In week 28 zijn we in het derde trimester aangekomen, regelen we de laatste dingen van de babyuitzetlijst en is onze babykamer af.
Vorige week
We hebben een aantal reacties gekregen op mijn vorige blog. Je merkt dan toch dat het bij meer mensen niet helemaal vanzelf gaat. De verloskundige zei een paar weken geleden dat er helemaal geen roze wolk is en ik vind het geruststellend om te merken dat dat niet alleen bij ons is. Wel jammer natuurlijk dat we met best wel wat mensen zijn die niet voluit kunnen genieten van een wat rustigere zwangerschap.
Ikzelf had mijn dipje zondag. Ik was de hele week stug doorgegaan en zaterdag had ik een heerlijke dag door op bezoek te gaan bij mijn broer en bij mijn beste vriendin en haar gezin in Amsterdam. Zonnetje, biertje, babyknuffelen. En ’s avonds was het weer terug naar de sfeer waar ik de hele week al in zat. Ik was daardoor zondag behoorlijk gefrustreerd. Mijn vrouw had even fijn met me gepraat en toen ben ik gaan sporten. Daarna was alles weer in orde. Klaar voor de week vol werk!
In week 28 gaan we op zoek naar flesvoeding
Zaterdag, voordat ik naar Amsterdam vertrok, had ik nog een rondje gemaakt door de buurt met allerlei dingen die we nog moesten hebben. Zo wilde ik ook alvast het eerste pak flesvoeding hebben. Je kunt alleen nergens informatie vinden over de eerste flesvoeding, omdat wettelijk gezien merken van flesvoeding dit niet mogen.
Ik vind dit persoonlijk belachelijk. Ik vind het prima dat je een merk verplicht om de waarschuwing of melding weer te geven dat borstvoeding het beste is voor baby’s onder de 6 maanden, maar dat je merken (en andere instanties) verbiedt (online) informatie te geven over flesvoeding voor baby’s onder de 6 maanden vind ik niet van deze tijd en geeft mij een gevoel alsof de overheid aanstaande moeders wil hersenspoelen. Het gaat om babyvoeding, niet Mein Kampf… Zo krijg je geen kans om een geïnformeerde beslissing te nemen.
Kraampakket
Het kraampakket hebben we ook gekregen van de verzekering van mijn vrouw. Ik denk dat niet we er heel veel nodig van gaan hebben, omdat mijn vrouw in het ziekenhuis gaat bevallen, maar handig dat het er nu is. Het is geen leuk cadeaupakket (retegroot maandverband is eerder eng…), dus ik moest het snel verstoppen in de kast.
Flessensterilisator
Zondagavond zijn we nog heel even in de auto gestapt voor een flessensterilisator. Die had mijn vrouw voor €2,50 op Marktplaats gescoord. Hoppa!
In week 28 ontvangen we een proefpakket van Neutral
Ik zag in een mail van Ouders van Nu dat je een proefpakket van Neutral kon bestellen van voor €15. Dat leek ons wel handig. Geen idee wat je straks nou echt nodig hebt, dus daar komt zo’n proefpakket goed van pas. Er zat wasmiddel voor wit en kleur in, wasverzachter (we dachten dat je dit niet mocht gebruiken, misschien van dit merk wel?), olie, body cream, shampoo, badgel, billendoekjes en een washandje.
Ouderschapscursus
Dinsdag heb ik mijn vrouw van de bank geschraapt en zijn we naar de laatste ouderschapscursus geweest. We zijn blij dat we toch zijn geweest (hadden vorige week overgeslagen). Het ging over het huilen van je baby. Er zijn vijf soorten huiltjes van baby’s waar Priscilla Dunstan onderscheid in heeft gemaakt. Als je die herkent, maakt het wat makkelijker te achterhalen wat je kind wil. Good to know!
Op het eind moesten de partners nog even wat oefeningen voordoen die je kunt doen als pas bevallen vrouw om je lichaam weer een beetje op orde te krijgen. Ik zeg het je, ik kan zo een aerobics-DVD uitbrengen!
Gordijnen
En ja hoor, de gordijnen hebben we weer terug! Ze zijn zowaar beter nu. Ik heb ze gelijk opgehangen, zodat dat ook weer van het takenlijstje geschrapt kan worden.
In week 28 maak ik posters
Donderdagavond heb ik van de koopavond gebruik gemaakt om bij Pipoos kartonnen vellen te halen in de kleuren groen, rood, geel en zwart. Met lijm heb ik daar een aantal van onze posters op geplakt. De geplastificeerde posters bleven natuurlijk niet plakken, dus daar kwam nog wat plakband aan te pas. Zo kun je dus heel leuk zelf posters maken!
