Tag: echo (page 1 of 2)

Week 12: Echo en wendagen

14 augustus 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 12: Echo en wendagen

In week 12 krijgt Sebastiaan een echo, bezoeken we de kinderopvang om wendagen in te plannen, beginnen we met inpakken voor onze verhuizing, slaan we onze slag met verfspullen en blikken we vooruit op de verhuisweek.

In week 12 krijgt Sebastiaan een echo

Maandag werd er een echo gemaakt van Sebastiaans heupje. Mijn vrouw had vroeger zo’n spreidbroekje en dan controleren ze blijkbaar automatisch of dat bij je kind ook nodig is.

Sebastiaan was pas 11 weken oud en eigenlijk moeten ze dit doen tussen de 3 en 6 maanden. De afsprakendame zei dat het geen probleem was, maar de arts vond het toch niet optimaal.

De arts besloot toch te kijken naar zijn heupje en alles was in orde. Het kommetje sloot bij beide heupen goed aan op het heupbot en dus is Sebastiaan spreidbroekvrij. Driewerf hoezee!

In week 12 gaan we inpakken

Woensdagavond zijn we dan eindelijk aan het inpakken geslagen voor de grote verhuizing de 19^e. We pakten al gelijk stevig door en al snel stonden er wat dozen tegen de muur. We zijn als eerste door de boeken, dvd’s en cd’s gegaan.

Donderdag had ik nog wat tijd over (iemand had me gewekt, waardoor ik mijn werkdag maar om 5:00 begon…), dus konden we nog wat meer dozen pakken. Ik ben met spullen van Sebastiaan en de administratie aan de slag gegaan. Op zaterdag ben ik in de keuken alvast dingen gaan pakken die we de komende week vast niet meer nodig gaan hebben. Mijn vrouw is flink door onze schoenencollectie gegaan. Zo hebben we toch al die eerste grote slag gemaakt met de inhoud van kasten.

Verf

Op zaterdag zijn we ook twee winkels afgestruind om muurverf en verfspullen te halen. Ik denk dat we nu wel volledig voorzien zijn: 20 liter muur- en plafondverf, drie keer een verfbak inclusief twee borstels per bak, losse borstels, een uitschuifbare borstel, een lange stok voor borstels, kwasten voor de hoekjes, verfhandschoenen, afplaktape, afdekzeil, afplaktape mét afdekzeil, roerstokken én een blikje schoolbordverf.

Dat laatste leek me handig voor op mijn kantoor i.v.m. workshops en het leek ons ook leuk om hier iets mee te doen op de kamer van Sebastiaan. We gaan daar niet nu direct mee beginnen. Laten we eerst alle spullen maar eens op hun plek zetten. Dan weten we waar zo’n vlak handig is.

De sleutel

Maandagochtend gaan we een rondje lopen door ons nieuwe huis met de vorige eigenaars. Daarna is het grote tekenmoment bij de notaris. Dan zijn we ineens eigenaars van een koophuis. Bizar! Ik voel me oud. Oh ja, ik ben ook al getrouwd en ik heb een kind, maar iedere keer bij zo’n grote stap denk ik: “Oh nee, ik word oud!” De rebelsheid in mij wil dan direct een kroeg opzoeken om pas om 5 uur dronken eruit te komen: “Zie je wel, ik kan het nog!”

Verven

Dinsdag ga ik met twee heel lieve meiden verven. Hopelijk hebben mijn vrouw en ik (lees: eigenlijk meer ik) maandag al alles afgeplakt en de eerste laag over de groene muur gegooid, zodat we dinsdag lekker aan de slag kunnen en een beetje vaart kunnen maken. Als het inderdaad 24 graden wordt, wil je ook graag vroeg in de middag proosten op het gedane werk 😉

Laminaat

Ik heb laminaat besteld voor op mijn kantoor. Blijkbaar moet dat een dag wennen aan de temperatuur op de kamer, dus wordt het woensdag al geleverd. Ze doen dat niet verder dan de drempel. Ik moet dus in mijn eentje tien pakken drie trappen omhoogtillen. Gaat me dat lukken? Ik heb echt geen idee hoe zwaar of groot zo’n pakket is… Waar een wil is, is een weg, zeggen we dan maar!

Die middag komt ook onze schoonmaker al om alles goed in een sopje te zetten, zodat alles schoon is als we onze spullen overbrengen.

Donderdag komt er dus iemand om dat laminaat te leggen. Handigggg! Heb ik er geen werk aan.

Verhuizen

Vrijdagochtend komen onze verhuizers al rond 8 uur. Dan kunnen wij nog wat pielen in huis, terwijl zij al het zware werk doen. Dat was ons de vorige keer zo goed bevallen. Het kost een duit, maar daar krijg je veel voor terug (als je ten minste de goede voorwaarden hebt).

In week 12 plannen we wendagen in bij de kinderopvang

We zijn deze week weer bij onze kinderopvang geweest om alles nog eens door te spreken en om wendagen in te plannen. Dat zijn twee ochtenden van vier uur. Hoe handig is dat?! We hebben dat dus gelijk gedaan op Verhuisvrijdag. Een vriendin van ons zou al vanaf die vroege ochtend komen, maar die kan nu een beetje langer uitslapen en hoeft dus niet een heel dagprogramma te verzinnen.

Verhuizen met een baby is nooit handig. Als we geen wendag hadden gehad, dan was hij waarschijnlijk ook wel overprikkeld geraakt van een hele dag onderweg zijn en ’s avonds in een vreemde kamer. Met wendag gaat hij ook overprikkeld zijn van alle nieuwe geluiden, geuren, ruimtes, mensen, een middag met oppas en ’s avonds in een vreemde kamer. Dan gaat onze voorkeur toch uit naar het tegelijkertijd inplannen van de wendag. Één keer is beter dan twee, toch? We houden gewoon rekening met een niet al te lange nacht :S

Uitpakken

Het weekend erop krijgen we hulp met uitpakken en klussen. Superfijn! Hopelijk hebben we vrijdagavond al de eerste slag gemaakt, zodat het dat weekend goed te doen is en zodat we na dat weekend ook grotendeels klaar zijn. Volgend weekend verschijnt er daarom ook geen blog van mij. Het is een drukke agenda, zoals je kunt lezen!

Week 35

8 mei 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 35: extra echo en zon

In week 35 vier ik Bevrijdingsdag, hebben we een extra echo en een afspraak bij de gynaecoloog, ontvangen we het taxatierapport en genieten we van de zon.

In week 35 dacht ik een gezichtsbehandeling te krijgen

Dinsdag zou ik eindelijk de gezichtsbehandeling en voetbehandeling krijgen, die ik cadeau had gekregen voor mijn verjaardag van mijn vrienden. Helaas, helaas. Ik was netjes op tijd voor de behandeling, maar de schoonheidsspecialist was er niet.

Er was iets misgegaan met hun online agenda. De eigenaar belde me nog op vanuit haar vakantieadres. Ze vond het heel erg. Maandag belt ze me voor een passende aanbieding. Ik heb gelijk maar tijd gereserveerd voor volgende week dinsdag.

Ik baalde nogal. Het was mijn moeders verjaardag en sinds ze is overleden probeer ik altijd maar iets te doen om nog wat van de dag te maken. Vorig jaar zat ik in Warschau en had ik een Poolse wodka op haar gedronken. Aangezien ze zo van een behandeling genoot, dacht ik, wat een perfecte dag om die behandeling in te plannen.

Toen was het ineens toch maar een gewone dag. Ik baalde enorm. Ach ja, twee keer mijn ‘go to’-liedje gedraaid en een biertje uit de koelkast gehaald. Na 20 minuten was het baalmoment ook weer voorbij. Vlak daarna kwam mijn schatje terug van haar zwangerschapspilates, dus was alles weer ok.

Bevrijdingsdag

Wat een mooie dag was Bevrijdingsdag, zeg. Wat een zonnetje. Bevrijdingsfestival is voor mijn vrouw en mij altijd de opening van het festivalseizoen en we kijken er daarom altijd erg naar uit. Dit jaar bleef mijn vrouw echter op de bank zitten. Ik vond het zielig voor haar. Ze voelt zich gewoon niet lekker genoeg en het balkon diende daarom al als uitstapje.

’s Avonds kwam ik alleen terug met de ergste migraineaanval sinds tijden. Het kan ook een zonnesteek geweest zijn. De symptomen zijn in ieder geval hetzelfde: zo’n erge hoofdpijn dat je er bijna van moet overgeven. Ik heb 11 uur geslapen, maar toen de volgende dag om half 8 de wekker ging, was ik nog steeds helemaal op.

Bevrijdingsfestival 2016 op het Malieveld in Den Haag

Echo

Om half 9 waren we dan toch in het Bronovo voor de extra echo. En ja hoor, ons kind is bovengemiddeld. Het buikje, ok, de buik zit boven de bovenste curve. Het hoofd ook. Het been zit op de bovenste curve. Oh ja, en de baby weegt alweer 3,5 kilo…

In week 35 hebben we een belangrijk gesprek met de gynaecoloog

We konden met deze uitslagen direct door naar de gynaecoloog. Het eerste blad dat ze pakte van ons stapeltje, dat we hadden meegekregen van de verloskundige, was ons geboorteplan. “Zo min mogelijk medische handelingen,” las ze op. Sja… “We moeten even praten…”

Het eerste wat ze wilde bespreken, is dat ze graag wil kijken naar de oorzaak van ons grote kind. Zwangerschapsdiabetes kan namelijk de reden zijn. Mijn vrouw is getest op glucose, aan het begin en in maart nog. Daar was geen afwijking in te vinden. Nu moet ze het dieper gaan testen.

Dat betekent dat ze volgende week om 8 uur ’s ochtends op nuchtere maag haar bloed moet gaan prikken, daarna een drankje moet drinken en om 10 uur weer haar bloed moet laten prikken. Je kunt er dus van uitgaan dat ze flauw gaat vallen…. De dag erna krijgen we de uitslag.

