Tag: meemoeder (page 1 of 2)

Ik ben genomineerd voor de John Blankenstein Prijs 2019!

Ik ben genomineerd voor de John Blankenstein Prijs 2019!

Wat fijn dat ik het eindelijk met jullie kan delen. Ik ben met Meemoeder.com genomineerd voor de John Blankenstein Prijs 2019! Ik vind het echt een enorme eer en ik wil iedereen bedanken die mij heeft voorgedragen als kandidaat. Hieronder leg ik uit wat de prijs inhoudt, hoe de uitreiking gaat en wat het voor me betekent dat ik ben voorgedragen.

If you want to read the English version of this blog post, you can find it here.

‘Ik ben genomineerd voor de John Blankenstein Prijs 2019!’ Wat fijn dat ik het eindelijk met jullie kan delen. Ik ben met Meemoeder.com genomineerd voor de John Blankenstein Prijs 2019! Ik vind het echt een enorme eer en ik wil iedereen bedanken die mij heeft voorgedragen als kandidaat. Hier leg ik uit wat de prijs inhoudt, hoe de uitreiking gaat en wat het voor me betekent dat ik ben voorgedragen: http://bit.ly/JohnBlankenstein2019

Wat is de John Blankenstein Prijs 2019?

De gemeente Den Haag heeft in 2009 de John Blankenstein Prijs geïnitieerd. Deze jaarlijkse LHBTI -emancipatieprijs is in het leven geroepen om initiatieven die bijdragen aan de LHBTI-emancipatie uit te lichten en bovenal te stimuleren. De prijs is vernoemd naar de inmiddels overleden scheidsrechter John Blankenstein. De oud-scheidsrechter kwam openlijk uit voor zijn homoseksuele geaardheid en heeft veel betekend voor de LHBTI’s in de sportwereld en samenleving. Zijn zus Karin heeft daarom in 2008 de John Blankenstein Foundation opgericht, met als doel het bespreekbaar maken van de acceptatie van LHBT’ers in de sport.

Met de jaarlijkse uitreiking van de John Blankenstein Prijs markeert de Gemeente Den Haag het belang van het bespreekbaar maken en houden van het thema LHBTI en wordt aan LHBTI-initiatieven een podium gegeven. Iedereen die daaraan bijdraagt, komt voor de prijs in aanmerking. De organisatie van de prijs is in handen van COC Haaglanden.

Uitreiking John Blankenstein Prijs 2019

Woensdagavond 18 december is de uitreiking. Uit de tweeëntwintig Haagse voordrachten zijn uiteindelijk elf kandidaten geselecteerd. Ik ben dus voorgedragen als kandidaat en uiteindelijk een van de elf genomineerden geworden. Ik vind het een hele eer om tussen dit mooie rijtje Haagse lhbt-initiatieven te staan.

De jury bestaat uit Karin Blankenstein, Kasia Oberc en Winston van Niel. Uit deze elf genomineerden hebben zij al een top drie samengesteld. Deze top drie en de uiteindelijke winnaar worden tijdens de uitreiking bekend gemaakt door wethouder Bert van Alphen. Ik vind het maar spannend!

De winnaar krijgt een bedrag van €2.500 dat ten goede dient te komen aan de bevordering van lhbti-emancipatie. Bovendien kan de winnaar een jaar lang als ‘ambassadeur’ op de nodige bekendheid rekenen. Ik durf niet te dromen over wat ik met het prijzengeld en de publiciteit zou kunnen doen. Dat zou echt heel veel kunnen betekenen voor de kwaliteit en groei van mijn website en YouTubekanaal, wat weer helpt in hoe ik lhbt’ers wereldwijd bereik. Maar goed, met tien zulke mooie andere initiatieven is de kans klein 😉

Stukje erkenning

Het is, vooral afgelopen jaar, niet makkelijk geweest om Meemoeder.com’s website en YouTubekanaal draaiende te houden, blogs in het Nederlands te publiceren waar (aanstaande) lesbische ouders wat aan hebben en blogs, vlogs en interviews in het Engels uit te brengen over queer representation in media. Misschien dat daarom het ook zo goed voelt dat ik op het einde van 2019 dit stukje erkenning krijg. Ik voel me gesteund door de mensen die me als kandidaat hebben voorgedragen.

Niet heel veel mensen in Den Haag weten wat ik doe. Ik bereik vooral nationaal en internationaal lhbt’ers. Dat maakt deze nominatie zo speciaal voor mij; het gaat om een prijs in mijn eigen stad. Of ik nu win of niet, ik wil dat iedereen weet hoe bijzonder het voor me voelt en hoe dankbaar ik ben!

Liefs,

Greetje den Holder

Welkom bij Meemoeder.com

Welkom bij Meemoeder.com

Ben je nieuw op deze website? Welkom. Ik zal in dit bericht uitleggen wat je van me kunt verwachten en waar je alles kunt vinden.

