Week 32: Kerst vieren

Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland.

De eerste dag van Kerst

Op de eerste dag van Kerst hadden we een vrij rustige start. We waren nogal laat naar bed gegaan, dus we zorgden ervoor dat we goed uitsliepen. Ik ben nog een stuk gaan hardlopen door het Haagse Bos, om ervoor te zorgen dat het kerstgeweld een niet al te grote aanslag ging plegen op de weegschaal. Dat voelde goed!

Op het programma stond een bezoek aan mijn ouderlijk huis in Oirschot. Het was de eerste keer dat we Kerst met het gezin van mijn vader en met het gezin van zijn vriendin samen vierden. Dat betekende een volle bak. We waren wat later dat we gepland hadden (dat laat komen begon volgens mij al ’s nachts met het te laat naar bed gaan), maar alsnog konden we een flinke tijd genieten van het feestgedruis en -gesmikkel.

Cadeaus met Kerst

Sebastiaan kreeg behoorlijk wat cadeaus van de Kerstman! Dat hadden we niet verwacht. Superleuk allemaal. Ik denk dat, nu we weer thuis zijn, de activiteitenkubus van Fisher-Price toch wel het favoriete cadeau is.

Je kunt merken dat hij toe is aan nieuwe uitdagingen. Mijn vrouw legde het in de hoek van de box neer, maar nee hoor, hij moest er gelijk naartoe! HIER met dat ding! Aan elke kant van de kubus zit weer een nieuw speeltje, zoals een klepje of een spiegeltje. Alle hoeken zijn inmiddels al afgelebberd en elke kant is al aandachtig onderzocht.

De tweede dag van Kerst

Na samen te hebben ontbeten, stapten we weer in de auto voor de volgende stop in deze jaarlijkse rondrit door Nederland met Kerst: Zutphen. Sebastiaan had ’s ochtends niet goed meer geslapen (er was geen gordijn en in het licht slapen lukt hem niet vaak) en in de auto sliep hij pas op het einde. Dat betekende dat hij bij mijn schoonfamilie gelijk naar bed moest. Eerst even bijtanken voordat er geknuffeld kon worden!

Nog meer eten met Kerst

Daar hebben we ook een gezellige middag gehad. Aan het einde van de dag was er een lange tafel met drie gourmetstellen en bakplaten. Nou, daar heeft iedereen ook flink wat op lopen bakken. Ik denk dat dit wel de avond was waarop ik me totáál niet heb ingehouden met eten, haha. Sporten komt wel weer, nietwaar?

’s Avonds was het zover: Sebastiaan ging twee nachten mee met mijn schoonzus, zwager en twee neefjes. De ouders vonden het spannender dan Sebastiaan. Die heeft ons totaal niet gemist, haha. Hij kreeg veel te veel aandacht van zijn neefjes om überhaupt aan ons te denken. Wat een loyaliteit.

Hotel geboekt met Kerst

Dat betekende dat wij sinds lange tijd weer even wat tijd voor onszelf hadden. Ik had een hotel geboekt in Hoenderloo en we hadden er ontzettend veel zin in. Toen we daar aankwamen, bleek echter niets te zijn zoals het op de website leek. Het was eerder een vakantieparkidee dan een hotel. Ze hadden een landgoed met allemaal rijtjeshuizen en in die rijtjeshuizen zaten vier (kille) hotelkamers. Wilde je een kopje koffie drinken of in het zwembad duiken, dan moest je tien minuten door de kou lopen. Oh nee! We hadden juist zo’n zin in een gezellig, knus hotel! Wat nu?

Omgeboekt

We belden Booking.com, omdat we via hen hadden gereserveerd. Wat een service kregen we op deze avond. En dat nog op Tweede Kerstdag! Binnen drie kwartier was ons huidige hotel geannuleerd, was er een knus hotel voor dezelfde prijs in de buurt gereserveerd en waren we daar aan het inchecken. We hadden alleen al betaald bij het inchecken en de dame van de receptie was door hun algemene reserveringsdienst niet op de hoogte gebracht van het feit dat er twee gasten niet blij waren en gingen vertrekken. We hebben ons geld dus nog niet terug, hopelijk kunnen we dat binnen een week regelen.

Onze eerste avond hotel was dus eigenlijk weggegooid, want we waren er pas om tien uur. Ach ja, we namen nog even een kopje thee in de lobby om op te warmen en doken toen ons bedje voor een nacht ongestoorde rust. We hebben 9,5 uur geslapen en werden wakkergemaakt door de wekker. We hadden zo nog een paar uur kunnen bijslapen, maar ja, het ontbijt wil je ook niet missen.

Kröller Müller Museum

We hadden ontzettend veel zin om te genieten van deze dag samen. Dus na het lekkere ontbijt zijn we in de auto gestapt en naar de Hoge Veluwe gereden. Op de bekende witte fietsjes zijn we naar het Kröller Müller Museum gefietst. Omdat het nog maar kwart over 11 was, was het een beetje fris en lekker rustig. De zon scheen door de kale bomen en de heide strekte zich uit. Wauw, het was genieten.

Het Kröller Müller Museum was veel leuker dan we hadden verwacht. We zijn allebei namelijk niet heel erg fan van Vincent van Gogh, maar de tentoonstelling over hem en zijn vroege jaren is heel goed gedaan. Ze hebben foto’s uit die tijd uitvergroot en naast de achtergrondinformatie gehangen, zodat je de tijdsgeest goed meekrijgt. Het is grappig om te zien dat hij ook fouten maakte tijdens het leren tekenen en dat hij schets na schets lichaamshoudingen en -verhoudingen probeert te verbeteren. Eindigen met De Aardappeleters en met één schilderij in zijn bekende stijl is dan ook erg gaaf.

