Tag: kinderboekenmuseum

Moederdag vieren met de kleine

13 mei 2018 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Moederdag vieren met de kleine

Vandaag viert Sebastiaan moederdag. Hij heeft heel hard zijn best gedaan om een tekening te maken voor zijn mama, die dat natuurlijk fantastisch vond. Verder geeft hij zijn mama’s het grootste cadeau ooit: hij laat ons zomaar tot half tien uitslapen.

Vrije dagen rondom moederdag

Met al die vrije dagen hebben Sebastiaans mama’s maar moeite om al hun werk af te krijgen, dus met Hemelvaart heb ik ’s ochtends gewerkt. De vrijdag erna was het kinderdagverblijf dicht voor een studiedag, dus deze dag heeft mijn vrouw de ochtend gewerkt en ik de middag. Zo konden we allebei nog wat werk afkrijgen. Sebastiaan vond het allemaal best, die vermaakte zich wel.

Donderdagmiddag zaten we met wat basketbalmensen van mij op het terras. Mijn vrouw was eerder deze week door haar rug gegaan en voelde zich een beetje groggy van de pijnstillers. We zijn dus niet al te lang gebleven, maar lang genoeg om een paar zonnestralen mee te pakken.

Uitslapen

Donderdagochtend en vrijdagochtend liet Sebastiaan ons uitslapen tot acht uur. Ik wist niet wat me overkwam, zomaar uit mezelf wakker worden. Hmmmmm, heerlijk! We weten niet echt wat hij had, maar hij kwam een beetje moe en hangerig over.

Vrijdagochtend, bijvoorbeeld, heeft hij na het ontbijt twintig hele minuten op mijn buik gelegen en ging hij er pas af na een paar keer aandringen. Hij had geen koorts en hij was vrolijk, dus heel veel konden we er niet van maken. Groeispurt misschien?

Sebastiaan en ik gingen vrijdagochtend samen naar het Kinderboekenmuseum. Daar speelde hij net zoals altijd, maar toen we thuiskwamen, wilde hij direct naar bed. Het maakte hem zelfs niet uit dat er beneden ons flink verbouwd werd, terwijl hij een paar uur eerder nog panisch reageerde op geboor en gesloop. Hij bleef 2,5 uur liggen. Waar zou het aan liggen?

Fietsen

Zaterdag stapten we op de fiets om in het zonnetje een mooie tocht te maken. We gingen naar Leidschendam, Voorschoten en Wassenaar. Op de terugweg stopten we bij onze vaste plek bij het Haagse Bos voor een kopje koffie. Sebastiaan kletste volop, tussen de diepe gapen door.

Moederdag

Vanochtend gaf Sebastiaan ons het mooiste cadeau voor Moederdag: hij sliep tot half tien. Ik hoorde hem wel een paar keer eerder, maar iedere keer dutte hij toch weer verder. Nou, een beetje bijslapen konden wij ook wel gebruiken!

Toen hij uiteindelijk wakker werd, kon hij zijn mooie tekening laten zien aan mijn vrouw, die hij vrijdag had gemaakt in het Kinderboekenmuseum. Ik had hem gelamineerd, zodat de kleuren nog mooier waren. Zijn mama vond het supermooi.

Blijkbaar had die kerel ook nog een bos bloemen voor mij geregeld en iets lekkers voor mijn vrouw. Wat een lief kind hebben wij!

Sebastiaan meet zich rode billen aan

18 maart 2018 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Sebastiaan meet zich rode billen aan

Deze week ben ik jurylid bij De Roze Filmdagen en besluit Sebastiaan dat het weer tijd is voor rode billen. Hij maakt nog een flinke smak op een glijbaan, maar vermaakt zich verder prima in het Kinderboekenmuseum.

De Roze Filmdagen

Zoals je vorige week kon lezen, ben ik gevraagd om jurylid te zijn voor de Roze Filmdagen om de Best Feature Film te beslissen. Ze wisten me te vinden naar aanleiding van mijn blog en vlog. Deze week heb ik dus iedere keer als er twee vrije uren in mijn schema beschikbaar waren een film opgezet. Sisterhood had ik voor de vorige blog al gezien en Anchor and Hope ga ik zondagmiddag zien in het Ketelhuis, vlak voor het juryberaad. Dat betekent dat ik afgelopen week zes films heb bekeken. Ze zijn allemaal ook zo anders! Woensdag lees je wat ik van de films vond en hoe het was om jurylid te zijn!