‘Welkom bij Meemoeder.com’ Ben je nieuw op deze website? Welkom. Ik zal in dit bericht uitleggen wat je van me kunt verwachten en waar je alles kunt vinden: http://bit.ly/WelkomMM

Welkom op deze site over lesbisch ouderschap

Op de Nederlandse versie van Meemoeder.com vind je alles over het lesbisch ouderschap. Zo heb ik mijn ervaringen gedeeld toen mijn vrouw zwanger werd en was. Daarna heb ik wekelijks onze ervaringen als gezin bijgehouden in het eerste jaar en in het tweede jaar.

Inmiddels verzamel ik tips voor het ouderschap, zoals over reizen met kinderen, alle benodigdheden voor de baby- of peuterkamer, (genderneutraal) speelgoed, gezond eten voor het gezin en nog veel meer. In mijn menu zie je alle categorieën.

Ik ben hiermee begonnen omdat ik deze informatie zelf miste toen mijn vrouw en ik in 2015 ons gezin wilden gaan stichten. Ik vond informatie van de rijksoverheid en advocatenkantoren, maar geen ervaringsverhalen van andere lesbische ouders. Om wat terug te geven aan mijn gemeenschap, ben ik mijn ervaringen gaan delen om anderen te helpen.

Lhbt-films en -series

Op de Engelse versie van Meemoeder.com lees je alles over lhbt-films en series. Ik merkte dat ik steeds vaker ging praten over mijn passie voor film en tv en hiermee ben ik serieus aan de slag gegaan in het Engels.

Ik bezoek internationale lhbt-mediaevenementen, waar ik vlog over hoe het evenement is. Ook interview ik daar acteurs en filmmakers over hun lhbt-projecten. Daarmee is Meemoeder.com een platform voor ‘queer representation in media’ geworden. Voorbeelden van evenementen zijn ClexaCon in Las Vegas en Londen, Love Fan Fest in Barcelona, LoveCon’ in Parijs en Shorty’s in Milaan.

Vaak kan ik je over de nieuwste lhbt-producties vertellen, doordat ik films en series mag kijken voordat ze in première gaan. Zo weet je precies of het de moeite waard is en wat je kunt verwachten. Ik verklap hierbij geen spoilers, zodat je perfect zelf alles nog kunt ervaren na mijn reviews.

Representation matters

Ik vind het belangrijk om deze reviews en interviews met je te delen. Het is namelijk de informatie die ik zelf nodig had in mijn tienerjaren. Er waren nauwelijks films en series over mensen die zoals ik waren. Het had mijn leven veel makkelijker kunnen maken. Ik wil niet dat anderen dit zelf hoeven mee te maken en daarom probeer ik zoveel mogelijk informatie over nieuwe producties te delen.

BabyBaby

Ik heet je ook welkom op mijn social media

Ik zou het ontzettend leuk vinden om je terug te zien op mijn social media. Zo hoop ik dat je je abonneert op mijn YouTubekanaal. Volg je me ook op Instagram, Twitter en Facebook? Dank je wel!

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Voordat mijn vrouw en ik een kind hadden, was ik benieuwd of er weleens negatieve ervaringen zouden zijn bij lesbische stellen met een kind. Ik kon toentertijd niet heel veel online vinden. Nu onze zoon 2,5 jaar oud is, kan ik hier wat meer over zeggen. Over het algemeen gaat alles goed, maar toch krijg ik af en toe vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord. Ik deel ze graag met jullie!

‘Vragen Die Ik Als Meemoeder Liever Nooit Meer Beantwoord’ Voordat mijn vrouw en ik een kind hadden, was ik benieuwd of er weleens negatieve ervaringen zouden zijn bij lesbische stellen met een kind. Ik kon toentertijd niet heel veel online vinden. Nu onze zoon 2,5 jaar oud is, kan ik hier wat meer over zeggen. Over het algemeen gaat alles goed, maar toch krijg ik af en toe vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord. Ik deel ze graag met jullie: http://bit.ly/MMVragen

Meestal gaat alles goed

In het algemeen merk je er weinig van, dat je bijzonder zou zijn omdat je kind twee moeders heeft. Dat is dus positief. Tot nu toe had ik ook weinig om over te schrijven. Er gebeurt weinig, omdat mensen vaak niet eens doorhebben dat we getrouwd zijn en dat onze zoon van ons allebei is.

Als we met zijn drieën op pad zijn, nemen mensen vaak aan dat één een vriendin is. Prima, laat ze lekker denken. Andere keren snappen mensen wel dat we een stel zijn met een kind, maar worden we gelukkig lekker normaal behandeld.

Als ik met mijn zoon alleen ben, is er ook niemand die zich ook maar één seconde afvraagt of mijn zoon mijn zoon is. We zijn gewoon een mama en een zoon die samen op pad zijn.