Schilderijen

Natuurlijk hingen er ook andere mooie schilderijen en stonden er ook andere mooie beelden (binnen en buiten). Zo waren we allebei ook onder de indruk van Isaac Isreals. Hieronder twee schilderijen uit het museum die ik erg mooi vond.

Parkrestaurant

In het parkrestaurant hebben we een biolunch gehad. Dat smaakte goed! Daarna zijn we met de witte stalen ros terug naar de ingang van het park gegaan. We wilden nog even in Apeldoorn cadeautjes kopen voor ons neefje dat 4 werd. Op de een of andere manier zijn dat binnen een uur toch twee à drie tassen vol andere spullen geworden…

Ziek

De planning was om een avondje wellness te doen. Ja ja, ze hadden een jacuzzi in het hotel. Dat lijkt een terugkerend thema te zijn in mijn blogs 😉 Ook hadden ze een Turks stoombad en een sauna, dus we hadden de ruimte voor twee uur gereserveerd.

Dat was een leuke planning. Ik werd die dag alleen zieker en zieker… Het begin leek op een van mijn gewoonlijke migraineaanvallen, maar ik moest ook een aantal keer overgeven. Ik word wel vaker misselijk van migraine, maar meestal gaat dat niet over in actie… Dus eigenlijk weet ik niet wat ik had. Wat ik wel weet, is dat ons romantisch en ontspannen avondje niet doorging. Boehoe!

Oldenzaal

’s Ochtends was ik weer een beetje opgeknapt. Ik voelde me wel brak, maar goed, het ging. We reden van Apeldoorn naar Oldenzaal, om te vieren dat ons neefje 4 is geworden. De cadeautjes vielen in goede aarde. Ik heb maar geen verjaardagskussen uitgedeeld, omdat ik niet wist wat ik nou had.

Daar zagen we Sebastiaan ook weer sinds 1,5 dag. Wij hadden hem duidelijk meer gemist dan hij ons. Hij heeft zich echt prima vermaakt en er zijn een aantal leuke foto’s genomen. Dat zijn de leuke herinneringen!

Hellendoorn

De volgende stop in het rondje Nederlands was Hellendoorn. De oma van mijn vrouw wilde Sebastiaan ook weer heel graag zien. Nou, die twee hebben in elkaars gezicht liggen schaterlachen. Wat een hoop geknuffel en gelach. Perfect materiaal voor meer foto’s.

Ze ging Sebastiaan ook eten geven. Hij drinkt nu een grote fles leeg binnen 5 minuten (als het er geen 3 zijn…). Ze was helemaal verbaasd hoe snel het ging. Ze vroeg ook nog of hij nog wel een keer ging ademhalen tussendoor, haha. Hij kan tegelijkertijd ademhalen door zijn neus, dat moesten we nog even uitleggen.

Het was weer tijd om de grote oversteek naar Den Haag te maken. In vier dagen tijd hebben we weer flink wat kilometers afgelegd. De feestdagen zijn dan ook voorbij gevlogen!

Eten

We kunnen ineens niet meer bijbenen hoeveel Sebastiaan eet. We gaven hem zaterdag voor het eerst een broodkorstje. Woensdag at hij een broodkorstje alsof hij al jaren broodkorstjes at. De grote flessen vliegen erdoorheen. Fruit- en groentehapjes gaan er goed in. Het lijkt alsof hij een grote inhaalslag aan het maken is. Nou, we juichen het alleen maar toe! We zijn ontzettend benieuwd wat de weegschaal zegt als we 6 januari weer een afspraak hebben bij de kinderarts.

Jeuk

Sebastiaan heeft al een tijdje jeuk in zijn nek. Dan heb ik het over maanden. In het begin zei iedereen dat het was van al zijn gekwijl. Af en toe lijkt het erger dan andere keren. We zijn nu al een hele tijd aan het smeren met vaseline. De laatste weken werd het alleen steeds erger. Maar ja, we hadden steeds zoveel gedoe met de koorts, bronchitis en virussen, dat we er niet echt verder over nadachten. We dachten gewoonweg dat we niet genoeg smeerden.

Zalfjes

De nacht van woensdag op donderdag was hij alleen om het uur zo’n beetje wakker. Krabben, huilen en krabben. Overal zaten bloederige strepen. Superzielig was het. Dus ja, ’s ochtends zaten we weer bij de huisarts. We bouwen zo met onze wekelijkse bezoekjes wel een goede band op 😉 We kregen twee zalfjes mee: eentje die wat heftiger is en die je maar even mag gebruiken en eentje die wat milder is en die je mag blijven gebruiken.

Thuis smeerden we gelijk die heftigere op voor een goede start. Nou, hij leek direct daarna een paar uur niet naar zijn nek te grijpen om te krabben. Daarna hebben we de tijd overbrugt met de mildere, zodat we voor de nacht weer de heftigere kunnen gebruiken. Hij is sindsdien een stuk vrolijker!

Oud en Nieuw

Nu we Kerst hebben gehad, is Oud en Nieuw aan de beurt. Ik wil jullie een ontzettend fijn 2017 wensen! Maatschappelijk gezien zal het helaas, net als afgelopen jaar met al die verschrikkelijke nieuwsberichten die binnendruppelden, wel niet zo heel leuk worden, maar ik hoop dat het jullie voorspoedig zal vergaan op het persoonlijke vlak! We zien elkaar volgend jaar weer en net als vorige week, proost ik ook deze week weer virtueel met jullie mee.