ClexaCon

Zoals je ook vorige week kon lezen, zijn de voorbereidingen voor ClexaCon in Las Vegas in volle gang. Het is al over tweeëneenhalve week! Ik heb een bepaalde kriebel in mijn buik die niet weggaat!

Inmiddels is het schema bekend en weet ik dat er een aantal workshops tegelijkertijd plaatsvinden waar ik eigenlijk allemaal bij wil gaan zijn. Nu sta ik dus voor de keuze: ga ik overal naar binnen voor wat filmpjes en video’s of ga ik er een paar overslaan en de andere helemaal volgen? Keuzestress noemen ze dat!

Ik heb eindelijk een normaal statief gekocht in plaats van alleen een selfiestick. Daar zat ik al een tijdje tegenaan te hikken, maar nu kreeg ik het bericht dat er een rodeloperevenement plaatsvindt en dan is het toch wel heel handig om als pers je handen vrij te hebben. Mocht je dat nog niet hebben gedaan, volg me op Instagram, Facebook en Twitter! Dan zie je direct alles wat ik plaats.

Ik heb ook visitekaartjes laten maken. Normaal duurt dat een week of twee voordat je ze hebt, dus ik dacht slim te zijn door ze nu al te bestellen. Ik heb alleen een hekel aan Vistaprint, dus ik probeerde Canva een keer, waar ik ook altijd alle afbeeldingen maak die je in mijn blogs ziet. Nou, binnen twee dagen had ik ze!

Rode billen

Deze week besloot Sebastiaan dat het weer eens tijd werd voor rode billen. Dat was namelijk alweer een tijdje geleden! Woensdag had hij op het kinderdagverblijf twee keer een luier met diarree, waardoor zijn huid openging. Donderdag heb ik daar flink wat zinkzalf op gesmeerd, meerdere keren (en hij had thuis geen diarree), dus inmiddels is het redelijk weggetrokken. Er zitten hier en daar nog rode puntjes.

Ik weet niet wat de reden hiervoor was. Hij kwijlt ook iets meer dan eerst, dus misschien krijgt hij weer een nieuwe tand of kies? Ik kan zijn mond niet meer zo goed onderzoeken, want voor je het weet, staan die scherpe tanden in je vinger. En hij bijt niet zachtjes!

Mamadag

Onze mamadag samen was weer heerlijk. We begonnen de dag rustig, door samen met de andere mama te ontbijten en daarna in pyjama te spelen met al het speelgoed. Ik zag op het weerbericht dat het ’s ochtends zonnig zou zijn en ’s middags juist regenachtig. Hmmm, toch maar snel aankleden en naar buiten!

We maakten een uitstapje naar de supermarkt en de papierbak. Deze praktische dingen waren al genoeg voor Sebastiaan. De wind maakte ons koud, ondanks het zonnetje dat op ons scheen. Hij begint ook een ander slaapritme te krijgen, waardoor hij hierna moe was. Hij kreeg van mij een banaan in zijn handen (hoe fijn dat hij die tegenwoordig zelf kan eten!), zodat ik de boodschappen kon opruimen. Daarna mocht hij naar bed en besloot hij daar twee uur te blijven liggen.

Kinderboekenmuseum

Na een mooie slaapsessie gingen er snel twee boterhammen in. Om twee uur liepen we buiten, snel, snel naar het kinderboekenmuseum. Om kwart over twee zou het namelijk gaan regenen. Er was net een klas klaar en heel veel andere mensen waren er niet. Speelpaleis!

We hebben lekker tegen elkaar aan gespeeld. Ik ging bijvoorbeeld op de grond liggen, zodat ie op me kon klimmen (uiteraard deed hij juist in het openbaar alsof ik gek was…) en hij liep rondjes en kwam dan iedere keer tegen me aan zitten. Om het hoekje kiekeboe roepen vond hij ook heel leuk.

Deze keer kon hij wel al een heel stuk de heuvel met schatten opklimmen. De vorige keren vond hij dat nog te moeilijk, omdat het toch glad is, ondanks de rubberen vloer. Het laatste stukje tilde ik hem, zodat hij ook een keer bovenop kon kijken wat er allemaal was.

Trampoline

Daarna ontdekte hij de trampoline, die verscholen zit achter een muurtje. Klimmen vindt hij inmiddels heerlijk, dus dat trappetje op ging makkelijk. Toen hij de vloer onder zich voelde bewegen, was hij al snel klaar met de trampoline. Ik wilde het nog voordoen, maar toen ik voelde hoe dun die trampoline was, besloot ik maar dat het beter was als ik dat niet deed :p

Met zijn rode billen op de glijbaan

Ook Nijntje en Rupsje Nooitgenoeg moesten bezocht worden. Bij Nijntje was een kleine glijbaan, waarvan ik wist dat hij die heel leuk vindt. Sinds de vakantie in Gran Canaria, had ik besloten om geen overbezorgde moeder te zijn en hem alleen van de glijbaan af te laten gaan. Op de hoge glijbaan in de speeltuin op Gran Canaria ging dat heel goed.

Op die kleine van Nijntje ging het niet goed :$ Toen hij met zijn rode billen naar beneden gleed, knalde hij met zijn hoofd achterover en gleed nog een flink stuk door toen de baan afgelopen was. Huilen! Oeps… Gelukkig was hij het na een knuffel alweer vergeten en kroop hij zelfs door de cocon van Rupsje Nooitgenoeg, iets wat hij de vorige keer nog niet durfde.

Volg je me al op YouTube?

Weekend met rode billen

Dit weekend heeft meneer eigenlijk iedere keer afwisselend met zijn ene mama en dan weer met zijn andere mama doorgebracht. We hadden allebei veel afspraken, waardoor we wat tijd alleen met de kleine hadden. Binnenkort hebben we gelukkig weer meer tijd om met zijn drieën door te brengen, net als op vakantie!

Met de brandweerhelm op in de brandweerwagen

4 februari 2018 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Met de brandweerhelm op in de brandweerwagen

Deze week heeft Sebastiaan nog last van oogontsteking, maar mag dat de pret niet drukken. We gaan lekker naar het Kinderboekenmuseum, waar hij een brandweerhelm op krijgt en in de brandweerwagen mag spelen. Ook bezoekt hij nog een stadsboerderij. Wat een pret!

Oogontsteking

Vorige week kreeg Sebastiaan een oogontsteking en daar had hij deze week nog last van. Eerst ging het om het ene oog en daarna sloeg het natuurlijk over naar het andere oog. ’s Ochtends leek het vaak goed te gaan en dan kwam het ’s middags toch weer. Sinds vrijdag ongeveer was het weer voorbij. Het was wel zielig, want we moesten de hele tijd met een nat watje die prutjes weghalen en hij kreeg zo’n vuurrode, geïrriteerde huid onder zijn ogen. Dat leek me ook gewoon pijn doen.

Wandelen

Donderdag was ik echt zo aan het genieten. Eerst gingen we mijn vrouw opzoeken voor een lunch in de buurt van haar werk. Zo konden we nog even een half uur met zijn drieën zijn. Daarna ben ik een stuk met Sebastiaan gaan wandelen en kwamen we uit bij het Kinderboekenmuseum. Het is zo leuk om te zien hoe hij anders met dingen omgaat naarmate hij ouder wordt.

Kinderboekenmuseum

In het kinderboekenmuseum gingen we eerst naar een gedeelte waar Sebastiaan door dingen heen moest kruipen. Dat deed hij niet, hij vond het leuker om erover te stappen dan erdoorheen te gaan. Maar ja, als je voor een tunnel blijft staan en andere kindjes willen erdoor, dan word je weleens aan de kant geduwd. Probeer dan maar niet te gniffelen als je kind brullend op de grond zit.

Bij Nijntje kon hij zelf een trap opkruipen en dan van een kleine glijbaan af. Dat vond hij heerlijk! Tussen de vrolijke kleuren ging hij een paar keer de glijbaan op en af. Toen werd het tijd voor het Kikkergedeelte. Daar was het wat drukker, maar hij liep er lekker tussendoor.

Hij kon een heuveltje opklimmen, waar hij schatten konden vinden in gaten. Er was geen schat te vinden, maar hij klom zo, hopla, helemaal naar boven. De vorige keer kwam hij niet verder dan het onderste gedeelte en moesten we hem omhoogtrekken. Nu moest ik hem tegenhouden, zodat hij niet een grote kuil in zou donderen.

Peuterbaan

Op de peuterbaan kon hij in rondjes kruipen. De vorige keer vond hij dat superleuk, maar nu wilde hij liever omhoog en omlaag klimmen. Hij wist dat als hij van iets hoogs af wilde, dat hij dan eerst met zijn benen naar beneden moest. Toch wilde hij even proberen hoe het vooruit ging.

Het was een superzachte baan en het ging maar 10 cm hoogte, dus ik ging hem niet tegenhouden. Ik zei wel dat hij met zijn benen eerst moest, maar nee. Zijn armpjes strekten naar voren en zijn gewicht kwam mee. Plop, op zijn gezicht. Nou, dat vond hij niet prettig voelen, dus de keer daarna ging het weer netjes met de benen eerst.

Lezen

Hij vond het heerlijk om naar mij te zitten en alle Kikkervriendjes aan te wijzen. Dat was een perfect moment om boekjes te gaan lezen, dus we gingen naar het leesgedeelte. Alle boekjes werden uit de kast gehaald.

Ik las de boekjes voor zijn leeftijd voor, maar ondertussen kwam hij steeds met boekjes voor grotere kindjes. Dat waren grotere boeken met papieren pagina’s. Hij merkte vanzelf dat hij die niet goed kon omslaan en dat de tekeningen minder leuk waren om te kijken.

In de banken vond Sebastiaan telefoons waar verhalen in werden verteld. Hij hield ze tegen zijn oor. Ik wist van de vorige keer dat hij dit heel leuk vond. Nu ging hij hele verhalen terug vertellen in zijn eigen taal. Ik vond het zó schattig. Daarom kreeg hij nog eens extra knuffels en kusjes.

Brandweerwagen

Hierna gingen we naar het brandweergedeelte. Sebastiaan vond een brandweerwagen met leuke knopjes en brandweerhelmen. Ik deed hem voor hoe hij op de knopjes kon drukken en toen drukte hij er vrolijk op los. Hij hoorde allemaal geluiden uit de brandweerwagen komen en er ging zelf een blauw zwaailicht aan.

Ik deed een brandweerhelm op bij hem en dat hele opzetten en afdoen was al een mega-interessante activiteit. Toen ik er zelf ook een opzette, werd de blijheid alleen maar groter. Toen dacht ik: “Nou, dan kruip ik maar bij hem in de brandweerwagen.” Dus zo hebben we samen in de brandweerwagen zitten spelen. Ik weet niet wie er meer genoot, hij of ik…

Voor de tweede keer wandelen

Nadat meneer in bed had gelegen, werd het tijd voor een tweede wandeling. Ik moest nog even naar de juwelierszaak om de hoek om een batterij te vervangen in een horloge, dus Sebastiaan mocht zelf lopen. Hij deed het supergoed! Hij was heel vrolijk en hij wandelde een flink stuk zelf. Pas toen we er bijna waren, werd hij moe.

In de juwelierszaak kon hij een momentje rusten en opwarmen (wat wordt het weer koud, hè?) en toen gingen we opnieuw op pad. Het werd tijd om elk plantje en muurtje te onderzoeken om te verbloemen dat hij moe was. Ik tilde hem op en liep een stuk zo met hem. Zijn vrolijke gezicht zat heel dicht bij mijn gezicht, dus we hadden flink lol samen.

Na een tijdje zette ik hem in een steegje op de grond. Hij wilde dan iedere keer de andere kant op rennen, maar ik ging dan een stukje de goede kant op om vervolgens te hurken op de grond met mijn armen wijd. Hij kwam iedere keer heel hard lachend mijn kant op rennen om me een knuffel te geven. Wat een heerlijke dag!

Badderen en spelen

Zaterdagochtend mocht mijn vrouw een ochtend bijslapen. Die had een zware week gehad, dus het was nodig. Sebastiaan hield qua geluid daar geen rekening mee, maar toch lukte het mijn vrouw goed. We gingen lekker lang in bad en hij kreeg een uitgebreide massage met huidolie van me. Daarna gingen we nog voor een lekker stuk fruit en wat spelen.

