Meemoeder.com

Kopje onder

Kopje onder

Deze week was een drukke week! Ik ben gevraagd om jurylid te zijn voor de Roze Filmdagen en ik ben me aan het voorbereiden voor ClexaCon in Las Vegas. Sebastiaan genoot van het zonnetje en moest even leren dat je in bad moet blijven zitten. Hij ging namelijk kopje onder en kon niet meer zelf naar boven komen.

‘Kopje onder’ Deze week was een drukke week! Ik ben gevraagd om jurylid te zijn voor de Roze Filmdagen en ik ben me aan het voorbereiden voor ClexaCon in Las Vegas. Sebastiaan genoot van het zonnetje en moest even leren dat je in bad moet blijven zitten. Hij ging namelijk kopje onder en kon niet meer zelf naar boven komen. Lees het hier: http://bit.ly/KopjeOnder

ClexaCon 2018

ClexaCon 2018 is al bijna! Ik vind het spannend. Wat is ClexaCon? Lees het hier. Ik heb me ongeveer een half jaar geleden aangemeld als blogger en vlogger en nu is het al over een maand. Aah! Sinds ik te horen heb gekregen dat ik welkom ben, is er een Engelse versie van deze website gekomen en heb ik een vlogcursus gevolgd.

Moet je daar een cursus voor volgen? Nou, als ik iets doe, wil ik het graag goed doen en deze cursus over zakelijk vloggen heeft me veel geleerd. Het gaat vooral om oefenen, oefenen en oefenen en ik merk dat ik nu wat gemakkelijker praat op de camera.

De Roze Filmdagen

Woensdag bracht ik een vlog uit over De Roze Filmdagen. Daarom gaf ik acht filmtips. De organisatie vond mijn blog en vlog blijkbaar leuk, want direct daarna kreeg ik de vraag of ik jurylid wilde zijn.

Dat vond ik natuurlijk een hele eer en daarom mag ik nu meebepalen welke film de Best Feature Film Award verdient. Kanshebbers zijn Sisterhood, Anchor and hope, Even lovers get the blues, Just Charlie, My life with James Dean, Porcupine Lake, The cakemaker or The constitution. De uitslag wordt 18 maart bekend gemaakt.

Deze week heb ik al wat films bekeken. Volgende week zondag bekijk ik nog Anchor and hope op locatie en direct daarna is het juryberaad. Ik geloof dat de bekendmaking om 19:30 is. Natuurlijk ga ik ook vloggen hierover, dus daarna kunnen jullie zien hoe dit allemaal is gegaan.

Ik wil graag even heel veel liefde naar mijn vrouw sturen. Ik kwam door dit hele jurylidgebeuren erachter dat ze net op dat moment een verrassingsborrel voor mijn verjaardag probeerde te organiseren. Hoe lief?!

Puzzelen

Donderdag regende het de hele ochtend, dus Sebastiaan en ik probeerden het thuis gezellig te maken. Hij genoot van twee mandarijnen en daarna pakte ik alle zijn puzzels voor hem, zodat hij flink aan de slag kon met puzzelen.

Af en toe Regelmatig werd hij gefrustreerd dat een puzzelstukje niet in de vorm ging, dus dan ging hij er maar heel hard op drukken en huilen. Uiteindelijk kreeg hij ze er toch allemaal redelijk goed zelf in.

Na de puzzels was het tijd voor krijten. Dat vond hij een paar minuten leuk. Ik vond het best grappig, want hij begon met een kleur en iedere nieuwe kleur die hij pakte, moest over die eerdere kleur heen in plaats van dat hij een wit stuk pakte. Ik tekende op een gegeven moment wat op een wit stuk en dat vond hij toen een goed stuk om weer alle kleuren overheen te gooien.

BabyBaby

Kopje onder

Ik maakte een lekker, warm bad voor hem klaar. Ik moest immers de tijd doorkomen totdat het stopte met regenen… We hebben flink wat speelgoed voor in bad, dus dat moest geen probleem zijn.

Hij zat een tijdje lekker te spelen op zijn badmat. Hij ging alleen naar het stuk waar de badmat ophield en ik zeg altijd dat het daar glad is en dat hij op de badmat moet gaan zitten. Maar goed, er was nooit iets gebeurd. Tot vandaag. Hij wilde omdraaien of iets en hoppaaaaah, hij gleed zo weg.

Kopje onder en ogen wijd open

Met zijn ogen wijd open en zijn armen breeduit ging hij kopje onder. Ik sprong op en greep hem bij zijn arm. Daar trok ik hem aan omhoog en ik kon daarna met mijn andere hand onder zijn oksel. Binnen een mum van tijd zat hij weer rechtovereind. Het water liep over zijn gezicht en hij zat flink te slikken.

Met grote ogen keek hij me aan en begon te snikken. Ik knuffelde hem over de badrand heen en toen hoorde ik: “Uit, uit, uit.” Dat leek me niet zo’n goed idee. Ik was geschrokken, maar ik wilde niet dat hij ineens een badfobie ging ontwikkelen. Dus ik pakte het speelgoed dat ik nog had bewaard en gooide dat erbij in. Na een paar seconden was hij alweer vergeten dat hij net heel erg geschrokken was. Fieuw!

Kopje onder en verder niks

Zo. Ik zag met mijn eigen ogen hoe snel een kind kan verdrinken in bad. Hij kon zich nergens aan vastgrijpen en hij wist niet hoe hij zichzelf naar boven moest krijgen. En er zat maar een laag in van net boven zijn navel… Ik moest even het zweet van mijn voorhoofd vegen. Gelukkig was het alleen maar kopje onder en verder niks.

Zon

’s Middags scheen de zon ineens goed. Het zou ophouden met regenen, maar ik had niet een blauwe lucht en een warme zon verwacht. Een aangename verrassing! Ik was alweer een paar weken niet in het Haagse Bos geweest en dus kon ik weer een dosis Haagse Bos gebruiken.

Ik kwam zoiets moois tegen! Delen van het water waren bevroren en andere delen waren ontdooid. De ijsblokken aan de rand van het grote stuk ijs kabbelden tegen het grote stuk ijs aan of schoven erop. Het geluid dat daarvan kwam, was prachtig. Het was een soort klingelgeluid. Alsof er heel veel windgongen (of is het windgongs?) in het Haagse Bos hingen. Je weet wel, zo’n irritant ding in je tuin, maar dan mooi en natuurlijk. Heel bijzonder.

We dronken koffie aan de rand van het bos en daar hadden ze een hele stapel puzzels. Sebastiaan kon dus nog meer puzzelen! Hij vond het leuk, maar tegelijkertijd had hij niet heel veel concentratie. Zijn middagslaapje had wat langer gekund, maar hij wilde niet…  Op de terugweg werd het wel frisser. Nou, even boodschappen doen en naar huis!


Geplaatst

in

door