Als ik alleen ben, krijg ik vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Toch kan er weleens iets vervelends worden gezegd als ik, zonder de aanwezigheid van mijn vrouw en zoon, het heb over mijn gezin. Het lijkt alsof mijn gezin op dit soort momenten iets theoretisch wordt voor mijn gesprekspartner. Normaal geef ik graag tips en adviezen in mijn blogs, maar ik vrees dat ik nog niet doorheb hoe ik in deze situaties moet reageren. Hoe vaker het gebeurt, hoe harder de klap aankomt en hoe langer de irritatie blijft hangen.

Het gebeurt vaak op momenten waarop je niet zomaar weg kunt gaan. Het gaat dan om afspraken met bijvoorbeeld de kapper of schoonheidsspecialist. Je hebt een afspraak van ergens tussen een half uur en twee uur, je hebt diegene nodig, je kunt niet zomaar halverwege een behandeling weg en het is wel sociaal gewenst om een praatje te maken.

BabyBaby

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord: niet heel prettig

Al snel gaat het dan over eventuele partners en kinderen. Normaal gaat dat prima, maar die enkele keer verloopt het gesprek niet heel prettig. Soms gaan mensen er dan dieper op in en vragen hoe dat dan gaat bij twee moeders. Nou ja, ik wil op zulke momenten best wat algemene informatie geven. Maar soms krijg je ineens van die vragen als ‘Wie is dan de echte mama?’ en ‘Wie is de vader?’ Dan leg ik meestal uit dat we allebei mama zijn, maar dat mijn vrouw hem heeft gedragen en dat er geen vader is maar een donor.

Dit vind ik al lastig worden, want je weet niet waar het gaat eindigen en of het pijnlijk gaat worden. Laatst was het zover. De mevrouw in kwestie begon onze zoon ‘haar zoon’ (de zoon van mijn vrouw) te noemen en als ik onze zoon of mijn zoon zei, dan liet ze stiltes vallen. Ik had haar, om redenen die ik me echt niet meer kan herinneren, haar een foto laten zien van ons samen. “Oh ja, hij lijkt echt op haar. Een mama’s-kindje.” En dit bleef ze herhalen.

Oerinstinct

Dit zijn van die momenten waarop er een oerinstinct in mij naar boven komt. Met zulke opmerkingen geef je namelijk aan te vinden dat mijn zoon mijn zoon niet is. En dat druist in tegen elk greintje moedergevoel dat ik heb. Nee, biologisch gezien ben ik niet verwant met mijn zoon. Dat klopt. Maar gevoelsmatig (en voor de wet) wel. En alles aan mijn zoon zal je laten zien dat hij mij als zijn moeder ziet, wat jij daar nu ook van mag vinden.

Een of andere gorilla staat dan op in mij, klaar om diegene neer te halen. Maar dat doe ik niet. Wat doe ik dan wel? Dat is nu de vraag. Ik weet dus niet hoe ik hier goed mee om moet gaan. Ik wil mensen best helpen dingen te begrijpen. Maar zoiets als een moederzoonrelatie in twijfel trekken, dat dringt door tot in de kern van een persoon, of je dat nu zo bedoelt of niet. Dan wil ik gewoon weg uit de situatie, niets meer en niets minder.

Jullie ervaringen

Hebben jullie ervaring met dit soort onprettige vragen? Hoe reageren jullie hierop? Nog tips voor deze conflict vermijdende persoon?

PS Weet je dat ik een YouTubekanaal heb? Zie je daar graag als abonnee terug!

Gastblog: een meisjeshuis voor Kari en haar vrouw

Gastblog: een meisjeshuis voor Kari en haar vrouw

In mijn tweede gastblog vertelt Kari hoe haar vrouw en zij hun meisjesgezin stichtten. Zij hebben al een dochter en Kari is op dit moment zwanger van de tweede. In dit verhaal wordt duidelijk hoe belangrijk het is om naar jezelf te luisteren en te doen wat goed voelt.

‘Een meisjeshuis voor Kari en haar vrouw’ In mijn tweede gastblog vertelt Kari hoe haar vrouw en zij hun meisjesgezin stichtten. Zij hebben al een dochter en Kari is op dit moment zwanger van de tweede. In dit verhaal wordt duidelijk hoe belangrijk het is om naar jezelf te luisteren en te doen wat goed voelt: http://bit.ly/GBKari

Kari stelt zich voor

Hoi! Ik ben Kari, mama van een bijna driejarige peuter, Isaya, en zwanger van babymeisje nummer twee. En ik ben getrouwd, met een andere vrouw. In deze blog vertel ik hoe ons meisjesgezin is ontstaan, in de hoop dat het jou helpt op jouw weg naar het roze ouderschap!

Hoe het begon voor Kari en haar vrouw

Het begon voor ons vier jaar geleden bij een bijeenkomst van Stichting Meer dan Gewenst. Mijn vrouw en ik luisterden naar verhalen van een lesbische stel, co-ouders en een homostel.