’s Middags ging ik een basketbalwedstrijd spelen in Voorburg, zo’n tien minuten fietsen hier vandaan. Het was de bedoeling dat mijn vrouw en Sebastiaan kwamen kijken, maar meneer lag uitgeteld in bed. Zij had aan het einde van de middag afgesproken in de bieb met wat andere moeders van haar zwangerschapspilates, zodat ze konden bijkletsen en de kinderen samen konden spelen.

Bieb

Het was schijnbaar wel grappig om te zien, want op deze leeftijd spelen ze wel samen in de buurt maar niet mét elkaar. Ze zagen allemaal verschillen in de ontwikkeling tussen de kinderen, want die hebben wel ongeveer dezelfde leeftijd, maar er zit net iedere keer een maandje of een paar weken tussen. De een loopt sneller dan de ander en de ander leest weer meer dan de ander.

Sebastiaan trok natuurlijk weer alle boeken uit de kast. Onze boekenworm vond het heerlijk daar. Toen mijn vrouw vroeg of hij alles ging opruimen, deed hij dat wel netjes. De woorden ‘opruimen’ en ‘helpen’ hebben tot nu toe nog een magische werking op hem. Oh, de dag dat dat gaat ophouden…

Lunchen

Vanochtend gingen we op de fiets naar het centrum om te lunchen. We smeren altijd twee bammetjes voor hem, maar de laatste tijd vraagt hij af en toe om een derde boterham. Zo ook vandaag.

Toen kreeg hij een verse snee bruinbrood met roomboter en aardbeien/bananenjam. Volgens mij hadden ze echt zelf banaan en aardbei in de blender gegooid om die jam te maken, niet even een pakje ofzo. Na enige twijfel (ga ik dit lekker vinden?), viel hij toch aan. Zo konden mama en mama zelf ook uitgebreid lunchen en genieten van een kop thee.

Stadsboerderij

Aan het einde van de middag trotseerden we de kou nogmaals op de fiets. Op ongeveer 1,5 kilometer van ons vandaan ligt een stadsboerderij. Omdat mama dieren heel leuk vindt Omdat Sebastiaan graag de dieren uit zijn boekjes in het echt ziet, vinden we dit soort bezoekjes leuk om samen te doen.

Hij vond het mooi om de geluiden van de dieren te horen en te kijken hoe ze eten. Mama deed nog even voor hoe je geiten en cavia’s aait en Sebastiaan vond het cool om boven de megakippen te hangen. Maar toen werd het echt te koud en zijn we omgedraaid…

Who’s your momma: Naar het concert van Anouk

10 september 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Who’s your momma: Naar het concert van Anouk

Deze week vieren Sebastiaans mama’s dat ze (bijna) vier jaar getrouwd zijn. Sebastiaan merkt er weinig van, maar zijn mama’s gaan naar het concert van Anouk, naar de bios en naar Jamie’s Italian.

Geen blog

Vorige week zondag was er geen blog. Er was iemand overleden, Sebastiaan was ziek, mijn vrouw was ziek: er zat een limiet aan de ruimte in mijn hoofd en agenda. Jullie begrijpen vast wel dat dit een keertje kan gebeuren! Deze week is mijn blog gewoon extra leuk 😉

Kinderboekenmuseum

Sebastiaan voelde zich deze week weer top (eerder heerste er een virus op het kinderdagverblijf en hij kreeg vijf tanden en kiezen tegelijkertijd…). Daarom was het deze mamadag tijd voor een leuk uitje. Ik ging wandelen met hem en wist nog niet waar ik naartoe wilde. Ik liep richting CS en daar kwam ik het kinderboekenmuseum tegen.

Peuterbaan

Laatst waren we daar op een drukke zaterdag en toen vond hij het superleuk. Ik vermoedde dat hij een rustige donderdag ook heel leuk zou vinden, dus we liepen naar binnen. Er waren nog drie of vier andere kinderen.

In de peuterbaan kreeg hij gezelschap van een meisje dat nog moest leren kruipen. Een staarwedstrijd van enkele minuten werd gehouden en daarna werd er nog een beetje gelachen en gekeken. De oma van het meisje vond het toen saai worden en ging maar wat anders doen met haar kleindochter.

Ik was zo trots op Sebastiaan. De vorige keer wilde hij van een heuveltje af door recht vooruit naar beneden te vallen. Afgelopen week wilde hij van ons bed af en draaide ik hem eerst achteruit, zodat hij zag hoe hij veilig ergens vanaf kan. Nu klom hij gewoon achterwaarts van alle heuvels die hij zag! Er was niet altijd een even zachte landing, maar ik heb hard geklapt en hem goed geprezen, zodat hij zich alsnog trots als een pauw voelde.

Woorden

De afgelopen weken leerde hij trouwens in een bizar rap tempo allemaal woorden. Hij is zoveel slimmer dan wij verwachten iedere keer (ik zeg niet in vergelijking tot andere kinderen, gewoon wat wij iedere keer denken dat hij kan en wat hij daadwerkelijk kan).

Ineens zegt hij eten, baby, baby bear (dat is het boekje uit Amerika dat we bijna iedere avond voorlezen), appel, hap, op en uit. En dan zegt hij deze woorden ook nog eens op het moment dat er daadwerkelijk eten staat of dat het op is. Hij begrijpt het dus echt.

Ik ben nu bezig met yoghurt. Donderdag begonnen de klanken al een beetje te vormen 😉

Volg je me ook op YouTube?

Naar het concert van Anouk, maar eerst: volgende week 4 jaar getrouwd

Volgende week zijn we vier hele jaren getrouwd. Eerder vierden we dat door iedere keer terug te gaan naar het hotel waar we hebben geslapen op onze trouwdag, maar dit jaar was de prijs zo hoog, dat ik het niet meer leuk vond. Ik begon na te denken over alternatieven. Het moet natuurlijk wel goed zijn, als je een traditie wilt breken.

We wilden meerdere avonden uittrekken voor dit heuglijke feit, want waarom niet? Eigenlijk was het het idee om een avondje in de Hoftrammm te reserveren. Maar die zat al vier maanden van tevoren volgeboekt :$ Dat moet dus maar een ander keertje. Zo kwamen we tot de conclusie dat we op een andere locatie een avondvullend en maagvullend programma moesten gaan doen.

Ik had al een reservering gemaakt ergens, maar toen was er ineens die perslunch bij Jamie’s Italian die zo goed was bevallen, dat ik eigenlijk veel meer zin kreeg om daar naartoe te gaan. Mijn vrouw zag ook ontzettend lekkere dingen op de kaart staan, dus die wilde ook graag van reservering veranderen. Dat staat nog op de planning voor vanavond.

Naar het concert van Anouk

Mijn vrouw kwam laatst ook in een keer met kaartjes voor het concert van Anouk (Live on the Beach) aanzetten. Leuk! Nou, spannend hoor, die regen vrijdag… We hebben even het laatste buitje afgewacht en zijn toen richting Scheveningen gefietst. Om 21:05 kwamen we aan en om 21:15 begon het. Prima!

Anouk is echt hilarisch. Door haar teksten tussen de liedjes door ligt iedereen telkens in een deuk. En die stem natuurlijk, lekker rocken! Die twee kleine buitjes tussendoor overleefden we ook wel. We zijn er deze avond even lekker tussenuit geweest.

Na het concert van Anouk gaan we naar de bios

Zaterdagavond kwam mijn schoonfamilie slapen, omdat ze zondagochtend in Katwijk moesten zijn. Hey, ook deze avond oppas! Hihi. Eerst dacht ik dat we lekker thuis zouden blijven voor een romantisch avondje, maar dit bood mogelijkheden. Konden we lekker naar de bios. Het werd Girls Trip, zodat we even lekker ongegeneerd konden lachen. Na zo’n heftig weekje mag dat wel, toch?

En vanavond wordt het dus Jamie’s Italian. Zin in! Volgende week lees je hoe dat was en hoe we onze trouwdag op de dag zelf vieren. Ik denk in ieder geval dat we goed ons best hebben gedaan om te compenseren voor het missen van de hotelovernachting 😊

Naar het Kinderboekenmuseum

13 augustus 2017 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Naar het kinderboekenmuseum

Deze week moet Sebastiaan flink uitzieken nadat de artsen in het ziekenhuis hadden vastgesteld dat hij pseudokroep had. Zijn moeder houdt het niet langer vol en gaat mee ziek zijn. In het weekend is het tijd voor wat leuks, dus bezoeken we het Kinderboekenmuseum in Den Haag.

Kinderdagverblijf

Mijn vorige blog was tot en met dinsdag, toen Sebastiaan een lekker dagje had met zijn opa na een nacht in het ziekenhuis. Woensdag vonden we hem vrolijk genoeg om naar het kinderdagverblijf te gaan. Dat kon hij ook wel gebruiken, want hij wordt zo vrolijk van kinderen om zich heen. Daar deed hij het op zich goed, al had hij net iets meer mogen slapen.

Mamadag

Donderdag was mijn mamadag. We hadden best een gezellige dag samen, maar ik vond hem juist weer wat zieker overkomen. Het leek alsof Sebastiaan flink keelpijn had en hoestte meer. Hij sliep flink en om twee uur maakte ik hem wakker voor een doktersbezoekje. Even controleren of alles nog wel goed gaat.

De dokter hoorde wel wat in de longen, maar ze kon niet zeggen of dat het een restje pseudokroep was of het begin van een longontsteking. Ik kreeg een recept voor antibiotica mee, voor het geval hij koorts kreeg of benauwd werd.

Ik had de hele dag zin om te bankhangen, alsof de afgelopen dagen een beetje te veel waren geweest voor me. Nou, ’s avonds ging dat bankhangen vol over in ziekzijn. Mijn vrouw was lekker naar de bios gegaan met een vriendin en ging nog een drankje doen, maar ik belde of ze naar huis kon komen na de film. Poe hey, ik voelde me echt niet goed!

Vrijdag heb ik dan ook als een zoutzak op de bank gehangen of liggen slapen in bed. Sebastiaan leek het juist weer beter te doen dan de dag ervoor.

Kinderboekenmuseum

Zaterdag was het tijd om iets leuks te doen met Sebastiaan. Hij mist duidelijk wat uitdaging nu hij zo weinig naar het kinderdagverblijf is geweest. Het Kinderboekenmuseum ligt om de hoek van ons bij CS en we hadden gehoord dat het echt heel leuk was. Voor dat afstandje had ik nog wel wat energie, dus we pakten de kinderwagen en gingen.

Wat een geniaal museum. Kinderen kunnen spelen in allerlei kamers in boekenthema’s, zoals Kikker, Nijntje, Dikkie Dik en Rupsje Nooitgenoeg. In de Kikkerruimte krijgen alle kinderen hetzelfde roodwitte broekje als Kikker, dus je ziet allemaal kinderen in dezelfde broekjes spelen, bij de een wat langer als bij de ander.

Volg je me op YouTube?

Kikker in het kinderboekenmuseum

Sebastiaan had vooral genoeg aan de Kikkerruimte. Daar was voor kinderen van nul tot twee jaar zelfs een aparte kruipbaan. Superschattig! Sebastiaan vond die baan met heuveltjes wel leuk, maar hij vond het nog leuker om op de randen te klimmen en dan er weer af. Ik denk dat dit de eerste keer was dat hij dit deed. Hij wist in ieder geval nog niet hoe hij van iets hoogs af moest klimmen. Recht vooruit? Mama hielp hem maar even door hem om te draaien om hem met zijn benen eerst te laten gaan, maar dat kon hij niet zo waarderen…

Ook was er een stukje duinen waar je schatten kon zoeken. Dat vond Sebastiaan ook heel interessant. Schuin zitten is alleen nog iets te moeilijk voor hem. We bleven maar op de lage stukjes. Toen bleek dat de gaten waar de schatten in zitten precies groot genoeg zijn voor peutervoetjes. Sebastiaan zat vast… Zucht. Heb je dat weer. Nou, na een klein beetje peuteren kregen we het voetje er weer uit. Dat was op tijd, er begon al lichtelijk wat zweet bij me te vormen 😉

Daarnaast is er een leesruimte met bankjes. Bij die bankjes zitten ook kleine telefoons, waar je verhaaltjes kunt luisteren. Mijn vrouw hield die tegen het hoofd van Sebastiaan en hij was gelijk fan. Alle telefoontjes werden afgelebberd en afgeknauwd. Jam!

Daarna werd het tijd voor Sebastiaan om te gaan. Hij had genoeg gezien en beleefd voor deze middag. Hij kon gelijk naar bed! We gaan hier zeker vaker naartoe. Met een museumjaarkaart kun je zo naar binnen bij het Kinderboekenmuseum en voor de kleintjes tot twee jaar is het gratis. Ik voorzie hier heel wat middagen op regenachtige mamadagen 😉

Tag: kinderboekenmuseum