Ze hangen inmiddels in de babykamer en het is inderdaad een stukje vrolijker. Dat was voor ons het laatste dat gedaan moest worden in de babykamer. Ons kind is welkom!
Flessenwarmer
We zijn zaterdag ook een flessenwarmer op gaan halen. Online zie je veel discussies over het feit of je die nu wel of niet nodig hebt, maar ons lijkt het wel handig. Flessenwarmers kosten normaal alleen iets van rond de €30, maar we konden er een voor €3 ophalen via Marktplaats. Dat maakt het wat makkelijker om de gok te wagen voor iets dat je misschien niet gaat gebruiken 😉
In week 28 is de babyuitzetlijst klaar: done!
Dat was het laatste dat we nodig hadden van de baby-uitzetlijst. Zo zijn we misschien ruim van tevoren klaar voor de komst van onze baby, maar omdat we iedere keer te horen krijgen dat ons kind misschien te vroeg komt, wil ik dit ook graag. Ook al komt ons kind nu en ligt het een lange tijd in een couveuse, dan wil ik niet nog overal heen moeten racen om van alles te halen omdat we nog niet klaar waren. Dan wil je zo lang mogelijk bij je baby zijn!
Maar goed, wie weet dobbert ons kind nog rustig rond en komt het pas in week 42.
In week 26 bezoeken we de verloskundige, gaan we naar onze aanstaande ouderschapscursus en scoren we het pakje voor het eerste fotomoment van de baby.
In week 26 gaan we weer naar de verloskundige
Maandag zijn we weer naar de verloskundige gegaan. Het is de laatste keer dat we om de vier weken gaan; vanaf nu is het om de drie weken. En wat is er een hoop gebeurd in die vier weken. De vorige keer kregen we te horen dat mijn vrouw nu echt stil moest gaan staan, omdat de baby anders (veel!) te vroeg geboren zou worden, met alle gevolgen van dien. Dat was een heftig gesprek en direct daarna hebben we de eerste stappen genomen. Als in, voor de deur van de praktijk zijn de eerste telefoontje gepleegd.
Zestig stappen terugnemen zijn niet zo maar genomen en het is pas deze week dat haar nieuwe planning ‘officieel’ ingaat. Het regelen heeft haar in eerste instantie nog meer stress opgeleverd, maar nu begint ze er de vruchten van te plukken. Heel veel mensen hebben hierbij geholpen: jullie weten wie je zijn, bedankt daarvoor!
In week 26 heeft mijn vrouw veel last van een harde buik
Waar staan we dan nu? Nou, ze voelt zich nog niet goed. Elke keer opstaan, elke keer de straat uitlopen, elke keer douchen en die harde buik is er weer. Dit hebben we aangegeven bij de verloskundige, waar de weegschaal trouwens voor het eerst zei dat er meer dan een kilo aan is gekomen. We hadden weer dezelfde verloskundige als de eerste keer. Ik vind haar heel fijn en hoop sneaky dat zij bij de bevalling is. Mijn vrouw noemt haar onrustig, ik noem haar to the point.
Ook nu weer: weeën zijn ook een harde buik, dus we moeten rust blijven nemen. Die week vakantie was heel goed en er is verbetering te zien, maar als we hadden verwacht dat dat voldoende was geweest, dan helaas pindakaas. Die buik is hooggevoelig geworden en ons kindje kan nog steeds te vroeg geboren worden. Ik vroeg: “Ook als in vandaag?” Ze zei: “Als je als een dolle door was blijven denderen, dan had dat inderdaad gekund. Maar nu heb je duidelijke stappen genomen, dus dat gevaar is weg. Maar je moet er goed rekening mee blijven houden.” Zij raadde mijn vrouw aan ook deze week thuis te blijven. Dit kon in haar planning deze week alleen echt niet, maar ze heeft wel flink minder uren gedraaid dan moest. Lukt het niet, dan lukt het niet. Dat is waar we nu op moeten letten. Alleen, schuldgevoel is a bitch…
De natuur een handje helpen
Dinsdag hadden we weer ouderschapscursus. Deze avond ging over de natuur een handje helpen als de bevalling niet natuurlijk verloopt. Het ging daarmee over pijnstilling en een keizersnede. Alle soorten pijnstilling werden behandeld, met de voor- en nadelen.
In Den Haag zijn drie ziekenhuizen en overal gebruiken ze weer wat anders. De pijnstilling waar de voorkeur van mijn vrouw naar uitgaat, wordt niet in ons ziekenhuis gebruikt, kwamen we achter. Het is daar blijkbaar een keer mis mee gegaan en ze hebben niet de tijd om dit tijdens de bevalling constant in de gaten te houden. Mijn vrouw heeft zich deze week verdiept in andere pijnstilling, zodat ze beter voorbereid de bevalling in gaat.
Keizersnee
We weten nu ook dat er een “gezinsvriendelijke” keizersnee is (je kunt als gezin samenblijven daarna) en een spoedkeizersnee waarbij dat niet kan. Er zat een foto bij van een kind dat er net een seconde geleden uit is gehaald. Mjam!
Ik heb de laatste twee jaar zeven operaties gehad, en ik hoef tijdens die ingrepen echt niet mee te kijken. De laatste keer vroegen ze me na die kleine operatie zelfs of ik geen koffie met suiker of chocolademelk wilde en of ik niet even wilde blijven zitten. Ik begreep van die vragen dat ik waarschijnlijk lijkwit was en heb de hint toen maar opgepikt (mijn slappe beentjes brachten me ook niet veel verder).
Ik kan me daarom haast niet voorstellen dat ik ineens erg graag met mijn neus midden in de actie wil zitten tijdens de bevalling of keizersnee, ook al gaat het om mijn eigen kind. Noem me maar een schijterd, maar ik denk niet dat het moment ineens om mij moet gaan draaien omdat ik flauw ben gevallen o.i.d. Ik hoop vooral mijn vrouw te steunen. Ik kijk gewoon op dat moment wat ik wel en niet wil zien. Misschien ben ik supergelukkig en wil ik alles wél met mijn neus midden in de actie volgen. Ik ben in ieder geval niet zoals een aantal mannen van de cursus die geen stap verder willen verzetten van de schouder van hun vrouw…
In week 26 krijg ik vuurspuwende ogen op me gericht
Wist je dat je tijdens stille ademhalingsoefeningen ook ruzie kunt krijgen met je partner? Ogen spreken boekdelen!
Mijn vrouw had gemist dat we naar de volgende oefening waren gegaan en ging door met de eerste ademhalingsoefening. Daar kreeg ze het alleen benauwd van en dus stopte ze. Ik had, tussen al het gepuf en gezucht van de vier andere stellen, wel gehoord dat we het sneller moesten gaan doen en dat mijn vrouw in mijn handen moest knijpen om het tempo voor mij aan te geven. Dat was ook wel nodig, want door al dat gepuf en gezucht in de zaal kon ik die van haar heel moeilijk volgen en nadoen.
Zij kon niet zeggen dat ze niet meer wilde (maar oh, dat kan ze heel goed zeggen met haar houding en blik) en ik kon niet zeggen dat ik graag wilde oefenen. De tweede oefening was namelijk voor als de weeën sterker waren en ze dus meer hulp van mij kan gebruiken: best prettig als je weet wat je dan moet doen… Dus, irritatie en vuurspuwende ogen alom, maar daar konden we thuis alweer om lachen.
In week 26 vinden we dat speciale eerste pakje
We hebben babykleding. Véél kleding. Allemaal tweedehands. Maar voor die eerste foto wil je toch een speciaal pakje. Daar zijn we naar op zoek gegaan. We kunnen één conclusie trekken uit dit experiment. Zet ons in een afdeling babykleding en we rennen (lees: schuifelen) kirrend van rek naar rek. Zo veel schattige dingen!
Je eindigt met een stapeltje kleding. Dat stapeltje kan niet heel groot worden, want maat 50 is echt ieniemienie. En dan moet je nog de grote keuze maken: welke wordt het? Uiteindelijk hadden we er drie over. Nee, ook dit moet terug naar één pakje, we hebben er al zo veel. Omdat ik weet dat mijn vrouw fan is van groen, heb ik mijn favoriet opgegeven. Helemaal niet erg, want we hebben al vele verliefde blikken op dit pakje geworpen. Hopelijk kunnen we over drie maanden ons baby’tje hierin zien!
In week 24 hebben we er een luieremmer bij, gaan we weer naar de ouderschapscursus, kunnen we zelf posters printen en gaan we op vakantie.
In week 24 kopen we een luieremmer
Mijn vrouw heeft weer een leuke Marktplaatsscore. Maandag heeft ze een luieremmer opgehaald bij iemand. Volgens mij is hij ook van Bébé-Jou. Het is een witte met Tijgetje erop. Cute! Voor een poepbak…
Ouderschapscursus
Dinsdag hebben we weer de cursus voor aanstaande ouders gehad. We hebben deze keer het tweede en derde deel van de bevalling behandeld. We weten nu de hele weg die de baby aflegt, wat mijn vrouw daar van merkt, hoe de nageboorte gaat en welke snelle testen ze doen direct na de geboorte.
Aan het eind deden we nog wat ontspannings-en massageoefeningen om de weeën op te vangen. Ik had alleen last van migraine, dus ik kon niet alles mee doen. Het was wel lekker dat alles donker werd gemaakt 🙂
Volgende week komen twee kraamverzorgsters. Die gaan we missen. Dat vinden we wel jammer. Ik ben benieuwd wat je daar van kunt verwachten en ze komen pas een maand voor de uitgerekende datum langs voor een gesprek.
In week 24 vinden we gratis posters voor de babykamer
Door een oud-collega werd ik gewezen op een online lijst met verwijzingen naar gratis posters voor op de babykamer. Superleuk. Ze zijn A4 formaat, dus je kunt ze downloaden en printen. Ik heb dat met de printer op hoge kwaliteit gedaan. We hebben ook een lamineermachine, dus daar ga ik ze nog door halen, denk ik. Dan hebben we geen lijsten nodig (eigenlijk gaten in de muur) en kunnen we vaak wisselen. Zo ziet de babykamer er vanzelf leuk uit.
Vakantie
Zo, en dan gaan we nu lekker een week over vakantie!` We hebben deze in december geboekt via Secret Escapes. Die zag ik voorbij komen op Facebook en ik heb me aangemeld voor hun emaillijst. Ik was benieuwd of ik iets leuks voorbij zag komen en ja hoor. In februari 8 dagen naar Altea in Spanje. Een vijfsterrenhotel inclusief vlucht, ontbijt en huurauto kost het iets van 480 pp.
Ik had eerst gecontroleerd tot wanneer je nog mag vliegen (als ik het me goed herinner is dat 28 weken) en toen geboekt. Ik ben benieuwd! We zijn er allebei wel aan rust toe. Dit hotel heeft ook een enorm grote spa, zeggen ze. Daar ga ik me een dagje in verschuilen, denk ik. Ik beloof je, ik zal mijn best doen om niet weer door iemand op een saunakachel geduwd te worden. De bewuste plek is nog steeds rood (ik schat zo 5 bij 6 cm), maar met goede bodylotion moet dat wel weer een keer gaan wegtrekken.
We vertrekken uit Den Haag in een lichte sneeuwbui en vliegen zo naar een gemiddeld graadje of 16. Dus, nu een keer een blog op donderdag en dan horen jullie over een week hoe veel we hebben genoten. Aan inbrekers: ons huis is deze week gewoon bewoond door familie, muahaha.
Week 23 was een bewogen week. Ik werd door de overheid afgewezen om moeder te zijn van mijn eigen kind en we hebben flinke sprongen gemaakt met de babyuitzetlijst. Tijd om te genieten van Valentijnsdag!
In week 23 ervaar ik woede en teleurstelling
Maandag ontvingen we eindelijk een reactie van Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting over mijn aanvraag om als meemoeder erkend te worden als juridische ouder. Voor de duidelijkheid, onze situatie is getrouwd en onbekende donor. Vroeger moest dat via adoptie, nu is deze aanvraag ‘slechts een formaliteit’. Dit was het antwoord:
“Na het opvragen van uw gegevens bij de behandelende kliniek, is gebleken dat niet u, maar uw partner in verwachting is. Graag ontvangen wij een aanvraag van uw partner.”
Ja hoor! Ondanks dat we getrouwd zijn, de donor onbekend is, mijn naam naast die van mijn vrouw op het pakketje met donorzaad stond en dit alleen gebruikt mocht worden als wij beiden ons akkoord voor inseminatie gaven, mag ik niet zelf een aanvraag doen om ‘deze formaliteit’ te regelen. Ik word gewoon opzij gezet!
Ik ontvang een afwijzing in week 23
De volgende zin in de mail vertelde me: “U zult nog een schriftelijke afwijzingsbrief ontvangen”. Afgewezen worden om de moeder te zijn van mijn eigen kind, dat is mooi! Wat is er mis met de zin: “Onze bevindingen worden nog bevestigd in een brief”? Nee, geef nog een mooie trap na door het woord afwijzing te gebruiken.
Ik gaf mezelf direct de schuld. Ik had het natuurlijk kunnen weten en deze gênante situatie kunnen voorkomen. Maar nee, toen ik de tekst van de Rijksoverheid nog eens las, kwam ik tot de conclusie dat ik het echt niet had kunnen zien aankomen. Onderstaande is namelijk letterlijk de tekst die op de pagina van de Rijksoverheid staat. Ik word aangesproken, niet mijn vrouw. Nergens in het aanvraagformulier dat volgt als je op de link klikt, wordt het duidelijk gemaakt dat het de bedoeling is dat mijn vrouw deze aanvraag uitvoert.
Zo’n e-mail ervaar je dan ook als een klap in het gezicht. Echt niet leuk! Ik vroeg aan de medewerker waar in de tekst dan staat dat de zwangere vrouw het moet aanvragen, met kopie van de tekst erbij. Het antwoord was: “Ik begrijp de ontstane verwarring door de tekst. Echter is het zo dat op de verklaring juridisch ouderschap, de gegevens van de vrouw waaruit het kind geboren zal worden, vermeld staan. Tevens worden de gegevens van de vrouw die behandeld is, doorgegeven aan ons (Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting). Er kan helaas niks gewijzigd worden aan deze aanvraagprocedure.”
Alleen “de moeder”
Ik had ondertussen een melding gemaakt bij Informatie Rijksoverheid van de tekst op hun website. Deze melding is doorgestuurd naar het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Daar kreeg ik snel antwoord van. Ter verduidelijking hadden ze een aantal dingen dikgedrukt gemaakt, dat heb ik in onderstaande tekst ook gedaan.
“Het is vervelend voor u dat dit zo gelopen is. Dit staat niet op rijksoverheid.nl maar is wel te vinden op de website van donorggegevens.nl/wetswijziging.
Verklaring aanvragen
De moeder kan een verzoek voor deze verklaring via ‘Aanvragen via DigiD’. U ontvangt vervolgens de verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen.
Hoe kan een verklaring aangevraagd worden?
De vrouw die het kind draagtkan een verklaring aanvragen via www.donorgegevens.nl, ‘Vraag donorgegevens aan via DigiD’. Tevens moet de moeder die het kind draagt, een kopie van haar legitimatiebewijs toesturen. De verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen wordt zo snel mogelijk na de aanvraag per post opgestuurd. De procedure voor het aangeven van een kind gebeurt, net als bij heterostellen, bij de gemeente. Houd er rekening mee dat de verklaring tijdig aangevraagd wordt!”
Bezwaren
Maak ‘de moeder’ even lekker dikgedrukt, waardoor je aangeeft dat ik dat echt niet ben in jouw (overheids)ogen. Bedankt! Alweer opzij gezet. Heerlijk voelt dat, kan ik je vertellen.
Als dit de informatie is die gegeven moet worden voor de aanvraag, waarom geven jullie dan niet precies dezelfde informatie op de website van de Rijksoverheid? Ik neem aan dat de website van de Rijksoverheid leidend en correct moet zijn. Ook is deze website de eerste website die in de zoekresultaten naar boven komt. Dat betekent dat bijna elke andere meemoeder deze informatie zal zien in haar aanvraagprocedure. Beide partijen die ik heb op de hoogte heb gebracht van het ontstane probleem laten geen enkele intentie zien om de dienstverlening richting de meemoeder te verbeteren door de tekst aan te passen.
Dinsdagavond gingen mijn vrouw en ik voor de tweede keer naar de cursus voor aanstaande ouders. Deze avond werd wel gelukkig de hele avond gesproken over de partner in plaats van de vader, dus ik voelde me meer op mijn gemak in de groep. Het onderwerp van vanavond was het eerste deel van de drie delen van de bevalling: het ontstaan van de weeën. We kregen uitgelegd wat er dan allemaal in het lichaam gebeurt, wat mijn vrouw daarvan zal voelen en hoe je ademhaling kunt gebruiken om door deze eerste weeën heen te komen. Ik vond het echt heel interessant om te zien wat er dan in het lichaam gebeurt! Die ademhalingsoefening samen was ook wel grappig.
Cadeautje uit Amerika
Van een vriendin van ons uit Amerika kregen we een pakketje opgestuurd. Dat is altijd leuk! Snel open maken natuurlijk. Heel grappig: ze komt uit Oregon, dus ze vertelde dat ze een Oregon Hippie van onze baby wilde maken. We hebben een tie-dye romper gekregen, haha. Erg lelijk, maar die gaan we ons kind wel een keertje aantrekken. Hilarisch toch?
Cadeautje van collega’s
Een collega van mijn vrouw was nog eens door haar spullen gegaan en had allemaal dekentjes verzameld voor ons. Superlief! Dat gaat vast goed passen in ons bedje. Een andere collega van mijn vrouw had een vergissing gemaakt bij het autostoeltje. Zij dacht dat ze een nieuwe nodig had, maar na de aankoop bleek dat de oude ook nog voor grotere kinderen was. Die oude autostoel van Lief! mochten we voor drie tientjes overnemen, ook erg fijn. Na het autostoeltje dat we al hebben, kunnen we dus direct door naar deze. We zijn dus voorlopig helemaal voorzien.
In week 23 kopen we een matras
Mijn vrouw begon weer onrustig te worden: we hadden al een tijd niks geregeld van de babyuitzetlijst en we moesten nog zoveel! Vooral het matras was in haar ogen een dingetje.
Zaterdag zijn we dus voor de tweede keer naar de Baby-Dump in Roelofarendsveen gereden. Als eerste zijn we op zoek gegaan naar een matras. We wilden een matras dat niet te zacht is, ventileert en waarvan de tijk afritsbaar en wasbaar is. We kwamen uiteindelijk uit op een matras van koudschuim dat aan onze eisen voldeed en dat precies het bedrag was dat we voor ogen hadden.
Babyuitzetlijst
We hebben al dekentjes, lakens en een matrasbeschermer gekregen voor in het ledikant, maar moltons en hoeslakens hadden we nog niet. Die hebben we dus ook allemaal bij elkaar gezocht. We volgen de babyuitzetlijst van 24baby.nl en we hebben nu ook 18 hydrofiele luiers, 6 monddoekjes, 6 hydrofiele washandjes, 2 badcapes en 2 digitale thermometers. Zo komen we al een heel eind!
Een paar dingen die niet gelijk nodig zijn, bewaren we voor op ons cadeauverlanglijstje. Cadeautips zijn altijd handig, toch? En we zagen ook twee dingen die we toch nog gaan zoeken: de flessenwarmer en de magnetronsterilisator. Ben benieuwd wat er uit die zoektocht komt!
Badthermometer
We hebben een thermobadje van Bébé-Jou, maar we willen de badthermometer vervangen. Bébé-Jou heeft service-onderdelen, dus dat hoeft geen probleem te zijn. Maar ze hebben zelf geen webshop, waar je deze service-onderdelen kunt bestellen. Je moet naar een verkooppunt.
In Den Haag zijn dat de twee Prénatals. Beiden hebben deze service-onderdelen niet op voorraad. Ik heb ze allebei gebeld hierover. De city store wilde ze niet bestellen, omdat ze dan snel aan hun bestellimiet zitten, en de megastore wil ze wel bestellen, maar dan kost het €25 om te bestellen naast de kosten van de thermometer. Het badje zelf kost €35…
Ik heb Bébé-Jou gemaild voor een betere oplossing. Ze waren zelf van die kosten geschrokken, vooral omdat de adviesprijs €10,95 is en ik kreeg een spreadsheet met alle verkooppunten. Daar staat de Baby-Dump in Roelofarendsveen ook bij.
Service
Ik vroeg zaterdag tijdens het afrekenen dus naar dit service-onderdeel, maar nee, ook hier hebben ze het niet op voorraad en moeten ze het dan eerst bestellen, waardoor het jou €19,95 kost, want ja, “het is toch een stukje service”. We verschillen van mening over het woord service. Mij lijkt het namelijk pas een service om service-onderdelen op voorraad te hebben, zodat je daar als klant gelijk over kunt beschikken. En de prijs na die bestelservice kost je het dubbele van wat Bébé-Jou zelf als adviesprijs aangeeft. Misschien is er een verschil tussen service en Service?
Waar het eigenlijk op neerkomt, is dat als je service-onderdelen nodig hebt van Bébé-Jou, dat je hard op zoek moet naar die service en dat als je een verkooppunt vindt die bereid is om je die geweldige service aan te bieden, je dat dan maar rijkelijk moet belonen met gouden munten.
*update 15-2-2016 16:20: Baby-Dump heeft via Twitter contact met me opgenomen en het probleem opgelost. Ze hebben de prijs gecontroleerd en het bleek inderdaad €10,95 te zijn. Ze hebben me de keuze voorgelegd of ik deze op wil komen halen in de winkel of dat ze het thuis bij me moeten bezorgen (tegen vergoeding). We hebben voor het laatste gekozen. Bedankt, Baby-Dump!
In week 23 vieren we Valentijnsdag
Het is weer Valentijnsdag. Ik vind dat een heerlijke dag! Begin maar met kokhalzen…
We hebben samen van een enorm lekker ontbijtje genoten. Deze heeft mijn vrouw voor mij gemaakt, inclusief afgebakken broodjes en versgeperste jus. Wat een verwennerij. Vanmiddag gaan we naar de film: How to be single. We vinden allebei Rebel Wilson zo’n heerlijk mens. Het is trouwens onze tweede valentijnsdate op een rij met Dakota Johnson. Vorig jaar zaten we bij 50 Shades (dat leek me humoristisch, met 200 andere stellen op valentijnsdate) en dit jaar dus How to be single.
Kaartje van mijn vrouw
Maar eerst gaan we nog genieten van de cake die ik zojuist heb staan bakken voor ons. Geniet van je dag en vergeet niet om je aan te melden voor de e-mail alert rechts op deze pagina.
In week 22 gaat de zwangerschap even wat minder, kopen we babyposters, beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders en lopen we tegen wat stereotypen aan.
In week 22 gaat het even wat minder
Deze week is behoorlijk heftig geweest. Maandag zijn we naar de verloskundigenpraktijk gegaan. Met de baby is alles goed. Het hartje klopte weer lekker. Maar met mijn vrouw gaat het allemaal wat minder. De zwangerschap valt haar zwaar. De verloskundige heeft mijn vrouw duidelijk gemaakt dat ze het rustiger aan moet doen, omdat de baby anders te vroeg geboren kan worden. Ze moet dus ruimte voor ontspanning inbouwen in haar agenda. Toen ik het zei, kwam het niet echt aan. Nu wel. Deze week heeft ze daar flink aan gewerkt.
In week 22 weet de verloskundige niet wie van ons twee zwanger is…
Stel, je loopt als meemoeder als eerste de kamer van de verloskundige in. Je schudt haar hand en je vrouw komt ook binnen. Jullie gaan zitten. Wat zijn dan diverse scenario’s om het gesprek te beginnen?
Dit is er een van: de verloskundige richt haar blik op jou en ze vraagt hoe het met je gaat. Je wilt zeggen dat het prima gaat, totdat je de vraag beter begrijpt. Je kijkt je vrouw aan. Naar haar buik. Het begint je te dagen dat de verloskundige denkt dat jij zwanger bent. Awkward….
Mijn look is niet beperkt tot negen maanden, dus ik zei maar dat ik er altijd zo uitzie en dat mijn vrouw zwanger is. Als er op dat moment een speld was gevallen, hadden we hem waarschijnlijk gehoord.
Nijntje en Winnie de Poeh
Om het over wat leukers te hebben: we hebben voor in de babykamer vrolijke posters van Nijntje en Winnie de Poeh besteld. Onze babykamer bestaat nu voornamelijk uit de kleuren beuken en wit. We wilden wat meer kleur toevoegen, maar als je op babyposters zoekt, dan krijg je alleen maar pasteltinten. Saai hoor.
De uitleg hiervan is dat rust aan de ogen fijn is. Alleen is onze babykamer nu een oase van rust. Als in: alleen maar rust. Zo’n baby kan in het begin niets zien en daarna kan het wat vlakken onderscheiden. Pasteltinten kan zo’n kindje dan toch nog niet zien? Dan maar een klein kleurvlakje op de muur. Ze zijn ongeveer 30 bij 40 cm, dus je hebt niet gelijk een overkill aan kleur. Hieronder zie je drie van de vier posters.
In week 22 beginnen we aan een cursus voor aanstaande ouders
Deze week begonnen we ook aan de cursus voor aanstaande ouders waar we ons voor hadden ingeschreven. Er zijn nog vijf andere stellen. Het zijn in totaal acht bijeenkomsten: zeven voor de bevalling en één erna. Het is op dinsdagavond van half acht tot half tien.
Deze eerste bijeenkomst bestond uit het leren kennen van de andere stellen en het achterhalen van hoe ver iedereen is. Wat is de uitgerekende datum? Waar wil je bevallen? Heb je kinderopvang geregeld of is dat niet nodig? Heb je last van zwangerschapskwaaltjes? Dat soort dingen.
Het eerste stel bevalt als het goed is eind maart en wij als laatste begin juni. Daar zit dus een verschil van 2,5 maand in. De meeste stellen willen in het ziekenhuis bevallen. Onze begeleiders vonden dat echt een specifieke ontwikkeling van de afgelopen 2-3 jaar. Ze hebben hun cursus daardoor ook aangepast, zeiden ze.
Zwangerschapskwalen
Mijn schat, de topper, was degene met de meeste zwangerschapskwalen. Ze had zo’n beetje alles wat de begeleidsters opnoemden. En verder zei bijna iedereen dat ze vrij weinig merkten. Oh ja, eentje merkte in haar 25e week dat ze wat last had van haar onderrug na de 8 km heen en 8 km terug fietsen naar haar werk. Als blikken konden doden…
De diëtiste gaf wat tips mee voor het eten. We deden daar al heel wat van, maar ondanks alles blijft dat brandend maagzuur maar terugkomen. Het is mijn vrouw deze week eindelijk gelukt om het rustiger te krijgen. Ze heeft alle koolzuur verbannen in plaats van alleen geminderd.
Me Tarzan, you Jane!
Wat ik alleen erg jammer vond, was dat alles zo stereotiep verteld werd. Een van de begeleidsters had het de hele tijd over de vaders. Ook al heb je niet zo vaak te maken met lesbische stellen, ik zit daar wel. Je ziet mij wel. Je spreekt mij wel aan. Heb het dan niet alleen over de vaders van de groep. De andere begeleidster hield daar gelukkig wel wat meer rekening mee en had het over de partner.
We moesten ook vertellen of we borstvoeding of flesvoeding willen gaan geven. Wij willen flesvoeding gaan geven. “Oh ja”, riep die ene, “dan kunnen jullie het natuurlijk lekker samen doen!” Ik riep: “Ja, dat klopt!” Toen drong het pas tot me door. Ze had het niet over het feit dat we het fijn vinden dat we het voeden kunnen afwisselen, zodat we allebei wat meer kans hebben op een redelijke nacht. Nee, ze had het over het ‘feit’ dat ik natuurlijk ook zo’n enorm woeste drang van binnen voel om mijn kind te voeden en te verzorgen en dat ik mijn innerlijke moeder koest heb moeten houden om mijn vrouw de gunst te geven deze zwangerschap te volbrengen in plaats van ik. En in mijn enthousiasme heb ik dit stereotype bevestigd. Ik kan mezelf nog steeds voor het hoofd slaan…
Papa
We kregen ook de hand-outs voor de komende weken. Twee daarvan gaan over de vader. Ze heten: ‘Papa regelt’ en ‘Voor de aanstaande vader’. Papa regelt de verzekering en papa klust in de babykamer. Zal ik deze taken dan maar op me nemen? Tel daarbij teksten als ‘je vrouw is de weg kwijt door de hormonen en je moet alleen maar begripvol ja knikken, ook al heeft ze net de tv met een bijl in elkaar geslagen’ en ‘ze gaat door haar nesteldrang alles poetsen, dus ruim op wat niet gevonden mag worden’ en je kunt mij van de vloer vegen. Van het janken!
Ontspannen weekend
Naar aanleiding van het gesprek met de verloskundige, hebben we dit weekend echt even tijd voor onszelf genomen. We hebben een afspraak in Zutphen geannuleerd en zijn in onze eigen omgeving gebleven. Zaterdag hebben we Delft bezocht. Ik vind het fijn om uitjes te krijgen voor mijn verjaardag. Als we dan een dagje op pad gaan, is het leuk om ergens als cadeautje te kunnen lunchen of borrelen. Deze dag hebben we dus van een mooie lunch kunnen genieten aan de markt.
Er bleek ook een carnavalsoptocht aan te komen. Ik ben geboren en getogen in Noord-Brabant, dus ik had wel zin om dit te zien. Met een kopje thee en uitzicht op de tocht, zaten we te wachten. Na een uurtje kwam de Grote carnavalsoptocht er eindelijk aan. Sorry Kabbelgat, maar dit is geen carnavalsoptocht. Jullie hebben een stuk of 15 wagens geregeld, wat vlaggetjes opgehangen en een muziekje opgezet. Ik raad jullie carnavalsvereniging een meeloopstage onder de rivieren aan!
Helaas, helaas, mijn vrouw kreeg toch weer een harde buik, dus we zijn snel daarna naar huis gegaan. Thuis heb ik lekker gekookt en zijn we naar de bios gegaan. Zondagochtend hebben we ook nog een biosje gepakt. Zo hebben we het toch nog voor elkaar gekregen om deze week ontspannen en gezellig af te sluiten.
Zoekformulier
Help a queer creator out!
If you want more and better LGBT+ content, please consider putting some money in the tip jar!