Door hun verhalen realiseerden wij dat er allerlei soorten mogelijkheden en constructies waren en dat we eigenlijk best veel “te kiezen” hadden. Daarvóór voelde het alsof we als lesbisch stel heel beperkt waren in onze kinderwens.

Door de bijeenkomst ontdekten we wat we graag zouden willen en ook wat we niet wilden. Na de bijeenkomst wisten we het zeker: we wilden een (voor ons) onbekende donor en geen co-ouderschap situatie.

De kliniek

We schreven ons in bij een kliniek en ontdekten dat we drie opties hadden: een Deense donor (die moest je zelf bestellen via het internet), een Duitse donor (die was snel beschikbaar) en Hollands zaad (dat zou echt wel even duren).

Een Duitse donor scheen wat moeilijker te traceren zijn later en we wilden ons toekomstige kindje op z’n minst de optie geven om haar donor op te zoeken. En bij Deense donor moest ik steeds aan een Deense dog denken. Dus we gingen voor optie nummer 3.

We kwamen op een wachtlijst terecht van 9 maanden. In die negen maanden hield ik mijn cyclus goed bij, zodat ik wist wanneer mijn eisprong was, en onderging ik een aantal onderzoeken om te kijken of alles goed werkte.

15% kans per keer

Dat deed het en mijn cyclus was regelmatig: er was geen zichtbare reden waarom het niet zou lukken. We werden wel gewaarschuwd dat er een 15% kans per keer was, maar we hoopten natuurlijk dat dat percentage voldoende zou zijn voor ons.

Dat was het niet.

Toen we eenmaal een donoraanbod hadden gekregen, gingen we braaf iedere maand naar de kliniek, betaalden we het zaadgeld, werd ik geïnsemineerd, moest ik vijf minuten later weer plaatsmaken voor de volgende wensmoeder en reed ik naar kantoor.

BabyBaby

Voor Kari was het de hel

Het was vreselijk. Dat klinische, dat onpersoonlijke en dat snelle gedoe paste totaal niet bij mij. Het voelde helemaal verkeerd: het feit dat we maar één keer per eisprong insemineerden, dat ik weer zo snel moest opstaan en de ruimte waarin het gebeurde. Ik kreeg er zoveel stress van. Ik ken ook lesbische stellen die hier geen moeite mee hadden, dus het is echt afhankelijk van hoe je in elkaar steekt. Maar voor mij was het hel.

De twee weken erna duurden eeuwen en iedere negatieve test was een mokerslag. Na vier mislukte pogingen moest mijn vrouw mij letterlijk van de badkamervloer rapen. Er zijn mensen die jaren erover doen om zwanger te raken – dat wist ik – maar alles voelde zo verkeerd. Alsof, als we een ding zouden aanpassen, het wel zou lukken, maar we werden tegengehouden.

Een wonder

En toen belandden we op de bank bij een Godswonder. Een vriend, iemand die we al heel lang kende en zelf een gezin had, zei “Uh, nou, we hebben het erover gehad en als jullie willen, dan wil ik best wel wat doneren”.

We hadden er nooit aan gedacht om iemand in onze omgeving te vragen, omdat we dachten dat dat te veel gedoe zou opleveren. Maar mijn vrouw en ik keken elkaar aan, we keken naar de toen nog potentiele donor en zijn vrouw en we wisten gelijk: ja. Dit is het. Dit klopt. Het missende kwartje viel direct op zijn plek.

De Viking

Bij de onbekende donor waar we “mee bezig waren,” wisten we alleen dat hij golvend blond haar had, 1 meter 80 was en 92 kilo woog. Mijn vrouw en ik noemden hem “De Viking,” want zo klonk zijn omschrijving. Maar hier tegenover ons zat een superknappe vent van 28, met een Master en een leuke persoonlijkheid. Het voelde gelijk goed.

Hij wilde geen vaderrol. Hij wilde geen rechten. Geen plichten. Hij wilde gewoon zaad doneren en dat was het. En dat was precies wat wij ook wilden.

Nu kon het gewoon rustig thuis, in een relaxte omgeving, en ik kon na afloop zo lang blijven liggen als goed voelde. De donor vond het prima om drie dagen rond mijn eisprong te insemineren. Op de dag van de positieve test en de twee dagen erna.

De eerste keer

De eerste keer was ongemakkelijk: hij kwam binnen en wij een beetje giechelen en “Nou, oké, succes he!” We gingen een wandelingetje maken en toen hij klaar was, gingen we weer naar huis en insemineerde mijn vrouw mij in de slaapkamer.

De twee dagen erna voelden al veel normaler. Toen we gingen insemineren voor baby nummer twee, was er helemaal niks ongemakkelijks meer aan. Na het insemineren ging ik een filmpje kijken in bed en ging mijn vrouw een biertje drinken met de donor.

