Week 33: Nieuwjaar

Sebastiaan viert Nieuwjaar met zijn eerste tand, bezoekt Groningen en komt thuis in een poedel water. Op bezoek bij de kinderarts in het ziekenhuis begint hij spontaan te tijgeren.

Oudjaar

Op zaterdag pakten we het rustig aan. Een beetje sporten, een beetje opruimen en een beetje de tas inpakken. Het plan was namelijk om Oudjaar te vieren in Grunn. Daar hebben mijn vrouw en ik allebei gestudeerd en daar wonen onze vriendinnen nog (oké, technisch gezien alweer i.p.v. nog).

’s Ochtends tijdens het eten geven, voelde ik bij Sebastiaan in zijn mond. En ja hoor, een scherp stukje tand prikte mij in mijn vinger! Ik was supertrots! Ik maakte de andere mama wakker, want ja, dit moment moet gedeeld worden. Het verklaart ook wel waarom Sebastiaan niet helemaal lekker kon slapen die week.

Nadat we Sebastiaan ’s middags te eten hadden gegeven, stapten we in de auto. Opnieuw gingen we kilometers vreten. Na 2 uur en een kwartier kwamen we aan in het knusse huisje van onze vriendinnen.

Diner

Sebastiaan kon gelijk naar bed en wij konden gelijk aan het diner aanschuiven. Ik had ’s ochtends een pan rodekool gemaakt en onze vriendinnen hadden gezorgd voor een soepje, rollade, aardappelpuree en een toetje. Met wat wijn erbij, vonden we dit een goede manier om de avond te starten.

Uiteraard begon Sebastiaan te vervelen op het moment dat Claudia de Breij haar oudejaarsconference begon. Hij werd wakker om te eten (prima), maar wilde vervolgens niet aan zijn pap (niet prima). Daar loop je dan een beetje te sukkelen, terwijl je eigenlijk heel graag lachend voor de buis wilt zitten. Nou, na een kwartiertje was hij er eindelijk klaar voor. Het eerste half uur van het programma hadden we gemist, dus die moesten we de volgende dag op de herhaling kijken.

Vuurwerk met Nieuwjaar

Om 00:00 proosten we, heel verrassend, op Nieuwjaar. Was Nieuwjaar in Den Haag vorig jaar nogal rustig, in Groningen ontplofte de boel. De wijk had zin in het nieuwe jaar! Ik ben met een vriendin de straat op gegaan om het gespetter en geknal te bekijken en om te checken of de auto een beetje veilig stond. Mijn vrouw bleef thuis bij Sebastiaan, die van het hele geknal niets heeft gemerkt. Mooi toch?

Nieuwjaar

Mijn vrouw was een kanjer! Zij gaf de ochtendvoeding op deze eerste dag van het jaar. Om 9 uur zat ik ook weer op de bank beneden, omdat Sebastiaan weer energie had voor een nieuwe speelronde. Ik vond het tijd voor een fruithapje, dus ik prakte een flink stuk banaan. Na dit stuk zat hij echter nog steeds met zijn mond open en een neonverlichte pijl met “FEED ME” erbij, dus ik gaf hem de rest ook maar. De eerste keer een hele banaan! Dan voel je je wel een trotse mama.

’s Middags zijn we gaan wandelen door het centrum. Daar hoort verplicht een drankje bij in een café, dus we hebben bij De Sigaar een non-alcoholisch drankje en een alcoholisch drankje gedaan onder het mom van een nieuwjaarsborrel. Onze vriendinnen gaven aan wel op Sebastiaan te willen passen, dus we zijn de bios ingedoken voor Soof 2. Die viel helaas een beetje tegen.

Saté met Nieuwjaar

Zondagavond was het tijd voor iets dat ik héél erg mis van Groningen: saté van Satéhuis Groningen. Het restaurant zelf is nou niet heel erg gezellig om te zitten, maar voor bezorgen is het toch altijd mijn favoriet. Vooral de zoete varkenshaassaté is lekker. Wat maakt deze saté nou anders? Nou, dat ze gebakken worden op een lange soort van barbecue, zodat dat gerookte smaakje eraan zit. Ik zat al een week te watertanden van het mogelijke vooruitzicht.

Ik kon gelukkig iedereen van het gezelschap overtuigen dat we dat écht moesten eten, dus onze vriendinnen hadden het besteld en wij haalden het af na de bios. Thuis aangekomen stond er een schaal met groenten in de oven, dus het was niet eens een heel slechte maaltijd.

We hadden nog wat zoete Martini Asti-bubbels over van de avond ervoor, dus daar konden we weer van genieten. Na het eerste half uur van Claudia te hebben gekeken, zijn we allemaal langzaamaan maar naar bed gegaan.

Bios

Omdat ik de laatste tijd niet heel erg vaak van mijn Pathé Unlimited heb kunnen genieten, had ik erg veel zin om me volledig over te geven aan mijn drang om de bios te bezoeken. ’s Middags ben ik daarom naar Onze Jongens gegaan en ’s avonds ben ik naar La La Land gegaan. ’s Middags zouden we ook nog even naar een museum gaan en ik dacht dat dit een redelijk doordacht plan was. Helaas bleek deze bij aankomst dicht te zijn, haha.

High tea na Nieuwjaar

Om half 5 was het tijd voor een high tea bij Moro. Op deze dag zaten we inderdaad alweer aan de bubbels, thee en chocola. Aangezien Moro een Spaans restaurant is, zaten er wel wat bijzondere dingen bij.

Wellicht lag het aan het late tijdstip, maar we hadden zin in nog meer hartige hapjes. Thuis hebben we daarom heel braaf nog een vers pompoensoepje gemaakt. En iets minder braaf namen we daar nog wat bier en borrelhapjes bij.

Toeristische route naar huis

Dinsdag was helaas de dag dat deze minivakantie ten einde kwam. We besloten onderweg de toeristische route te nemen. We reden even door Nagele, omdat mijn vrouw daar haar jeugd heeft doorgebracht. Aangezien we toch in de buurt waren, reden we ook een rondje door Urk, omdat ik daar nog nooit was geweest.

Leuk begin na Nieuwjaar: overstroming

Thuis aankomen was alleen wat minder. De stoeptegels voor ons huizenblok waren verwijderd, de straat was nat en het leek alsof er van alles schoon was geveegd. We deden de deur open en ook daar was het nat. Ik keek de kelder in en de vloer was ook daar nat.

Ik liep naar beneden en zag een dikke laag water liggen. Onze onderbuurman is een man op leeftijd en die wilde duidelijk zijn verhaal kwijt. Aangezien ik graag informatie wilde, ben ik een gesprek met hem begonnen. Die ochtend was hij door een buurman uit bed gebeld, want alles stond blank. Dunea heeft een groot lek moeten repareren. De onderbuurman had tegen ze gezegd dat de kelder onder water stond, maar daar deden ze niets mee.

Een behoorlijke laag water

Dus kon ik bij thuiskomst 1,5 uur met de verzekering, de VVE en Dunea aan de lijn hangen. We hebben behoorlijk wat spullen gestald in onze kelder en sommige dingen zijn helaas niet meer te gebruiken. Omdat de ruimte nog nat was, waren we bang dat de rest ook verpest ging worden. Uiteindelijk kon ik een afspraak krijgen bij Dunea: ’s ochtends zouden ze komen om de vloeren schoon te maken.

De Duneaman vond het ook een behoorlijke laag water en heeft best een tijd gewerkt met een stofzuiger om al het water weg te zuigen. De dag erna heb ik de deuren opengezet, want er kwam een soort grondwater-/schimmellucht naar boven en alle ruiten in de portiek waren beslagen. Dat is nu weer een beetje bijgetrokken.

Kinderarts

Vrijdagochtend was het tijd voor controle bij de kinderarts. Aangezien Sebastiaan nu zo veel aan het eten is, gingen we er helemaal vanuit dat hij was aangekomen. En ja hoor: 800 gram erbij, 2 cm gegroeid in de lengte en 1 cm met hoofdomtrek. Kijk, we zijn weer goed op weg met die curve! We waren helemaal blij. Niet gek dat zijn kleding weer te klein begint te worden.

Tijgeren

Alsof dat nog niet genoeg was, begon meneer tijdens het wachten op de kinderarts ook nog eens uit zichzelf te tijgeren op het aankleedkussen. We stonden helemaal trots in die kamer en de kinderarts vond het een heel leuke binnenkomst. Nog even volgde de “Wie is de moeder?”-drempel, maar goed.

Het enige dat er nu nog is, is dat Sebastiaan gevoelig blijft voor eczeem en droge huid. De koelcrème helpt, maar we vroegen ons af of het sterk genoeg is. We hebben een makkelijker te smeren vaseline gekregen, zodat de huid gehydrateerd blijft en je niet in de weer hoeft te zijn met dat normale plakspul van vaseline.

Hij trekt nog steeds een beetje met zijn huidje tussen zijn ribben. Hij kan astma ontwikkelen, maar hij kan er ook zomaar overheen groeien. Laten we dat laatste hopen!

Speelmat

Nu hij zo actief is met tijgeren, willen we ook een speelmat kopen voor hem. Bij de Kruidvat om de hoek hadden ze alleen een foeilelijk roze ding, dus tijdens een wandeling door het centrum hebben we een kleurrijke speelmat met diertjes gevonden.

Afval

Vanmiddag zijn we nog even met wat mensen uit de buurt voor de duurzaamheidsuitdaging afval gaan prikken hier in de omgeving. Brr, in de sneeuw… Een uur later hadden we slechts één straat gehad, zoveel zooi ligt er dus op de grond… Met hetzelfde gemak gooi je het in de afvalbak, nietwaar?