Van de trap gevallen
Deze week is Sebastiaan met zijn mama van de trap gevallen, bezoekt hij zijn andere mama op het werk en gaat hij bij zijn opa en zijn vriendin op bezoek in Oirschot.
Van de trap gevallen
Dat klinkt heftig, van de trap vallen met kind. Dat was het ook. Ik ging met Sebastiaan naar de dokter om te kijken waarom hij ineens allemaal bultjes had nadat hij koorts had gehad. Ik liep met Sebastiaan en luiertas van onze trap af (ons appartement ligt op de tweede verdieping) en zong vrolijk tomptietomptiedom.
Op de een of andere manier miste ik de laatste tree en knalde ik voluit onderuit. Ik heb een paar wazige beelden achter elkaar, maar het kwam erop neer dat Sebastiaan op mijn schoot viel en niet gewond was. Misschien heb ik hem nog een beetje naar me toe gegrepen toen we neerkwamen, maar dat weet ik niet zeker. Ik weet ook niet meer wat ik allemaal geraakt heb.
Sebastiaan keek geschrokken om zich en ademde even twee keer diep om na te denken of hij zó geschrokken was dat hij moest gaan huilen. Hij besloot van niet. Ik aaide hem over zijn ruggetje en zei iets van: “Zo, daar zitten we op de grond!” En toen zette ik hem op de grond om hem met mijn sleutelbos te laten spelen, want ik moest even bijkomen.
Pijn nadat we van de trap gevallen zijn
Mijn enkels deden zeer en mijn rechterbovenarm deed helemaal pijn. Ja, die laatste was volledig afgeschaafd en met paarse vlekken bedekt. Maar ja, ik moest nog drie trappen nemen naar de kelder en met Sebastiaan naar de dokter (een betere bestemming kun je na dit niet hebben), dus je gaat maar door.
Ik belde onderweg nog even met mijn vrouw. Mijn enkels deden inmiddels geen pijn meer, maar ademen deed wel pijn en alle spieren in mijn rug voelden alsof ik een marathon had gelopen. Volgens de dokter kon het weleens een gekneusde rib zijn. Hmm, die avond maar geen basketbal.
Gelukkig voelde de dag erna alles beter en kon ik ’s avonds in de sportschool gewoon aan de slag. Sebastiaan was na vijf minuten alweer vergeten dat we van de trap waren gevallen. En die bultjes? Die waren koortsuitslag en waren de dag erna verdwenen. Eind goed, al goed!
Op bezoek bij het werk van mama
Donderdagmiddag ging Sebastiaan eens kijken wat mama allemaal doet op het werk. We liepen in het zonnetje naar het centrum en ik had genoeg speelgoed, eten en drinken bij me om een wat langere tijd weg te zijn.
Mama vond het heel leuk om Sebastiaan te knuffelen op een lange werkdag. Sebastiaan had genoeg ruimte en speelgoed om te spelen, dus die vond het bezoek ook heel leuk, vooral toen alle collega’s mee gingen spelen!
Oirschot
Zaterdag zijn we naar Oirschot gereden, waar mijn vader en zijn vriendin wonen. Door onze vakanties en ziekzijn hadden we elkander al even niet gezien. Hoog tijd dus om de rit te maken! Sebastiaan ging moe de auto in, maar besloot niet te willen slapen. Uiteraard, zoals altijd, werd zijn vermoeidheid hem teveel zo’n zeven minuten voor bestemming (na een rit van 1,5 uur). We hebben hem toen maar wakker gehouden door tegen hem te praten.
Na even wat gegeten en gedronken te hebben, legden we hem in bed. Sja, dat is een nieuwe kamer voor hem, dus hij wilde helemaal niet gaan slapen. Na een lange tijd proberen, haalden we hem er toch maar uit. Na twintig minuten te hebben gespeeld, was hij het er eindelijk mee eens dat naar bed de beste keuze was voor hem. Toen viel hij wel gelijk in slaap.
Nou, wij hebben buiten heerlijk in de schaduw gezeten. Het was 28 graden, dus het was een goed zomers gevoel. Rond half zeven hebben we hem maar weer wakker gemaakt, want het werd toch wel tijd voor zijn avondeten en de terugrit. Een dag met een ander slaapritme, maar hij vond het wel heel gezellig!
Brand
Zondag was basketbaltraining iets korter dan gepland. Halverwege zag ik een dikke, zwarte rookpluim de lucht in gaan. Dat kon geen barbecue zijn. Een straat verderop stond een appartement in brand en de mensen van het complex waren net naar buiten aan het komen. Een omstander had gelukkig al 112 gebeld. Ik hielp een moeder door even op haar jonge kinderen en wat spullen te passen, zodat zij nog een keer naar binnen kon gaan voor wat dingen. Een korte tijd later waren de politie en brandweer er, dus ik kon verder niks doen. Ik ben toen naar huis gegaan, want die rooklucht werd me iets te heftig.