Sowieso waren we toen relaxter. Bij de eerste zwangerschap kochten we een speciaal thuis-inseminatiesetje online. Bij deze baby vond ik nog ergens een piespotje en een spuitje (beide steriel, dat wel) in de medicijnkist en dachten we “ja, dat werkt wel”.

Lees hier tien tips van Kari voor als je thuis gaat insemineren!

Beide keren was ik in een keer zwanger. Blijer kon je ons niet maken. Alles voelde goed, alsof het klopte. We hadden een superleuke donor, het insemineren was relaxed en het pakte gelijk.

Het grootste geluk

En na negen maanden kwam er een prachtkind uit. Isaya is de liefde van ons leven. Ze maakt ons zo belachelijk gelukkig. Ze is grappig en slim en lief en knap. Een echt Prinsessenmeisje dat dol is op roze en ballet en kroontjes. En nu krijgt ze een babyzusje. Ze heeft er zelf ook een in haar buik, zegt ze. Ik kan niet wachten om dit meisje te ontmoeten en leren kennen. We hebben er ontzettend veel zin in.

Kari beantwoordt veel gestelde vragen

In de loop van de jaren heeft Kari hun verhaal heel vaak verteld. Je mag haar altijd mailen of een kijkje nemen op haar website als je vragen hebt. Instagram vindt ze ook altijd gezellig! Kari beantwoordt hier alvast een aantal vragen, die ze bijna altijd krijgt.

Wisten jullie gelijk wie het kindje ging dragen?

Een kinderwens en een zwangerschapswens zijn absoluut niet hetzelfde. Mijn vrouw moet er niet aan denken om negen maanden lang kotsmisselijk, doodmoe, dik en beperkt rond te hopsen, om vervolgens een kind uit te persen en maanden een baby aan je borst te hebben hangen, dag en nacht. Ik wel. Ik vind dat allemaal fantastisch.

Voelde mijn vrouw, als meemoeder, gelijk alsof Isaya ook haar kindje was, ondanks dat ze niet genetisch verwant zijn?

Direct. Je leeft er maanden naar toe, ziet je kind op echo’s, ziet het geboren worden. Het is jouw kind, of het nou bloedverwant is of niet.

Wie is jullie donor/wat vertellen jullie mensen over de donor?

Onze donor is bekend, maar alleen voor een paar mensen. De rest van de wereld moet nog even wachten. Als Isaya vragen gaat stellen over waar ze vandaan komt, dan gaan we haar vertellen wie het is. Daarna volgen langzaamaan andere mensen in onze omgeving.

Wat vertel je Isaya nu?

Isaya kent haar donor, ze ziet hem een keer in de paar maanden, maar omdat ze nog zo jong is en het de normaalste zaak van de wereld vindt dat ze twee moeders heeft, gaan we haar nog niet belasten met ingewikkelde verhalen over hem. Ze heeft ook nog geen vragen over hoe haar zusje in mijn buik terecht is gekomen. Dat is gewoon een gegeven. Als ze er klaar voor is vertellen we heel simpel: je hebt twee mama’s en toen we jou wilden krijgen hadden we wat zaadjes nodig en die heeft hij gegeven. Naarmate ze ouder wordt zullen we dat beter uitleggen en als ze wil kan ze vragen aan hem stellen en een band met hem gaan opbouwen.

Net als Kari een gastblog schrijven?

Op Meemoeder.com probeer ik aanstaande roze moeders de informatie en ervaringsverhalen te bieden die ze zoeken. Je kunt je vast nog wel herinneren hoeveel vragen je zelf had voordat je aan het hele traject begon. Wil je, net als Kari en Mireille en Marijn, je verhaal delen? Superfijn! Lees deze info en mail me op info@meemoeder.com.

Het maakt niet uit hoever je in het traject bent: jullie zijn aan het nadenken over ouders worden, jullie zijn een traject begonnen, jullie zijn in verwachting, jullie hebben een baby of al een ouder kind, jullie zijn bezig voor de volgende of jullie proberen zwanger te worden maar het lukt niet. Alle verhalen helpen anderen en zijn welkom. Stuur je je verhaal met een of twee foto’s?

Ben je klaar om aan de slag te gaan met de babyuitzet, maar heb je geen idee wat alles is en hoeveel je ervan nodig hebt? In mijn ultieme babyuitzetlijst bekijk ik de lijst van de Consumentenbond en vertel ik je wat daarvan handig is, waarvoor en hoeveel.

Meemoeder.com te gast bij radioprogramma Pink Terrorists

Meemoeder.com te gast bij radioprogramma Pink Terrorists

Op 24 januari was ik een uur lang te gast bij radioprogramma Pink Terrorists op SALTO. Pink Terrorists biedt positieve initiatieven uit de LHBT-gemeenschap een platform om zo de kracht, flexibiliteit en creativiteit van deze gemeenschap te laten zien. Quirine en Kimberly stelden me allerlei vragen over het meemoederschap en mijn website. In deze blog lees je waar ons gesprek over ging. Bedankt voor de uitnodiging en het leuke uur!

Je kunt het programma natuurlijk ook terugluisteren op de website van SALTO. Je hoort niet alleen mij, maar ook LHBT-nieuws, de uit-agenda, een voorgelezen verhaal en de fantástische muziek die ik heb uitgekozen. Mocht je geen uur de tijd hebben, dan vind je hieronder een vlog van twaalf minuten met het gesprek. Mocht je ook die tijd niet hebben, dan heb ik nog een filmpje met highlights gemaakt dat maar een minuut duurt 😉

‘Meemoeder.com te gast bij radioprogramma Pink Terrorists’ Op 24 januari was ik een uur lang te gast bij radioprogramma Pink Terrorists op SALTO. Quirine en Kimberly stelden me allerlei vragen over het meemoederschap en mijn website. In deze blog lees en zie je waar ons gesprek over ging: http://bit.ly/PinkTerrorists

Pink Terrorists vroeg naar de term meemoeder

Meemoeder is een term die alleen maar relevant is tijdens de zwangerschap, als je het juridisch ouderschap wilt regelen. De rijksoverheid noemt de vrouw van het getrouwde, lesbisch stel dat samen een kind krijgt, maar die niet het kind draagt, de meemoeder.

Het is een beladen term, want sommige vrouwen voelen zich “alsof ze een beetje mee mogen doen.” Laten we vooral niet te lang blijven hangen bij deze term; je bent natuurlijk gewoon mama van je kind!

Pink Terrorists vroeg naar mijn website

Toen ik dat juridisch ouderschap wilde regelen, wilde ik wat meer informatie hebben. Ik kwam alleen info tegen van de rijksoverheid en van advocatenkantoren, terwijl ik eigenlijk ervaringsverhalen zocht van andere meemoeders.

Ik kwam alleen één opmerking tegen op een forum. Toen besloot ik maar om mijn eigen verhalen bij te houden. Inmiddels ben ik het eerste zoekresultaat, waardoor andere meemoeders mij gelijk kunnen vinden op het moment dat ze daar behoefte aan hebben. Op mijn website hoef je namelijk niet steeds het woordje papa in je hoofd om te draaien als je leest over jouw rol in het gezin. Ik ben blij dat ik anderen zo kan helpen.

Uitgebreide website

Inmiddels is mijn website uitgebreid. Pink Terrorists vroeg naar wat de lezer er allemaal kan vinden. Ik breng sinds ongeveer een jaar tips en reviews uit op het gebied van het gezinsleven, Den Haag met het gezin en (internationale) LHBT-evenementen, zoals ClexaCon en Love Fan Fest. Dat laatste leverde een leuk stukje gesprek op 😉

Het regelen van het juridisch ouderschap

Toen ik het juridisch ouderschap probeerde te regelen, kreeg ik een afwijzing om moeder te zijn van mijn zoon. Dat kwam hard aan! We kwamen tot de conclusie dat de communicatie richting de meemoeder nog verbeterd kan worden. Hier lees je mijn blog over die afwijzing, zodat je het zelf niet mee hoeft te maken. Het is namelijk makkelijk te voorkomen.

Pink Terrorists vroeg naar zwangerschappen bij lesbische stellen

Er zijn zoveel opties als het gaat om zwanger worden bij lesbische stellen. Sommige vrouwen willen allebei zwanger zijn en sommige vrouwen willen helemaal niet zwanger worden. En helaas hebben sommige vrouwen ook moeite om zwanger te worden. Welke situatie er ook bij je leeft, een goed gesprek zal moeten plaatsvinden. Bij ons heeft mijn vrouw zich opgeofferd om zwanger te worden. Zij hoefde niet per se, maar ik wil totaal niet zwanger worden.

Sowieso levert een zwangerschap bij lesbische stellen veel vragen op. Mensen hebben al bijna geen gêne als het gaat om vragen naar zwangerschappen, maar bij lesbische stellen gaan de vragen al heel snel richting intieme details. Mijn advies is om relaxed te blijven en te kiezen waar je het wel en niet over wilt hebben!

Zwangerschapskleding

De laatste tips

Mijn laatste tips aan aanstaande meemoeders en moeders is om a) veel te slapen en b) vooral te genieten. Zo’n kraamweek is zo voorbij, maar door deze heftige tijd en alle taken die je krijgt, vergeet je snel om te genieten. Mijn trotste moment was toen ik onze zoon mocht aangeven bij de gemeente en ik wens iedereen zo’n heerlijk trots moment toe!

Pink Terrorists kun je volgen op Instagram, Twitter en Facebook.

Voorkom als Meemoeder Afwijzing Verklaring Juridisch Ouderschap

Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap

Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan.

