geeft weinig inspiratie.

Rollen

Donderdag was een zeer mooi moment. In juli had Sebastiaan zich al een keer van zijn buik op zijn rug gerold en vandaag rolde hij zich van zijn rug naar zijn buik. Hij was er al een week klaar voor. Hij gooide zichzelf iedere keer op zijn rechterzij, maar dat ene armpje zat toch echt in de weg. Daar werd hij redelijk gefrustreerd van.

Deze donderdag had hij het dan eindelijk door! Hoppa, net iets meer kracht. In het begin lag hij nog een beetje op dat armpje te liggen, maar na een paar keer had hij door dat hij dat armpje onder zich vandaan kon trekken en dat hij zich dan omhoog kon drukken. Dat resulteert in een brede lach en zwaar gehijg. Wat een inspanning!

Dit vond hij zo leuk, dat hij vervolgens door bleef gaan. Nog een keer! Nog een keer! Toen zijn gezicht wit werd en zijn ogen rood, legden we hem maar weer in bed. Hij viel al snel in een diepe slaap. Tijdens deze diepe slaap is hij niet vergeten hoe het moest, want het moment dat we hem neerlegden, begon hij weer te werken.

Na het rollen, komt er een energiebom

En daarmee is er ook een energiebom ontploft in hem. Was het eerst nog een rustige baby, nu kan hij met al zijn bewegingen zijn energie niet meer kwijt. Ik noem het de boksindebuikbeweging.

Je strekt je ene arm ver boven je hoofd uit en slaat deze naar beneden, vol in je onderbuik. Op het moment dat je arm in je buik terecht komt, strek je je andere arm naar boven en doe je hetzelfde. Dit wissel je snel met elkaar af. Op hetzelfde moment schop je met je ene been, terwijl je je andere been intrekt om er vervolgens ook flink mee te schoppen. Al deze bewegingen tegelijkertijd zorgen voor een flink energiek (en waarschijnlijk pijnlijk) moment.

Voor de mama’s is dit niet altijd even fijn, want een luier aantrekken vergt nu extra precisie. Vooral bij een poepluier is voorzichtigheid geboden.

Duurzaam Den Haag: strijd tegen restafval

Wij hebben besloten om mee te doen met het ‘100-100-100’-project van Duurzaam Den Haag. Als je in Den Haag woont, is het misschien ook leuk voor jou om mee te doen. ‘100 Haagse gezinnen gaan 100 dagen 100% afvalvrij leven,’ zeggen ze. Het doel is om restafval te verminderen.

Mijn vrouw wilde heel graag meedoen. Ikzelf ben een beetje sceptisch, want ik heb het idee dat we al heel veel afval scheiden (papier, glas, plastic, batterijen, klein elektrisch apparatuur, bellen weleens grofvuil voor de grotere dingen). Aan de ene kant denk ik dat er bij het GFT nog wel een winstpuntje te behalen valt. Aan de andere kant wonen we in een appartement: hoeveel ruimte heb je om allerlei zakken en dozen neer te zetten voor alle verschillende te scheiden afvalsoorten?

Het gaat volgens mij om het gewicht van je restafval minderen, maar ja, we blijven nog steeds zitten met luiers en kattengrind. Dat is zwaar afval… We krijgen elke week een opdracht, dus ik ben benieuwd hoe we het gaan aanpakken. Het begint 31 oktober en duurt tot ergens in februari. Honderd dagen is genoeg om een nieuwe gewoonte aan te leren en deze vast te houden, dus ik hoop dat het in het vervolg nog makkelijker wordt voor ons om goed met afval om te gaan.

Tag: rollen