Tag: Canada

Vliegen met een peuter van 1? Eitje!

Vliegen met een peuter van 1? Eitje!

Ga je voor het eerst vliegen met een peuter van één? Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je met vragen zit en dat je je er misschien een beetje zorgen over maakt. Met deze blog wil ik alle zorgen bij je wegnemen: vliegen met een peuter is echt niet zo erg. Mijn zoon is nog geen twee en heeft al drie keer gevlogen. Ik kan je dus wat tips geven!

‘Vliegen met een peuter van 1? Eitje!’ Ga je voor het eerst vliegen met een peuter van 1? Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je met vragen zit en dat je je er misschien een beetje zorgen over maakt. Met deze blog wil ik alle zorgen bij je wegnemen: vliegen met een peuter is echt niet zo erg. Hier vind je mijn tips: http://bit.ly/VliegenPeuter

Onze ervaringen met vliegen als gezin:

Mocht je mijn blogs willen lezen over de vluchten die we tot nu toe hebben gehad, dan kan dat hier:

Vliegen met een peuter: wat is de vliegtijd?

Het eerste om goed over na te denken, is wat de vliegtijd is. Het kan allemaal, maar vliegen met een peuter vraagt wat anders van jou en je peuter als je vlucht twee, vier of tien uur is.

Toen Sebastiaan een paar maanden was, vlogen we voor het eerst naar Wenen, wat een uur een vijftig minuten is. Dat is een fijne tijd om te wennen aan vliegen met je kind. Daarna hebben we onszelf in het diepe gegooid: elf uur vliegen naar Portland, Oregon toen Sebastiaan elf maanden was. Deze keer vlogen we naar Gran Canaria, wat ongeveer vier uur vliegen is.

Sebastiaan wist uiteraard niet meer wat vliegen was, dus ik was zelf ook benieuwd hoe hij het zou vinden. Het stijgen en landen vond hij niet zo boeiend, wat ik nogal grappig vond, omdat ik het dat het mooiste aan vliegen vind. Hij vond het rijden met het vliegtuig leuker, want op die momenten kon hij allerlei vrachtwagens en andere vliegtuigen zien. Uit het raam kijken tijdens het vliegen kon hem ook niet veel vermaken. Grappig om te zien wat kinderen leuk vinden!

Vliegen met een peuter: stel je in op huilen

Waar je je op moet instellen, is dat je kind sowieso een keer gaat huilen en dat het ook een langere periode kan zijn. Het is nou eenmaal iets wat hij/zij niet gewend is: je moet in een stoel/op schoot blijven zitten, je hebt beperkt de ruimte en je kunt niet gewoon naar bed gaan wanneer dat nodig is.  Huilen is dus niet raar en ik zou me ook niet al te druk maken over wat anderen vinden. Je ziet ze na deze vlucht toch nooit meer.

Vliegen met een peuter: de juiste stoel

Onder de twee jaar mag je peuter nog gratis bij je op schoot. Ik heb hier geen moeite mee gehad tijdens de vlucht van ongeveer vier uur. We hadden een vol vliegtuig, dus we konden ook niet ergens zitten waar nog een extra stoel vrij was.

Ik raad je aan altijd voor de vlucht even met de mensen achter de balie te praten om te kijken of er een goed plekje voor met kind vrij is. Nee heb je, ja kun je krijgen. En je mag vaak als eerste het vliegtuig in, omdat je meer tijd nodig hebt om goed te gaan zitten.

Ik zou ook voor een stoel aan het gangpad gaan, zodat je peuter wat meer ruimte heeft om te staan en kleine stukjes te lopen. Ook voor het verschonen van de luier is het handig: je hebt dan je handen vol aan spullen én je peuter, dus door een krappe rij klimmen is dan irritant.

Vliegen met een peuter: Jetlag

Als de vliegtijd langer is en je in een andere tijdzone komt, dan is het handig om mijn blog Ver vliegen met een baby: Jetlag te lezen. Je hebt een peuter in plaats van een baby, maar veel van deze tips kun je ook gebruiken.

Vliegen met een peuter: wat is handig qua eten en drinken?

Op welke tijden vlieg je? Zijn maaltijden inbegrepen in de vlucht of is de vlucht daar te kort voor? Dat is goed om te weten, zodat je weet hoeveel je mee wilt nemen (of wilt kopen aan boord, indien mogelijk).

·         Warm eten

Wij vlogen van 16:00 tot 20:30. Dat is natuurlijk etenstijd. Wij kozen ervoor om thuis warm te lunchen en rond etenstijd brood te eten. Zo krijgt je peuter toch zijn groenten binnen!

Wil je je peuter toch tijdens de vlucht een gezonde warme maaltijd geven, dan heeft Ella’s Kitchen diverse opties in zakjes en bakjes. Let er wel op dat ze in het vliegtuig geen magnetron hebben; ze moeten alles in heet water opwarmen. Dat duurt heel lang, dus geef ze het eten op tijd!

·         Brood

Wij hadden een hele zak boterhammen gesmeerd. Bij het stijgen en landen, wil je dat je peuter kauwt, zodat zijn/haar oren niet dicht gaan zitten of pijn gaan doen. Met vliegen moet je je er maar overheen zetten dat je kind meer gaat eten dan normaal. Is hij/zij jengelig? Boterham!

·         Fruit en groenten

Waar wij ook fan van zijn tijdens het vliegen, zijn die knijpzakjes met fruit, soms in variatie met groenten of yoghurt. Ze zijn licht, kunnen weg na gebruik, komen door de controle heen en er zit weinig tot geen rotzooi in. Bovendien vindt Sebastiaan ze héérlijk!

Bij de AH heb je ze van Ella’s Kitchen, Organix, Hipp, Olvarit en het huismerk. Bij Bol.com vind je voordeelpakken van Olvarit.

Natuurlijk kun je ook (kleingesneden) wortels, snoepkomkommer, snoeptomaatjes, snoeppaprika, appel e.d. meenemen.

·         Antilekbeker

Nadat je door de controle heen bent, kun je in een antilekbeker water, thee of iets anders doen. Zo heeft je peuter gelijk wat te drinken bij het opstijgen en gaat hij/zij slikken. Wij hebben van Nûby de rietjesbeker en de wonder cup. Deze zijn heel fijn, maar je hebt natuurlijk nog veel meer drinkbekeropties.

BabyBaby

Vliegen met een peuter: wat is het fijnste speelgoed?

Speelgoed is heel belangrijk tijdens de vlucht. Ik herhaal dat even: speelgoed is heel belangrijk tijdens de vlucht. Wij zorgden dat onze zoon nieuw speelgoed had met voldoende dingen die hij kon ontdekken. Optimaal speelgoed is licht en klein en bevat geen lucht. Hieronder vind je mijn speelgoedsupertip:

·         VTech Baby Mijn Interactieve Knuffelbeer Nino of Nina

De VTech Baby Mijn Interactieve Knuffelbeer is een slimme knuffelbeer met vele interactieve functies. Sebastiaan had deze gekregen met Kerst, maar we hadden hem nog niet aangezet tot aan de vlucht.

Deze interactieve knuffel onthoudt je peuters naam, verjaardag en lievelingsdingen en hij/zij onthoudt verschillende feestdagen. Je kunt Nino of Nina personaliseren door de knuffel te verbinden met een computerprogramma (USB-kabel bijgevoegd). Zo krijg je twintig gepersonaliseerde verhaaltjes en leert de knuffel je kindje het dagritme.

De knuffel vertelt verhaaltjes, zingt liedjes en is dol op knuffelen. Met de linkervoet activeer je vrolijke muziek en met de rechtervoet activeer je slaapmuziek, handig! De muziek en het geluid is niet zo hard dat het hele vliegtuig je na twee minuten haat. Je kunt het zelfs op twee standen zetten (en uit!). We vonden het echt perfect, want Sebastiaan zat hem vol liefde te knuffelen en moest regelmatig hardop lachen.

Wel zou ik de knuffelbeer één keer op de luchthaven aanzetten, zodat je peuter weet wat de beer zegt of doet. In het vliegtuig is toch veel herrie en daardoor duurde het even voordat Sebastiaan het doorhad wat de knuffelbeer deed.