Daarom wil ik hier mijn ervaring delen, zodat andere meemoeders ervan kunnen leren en niet hetzelfde hoeven mee te maken. Jij bent je als meemoeder nu waarschijnlijk aan het voorbereiden op de komst van jullie kind en je vraagt je af hoe dat juridisch geregeld moet worden. Een afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap is gelukkig makkelijk te voorkomen. Lees hier hoe het niet en wel moet.

‘Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap’ Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan. Lees hier hoe de aanvraag de Verklaring Juridisch Ouderschap niet en wel moet. http://bit.ly/JuridischOuderschap

Verklaring Juridisch Ouderschap

Zoals rijksoverheid.nl zegt: “Een duomoeder of meemoeder is de vrouwelijke partner van de biologische moeder. Sinds 2014 kan een duomoeder juridisch ouder worden buiten de rechter om. Haar moederschap kan automatisch ontstaan door geboorte van het kind.”

Mooi! In ons geval (wij zijn twee getrouwde vrouwen en hebben gebruik gemaakt van een anonieme donor), zouden er dus geen problemen moeten zijn. Via donorgegevens.nl kun je deze Verklaring Juridisch Ouderschap aanvragen.  Dit heb ik in januari 2016 gedaan en dacht er verder niet meer over na; deze aanvraag werd nu eenmaal door de media omschreven als “een formaliteit”.

Afwijzing Verklaring Juridisch Ouderschap

Het heeft ongeveer een maand geduurd en toen kreeg ik een mail van Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting. Ik klikte nietsvermoedend op deze mail. Wat stond erin? Het eerste gedeelte was als volgt: “Na het opvragen van uw gegevens bij de behandelende kliniek, is gebleken dat niet u, maar uw partner in verwachting is. Graag ontvangen wij een aanvraag van uw partner.”

Huh? Ondanks dat we getrouwd zijn, dat de donor onbekend is, dat mijn naam naast die van mijn vrouw op het pakketje met donorzaad stond en dit alléén gebruikt mocht worden als wij beiden ons akkoord voor inseminatie gaven, mag IK niet een aanvraag doen om “deze formaliteit” te regelen. Ik voelde me opzijgezet.

De volgende zin in de mail vertelde me: “U zult nog een schriftelijke afwijzingsbrief ontvangen.” Auw! Afgewezen worden om de moeder te zijn van mijn eigen kind is vrij pijnlijk. Wat een bewoording: afwijzing. Wat is er mis met de zin: “Onze bevindingen worden nog bevestigd in een brief”? Nee, geef me een mooie trap na door het woord afwijzing te gebruiken.

Verkeerd begrepen?

Ik gaf mezelf direct de schuld na deze mail. Ik had het vast kunnen weten en deze gênante situatie kunnen voorkomen. Met twee masters op zak moet mijn begrijpend lezen toch wel op niveau zijn. Ik ging op onderzoek uit: waar heb ik het verkeerd begrepen?

Maar nee, toen ik de tekst van de Rijksoverheid nog eens las, kwam ik tot de conclusie dat ik deze afwijzing echt niet had kunnen zien aankomen. Onderstaande is namelijk letterlijk de tekst die op de pagina van de Rijksoverheid staat, die als titel heeft ‘Hoe krijg ik als duomoeder het ouderschap over het kind van mijn partner?’

‘Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap’ Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan. Lees hier hoe de aanvraag de Verklaring Juridisch Ouderschap niet en wel moet. http://bit.ly/JuridischOuderschap

Ik word aangesproken op deze pagina (met woorden als ‘ik als duomoeder’ en ‘u’), niet mijn vrouw. Als je vervolgens op de link klikt, wordt nergens in het aanvraagformulier duidelijk gemaakt dat het de bedoeling is dat mijn vrouw deze aanvraag uitvoert, ook niet op de pagina waar je in moet loggen met je DigiD. Zo’n e-mail ervaar je dan ook als een klap in het gezicht.

Reactie Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting

Ik vroeg aan de medewerker van Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting waar in de tekst dan staat dat de zwangere vrouw het moet aanvragen, met kopie van de tekst erbij. Het antwoord was: “Ik begrijp de ontstane verwarring door de tekst. Echter is het zo dat op de verklaring juridisch ouderschap, de gegevens van de vrouw waaruit het kind geboren zal worden, vermeld staan. Tevens worden de gegevens van de vrouw die behandeld is, doorgegeven aan ons (Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting). Er kan helaas niks gewijzigd worden aan deze aanvraagprocedure.”

Als eerste vind ik het jammer dat je als getrouwd stel met anonieme donor niet allebei de aanvraag kunt doen, maar goed, daar heb ik dan maar mee te leven. Hoe zuur dit ook voelt, ik denk dat ik al blij mag zijn dat dit juridisch ouderschap zo kan.