Het tweede wat ze wilde bespreken, is dat mijn vrouw waarschijnlijk in week 38 of 39 ingeleid gaat worden. Ze laten deze zwangerschap in ieder geval niet langer duren dan dat nodig is. Week 37 is toch echt nog wel nodig voor de longen en hersenen (vind ik best wel belangrijke organen), dus we moeten over 2 weken terugkomen om een planning te gaan maken, tenzij de bevalling natuurlijk ineens op natuurlijke wijze begint.

Als het natuurlijk begint, dan bevallen we bij de verloskundige. Als mijn vrouw zwangerschapsdiabetes heeft, dan wordt het een medische bevalling. En als mijn vrouw ingeleid moet worden, wordt het ook een medische bevalling. We weten dus nog niet veel, behalve dat we waarschijnlijk over 3 weken een kindje hebben.

Taxatierapport

Vrijdag kregen we ook nog even het taxatierapport binnen. Dat is helemaal in overeenstemming met ons bod en het laatste dat we nodig hebben, dus we hopen snel wat definitiefs te horen van de Hypotheker.

Zon in Scheveningen

Zon

En dan is het ineens heerlijk weer! Vrijdag is mijn schoonzus op bezoek gekomen, dus we hebben de hele middag op het terras gezeten. Het terras om de hoek bedoel ik dan, zodat mijn vrouw met haar grote buik maar een paar stappen hoeft te zetten.

Zaterdag hebben we in een rustig tempo Scheveningen met de fiets bereikt. Daar hebben we ook weer de hele middag op het terras gehangen. Heerlijk luieren op van die banken met kussens.

Zondag is het ook weer zo lekker weer, dus we gaan nog even van ons vakantiegevoel genieten!

Week 33

24 april 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 33: een rolstoel en een dinosaurus

In week 33 ontvangen we het conceptkoopcontract voor ons nieuwe appartement, krijgen we te horen dat er een extra echo en afspraak bij de gynaecoloog worden ingepland, gaan we rolstoelend door de Ikea en krijgen we weer allemaal cadeautjes.

In week 33 ontvangen we het conceptkoopcontract

Vorige week is ons bod op een appartement om de hoek geaccepteerd. Begin deze week kregen we het conceptkoopcontract. Dat hebben we eens goed doorgelezen en wat onduidelijkheden aangemerkt (dat zijn er nogal wat voor deze onervaren kopers). Er zaten een aantal bijlagen, zoals de stukken van de VVE, niet bij, waar we nog om hebben gevraagd. Daaruit konden we al heel wat onduidelijkheden weghalen.

We zitten nog na te denken over de asbest-clausule. Asbest moet per 2024 verplicht verwijderd zijn en daar zijn wij dan verantwoordelijk voor. Het dak is echter een jaartje of 3 gelegen door de VVE bijgewerkt en het is maar een kleine oppervlakte (ik denk onder de 35 m²). Grote vraag is of daar dan nu (nog) asbest in zit. Dat scheelt een eurootje of 1000.

De bouwtechnische keuring is inmiddels geregeld, waarin ook naar de asbestvraag gekeken gaat worden. Ook wordt de taxatie nu door de Hypotheker geregeld. Dinsdag hebben we opnieuw een afspraak met ze, omdat ze een rentevoorstel voor ons hebben. In onze inbox hadden we al een gezondheidsverklaring ontvangen. Het is allemaal echt in werking gezet nu, supercool!

Extra echo

Begin van de week werden we ook gebeld door de verloskundige. Die vrouw van de echo vorige week had gelijk: er zou nog een echo komen. Ze hadden de resultaten binnen en vonden ons kind inderdaad HUGE. Niet dat ze dat zo zeiden, ze begonnen iets technischer met een curve met ondergemiddeld, gemiddeld en bovengemiddeld. Die bovengemiddeld heeft een waarde van 0,9 en ons kind zit ergens tussen de 0,85 en 0,95.

Vraag me niet wat het inhoudt, maar het heeft als gevolg dat ze in week 36 een extra echo willen inplannen en een afspraak bij de gynaecoloog. Dat gehint van vorige week dat ons kind waarschijnlijk eerder komt, lijkt dus ook zo te zijn. Het hoeft niet, als de groei vanaf nu rustig is, maar ik gok dat ons kind niet stopt met flink zwaarder worden… Mijn vrouw heeft namelijk continue honger.

Wel grappig, toen ze zeiden dat ze al een datum voor de afspraak voor in week 36 hadden ingepland, zeiden ze iets van 23 mei. Mijn vrouw zei: “Eh, dan ben ik alweer week 38…” Oh ja…. Nu krijgen we dus maandag tijdens onze afspraak bij de verloskundige te horen wanneer het is ingepland.

Ikea

Met al dat gepraat over onze waarschijnlijk vroege baby wordt het tijd om nog eens na te gaan of we alles hebben. Het wordt tijd om de babykleding heet te gaan wassen en klaar te gaan leggen. We hebben genoeg commode- en kastruimte, maar dat is nog niet handig genoeg. We moeten nog wat verdelers en manden hebben voor in de lades.

Woensdagavond zijn we dus naar de Ikea gereden. We hadden gelezen dat je daar rolstoelen kunt lenen, wat zou betekenen dat mijn vrouw mee kon. Mijn vrouw is fan van de Ikea. Als in, fan. Als in, elke uitrit waar een Ikeabord staat, roept ze heel hard Ikea. Dus, mijn vrouw gaat naar de Ikea, of ze nou in een rolstoel moet zitten of niet. Ik ga mee onder de belofte van een Daim-taartje. Ze weet hoe ze mij moet verleiden.

Bij de Ikea hebben we inderdaad allerlei fleurige mandjes en verdelers gekocht. Rood, groen, oranje: you name it. Het zit toch in een kast, dus zo erg bij elkaar is het niet 😉 En een klein, geel nachtlampje van een halve maan. Zo blijven wij tijdens de nachtvoeding ook nog een beetje een slaapmodus.

In week 33 krijgen we weer cadeautjes

Vrijdag kwam diezelfde collega, die eerder al heeeeel veel spullen aan ons had gegeven, nog eens langs met een tas. Daar zaten nog wat handige dingen in, maar vooral speelgoed. Bovendien had ze nog een schommel (aan het balkon is niet heel veilig, hè?), een loopwagentje en loopdinosaurus. Die laatste is echt zoooo schattig. Het duurt nog even voordat de kleine die kan gebruiken, maar ik heb er nu al zin in!

Volgende week wordt weer een druk weekje met de afspraken bij de verloskundige en de Hypotheker en natuurlijk Koningsdag.

Week 32

17 april 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 32: Echo en koophuis

In week 32 bezoeken we de verloskundige, hebben we weer een echo en kopen we zomaar een huis.

In week 32 gaan we weer naar de verloskundige

Dinsdag hadden we direct achter elkaar een afspraak bij de verloskundige en een afspraak in het ziekenhuis voor de echo. Bij de verloskundige hadden we uitgelegd dat er de vorige keer een kleine opleving was en dat het nu eigenlijk weer constant vervelend is met de buik. De vraag was of de buik pijnlijk of ongemakkelijk was. Dat is ongemakkelijk, dus dat is op zich een goed teken.

Ze hintte er wel op dat, omdat mijn vrouw er zoveel last van heeft, dat er op het eind maar moet worden gekeken hoe lang ze het door laten gaan. Dan wordt er een balans opgemaakt tussen het welzijn van de moeder en het welzijn van het kind. Als de baby al ‘af’ is, maar geen zin heeft om eruit te komen, dan kan dat natuurlijk geholpen worden.

Het hartje klopte weer mooi stevig en regelmatig. Ze dacht dat de baby al goed lag, met het hoofdje naar beneden. Dan is ons kindje dus niet meer van de plek gegaan sinds de vorige echo, een maand geleden.

We kregen een geboorteplan mee om in te vullen. De volgende afspraak is een extra lange, en dan bespreken we of onze ideeën reëel en haalbaar zijn, en of dat er nog vragen zijn. Blijkbaar schrijven mensen af en toe de gekste dingen op, dus ze willen graag weten hoe wij over de bevalling denken.

Echo

Vervolgens konden we in de wachtkamer gaan zitten van het Bronovo. De vrouw die onze echo deed, was volgens ons van Oost-Europese afkomst. Ze sprak Nederlands, maar niet heel goed en behoorlijk zacht. We wisten niet of het een taaldingetje of een cultuurdingetje was, maar heel hartelijk was ze niet. We hebben voor ons gevoel dus ook niet heel veel informatie gekregen, zoals de vorige keren.

Wat we eruit hebben kunnen halen, is dat ons kind nog steeds bovengemiddeld hard groeit, in zowel lengte als gewicht. De vorige keren legde ze ons iedere keer uit dat het ongeveer een week vooruit was, maar dat weet ik nu dus niet. Toen het gewicht: 2480 gram. Oef. Dat is een zware. Geen wonder dat mijn vrouw mager wordt: die baby eet alles op!

Deze vrouw hintte erop dat er nog wel een echo zou komen, met deze groei. We denken dus, naar aanleiding van deze twee gesprekken, dat we sowieso niet voor de 42 weken gaan, dat 40 echt het maximum wordt en dat ze vanaf 38 weken al wel gaan kijken of het zover is. Dat is wat anders dan de berichten, die we constant hebben gehoord, van het “oh nee, doe rustig aan, anders komt die baby te vroeg!” Stilzitten heeft ons kind dus goed gedaan. Ik ben benieuwd of we een Michelinmannetje/-vrouwtje krijgen.

Wat echt het allergaafst aan deze echo was, was dat ze een volle blik op het gezicht heeft kunnen werpen. Het is zo scherp, dat het lijkt alsof het een 3D-echo is. Het is echt bizar om zo al kennis te kunnen maken met je kind!

In week 32 hebben we zomaar een huis gekocht

En dan heb je ineens een huis gekocht. It just happened… Ik had mijn vrouw een Funda-verbod opgelegd, maar ik had geen strak, streng controlesysteem opgericht, dus ja, ze is gewoon verder gaan kijken. Maakt niet uit dat we een jaar geleden zijn verhuisd om hier een gezinnetje te stichten…

Aparte bedrijfsruimte

Ze had er een gevonden, die ik toch echt moest bekijken. Ik wilde echt niet, maar vooruit. De reden dat ze mij deze wilde laten zien, is omdat dit appartement een aparte bedrijfsruimte heeft, zodat ik een kantoor aan huis kan houden. Ok, dat wekte mijn interesse….

Het is precies hetzelfde appartement als nu, maar dan ligt de berging gunstiger, is er een gezamenlijke tuin mét tuinman, is er een aparte badkamer (met bad) i.p.v. vast aan de slaapkamer, is er ruimte voor een droger en is het geheel iets groter en netter. Enig nadeel is dat de wasmachine alleen via de babykamer te bereiken is. Oh ja, en dat we weer moeten verhuizen. Klein detail: het is maar 3 straten verderop.

Bod geaccepteerd

Nou, we hebben de voor- en nadelen bekeken en besloten een bod te doen. We wisten wat we maximaal konden lenen en we kozen voor een zeer comfortabel bod, waarbij de maandlasten hetzelfde blijven. Er waren hogere biedingen, maar omdat we zo’n leuk contact hadden, gunden ze het ons, als we er 500 bij deden. Deal!

Dat leuke contact bestond uit de rondleiding en 2 smsjes, dus misschien had het iets te maken met het feit dat het een ander lesbisch stel was met een kleine. Dat zal wel een beetje geholpen hebben met de band. We zijn in ieder geval allemaal hartstikke blij. 15 Augustus krijgen we de sleutel en onze huur eindigt waarschijnlijk twee weken later, dus dan hebben we een mooie periode om te verhuizen.

Verhuizen

Net als de vorige keer gaan we verhuizers huren, dan ben je in één dag klaar. Er hoeft niet geklust te worden, dus een fris laagje verf is alles wat we hoeven te doen. Omdat we een jaar geleden zijn verhuisd, zijn er ook weinig overtollige spullen die weg moeten. Ik wil weer een keer door mijn kledingkast gaan en de administratie op orde maken, maar dat is het denk ik wel.

Een vriendin heeft al aangeboden die verhuisdag op de kleine te passen. Onze baby is dan echt pas 6-8 weken. Laten we zeggen dat we het aanstaand ouderschap nog niet genoeg uitdaging vonden ….

Kantoor aan huis

Straks heb ik gewoon een kantoor aan huis! Dat is echt ideaal. Ik hoef dus niet meer een flexibele werkruimte in de stad te gaan zoeken voor de dagen dat mijn vrouw thuis is. Het is zelfs groot genoeg om straks mijn workshops in te gaan houden. Ik ben 3 workshops (zakelijk bloggen, zakelijk Twitter en hoger in Google) aan het voorbereiden, dus dat komt goed uit.

Inrichting

De inrichting is al gedaan. Ja, het is al helemaal uitgevogeld. Mijn vrouw zit thuis op de bank, dus die is online een plattegrond gaan maken met onze meubels erin. Nou, niets meer aan doen, zeg ik.

In week 32 moeten we dus ineens een hypotheek regelen

Donderdag zijn we bij de Hypotheker om de hoek gaan kijken wat het proces vanaf nu is. Wij hebben nog nooit een huis gekocht, dus we weten helemaal niet wat er allemaal bij komt kijken. Eigenlijk net als bij het moederschap: we zien het allemaal wel als het gebeurt.

Nou, de Hypotheker neemt dus alles van ons over: de beste hypotheek zoeken bij onze wensen, de taxatie, een bouwtechnisch rapport en een notaris. Ik heb volgens mij nog nooit zo relaxed een ander huis geregeld 😉 Dus, dat is prima te doen naast een zwangerschap. Ok, er zijn wel twee voorwaarden: geen verbouwing én een goede gezondheid van de baby.

Dit weekend bestaat vooral uit sociale dingen. Iets minder voor mijn vrouw, maar die krijgt ook bezoek. Ik ben vooral op pad (verjaardag in Leiden en stappen in Amsterdam), dus we zien elkaar wat minder.

Volgende week staat nog niet veel baby-achtigs gepland, maar we krijgen wel een conceptkoopcontract en een hypotheekvoorstel.

Week 19

17 januari 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 19: De 20 wekenecho en een hoop aankopen

In week 19 zien we ons kindje tijdens de 20 wekenecho en gaan we los op babykleding en de babyuitzetlijst.

Week 19: de 20 wekenecho

Maandag was het dan zover. We konden eindelijk naar het Bronovo voor onze 20 wekenecho. Die kun je ergens in week 18-20 doen en maandag was onze dag. Je leest overal waarschuwingen van “De 20 wekenecho is géén pretecho”. Zo voelde het voor ons ook totaal niet. Ik was behoorlijk zenuwachtig en toen ik op de fiets stapte zelfs angstig.

Je weet gewoon niet of alles in orde is. Ik wilde me niet nu al ongelooflijk veel gaan hechten aan ons kindje, omdat er gewoon zoveel dingen mis kunnen gaan, maar het gebeurt toch. Het is geen gegeven dat je zwanger wordt en het is geen gegeven dat als je zwanger bent, je ook een gezond kindje krijgt. Ik wilde eigenlijk gewoon weten of ons kindje gezond was. Oh ja, je komt ook nog achter het geslacht… Dat was voor mij dus echt pas het tweede ding dat ik wilde weten.

Onderzoek

De gynaecoloog is best lang bezig geweest, ik denk wel een half uur. Ze begon bij de hersenen en ging naar beneden. Het gezichtje, het hartje, het maagje, de nieren, de blaas, de armen en benen, het ruggetje, de handen en de voetjes. Alles was top! Alles zit er dus op en aan en is gesloten waar het gesloten hoort te zijn. Wat een opluchting. We zijn echt heel blij! Het beeld was ook erg gedetailleerd, je kunt zelfs met rood en blauw de bloedbanen in het hart zien. En we hebben vijf mooie foto’s om af en toe verliefd naar te gluren.

We hebben overigens niet op Down o.i.d. getest, dus dat kan natuurlijk altijd nog. We zullen het zien bij de geboorte!

In week 19 proberen we zwangerschapswellness

Dinsdagavond zijn mijn vrouw en ik naar Wassenaar gegaan voor zwangerschapswellness. Het was best wel grappig. Je bent dan drie kwartier bezig met elkaar masseren en rond laten dobberen in water van 34 graden. Ik voelde me in het begin best opgelaten, maar mijn vrouw vond het overduidelijk heerlijk (nadat ze klaar was met giechelen). Even je gewichtloos voelen in het water en de gespannen spieren losmaken. En samen met zijn tweetjes zijn, ook lekker.

Daarna is er ook een les Ai-Chi. Dat is een beetje bewegen in het water waarbij je rekening houdt met je ademhaling. Ach ja, best prima voor een keer. Daarna was er een sportwellness, maar dat was eigenlijk hetzelfde als de zwangerschapswellness. Aangezien we een kwartier te laat waren (mijn vrouw had een ander tijdstip in haar hoofd), kon ik zelf hier nog even de massageronde voelen. Dat is inderdaad behoorlijk ontspannend!

Mijn vrouw vond het allemaal best vermoeiend (ja, zelfs ontspannen!), dus ik weet niet of we hier nog een keertje naartoe gaan. Maar deze avond vonden we het in ieder geval leuk.

In week 19 probeer ik de verklaring juridisch ouderschap te regelen

Zoals rijksoverheid.nl zegt: “Een duomoeder of meemoeder is de vrouwelijke partner van de biologische moeder. Sinds 2014 kan een duomoeder juridisch ouder worden buiten de rechter om. Haar moederschap kan automatisch ontstaan door geboorte van het kind.” Mooi! Via donorgegevens.nl kun je (als vrouw getrouwd met een vrouw en in geval van zwangerschap met behulp van een anonieme donor) een verklaring aanvragen voor het juridisch ouderschap. Dat heb ik deze week ook maar alvast geregeld.

Update: ik ben pijnlijk afgewezen.

Babykamer

Dit weekend zijn we dan eindelijk begonnen met het inrichten van de babykamer. Het was namelijk mijn kantoor. Mijn bureau is verplaatst naar de huiskamer en we hebben ruimte gemaakt voor dingen. Ook hebben we, voor de leuk, de box opgezet met het boxkleed. Die komt straks ook in de woonkamer te staan, maar we wilden kijken hoe hij opgezet en mét boxkleed eruitziet.

Babykleding

Zaterdagochtend hebben we op Marktplaats gekeken of we kleding konden vinden. Al snel hadden we twee advertenties: een met 2,5 tassen vol maat 50 t/m 62 (zo’n 90 stuks) en een met een bananendoos vol maat 62 (zo’n 80 stuks). Voor slechts €50 zijn we al helemaal klaar voor de eerste maanden van ons kind! Echt bizar toch? We hebben alle kleding nu al een keer gewassen, maar dat moet straks voor de geboorte nog een keer. Het gaat om verschillende merken, van C&A en H&M tot Mexx, Petit Bateau en Disney. Ook voor verschillende temperaturen, wel handig. De shirts met verwijzingen naar papa hebben we er maar tussenuit gehaald 😉

We zijn natuurlijk superblij met alle kleding, maar we wilden ons kindje ook gender neutral kleden. Bij zulke grote partijen gaat dat toch minder goed. Er is duidelijk één kleur oververtegenwoordigd. Dat vind ik jammer. We hebben 50 tinten grijs, maar voor baby’s beperken we ons tot roze of blauw. Juist voor kleine kinderen zijn alle kleuren toch leuk? Wat is er mis met rood, oranje, geel of groen? Gelukkig hebben we die er ook tussen zitten, zie foto hierboven. Vooral in de bananendoos zaten leukere kleuren. Dat stel wist ook niet welk geslacht ze zouden krijgen, dus die mensen hebben neutraler geshopt.

Voor €20 gaan we deze week ook nog ergens 80 stuks maat 68 ophalen.

In week 19 zijn we flink bezig met babyspullen

Na het ophalen van de babykleding zijn we nog naar de Megastores gereden. We wilden nog een aantal basisdingen van de uitzetlijst halen, zoals een aankleedkussen, hydrofielluiers, slabbetjes en monddoekjes. We bezochten de Hema en Prenatal, waar mijn vrouw nog even wat leuke shirts scoorde.

We zagen plotseling een nieuwe outlet van de Hema (Hemarkt). Daar hebben we dus nog superleuke broekjes en shirtjes gekocht voor €1 per stuk! Wat een goede kledingscore hebben we gehad dit weekend, ongelooflijk.

Bij de Kruidvat konden we ook met de voordeelkaart nog een klein zwangerschapspakket ophalen. Gratis luiers, altijd fijn. Er zat ook nog een koelbijtring, een flesje en babyshampoo in.

Komende week gaan we verder met Marktplaats afzoeken. Zo waren we niet echt tevreden over het bedje dat we al hebben en gaan we misschien toch maar voor een echte commode in plaats van een ladekast.

Week 18

10 januari 2016 / Greet / Reacties uitgeschakeld

Week 18: bons, bons!

In week 18 hebben we weer lekker contact kunnen krijgen met ons kindje. We luisteren naar het hartje en ik voel de baby voor het eerst. Dat was heel bijzonder. We werken verder aan de babyuitzetlijst en zoeken een geboortekaartje.

Week 18: bezoek aan de verloskundigenpraktijk

Maandag waren we toe aan de volgende afspraak bij de verloskundigenpraktijk. Eerst gaat het om de gebruikelijke vragen. Hoe gaat het? Waar heb je last van? Wat gaat beter? Ik was eigenlijk een beetje ongeduldig, want ik hoopte dat we weer naar het kindje gingen luisteren. En ja hoor, daar kwam de microfoon tevoorschijn!

Ze moest echt heel lang zoeken. Ze zei dat de navelstreng ervoor lag (dan hoor je er een ruis door) en dat het kindje ontzettend veel aan het bewegen was. We hoorden iedere keer drie keer een hartslag en dan was ie* weer weg. Draai, draai. Spartel, spartel. Net als bij de eerdere echo. Ik vond het prachtig.

En toen hoorden we de 160 beats per minute. Dat klinkt mooi! Daar krijg je wel een mooie, grote glimlach van op je gezicht.

*Nee, we weten het geslacht niet en gaan dit ook niet voor de geboorte bekendmaken 😉

In week 18 voel ik eindelijk babytrapjes

IK HEB DE BABY GEVOELD!! Mijn vrouw voelde al een week heel zachtjes, ver weg, ‘s avonds de baby als ze in bed ging liggen. Dinsdagavond riep ze verrast: “Ik voel hem!” Ik racete mijn hand ernaartoe. Ik lag daar heel even, toen ik ineens een dikke trap tegen mijn hand voelde. Ja, dat was hem! Snel knuffelen met mijn vrouw, maar ik wilde meer. Na vijf minuten, en uiteraard wat gedraai van de baby’s kant, voelde ik weer net zo’n stevige trap. Echt zo gaaf! Je begrijpt het, dit is vanaf nu mijn favoriete vrijetijdsbesteding. Al is het tot nu toe niet meer zo hard geweest als die twee trappen dinsdagavond.

In week 18 wekren we aan de babyuitzetlijst

Langzaamaan hebben we toch al een mooi begin gemaakt met de babyuitzetlijst. Wat een hoop dingen moet je hebben! Van sommige dingen wist ik het bestaan nog niet eens… Hieronder vind je een overzicht van wat we tegenkomen op zulke lijsten. Het plusje betekent dat we het al hebben en het minnetje dat we het nog niet hebben.

Voor de babykamer

Voor in bed

Matras –
2 dekentjes of 1 dekentje en 1 slaapzakje –
2 onderlakens of onderleggers –
3 hoeslakens –
3 bovenlakens –

Voor in de klerenkast

6 rompertjes maat 50 of 56
2 boxpakjes
2 broekjes
3 shirtjes
Vestje
Jasje
4 paar sokjes
2 mutsjes

Hiervan hebben we al wat dingen, maar nog niet genoeg.

In week 18 hebben we weer lekker contact kunnen krijgen met ons kindje. We luisteren naar het hartje en ik voel de baby voor het eerst. Dat was heel bijzonder. We werken verder aan de babyuitzetlijst en zoeken een geboortekaartje. Lees het op http://meemoeder.com/week-18/

Deze week de eerste luiers aangeschaft

Voor de verzorging

badje –
badcape –
badthermometer –
1 flesje babyshampoo –
zacht haarborsteltje of kammetje –
6 spuugdoekjes of slabbetjes –
6-12 hydrofielluiers –
3-6 flanellen luiers om je baby op te leggen of in te wikkelen –
pak wegwerpluiers +
pak billendoekjes –
potje zinkzalf –
flesje babyolie –
digitale koortsthermometer –
nagelschaartje met afgeronde punten –

Voor de flesvoeding

pak zuigelingenvoeding –
3 flessen met spenen +
flessenborstel +
flessenwarmer –

Voor op pad

Voor in huis

We beginnen na de 20 wekenecho pas met het verder verzamelen van dingen. Dan weet je toch zekerder dat alles goed gaat daar in de buik. Gelukkig is dat volgende week al 🙂

In week 18 kijken we naar geboortekaartjes

Deze week hebben we ook al gekeken naar geboortekaartjes. We hebben er eentje gevonden waar we fan van zijn. Onze eisen zijn:

felle kleurtjes in plaats van pasteltinten
niet óf roze óf blauw,
niet een papa-en-mamagezinnetje op de voorkant

Dan ben je toch al gauw een uur verder, voordat je een kaartje vindt die voldoet aan bovenstaande eisen.

In week 18 lees ik een interessante blog

Vandaag las ik een leuke blog van de Foodsisters: 5 tips voor minder suiker zonder een ‘stomme’ mama te zijn. Die titel trok gelijk mijn aandacht. We hebben hier ook rekening mee gehouden bij de keuze van het kinderdagverblijf. Tijdens normale dagen lijkt me gezond eten nog te doen, maar al die traktaties en feestdagen? Dat verantwoorde gedoe, hoe kun je dat minder saai maken? Ik vond hun blog heel behulpzaam.

1. Zie drinken als vloeibaar snoepen

De Foodsisters zeggen te besparen op snoep-drinken: zie een pakje appelsap als 5 suikerklontjes, chocomel als 6 suikerklontjes en Roosvicee als 4 suikerklontjes. Op normale dagen drinken ze alleen water, (vruchten)thee en melk “en dat vinden ze prima.” Bij een feestje mogen hun kinderen wel een pakje fruit- of frisdrank. Op een kinderdagverblijf waar we hadden gekeken, hadden ze het ook over smaakjeswater, dus je water met een schijfje limoen of komkommer. Dat vind ik zelf ook altijd lekker, dus waarom niet?

2. Met een gevulde maag op stap gaan

Op verjaardagen kun je niet tegenhouden dat ze zakjes chips en snoepjes aangeboden krijgen en je wilt niet als enige je kind verbieden deze aan te nemen. De Foodsisters zorgen ervoor dat ze eerst thuis een boterham, een bakje yoghurt of fruit eten, zodat ze goed gevuld op stap gaan. “Meestal snacken ze dan een paar chipjes, maar gaat het zakje niet eens op.”

3. Verklein de porties: het gaat om het ‘krijgen’ en de ‘hoeveelheid’

Vaak zit snoep voorverpakt in portieverpakkingen die veel te groot zijn. De Foodsisters gooien alle zakjes leeg in een snoeptrommel en laten de kinderen “wel 5!! beertjes” uitzoeken. “Als we op stap gaan neem ik wat mee in een boterhamzakje.”

4. Een deel ‘bewaren’ voor de volgende keer

Als ze een grote koek of een gebakje hebben uitgezocht, laten de Foodsisters ze eerst lekker eten. “Op een gegeven moment merk je dat ze het wat veel vinden, maar toch op willen eten, want anders is het weg.” Bewaren helpt. “De helft van de koek, het gebakje of het toetje bewaren we zorgvuldig in een bakje voor de volgende dag. Samen bergen we het op, op een veilig plekje.” Het is dus eigenlijk twee keer feest. “En het allerbelangrijkste: je leert ze nu al leren naar hun eigen honger- en verzadigingsgevoel te luisteren.”

Deze vier tips leken me handig om te onthouden én om te delen met jullie.

Toename bekendheid meemoeder.com

De afgelopen weken is meemoeder.com op diverse websites en social media genoemd. Daardoor heb ik een mooie toename gezien in het aantal bezoeken en het aantal registraties om op te hoogte te blijven van nieuwe blogs. Dank hiervoor!

Ik ben deze blog begonnen, omdat ik zelf op zoek was naar ervaringsverhalen van meemoeders. Ik kwam niet verder dan een paar forumberichten, dus heb ik zelf maar de stap genomen om deze blog op te zetten. Blijkbaar zijn anderen hier ook naar op zoek. Fijn dat jullie mij hebben gevonden.

Ken je nog iemand die deze blog waarschijnlijk interessant vindt? Zou je deze blog dan met diegene willen delen? Ik hoop zoveel mogelijk mensen te kunnen bereiken. Ook kun je mijn YouTubekanaal volgen, waar ik internationale lhbt-evenementen bezoek.

Tag: echo (page 1 of 2)