·         Boekjes

Mijn tweede tip is een aantal nieuwe boekjes meenemen. Het liefst zijn dit boekjes met genoeg onderzoeksdingen, zoals flapjes of knopjes, zodat je peuter wat tijd nodig heeft om alles te ontdekken. De klassieker Waar is Dribbel? was een hit bij ons, maar je hebt natuurlijk heel veel opties. Bol.com heeft bijvoorbeeld een mooie selectie uitklapboekjes voor peuters van een tot twee jaar.

Vliegen met een peuter: draagzak

Mijn laatste tip is om een draagzak mee te nemen. Onze favoriet is de Manduca, maar anderen kunnen natuurlijk ook. Als je het vliegtuig in- of uitgaat, dan kan je kind hangerig zijn van al het wachten en/of zitten. Ook kan je kind aan het huilen zijn tijdens het vliegen. In deze gevallen is het gewoon zo fijn voor je kind en voor jou om je kind even in de draagzak tegen je aan te houden en te lopen. Bovendien heb je dan nog je handen vrij om wat spullen te dragen.

Hier vind je trouwens mijn blog over waarom we de Manduca zo fijn vinden.

Ik wens je een heerlijke vakantie en vlucht toe. Heb je wat aan deze blog gehad? Fijn! Zou je deze blog dan willen delen op social media?

Week 50: Vancouver

Week 50: Vancouver

Deze week gaat Sebastiaan met de ferry van Victoria naar Vancouver. In Vancouver bezoekt hij Gastown, Stanley Park, de Ihop en de kust.

‘Week 50: Vancouver en Seattle’ Deze week gaat Sebastiaan met de ferry van Victoria naar Vancouver. In Vancouver bezoekt hij Gastown, Stanley Park, de Ihop en de kust. Lees het hier: http://bit.ly/Wk50Vancouver

Ferry

Zondag hoefden we niet zo vroeg op om de ferry naar Vancouver te halen. Om twaalf uur zou de ferry vertrekken vanuit Swartz Bay (een half uur rijden vanaf Victoria) en we moesten er 60 tot 30 minuten van tevoren zijn. Er was wel een hardloopevenement om de hoek van ons hotel, dus het verkeer was wat drukker dan normaal. We kwamen alsnog ruim op tijd voor onze gereserveerde plek.

Met de ferry van Victoria

Deze ferry was wat luxer ingericht en had op elk dek een speelgebied voor kinderen. Sebastiaan vond al snel een vriendinnetje (Alexia), die pas zeven maanden was en al als een gek rondliep. Daar heb je ons kind, dat met elf maanden zich alleen optrekt aan tafels en stoelen😉 Hij vond deze overtocht prima, maar op het eind werd hij wel moe. We waren net de ferry af en hij sliep al in de auto.

Vancouver

De weg naar Vancouver zou ongeveer een half uur duren, maar het zondagse verkeer zorgde ervoor dat het superdruk en dus langzaam was. Toen we eenmaal bij Robson Suites aankwamen, had Sebastiaan enorme honger en wilde hij naar bed. Prima, doen we dat!

Zoals de naam al zegt, hebben we een suite. Het heeft een aparte slaapkamer met ensuite badkamer, een huiskamer, een aparte keuken mét vaatwasser en een gedeelte waar je de was kunt draaien en drogen. Zo fijn! Sebastiaans bed zetten we in de donkere hal neer, zodat hij lekker kan slapen en wij even een eigen kamer hebben. Dat is ook weleens prettig.

Lost Lagoon in Vancouver

Aan het einde van de middag gingen we nog een rondje lopen. We liggen namelijk zowat aan Stanley Park, het grootste en mooiste park van Vancouver. Als je om het hele park heen wilt lopen, dan loop je tien kilometer, dus wij gingen voor een kleiner gedeelte, om het water van de Lost Lagoon heen.

We merkten dat ze hier ontzettend hun best doen om het park te onderhouden en het wildlife te beschermen. In het water zwemmen schildpadden en bijzonder mooie eenden. Ook kom je bijzondere planten en bloemen tegen (en enkele wolken van vliegjes waar je met je mond dicht doorheen moet lopen). Na een kilometer of vier/vijf waren we weer bij het hotel, waar Sebastiaan zijn avondeten kreeg en ging slapen.

Lost Lagoon
Lost Lagooon met schildpadden

Gastown in Vancouver

Gastown is het oudere (of oudste) gedeelte van Vancouver en daar gingen we de eerste ochtend van ons verblijf hier naartoe. Een gratis shuttlebusje bracht ons naar een mooie straat, waar we snel onze regenjassen aantrokken, want het weer was niet al te best.

In een cool koffietentje hebben we wat gegeten en gedronken en zo zijn we via een supermooie wandeling van ongeveer zeven kilometer terug naar het hotel gegaan. Ons hotel ligt aan Robson street en dat is de perfecte locatie. Deze straat is superlang en heeft een gewoon winkelgedeelte, een luxe winkelgedeelte en een gedeelte met eettentjes met smaken van over de hele wereld. In dat laatste gedeelte zitten wij.

Het werd tijd voor Sebastiaans middageten en middagdutje, dus we konden niet zoveel zien van Gastown als dat we wilden. De dag erna zouden we teruggaan. Ik ben een rondje gaan hardlopen in de jachthaven voor Stanley Park en daarna was onze kerel weer even energiek genoeg voor een uitje. We hebben bij een tentje een sandwich, salade en soep gegeten, maar Sebastiaan was eigenlijk toch te moe. Dan maar weer terug naar het hotel en daar chillen!

Nog een keer Gastown

De dag erna zijn we teruggegaan naar Gastown, dat dit keer lekker zonnig was. We werden afgezet door het shuttlebusje en vroegen ons af waarom er allerlei toeristen op een hoek van de stoep stonden. Oh ja, slechts dé toeristentrekpleister van Gastown: een stoomklok. En het was een minuut voor twaalf. Als in, het moment suprême zou over een minuut plaatsvinden. Hihi, snel ernaartoe. Nou, de stoom blies even een bekend deuntje en toen twaalf keer een uithaal: dat was het. Check, we kunnen verder!

Bij een toeristenwinkel scoorde ik nog even een paarse capuchontrui met Vancouver, Canada erop en voor Sebastiaan hebben we hilarische Canadese sokken – maar dan gemaakt in China – met een eekhoorn erop gekocht. In de schaduw van een leuk terras hebben we van een kopje koffie genoten.

Beeld

Ik wilde bij een beeld van een man kijken wie deze man was en waarom het beeld op deze plek stond. Je kent het wel, de normale vragen. Gelukkig was er een bordje met uitleg. Op een niet abnormale afstand las ik het bordje. Het zal, pak hem beet, een meter geweest zijn.

Ik was nog niet eens op de derde regel met lezen en een andere toerist ging uit het niets recht voor mijn neus staan, op twintig cm van het bordje, om hetzelfde bord te lezen en uitgebreid foto’s nemen. Ik kijk met een groot vraagteken naar mijn vrouw om te kijken of ik nou zo bizar ver van het bordje stond, maar nee, mijn vrouw kijkt met open mond terug. Op dit moment hoor ik in mijn oor een klik. De medetoerist van deze vrouw staat met zijn mobiel foto’s te maken naast mijn oor, alsof ik niet eens bestond!

Wat is er mis met naast mij komen staan zodat we ALLEBEI het bordje kunnen lezen en foto’s kunnen nemen? Jeez louis. Nou, uiteindelijk waren ze klaar en kon ik de overige regels van het bordje lezen en een foto nemen. Ik wacht wel, hoor. 😐

Waterfront

Na Gastown liepen we terug via The Waterfront, een soort promenade langs het water met uitzicht op besneeuwde bergtoppen, vliegtuigen die op het water kunnen landen, boten en Canada Place. We lunchten even en wandelden via de jachthaven terug naar ons hotel. Na een uitgebreide speelsessie met Sebastiaan, viel hij voldaan in slaap.