Ten tweede vind ik de communicatie jammer. Nu ik deze blog bijna twee jaar later schrijf, staat de tekst van de Rijksoverheid er nog precies hetzelfde op. Dat zou op een redelijk makkelijke wijze aangepast kunnen worden met één zin (de vrouw die het kind draagt, vraagt het juridisch ouderschap aan voor u), waardoor een aantal meemoeders zich stukken fijner voelen. Als je immers direct duidelijk maakt wie de aanvraag moet doen, ontstaat er minder verwarring en hoeven er minder “afwijzingsbrieven” te worden verstuurd.

Reactie Ministerie van Veiligheid en Justitie

Met mijn woede en frustratie van toen liet ik het er niet bij zitten. Ik maakte direct een melding bij Informatie Rijksoverheid van de tekst op hun website. Deze melding is toen doorgestuurd naar het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Daar kreeg ik snel antwoord van. Hieronder vind je dat antwoord. Ter verduidelijking hadden ze een aantal dingen dikgedrukt gemaakt, dat heb ik in onderstaande tekst ook dikgedrukt.

“Het is vervelend voor u dat dit zo gelopen is. [Onderstaande informatie] staat niet op rijksoverheid.nl maar is wel te vinden op de website van donorggegevens.nl/wetswijziging.

Verklaring aanvragen

De moeder kan een verzoek voor deze verklaring via ‘Aanvragen via DigiD’. U ontvangt vervolgens de verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen.

Hoe kan een verklaring aangevraagd worden?

De vrouw die het kind draagt kan een verklaring aanvragen via www.donorgegevens.nl, ‘Vraag donorgegevens aan via DigiD’. Tevens moet de moeder die het kind draagt, een kopie van haar legitimatiebewijs toesturen. De verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen wordt zo snel mogelijk na de aanvraag per post opgestuurd. De procedure voor het aangeven van een kind gebeurt, net als bij heterostellen, bij de gemeente. Houd er rekening mee dat de verklaring tijdig aangevraagd wordt!”

Mijn bezwaren

Aan de medewerker van V&J: je maakt ‘de moeder’ even lekker dikgedrukt, waardoor je aangeeft dat ik dat echt niet ben in jouw ogen (en je spreekt op dit moment vanuit de overheid). Bedankt! Ik ben óók de moeder. Dat is het hele punt. Dat er twee moeders zijn.

Bovendien, als dit de informatie is die gegeven moet worden voor de aanvraag, waarom geven jullie deze informatie dan niet op de homepagina en waarom geven jullie niet precies dezelfde informatie op de website van de Rijksoverheid? Ik neem aan dat de website van de Rijksoverheid leidend en correct moet zijn.

De website van de Rijksoverheid is de eerste website die in de zoekresultaten naar boven komt. Dat betekent dat bijna elke andere meemoeder deze informatie zal zien in haar aanvraagprocedure. Het informatiebereik zou zoveel groter zijn als ook hier vermeld zou staan dat de vrouw die het kind draagt de aanvraag moet doen.

Beide partijen die ik toen op de hoogte had gebracht van het ontstane probleem lieten geen enkele intentie zien om de dienstverlening richting de meemoeder te verbeteren door de tekst aan te passen. Nu, bijna twee jaar later, is er helaas ook niet gebeurd. Sterker nog, op dit moment bestaat de link donorggegevens.nl/wetswijziging met de volledige informatie niet eens meer!

Baby algemeen

Lieve meemoeders

Lieve meemoeders, maak niet dezelfde fout als ik en vraag niet zelf die Verklaring Juridisch Ouderschap aan. Laat je vrouw het doen en adem in, adem uit. Het is zo gedaan.

Weet je waar jij je op mag verheugen, naast uiteraard je prachtige kleintje in je armen houden…? De geboorte van je baby aangeven bij je gemeente. Ik vond dat zóóóóóóó’n bijzonder en belangrijk moment, waar ik al maanden naar uitkeek. Ik viel bijna in slaap van vermoeidheid tijdens het wachten in de warme gemeentehal, maar het voelde voor mij zo fantastisch om de geboorte van onze zoon aan te geven. Trots! Dat is wat ik was. Trots. We hadden gewoon een zoon! En ik mocht dat aan de gemeente vertellen, met dat formuliertje in mijn handen. Ik gun het je van harte.

Ander leesvoer voor jou als meemoeder

Nu je dingen aan het lezen bent voor de geboorte van je kind, is het misschien ook leuk/handig om mijn andere blogs te lezen. Hier lees je ons traject voor de zwangerschap. Daarna heb ik vanaf week 13 wekelijks de zwangerschap van mijn vrouw bijgehouden, die verre van makkelijk verliep.

 Je kunt ook lezen hoe ons eerste jaar samen als gezin van drie  ging. No worries, je kunt nog steeds verre reizen maken 😉

Ik heb een blog met de ultieme babyuitzetlijst voor je gemaakt, waarin ik vertel waar je bepaalde dingen voor nodig hebt en hoeveel. Ik wist namelijk van tevoren echt niet wat sommige dingen waren.

Older posts

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl