Tag: Oirschot

Verkiezingen, auto verkocht en een verjaardag

25 maart 2018 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Verkiezingen, auto verkocht en een verjaardag

Deze week gaan Sebastiaans mama’s stemmen en vieren we dat ik alweer 33 ben! Ook hebben we vrij impulsief de auto verkocht.

Jurylid Roze Filmdagen

Zoals jullie vorige week konden lezen, was ik zondagmiddag jurylid bij de Roze Filmdagen om te bepalen welke film met de Best Feature Film Award naar huis ging. Nou, dat was een lange maar leuke dag! Ik heb er afgelopen woensdag een uitgebreide blog over uitgebracht, dus daar kun je meelezen of je kunt de vlog hieronder bekijken.

Onze auto verkocht

Agelopen woensdag hebben we ineens onze auto verkocht. Eigenlijk gebruikten we hem superweinig, alleen als we naar Oirschot, Warnsveld of Groningen gingen. Voor de rest stond hij maar voor de deur. Woensdag had hij APK-keuring en toen was voor de zoveelste keer het bedrag zo hoog, dat we er helemaal klaar mee waren. Zo hebben we dus vrij impulsief onze auto verkocht. Het autobedrijf kwam nog even onze autostoel en andere spullen brengen en dat was het. Geen afscheid, geen laatste ritje, doeg!

Verkiezingen

Die woensdagochtend brachten we samen Sebastiaan naar het kinderdagverblijf. Dat vond Sebastiaan heel leuk en hij zwaaide ons dan ook vrolijk uit. De buren van het kinderdagverblijf is een zorgcentrum en daar was een stembureau gevestigd. Dat was superhandig. Zo konden we al lekker vroeg op de dag te stemmen!

Uitslagenavond

Woensdagavond kwam mijn broer bij ons slapen. Zo kon hij Sebastiaan in de gaten houden, terwijl wij naar het stadhuis gingen. Gemeente Den Haag had namelijk weer een mooie verkiezingsavond georganiseerd. Vanaf 21:00 konden we terecht en zo rond 22:45 kwamen de eerste uitslagen. Nou, door deze spannende momenten vergaten we wel dat we die ochtend onze auto verkocht hadden 😉

Ik vond het heel gezellig om weer wat bekenden te zien die ik sinds de geboorte van Sebastiaan niet vaak kan spreken en om weer allemaal nieuwe mensen te ontmoeten. Ik kwam ook twee mensen van basketbal tegen, dus ik vermaakte me prima. En ach, de uitslag viel me ook mee 😉 Rond half twee lagen we in bed.

Mamadag

En dat is natuurlijk best pittig als je kleintje wakker wordt om 7:00. Gelukkig had mijn vrouw de ochtend vrij genomen. Zo konden we samen ontbijten en dook zij nog even terug het bed in. Daarna kon ik nog iets van twee uur slapen (tot lunchtijd, hoezee!). We hebben elkaar deze ochtend dus weinig gezien, maar we konden wel bijtanken!

Sebastiaan vond het allemaal prima. Die sliep zelf van 11:00 tot 12:30. Daarna hebben we op een rustig tempo geluncht en vermaakte Sebastiaan zich prima met zijn speelgoed. Rond half drie begonnen we aan een superfijne wandeling door het Haagse Bos. De zon scheen door de wolken door en de vogels floten. Ik was helemaal zen! Sebastiaan ook, zo lang hij maar speelgoed in zijn handen had.

Een kopje koffie

We gingen nog ergens een kopje koffie drinken. Ik was een beetje brak, dus ik moest mezelf echt tegenhouden om geen gebak te nemen. Als compromis nam ik een maple spice latte, jawel! Gebak in een kopje koffie, zeggen we dan maar 😉

Sebastiaan heeft daar zo heerlijk zitten spelen! Twee weken terug zaten we daar ook, maar was hij iets minder in zijn hum. Nu was hij zo ongelooflijk lief bezig. Ik was helemaal trots en warm vanbinnen. Ik had wat van het beschikbare speelgoed gepakt en bijna een hele paprika in reepjes gesneden. Hij zat zo mooi naast me te puzzelen en dan hoorde ik tussen het wegzwijmelen bij mijn maple spice latte af en toe “baprika!” Dan wilde meneer het volgende reepje. Genieten was het!

Bad

De terugweg maakte ik wat langer en we gingen ook nog even wat hoognodige boodschappen doen. Daardoor kwamen we pas om 17:15 thuis. Woopsy. Sebastiaan moest nog in bad en ik moest nog koken. Ik schilde snel even de aardappels en in de tussentijd kon Sebastiaan nog wat laatste paprikareepjes eten. Zo bleef hij gelukkig en kon ik snel mijn werk doen.

Daarna kon hij, hup hup, snel in bad. Op de commode hebben we lekker veel lol gehad samen. Ik zing namelijk altijd “olie, olie, olie” als ik hem insmeer na het badderen. Dus toen ik zei “Zo, en dan pakt mama nu de…” kon ik mijn zin niet afmaken, want meneer riep héél hard “OLIE”. Vervolgens ging hij het zelf zingen. Wat een lekker knuffelbeertje is het toch.

Koken

Nou, ik kon eindelijk verder met koken. Sebastiaan was nu echt wel heel hongerig en moe, dus die begon te jengelen. Gelukkig kwam mijn vrouw al vrij snel thuis om hem af te leiden en kon ik er snel voor zorgen dat we samen konden eten.

Muziekinstallatie

Toen Sebastiaan in bed lag, konden wij onze muziekinstallatie opzetten en instellen. We waren namelijk een tijdje aan het kijken naar een Sonos, maar eigenlijk wilden we ook nog naar onze Cd’s luisteren. Ja, inderdaad, die hebben we nog en daar genieten we ook nog steeds van. Uiteindelijk viel onze keuze op de witte Pioneer X-CM56DAB met cd-invoer, gewone radio, digitale radio, bluetooth en usb. Er komt een mooi geluid uit de boxen en we zijn er heel blij mee.

Daarna ging ik nog naar de Pathe voor Red Sparrow. Wow, ik vond hem heel heftig. Ik ben blij dat ik hem heb gezien, maar ik heb op een gegeven moment wel met mijn oren en ogen dicht gezeten :S

Verjaardag

Dit weekend ben ik jarig! 33 alweer. Mooie leeftijd, mensen. Mijn lieve vriendinnetje uit Groningen kwam langs om bij deze gelegenheid stil te staan. Zaterdag kwam ze rond 13:00 bij ons lunchen. Sebastiaan vond dat een mooi moment om zijn eet- en puzzelkunsten aan haar te laten zien.

’s Middags stapten we met zijn vieren op de fiets en reden we via een omweg naar Wassenaar (er waren wat omleidingen die af en toe niet helemaal duidelijk waren…). Het is zo’n prachtig stukje om te fietsen! In Wassenaar zelf stopten we even voor een kopje koffie. Meneer vond het heel vermoeiend om op de fiets te zitten, dus gingen we weer terug naar huis. Het was immers tijd om lekker in bad te gaan en een goede maaltijd te nemen.

Gisteravond zijn er nog wat vrienden langsgekomen en vandaag komen er enkele familieleden. Vandaar deze vroege blog 😉

Van de trap gevallen

9 juli 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Van de trap gevallen

Deze week is Sebastiaan met zijn mama van de trap gevallen, bezoekt hij zijn andere mama op het werk en gaat hij bij zijn opa en zijn vriendin op bezoek in Oirschot.

Van de trap gevallen

Dat klinkt heftig, van de trap vallen met kind. Dat was het ook. Ik ging met Sebastiaan naar de dokter om te kijken waarom hij ineens allemaal bultjes had nadat hij koorts had gehad. Ik liep met Sebastiaan en luiertas van onze trap af (ons appartement ligt op de tweede verdieping) en zong vrolijk tomptietomptiedom.

Op de een of andere manier miste ik de laatste tree en knalde ik voluit onderuit. Ik heb een paar wazige beelden achter elkaar, maar het kwam erop neer dat Sebastiaan op mijn schoot viel en niet gewond was. Misschien heb ik hem nog een beetje naar me toe gegrepen toen we neerkwamen, maar dat weet ik niet zeker. Ik weet ook niet meer wat ik allemaal geraakt heb.

Sebastiaan keek geschrokken om zich en ademde even twee keer diep om na te denken of hij zó geschrokken was dat hij moest gaan huilen. Hij besloot van niet. Ik aaide hem over zijn ruggetje en zei iets van: “Zo, daar zitten we op de grond!” En toen zette ik hem op de grond om hem met mijn sleutelbos te laten spelen, want ik moest even bijkomen.

Pijn nadat we van de trap gevallen zijn

Mijn enkels deden zeer en mijn rechterbovenarm deed helemaal pijn. Ja, die laatste was volledig afgeschaafd en met paarse vlekken bedekt. Maar ja, ik moest nog drie trappen nemen naar de kelder en met Sebastiaan naar de dokter (een betere bestemming kun je na dit niet hebben), dus je gaat maar door.

Ik belde onderweg nog even met mijn vrouw. Mijn enkels deden inmiddels geen pijn meer, maar ademen deed wel pijn en alle spieren in mijn rug voelden alsof ik een marathon had gelopen. Volgens de dokter kon het weleens een gekneusde rib zijn. Hmm, die avond maar geen basketbal.

Gelukkig voelde de dag erna alles beter en kon ik ’s avonds in de sportschool gewoon aan de slag. Sebastiaan was na vijf minuten alweer vergeten dat we van de trap waren gevallen. En die bultjes? Die waren koortsuitslag en waren de dag erna verdwenen. Eind goed, al goed!

Op bezoek bij het werk van mama

Donderdagmiddag ging Sebastiaan eens kijken wat mama allemaal doet op het werk. We liepen in het zonnetje naar het centrum en ik had genoeg speelgoed, eten en drinken bij me om een wat langere tijd weg te zijn.

Mama vond het heel leuk om Sebastiaan te knuffelen op een lange werkdag. Sebastiaan had genoeg ruimte en speelgoed om te spelen, dus die vond het bezoek ook heel leuk, vooral toen alle collega’s mee gingen spelen!

Oirschot

Zaterdag zijn we naar Oirschot gereden, waar mijn vader en zijn vriendin wonen. Door onze vakanties en ziekzijn hadden we elkander al even niet gezien. Hoog tijd dus om de rit te maken! Sebastiaan ging moe de auto in, maar besloot niet te willen slapen. Uiteraard, zoals altijd, werd zijn vermoeidheid hem teveel zo’n zeven minuten voor bestemming (na een rit van 1,5 uur). We hebben hem toen maar wakker gehouden door tegen hem te praten.

Na even wat gegeten en gedronken te hebben, legden we hem in bed. Sja, dat is een nieuwe kamer voor hem, dus hij wilde helemaal niet gaan slapen. Na een lange tijd proberen, haalden we hem er toch maar uit. Na twintig minuten te hebben gespeeld, was hij het er eindelijk mee eens dat naar bed de beste keuze was voor hem. Toen viel hij wel gelijk in slaap.

Nou, wij hebben buiten heerlijk in de schaduw gezeten. Het was 28 graden, dus het was een goed zomers gevoel. Rond half zeven hebben we hem maar weer wakker gemaakt, want het werd toch wel tijd voor zijn avondeten en de terugrit. Een dag met een ander slaapritme, maar hij vond het wel heel gezellig!

Volg je me ook op YouTube?

Brand

Zondag was basketbaltraining iets korter dan gepland. Halverwege zag ik een dikke, zwarte rookpluim de lucht in gaan. Dat kon geen barbecue zijn. Een straat verderop stond een appartement in brand en de mensen van het complex waren net naar buiten aan het komen. Een omstander had gelukkig al 112 gebeld. Ik hielp een moeder door even op haar jonge kinderen en wat spullen te passen, zodat zij nog een keer naar binnen kon gaan voor wat dingen. Een korte tijd later waren de politie en brandweer er, dus ik kon verder niks doen. Ik ben toen naar huis gegaan, want die rooklucht werd me iets te heftig.

Week 32: Kerst vieren

31 december 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 32: Kerst vieren

Deze week vierde Sebastiaan Kerst met heel veel familieleden verspreid over heel Nederland.

De eerste dag van Kerst

Op de eerste dag van Kerst hadden we een vrij rustige start. We waren nogal laat naar bed gegaan, dus we zorgden ervoor dat we goed uitsliepen. Ik ben nog een stuk gaan hardlopen door het Haagse Bos, om ervoor te zorgen dat het kerstgeweld een niet al te grote aanslag ging plegen op de weegschaal. Dat voelde goed!

Op het programma stond een bezoek aan mijn ouderlijk huis in Oirschot. Het was de eerste keer dat we Kerst met het gezin van mijn vader en met het gezin van zijn vriendin samen vierden. Dat betekende een volle bak. We waren wat later dat we gepland hadden (dat laat komen begon volgens mij al ’s nachts met het te laat naar bed gaan), maar alsnog konden we een flinke tijd genieten van het feestgedruis en -gesmikkel.

Cadeaus met Kerst

Sebastiaan kreeg behoorlijk wat cadeaus van de Kerstman! Dat hadden we niet verwacht. Superleuk allemaal. Ik denk dat, nu we weer thuis zijn, de activiteitenkubus van Fisher-Price toch wel het favoriete cadeau is.

Je kunt merken dat hij toe is aan nieuwe uitdagingen. Mijn vrouw legde het in de hoek van de box neer, maar nee hoor, hij moest er gelijk naartoe! HIER met dat ding! Aan elke kant van de kubus zit weer een nieuw speeltje, zoals een klepje of een spiegeltje. Alle hoeken zijn inmiddels al afgelebberd en elke kant is al aandachtig onderzocht.

De tweede dag van Kerst

Na samen te hebben ontbeten, stapten we weer in de auto voor de volgende stop in deze jaarlijkse rondrit door Nederland met Kerst: Zutphen. Sebastiaan had ’s ochtends niet goed meer geslapen (er was geen gordijn en in het licht slapen lukt hem niet vaak) en in de auto sliep hij pas op het einde. Dat betekende dat hij bij mijn schoonfamilie gelijk naar bed moest. Eerst even bijtanken voordat er geknuffeld kon worden!

Nog meer eten met Kerst

Daar hebben we ook een gezellige middag gehad. Aan het einde van de dag was er een lange tafel met drie gourmetstellen en bakplaten. Nou, daar heeft iedereen ook flink wat op lopen bakken. Ik denk dat dit wel de avond was waarop ik me totáál niet heb ingehouden met eten, haha. Sporten komt wel weer, nietwaar?

’s Avonds was het zover: Sebastiaan ging twee nachten mee met mijn schoonzus, zwager en twee neefjes. De ouders vonden het spannender dan Sebastiaan. Die heeft ons totaal niet gemist, haha. Hij kreeg veel te veel aandacht van zijn neefjes om überhaupt aan ons te denken. Wat een loyaliteit.

Hotel geboekt met Kerst

Dat betekende dat wij sinds lange tijd weer even wat tijd voor onszelf hadden. Ik had een hotel geboekt in Hoenderloo en we hadden er ontzettend veel zin in. Toen we daar aankwamen, bleek echter niets te zijn zoals het op de website leek. Het was eerder een vakantieparkidee dan een hotel. Ze hadden een landgoed met allemaal rijtjeshuizen en in die rijtjeshuizen zaten vier (kille) hotelkamers. Wilde je een kopje koffie drinken of in het zwembad duiken, dan moest je tien minuten door de kou lopen. Oh nee! We hadden juist zo’n zin in een gezellig, knus hotel! Wat nu?

Omgeboekt

We belden Booking.com, omdat we via hen hadden gereserveerd. Wat een service kregen we op deze avond. En dat nog op Tweede Kerstdag! Binnen drie kwartier was ons huidige hotel geannuleerd, was er een knus hotel voor dezelfde prijs in de buurt gereserveerd en waren we daar aan het inchecken. We hadden alleen al betaald bij het inchecken en de dame van de receptie was door hun algemene reserveringsdienst niet op de hoogte gebracht van het feit dat er twee gasten niet blij waren en gingen vertrekken. We hebben ons geld dus nog niet terug, hopelijk kunnen we dat binnen een week regelen.

Onze eerste avond hotel was dus eigenlijk weggegooid, want we waren er pas om tien uur. Ach ja, we namen nog even een kopje thee in de lobby om op te warmen en doken toen ons bedje voor een nacht ongestoorde rust. We hebben 9,5 uur geslapen en werden wakkergemaakt door de wekker. We hadden zo nog een paar uur kunnen bijslapen, maar ja, het ontbijt wil je ook niet missen.

Kröller Müller Museum

We hadden ontzettend veel zin om te genieten van deze dag samen. Dus na het lekkere ontbijt zijn we in de auto gestapt en naar de Hoge Veluwe gereden. Op de bekende witte fietsjes zijn we naar het Kröller Müller Museum gefietst. Omdat het nog maar kwart over 11 was, was het een beetje fris en lekker rustig. De zon scheen door de kale bomen en de heide strekte zich uit. Wauw, het was genieten.

Het Kröller Müller Museum was veel leuker dan we hadden verwacht. We zijn allebei namelijk niet heel erg fan van Vincent van Gogh, maar de tentoonstelling over hem en zijn vroege jaren is heel goed gedaan. Ze hebben foto’s uit die tijd uitvergroot en naast de achtergrondinformatie gehangen, zodat je de tijdsgeest goed meekrijgt. Het is grappig om te zien dat hij ook fouten maakte tijdens het leren tekenen en dat hij schets na schets lichaamshoudingen en -verhoudingen probeert te verbeteren. Eindigen met De Aardappeleters en met één schilderij in zijn bekende stijl is dan ook erg gaaf.

Schilderijen

Natuurlijk hingen er ook andere mooie schilderijen en stonden er ook andere mooie beelden (binnen en buiten). Zo waren we allebei ook onder de indruk van Isaac Isreals. Hieronder twee schilderijen uit het museum die ik erg mooi vond.

Parkrestaurant

In het parkrestaurant hebben we een biolunch gehad. Dat smaakte goed! Daarna zijn we met de witte stalen ros terug naar de ingang van het park gegaan. We wilden nog even in Apeldoorn cadeautjes kopen voor ons neefje dat 4 werd. Op de een of andere manier zijn dat binnen een uur toch twee à drie tassen vol andere spullen geworden…

Ziek

De planning was om een avondje wellness te doen. Ja ja, ze hadden een jacuzzi in het hotel. Dat lijkt een terugkerend thema te zijn in mijn blogs 😉 Ook hadden ze een Turks stoombad en een sauna, dus we hadden de ruimte voor twee uur gereserveerd.

Dat was een leuke planning. Ik werd die dag alleen zieker en zieker… Het begin leek op een van mijn gewoonlijke migraineaanvallen, maar ik moest ook een aantal keer overgeven. Ik word wel vaker misselijk van migraine, maar meestal gaat dat niet over in actie… Dus eigenlijk weet ik niet wat ik had. Wat ik wel weet, is dat ons romantisch en ontspannen avondje niet doorging. Boehoe!

Oldenzaal

’s Ochtends was ik weer een beetje opgeknapt. Ik voelde me wel brak, maar goed, het ging. We reden van Apeldoorn naar Oldenzaal, om te vieren dat ons neefje 4 is geworden. De cadeautjes vielen in goede aarde. Ik heb maar geen verjaardagskussen uitgedeeld, omdat ik niet wist wat ik nou had.

Daar zagen we Sebastiaan ook weer sinds 1,5 dag. Wij hadden hem duidelijk meer gemist dan hij ons. Hij heeft zich echt prima vermaakt en er zijn een aantal leuke foto’s genomen. Dat zijn de leuke herinneringen!

Hellendoorn

De volgende stop in het rondje Nederlands was Hellendoorn. De oma van mijn vrouw wilde Sebastiaan ook weer heel graag zien. Nou, die twee hebben in elkaars gezicht liggen schaterlachen. Wat een hoop geknuffel en gelach. Perfect materiaal voor meer foto’s.

Ze ging Sebastiaan ook eten geven. Hij drinkt nu een grote fles leeg binnen 5 minuten (als het er geen 3 zijn…). Ze was helemaal verbaasd hoe snel het ging. Ze vroeg ook nog of hij nog wel een keer ging ademhalen tussendoor, haha. Hij kan tegelijkertijd ademhalen door zijn neus, dat moesten we nog even uitleggen.

Het was weer tijd om de grote oversteek naar Den Haag te maken. In vier dagen tijd hebben we weer flink wat kilometers afgelegd. De feestdagen zijn dan ook voorbij gevlogen!

Eten

We kunnen ineens niet meer bijbenen hoeveel Sebastiaan eet. We gaven hem zaterdag voor het eerst een broodkorstje. Woensdag at hij een broodkorstje alsof hij al jaren broodkorstjes at. De grote flessen vliegen erdoorheen. Fruit- en groentehapjes gaan er goed in. Het lijkt alsof hij een grote inhaalslag aan het maken is. Nou, we juichen het alleen maar toe! We zijn ontzettend benieuwd wat de weegschaal zegt als we 6 januari weer een afspraak hebben bij de kinderarts.

Jeuk

Sebastiaan heeft al een tijdje jeuk in zijn nek. Dan heb ik het over maanden. In het begin zei iedereen dat het was van al zijn gekwijl. Af en toe lijkt het erger dan andere keren. We zijn nu al een hele tijd aan het smeren met vaseline. De laatste weken werd het alleen steeds erger. Maar ja, we hadden steeds zoveel gedoe met de koorts, bronchitis en virussen, dat we er niet echt verder over nadachten. We dachten gewoonweg dat we niet genoeg smeerden.

Zalfjes

De nacht van woensdag op donderdag was hij alleen om het uur zo’n beetje wakker. Krabben, huilen en krabben. Overal zaten bloederige strepen. Superzielig was het. Dus ja, ’s ochtends zaten we weer bij de huisarts. We bouwen zo met onze wekelijkse bezoekjes wel een goede band op 😉 We kregen twee zalfjes mee: eentje die wat heftiger is en die je maar even mag gebruiken en eentje die wat milder is en die je mag blijven gebruiken.

Thuis smeerden we gelijk die heftigere op voor een goede start. Nou, hij leek direct daarna een paar uur niet naar zijn nek te grijpen om te krabben. Daarna hebben we de tijd overbrugt met de mildere, zodat we voor de nacht weer de heftigere kunnen gebruiken. Hij is sindsdien een stuk vrolijker!

Oud en Nieuw

Nu we Kerst hebben gehad, is Oud en Nieuw aan de beurt. Ik wil jullie een ontzettend fijn 2017 wensen! Maatschappelijk gezien zal het helaas, net als afgelopen jaar met al die verschrikkelijke nieuwsberichten die binnendruppelden, wel niet zo heel leuk worden, maar ik hoop dat het jullie voorspoedig zal vergaan op het persoonlijke vlak! We zien elkaar volgend jaar weer en net als vorige week, proost ik ook deze week weer virtueel met jullie mee.

Ik heb nu ook een YouTubekanaal. Word je abonnee?

Week 11: Oirschot en speelgoed

7 augustus 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 11: Oirschot en speelgoed

In week 11 bezoeken we Oldenzaal en Oirschot, ziet Sebastiaan allebei zijn oma’s voor de eerste keer, wandelen we bij de Oisterwijkse vennen en graven we in dozen vol speelgoed.

In week 11 zitten we nog in Oldenzaal

Maandag waren we nog in Oldenzaal. Het heeft die dag flink gehoosd. ’s Ochtends heeft Sebastiaan nog even bij zijn opa in de armen kunnen liggen en ’s middags zijn we met zijn drieën het centrum van Oldenzaal in gegaan. Tijdens de buien konden we koffieleuten of shoppen en tussen de buien door, als de zon flink scheen, liepen we door de straten.

Voordat we naar huis reden, zijn we nog naar de begraafplaats gegaan. Daar heeft Sebastiaan kennis kunnen maken met zijn oma. Het is echt een heel naar gevoel om te staan bij het graf van je (schoon)moeder met de kinderwagen in de hand.

De lange terugweg heeft Sebastiaan weer goed gedaan. Hij sliep vooral en was maar een paar keer boos dat hij vastzat 😉

Tien weken oud

Dinsdag was onze kerel alweer tien weken oud. Als ik terugkijk naar de beginperiode en hoe ik me toen voelde, dan is er zeker veel meer rust in huis gekomen. Het is nog steeds druk, met de baby, met werk en met alles eromheen, maar het gaat veel beter. Sebastiaan heeft nu ook steeds later honger, waardoor we niet meer aan die krampachtige cyclus van drie uur vastzitten.

Je kunt nu ook echt met hem spelen. Hij vindt het helemaal fantastisch als je gekke bekken trekt, een muziekje aanzet of met knuffels beweegt. Ik kan me wel een uur vermaken op het kleedje bij mijn zoon. Daarna is het meestal tijd voor bed, haha. Hij vindt dat ik de beste humor heb, maar ook vermoeiend. Dat is tenminste hoe ik de situatie lees…

In week 11 bezoeken we Oirschot

Woensdagmiddag zijn we naar Oirschot gereden. Daar ben ik geboren, getogen en getrouwd, dus ik vind het leuk om hem daar mee naartoe te nemen. We zaten tot en met zondag in mijn vaders huis.

Ook hier gingen we naar de begraafplaats. Daar kon hij kennis maken met zijn andere oma, oftewel mijn moeder. Daar sta je dan bij een steen. Geen knuffels, niet oppakken, geen blij gezicht. Sebastiaan heeft begraafplaatsoma’s en een bezoekje aan oma betekent naar een steen kijken. Hij zal niet beter weten. Ik heb zelf mijn opa’s nooit gekend, dus ik weet dat het niet zo erg is, maar het is zo jammer dat wij wel weten hoeveel ze van hem zouden hebben genoten.

Oisterwijkse vennen

Vrijdag zijn we in een mooi zonnetje bij de Oisterwijkse vennen gaan lopen. Sebastiaan hing in de draagzak en lag lekker te slapen in zijn holletje. Bij het Boscafé hebben we een kop koffie gedronken, waarbij we naar de kinderen keken die in de speeltuin aan het rondrennen waren. Er zaten ook een paar ukkiepukkies bij. Ik kan niet wachten totdat hij zo, lekker instabiel, door een zandbak banjert en rondkijkt naar wat oudere kindjes doen.

Nu was hij alleen maar een beetje aan het jengelen, want zijn fijne slaaphouding was weg. We stopten hem maar weer in de draagzak en gingen verder met ons rondje door het bos. Daarna zijn we nog even door het centrum van Oisterwijk gewandeld. Sebastiaan lag deze keer in de kinderwagen en hij werd weer geïrriteerd dat we over hobbels liepen (dat is daar ook moeilijk te vermijden…). Hadden we maar zo’n baby die van hobbels in slaap valt 😉

’s Avonds heeft mijn vader voor het eerst opgepast, samen met zijn vriendin. Dat vond hij nogal eng, dit kleine en breekbare grut, maar Sebastiaan heeft zich die 2,5 uur voorbeeldig gedragen. Wij hebben kunnen genieten van een dinertje met zijn twee 😀

Wandelen door Oirschot

Zaterdag hebben we twee keer een rondje gewandeld door Oirschot. Het was heerlijk weer en het is grappig om te zien hoe dingen toch langzaamaan veranderen als je weg bent. Huizen die zijn verbouwd, gebouwen die erbij komen, restaurants die er eerst niet waren.

In week 11 vinden we veel oud speelgoed

Ook zijn we door een doos of zes gegaan met speelgoed dat nog op zolder stond. Mijn ouders hebben ons oude speelgoed nooit weggegooid. Veel dingen zaten nog compleet in de originele verpakking.

Helaas is er alsnog veel vergaan. Sommige dingen zijn gewoon te smerig of te oud om nog iets mee te kunnen. Wel hebben we er nog wat leuke babyspullen uit kunnen vissen, die alleen een goed sopje nodig hebben. Ook kwamen we een hele reeks van Pinkeltje tegen, net als sprookjes van Grimm en Andersen.

Uiteindelijk hebben we twee dozen vol uitgezocht met dingen die nu of later leuk zijn voor Sebastiaan. Ook is er nog een doos met spullen die leuk zijn, maar niet voor ons zoontje. Die doos kan naar de kringloop, zodat anderen er weer mee kunnen spelen.

Scan

Volgende week zijn we weer in eigen huis en krijgt Sebastiaan een scan om te kijken of alles in orde is met zijn heupjes en rug. Omdat mijn vrouw zo’n spreidbroekje had, bekijken ze dat automatisch ook bij de kinderen. Ik hoop niet dat Sebastiaan zo’n broekje moet! Ook moeten we maar eens flink wat verhuisdozen in gaan pakken!

Tag: Oirschot