‘Week 50: Vancouver en Seattle’ Deze week gaat Sebastiaan met de ferry van Victoria naar Vancouver. In Vancouver bezoekt hij Gastown, Stanley Park, de Ihop en de kust. Lees het hier: http://bit.ly/Wk50Vancouver
Gastown en the waterfront in Vancouver

Stanley Park in Vancouver

Deze woensdag ben ik de dag begonnen met een goede uitslaapsessie en een grote ronde hardlopen door Stanley Park. Het regende flink, maar dat maakte me niet zoveel uit. Ik was eerst behoorlijk geïrriteerd, omdat ik geen goed renpad kon vinden, alleen autowegen en parkeerplaatsen. Ik moet iedere keer stoppen en omkeren.

Verderop lukte het me beter en kwam ik uit bij Beaver Lake. Geen bever gezien, maar wel een eekhoorn. Helaas kon ik niet verder, omdat diepe plassen mijn weg versperden. Ik ben naar de kustlijn gerend, om daar verder te rennen.

Toen het tijd werd om terug naar het hotel te gaan, zag ik op de bewegwijzering dat ik vlakbij de totempalen was. Sja, dan moet je daar naartoe, nietwaar? Onderweg kwam ik nog de Girl in wetsuit tegen, het beeld dat je doet denken aan de zeemeermin in Kopenhagen.

‘Week 50: Vancouver en Seattle’ Deze week gaat Sebastiaan met de ferry van Victoria naar Vancouver. In Vancouver bezoekt hij Gastown, Stanley Park, de Ihop en de kust. Lees het hier: http://bit.ly/Wk50Vancouver
Stanley Park in Vancouver

Ihop

Altijd als ik in Amerika ben, moet ik naar de Ihop. Deze blijkt ook in Vancouver te zitten en aangezien we wat meer tijd hadden in deze stad, reden we hier naar de Ihop voor een late lunch. Ihop staat voor International House of Pancakes, maar ze hebben zo’n beetje alles op het menu staan.

Mijn vrouw en ik gingen voor een omelet met spinazie, champignons en kaas en Sebastiaan voor zijn opgewarmde prakje. Bij deze omelet ging ik voor een stapel pannenkoeken met witte chocola en frambozen en mijn vrouw voor die met chocolate chips.

Het is altijd zo ongelooflijk veel wat er op je twee borden ligt, dat je weet dat je de rest in een doos mee naar huis gaat nemen. Deze avond hoefden we niet te koken: de magnetron warmde onze omeletten en pannenkoeken op. Jam! Je snapt waarom ik deze ochtend een grote ronde ging rennen…

Sea to sky

Je kunt, als je via het noorden van Vancouver highway 99 volgt, de Sea to sky route doen. Dat is een route langs prachtige, groene bergtoppen en verre uitzichten. Helaas, deze dag regende het zo hard en hing er zo’n dichte mist, dat we maar zijn omgedraaid.

Zon!

Vandaag was het 22 graden. Lekker! We zijn een grote wandeling door de stad gaan maken van zo’n twaalf kilometer. We zijn in de grote shopping mall hier geweest, maar dat bleek alleen maar window shopping te zijn voor ons. Rond het middaguur kwamen we voor de derde keer in Gastown aan en hebben we daar een broodje gegeten. Via de twee grote stadions zijn we bij de kust in het zuiden van Vancouver terechtgekomen, waar een lekker zeebriesje stond.

Hier hebben we zo’n negen kilometer gelopen. Heel af en toe stopten we om te rusten, een slokje water te drinken of om een foto te nemen. Wat een mooi stukje Vancouver. Iedereen was zwaar aan het genieten van het mooie weer. Vanavond is er wel een weeralarm voor zwaar onweer. Ik ben benieuwd.

‘Week 50: Vancouver en Seattle’ Deze week gaat Sebastiaan met de ferry van Victoria naar Vancouver. In Vancouver bezoekt hij Gastown, Stanley Park, de Ihop en de kust. Lees het hier: http://bit.ly/Wk50Vancouver

Jullie lezen deze blog op Bevrijdingsdag. Geniet ervan! Wij gaan morgen de grens tussen Canada en Amerika weer over om te eindigen in Seattle.

Volg je mijn avonturen op YouTube al?

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl