Tag: dokter

Darmkrampjes door het grote darmkrampjesvirus

Darmkrampjes door het grote darmkrampjesvirus

Het grote darmkrampjesvirus heerst en Sebastiaan wil natuurlijk nooit achterblijven, dus hij pakt deze ook even mee. Deze week heeft hij dus veel last van darmkrampjes, waardoor hij ons allemaal een paar nachten wakker houdt. Hij mist daardoor zijn vaccinatie en moet worden opgehaald van het kinderdagverblijf. Gelukkig knapt hij op tijd op voor een logeerpartij met zijn mama bij zijn overgrootmoeder, terwijl zijn andere mama vrienden helpt bij een verhuizing in Groningen.

‘Darmkrampjes door het grote darmkrampjesvirus’ Het grote darmkrampjesvirus heerst en Sebastiaan wil natuurlijk nooit achterblijven, dus hij pakt deze ook even mee. Deze week houdt hij ons allemaal een paar nachten wakker. Hij mist daardoor zijn vaccinatie en moet worden opgehaald van het kinderdagverblijf. Lees het hier: http://bit.ly/Darmkrampjes

Darmkrampjes

Afgelopen zondag begon Sebastiaan regelmatig te schreeuwen en te krijsen. We snapten niet zo goed waarom. Na een tijdje kregen we door dat het ging om darmkrampjes: hij lag vaak voorovergebogen in bed of op de grond, hij schopte met zijn benen en hij duwde mijn handen weg toen ik hem daar wilde masseren.

BabyBaby

Darmkrampjes door kool?

Nou was het zaterdag en zondag ook de eerste keer dat we Sebastiaan spitskool hadden gegeven. Daar reageren kleintjes schijnbaar ook nogal flink op de eerste paar keren, dus we dachten dat het dat was. Alleen vond ik het een nogal heftige reactie voor dat handje kool dat ik in de pan had gegooid en vervolgens over iets van zeven bakjes eten had verdeeld.

Ondanks de darmkrampjes naar het consultatiebureau

Maandag leek het iets beter te gaan, maar bij het consultatiebureau vonden ze allemaal bultjes op zijn lichaam. Dat kon betekenen dat hij een virus had en daarom wilde de arts zijn vaccinatie niet geven. Die afspraak is nu twee weken later. De andere oefeningen deed hij allemaal goed en hij staat ook goed op de curves met zijn elf kilo en tachtig centimeter. Vanwege die bultjes moesten we naar de huisarts als het ineens minder zou gaan met Sebastiaan.

Vreselijke nacht

Die nacht gingen we een vreselijke nacht in. Hij is om het uur krijsend wakker geworden van de pijn. Om vier uur wisten we niet meer wat we moesten doen, tot ik een ingeving kreeg: een warm bad. Dat had een magische werking en na een flesje lag hij om half vijf eindelijk weer slapend in bed.

Kinderdagverblijf

Daarna was Sebastiaan het jongetje zoals we hem kennen en dus brachten we hem naar het kinderdagverblijf. Om kwart over een belde ik om te kijken hoe het met hem ging: helemaal prima. Om drie uur belden ze dat hij koorts had. Oh… We haalden hem snel op en brachten hem naar de huisarts. Daar dacht de huisarts toch aan een virus, maar daar kun je weinig mee. Gewoon uitzieken. Die koortsige temperatuur was ook heel snel weg.

Die nacht hadden we weer zo’n vreselijke nacht. Oef. Wat is dat zwaar… Maar hij had deze dag geen koorts en dus maakte hij een hele dag op het kinderdagverblijf. Daar sliep hij veel, maar had hij ook kindjes om mee te spelen. We hoorden dat drie andere kinderen ook last hadden van darmkrampjes. Ah, het grote darmkrampjesvirus heerst dus! En natuurlijk kan er geen virus zijn zonder dat onze zoon hieraan meedoet…

Volg je me al op YouTube?

Mamadag

Na weer een vreselijke nacht (die ietsjes beter ging, maar toch, hij was nog steeds vreselijk!) was het mijn mamadag. Eigenlijk was hij heel vrolijk. We gingen samen stukjes peer eten in plaats van gepureerde peer. Dat vond hij spannend (en na een paar happen werd de spanning te veel, dus ging ik de rest maar pureren).

Ook goot ik wat water in een beker en gaf ik deze zo aan hem. Dat vond hij fantastisch, dus hij gooide de beker iedere keer richting zijn mond en probeerde de hele inhoud in één slok naar binnen te krijgen, het liefst mét ademen tegelijkertijd. Na een paar minuten was hij uiteraard zeiknat en flink aan het proesten, maar we hadden wel flink lol.

Bruine romper

En toen bleek meneer ineens diarree te hebben. Het ene moment kruipt hij in een witte romper rond en het andere moment kruipt hij in een bruine romper rond. Toch was ik hier heel blij mee, want ik hoopte dat zijn darmen zo minder pijn gingen doen.

Hij sliep ontzettend veel deze dag. Ik heb maar 1,5 diarreeluier hoeven te verschonen, dus ik was redelijk optimistisch over zijn herstel. ’s Avonds viel hij echter weer niet in slaap. Rond elf uur sliep hij pas echt en om een uur was het weer drama. Gelukkig was het snel voorbij en sliep hij ineens tot half zeven. Ik moet dat even herhalen: HALF ZEVEN. Dit was al twee weken niet gebeurd!

Nog steeds was ik zwaar vermoeid bij de ochtendvoeding, maar dit ging al de goede kant op. Na de maaltijd heeft het hele gezin nog lekker de ochtend weggeslapen, HA!

Verhuizen

Zaterdagochtend zat ik al om half acht in de trein van Den Haag naar Groningen, want who needs sleep?! Om kwart over tien arriveerde ik in Groningen en kon ik mijn lieve vriendinnetjes gaan helpen verhuizen naar hun prachtige, nieuwe huis. Dat ging echt supervlot: binnen twee uur zat alles in de bus en konden we naar de nieuwe plek.

‘Darmkrampjes door het grote darmkrampjesvirus’ Het grote darmkrampjesvirus heerst en Sebastiaan wil natuurlijk nooit achterblijven, dus hij pakt deze ook even mee. Deze week houdt hij ons allemaal een paar nachten wakker. Hij mist daardoor zijn vaccinatie en moet worden opgehaald van het kinderdagverblijf. Lees het hier: http://bit.ly/Darmkrampjes
Verhuizen in Groningen

Ze hadden dan ook al flink wat verhuisd in de week ervoor en we waren met zijn zessen bezig met spullen pakken en inladen, dus dan gaat zo’n verhuizing wel snel. Zelfs een zitbank door het bovenste klapgedeelte van een raam tillen ging makkelijk met dit verhuisteam. We leken wel professionals.

Na een lunch in de tuin (yes, jaloers!), ging het uitladen ook vlot. Iedereen ging wat doen in elke kamer en in de tuin, dus ik heb de woonkamer een beetje naar eigen keuze ingedeeld. Kunnen ze lekker zelf nog gaan schuiven als iets niet naar wens is 😊

Patat

’s Avonds was het tijd voor een bord patat, drank en een film. Ik lag er al vroeg in, want drank na zo’n slapeloze week maakt je al snel moe 😉 Zondagochtend konden we nog heerlijk ontbijten in de tuin, inclusief zonnetje. Toen was het alweer tijd voor de rit naar huis om te horen hoe de logeerpartij van Sebastiaan en zijn andere mama bij zijn overgrootmoeder was. Nou, hij had redelijk goed geslapen, flink geknuffeld en geen last meer van darmkrampjes, dus de conclusie is dat het een geslaagd weekend was voor ons allemaal.

Van de trap gevallen

Van de trap gevallen

Deze week is Sebastiaan met zijn mama van de trap gevallen, bezoekt hij zijn andere mama op het werk en gaat hij bij zijn opa en zijn vriendin op bezoek in Oirschot.

‘Van de trap gevallen’ Deze week valt Sebastiaan met zijn mama van de trap, bezoekt hij zijn andere mama op het werk en gaat hij bij zijn opa en zijn vriendin op bezoek in Oirschot. Lees het hier: http://bit.ly/vdTrap.

Van de trap gevallen

Dat klinkt heftig, van de trap vallen met kind. Dat was het ook. Ik ging met Sebastiaan naar de dokter om te kijken waarom hij ineens allemaal bultjes had nadat hij koorts had gehad. Ik liep met Sebastiaan en luiertas van onze trap af (ons appartement ligt op de tweede verdieping) en zong vrolijk tomptietomptiedom.

Op de een of andere manier miste ik de laatste tree en knalde ik voluit onderuit. Ik heb een paar wazige beelden achter elkaar, maar het kwam erop neer dat Sebastiaan op mijn schoot viel en niet gewond was. Misschien heb ik hem nog een beetje naar me toe gegrepen toen we neerkwamen, maar dat weet ik niet zeker. Ik weet ook niet meer wat ik allemaal geraakt heb.

Sebastiaan keek geschrokken om zich en ademde even twee keer diep om na te denken of hij zó geschrokken was dat hij moest gaan huilen. Hij besloot van niet. Ik aaide hem over zijn ruggetje en zei iets van: “Zo, daar zitten we op de grond!” En toen zette ik hem op de grond om hem met mijn sleutelbos te laten spelen, want ik moest even bijkomen.

Pijn nadat we van de trap gevallen zijn

Mijn enkels deden zeer en mijn rechterbovenarm deed helemaal pijn. Ja, die laatste was volledig afgeschaafd en met paarse vlekken bedekt. Maar ja, ik moest nog drie trappen nemen naar de kelder en met Sebastiaan naar de dokter (een betere bestemming kun je na dit niet hebben), dus je gaat maar door.

Ik belde onderweg nog even met mijn vrouw. Mijn enkels deden inmiddels geen pijn meer, maar ademen deed wel pijn en alle spieren in mijn rug voelden alsof ik een marathon had gelopen. Volgens de dokter kon het weleens een gekneusde rib zijn. Hmm, die avond maar geen basketbal.

Gelukkig voelde de dag erna alles beter en kon ik ’s avonds in de sportschool gewoon aan de slag. Sebastiaan was na vijf minuten alweer vergeten dat we van de trap waren gevallen. En die bultjes? Die waren koortsuitslag en waren de dag erna verdwenen. Eind goed, al goed!

Op bezoek bij het werk van mama

Donderdagmiddag ging Sebastiaan eens kijken wat mama allemaal doet op het werk. We liepen in het zonnetje naar het centrum en ik had genoeg speelgoed, eten en drinken bij me om een wat langere tijd weg te zijn.

Mama vond het heel leuk om Sebastiaan te knuffelen op een lange werkdag. Sebastiaan had genoeg ruimte en speelgoed om te spelen, dus die vond het bezoek ook heel leuk, vooral toen alle collega’s mee gingen spelen!

Oirschot

Zaterdag zijn we naar Oirschot gereden, waar mijn vader en zijn vriendin wonen. Door onze vakanties en ziekzijn hadden we elkander al even niet gezien. Hoog tijd dus om de rit te maken! Sebastiaan ging moe de auto in, maar besloot niet te willen slapen. Uiteraard, zoals altijd, werd zijn vermoeidheid hem teveel zo’n zeven minuten voor bestemming (na een rit van 1,5 uur). We hebben hem toen maar wakker gehouden door tegen hem te praten.

Na even wat gegeten en gedronken te hebben, legden we hem in bed. Sja, dat is een nieuwe kamer voor hem, dus hij wilde helemaal niet gaan slapen. Na een lange tijd proberen, haalden we hem er toch maar uit. Na twintig minuten te hebben gespeeld, was hij het er eindelijk mee eens dat naar bed de beste keuze was voor hem. Toen viel hij wel gelijk in slaap.

Nou, wij hebben buiten heerlijk in de schaduw gezeten. Het was 28 graden, dus het was een goed zomers gevoel. Rond half zeven hebben we hem maar weer wakker gemaakt, want het werd toch wel tijd voor zijn avondeten en de terugrit. Een dag met een ander slaapritme, maar hij vond het wel heel gezellig!

Volg je me ook op YouTube?

Brand

Zondag was basketbaltraining iets korter dan gepland. Halverwege zag ik een dikke, zwarte rookpluim de lucht in gaan. Dat kon geen barbecue zijn. Een straat verderop stond een appartement in brand en de mensen van het complex waren net naar buiten aan het komen. Een omstander had gelukkig al 112 gebeld. Ik hielp een moeder door even op haar jonge kinderen en wat spullen te passen, zodat zij nog een keer naar binnen kon gaan voor wat dingen. Een korte tijd later waren de politie en brandweer er, dus ik kon verder niks doen. Ik ben toen naar huis gegaan, want die rooklucht werd me iets te heftig.

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl