Sebastiaan is blij dat zijn mama terug is uit Las Vegas
Sebastiaan heeft deze week zijn mama moeten missen, omdat deze in Las Vegas zat voor ClexaCon. Gelukkig haalde ik hem dinsdag weer op bij het kinderdagverblijf, waar hij erg blij op me af rende, maar het me toch ook een beetje kwalijk nam dat ik weg was geweest. Dat heb ik deze week weer goed gemaakt.
Na ClexaCon
Ik zat in Las Vegas van 4 tot en met 10 april. ClexaCon was echt een heel bijzondere ervaring. De eerste blog erover kun je al lezen. En hieronder heb je de eerste vlog.
Ik kwam dinsdag rond 16:00 weer thuis. Rond 17:15 had ik mijn koffer uitgepakt en kon ik Sebastiaan gaan ophalen van het kinderdagverblijf. Mijn vrouw vertrok rond die tijd van haar werk, zodat we ongeveer tegelijkertijd thuis zouden zijn. Ik was heel benieuwd hoe Sebastiaan zou reageren.
Toen ik door de deur kwam, was hij gelijk heel blij. Hij stond op, rende op me af, knuffelde me en liet me zijn speelgoed zien. Toch keek hij een beetje weg. Hij wist niet helemaal hoe hij moest reageren. Tijdens het avondeten negeerde hij me zelfs en deed hij alles met mijn vrouw. Ach, ik liet hem maar een beetje gaan (tussendoor gaf ik sneaky toch wat knuffels).
Tijdens het naar bed brengen, ontdooide hij gelukkig en konden we lekker lachen. Fieuw, hij was niet meer boos! Misschien komt het omdat ik een mooi cadeautje voor hem had meegenomen? Hier heb ik nog geen foto van, dus je hebt nog van me tegoed wat het is 😉
Mamadag
Donderdagochtend belde ik de dokter. Toen ik in Las Vegas zat, had Sebastiaan last van zijn keel en maakte hij een piepend geluid bij het ademhalen. Bij het ontbijt die ochtend moest hij ook ontzettend hoesten en stikte hij bijna in zijn brood. Die middag konden we bij de huisarts terecht, maar het was niets meer dan een infectie die vanzelf zou overgaan. Fijn! Hij moet ook nog één kies, waardoor het ook kon zijn dat hij zich niet lekker voelde (zijn billen lagen ook helemaal open).
Rond half twee liepen we naar mama’s werk om samen een kopje koffie te drinken. Daarna wandelden we naar de schoenenwinkel om te kijken of zijn schoenen nog goed waren. Dat was niet het geval. Hij heeft geen millimeter ruimte meer. Oeps. Tijd voor grotere schoenen! We vroegen het ons al af, maar het is gewoon zo moeilijk te merken aan zo’n kleintje of schoenen goed zitten.
Schoenenjacht
Zaterdag gingen we dus op zoek naar nieuwe schoenen. We hebben wat advies ingewonnen en het blijkt dat hij tussen maat 22 en 23 in zit. Het is nu dus niet heel handig om veel te investeren in maat 22. Het is waarschijnlijk handiger om direct met 23 te beginnen.
Hij had eerst Shoesme First Step, maar nu mag hij Shoesme Runflex. Het verschil zit hem in de flexibiliteit van de zolen. Als je kind net leert lopen, is een flexibelere zool handig. De Flexrunner is nog net iets flexibeler dan een gewone schoen. Eigenlijk heeft hij deze zool ook niet meer nodig, want hij liet in de winkel zien hoe goed hij op harde zolen kan lopen, maar het zal vast net ietsjes lekkerder voor hem zijn. Ze hadden alleen maat 23 niet meer in de winkel, dus we moeten ze online bestellen.
Strand
Vandaag is het natuurlijk ontzettend lekker weer! We smeerden dus wat boterhammen en stapten op de fiets. Bij Scheveningen peuzelden we de boterhammen op een bankje op en even later gingen we bij een strandtent zitten voor een kopje koffie. Daar hadden ze allerlei speeltoestellen bij het terras, dus Sebastiaan kon lekker door het zand banjeren (hij vindt zand dit jaar blijkbaar iets minder vies dan vorig jaar!) en met dingen spelen. Kind blij, mama’s blij!
Als je je abonneert op mijn nieuwsbrief, dan lees je woensdag gelijk als eerste hoe de eerste dag van ClexaCon was en welke actrices ik allemaal heb gesproken! Aanmelden kan hieronder in de footer van de website of juist helemaal bovenin aan de rechterkant.