Hoesten en proesten met dit winterse weer
Deze week hoesten en proesten Sebastiaan en ik flink. We kleden ons goed aan en trotseren toch het winterse weer.
Hoesten en proesten
Op maandag begon ik al een beetje aan te voelen dat ik verkouden ging worden, maar dinsdag zette het helemaal door. Ik had ook al een dag of vier hoofdpijn, dus ondanks dat ik gigantisch baalde, ging ik deze week voor de tweede week op een rij niet naar basketbal.
Rond dinsdag begon Sebastiaan ook langzaamaan steeds meer te hoesten en te proesten. Zou het nu een keer zijn omgedraaid dat ik hem aansteek in plaats van hij mij of mijn vrouw? Karma’s a b*tch! Niet dat hij er veel last van had de eerste dagen.
Mamadag
Op mijn mamadag was Sebastiaan supergezellig, maar ook heel moe. Hij sliep daarom ’s ochtends twee uur en ’s middags twee uur. Hij hoestte inmiddels flink en ik ook, dus dat was een bacillenfeest. We stapten nog wel op onze gloednieuwe mamafiets om mijn vrouw te knuffelen en om samen een kopje koffie te drinken.
Voor Sebastiaan hadden we nog wat dozen met grotere kleding staan (tweedehands, daar houden we van!) en daar hadden we een lekker warme jas, een mutsje en handschoenen in gevonden, dus hij zat helemaal ingepakt op de fiets. Je zou denken: dan kan een mooie fietstocht beginnen na dat kopje koffie, maar nee. Het begon net te regenen. Laat ik nou net geen regenbroek bij me hebben… En hij was al ziek genoeg, dus ik keerde om naar huis.
We stopten eerst bij de fietswinkel, want ons nieuwe windscherm was gearriveerd en kon op de fiets worden gezet. Dat duurde allemaal wat langer dan gedacht. Daarom ging ik met Sebastiaan zijn lopen oefenen. Aan de hand wandelde hij een flink stuk. Ik vond het heerlijk, mijn ventje aan mijn hand naast me, zo wankel lopend. Uiteraard mocht hij weer zelf de trap opklimmen bij thuiskomst!
Nog meer hoesten en proesten
Die nacht ging het echter mis met het hoesten en proesten. Hij kon er niet van slapen. Op een gegeven moment was hij erg gefrustreerd en had hij waarschijnlijk ook een pijnlijke keel. Mijn vrouw sliep inmiddels, maar om half drie zette ik nog een kopje thee met honing voor hem, zodat het iets verzachtte.
Rond drie uur viel hij alsnog in slaap en merkte hij helemaal niet meer dat hij nog aan het hoesten was. Ik ging namelijk kijken, met het licht aan, want ik wilde hem een nieuwe zetpil geven. Hij sliep gewoon door. Snel de deur dicht en zelf slapen!
Uitslapen
Deze vrijdagochtend sliepen we met zijn allen uit. We hadden het hard nodig. Mijn vrouw deed het ontbijt met Sebastiaan en daarna gingen ze nog twee uur terug naar bed. Sebastiaan ging pas rond half elf naar het kinderdagverblijf.
Halverwege de middag kregen we een telefoontje. Niet dat Sebastiaan aan het huilen was, maar hij voelde zich duidelijk niet lekker en had wat verhoging. Zoals gepland, haalden we hem dus ook wat eerder op. Op het kinderdagverblijf wilde hij niet echt eten, maar bij ons aan tafel schoof hij alles direct naar binnen. Ik had o.a. een courgettelinzensoepje gemaakt en dat vond hij smullen.
Ik had inmiddels ook hoestsiroop en keelsiroop gekocht, dus dit gaf verlichting voor het eten en voor het slapen gaan. Deze nacht ging daarom ook stukken beter.
Gezellig ventje
Dit weekend was Sebastiaan gewoon een gezellig ventje. Hij had duidelijk nog last van zijn keel en hij moest heel veel slapen, maar tussendoor hadden we allerlei geluksmomentjes. Lekker knuffelen en lachen met zijn drieën!
Ook al is het vandaag vreselijke weer, toch hebben we onze dikke jassen aangetrokken voor een frisse neus. Thuis wegkruipen op de bank met een kop thee en de verwarming hoog kan altijd nog 😊