Category: Meemoederschap

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Voordat mijn vrouw en ik een kind hadden, was ik benieuwd of er weleens negatieve ervaringen zouden zijn bij lesbische stellen met een kind. Ik kon toentertijd niet heel veel online vinden. Nu onze zoon 2,5 jaar oud is, kan ik hier wat meer over zeggen. Over het algemeen gaat alles goed, maar toch krijg ik af en toe vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord. Ik deel ze graag met jullie!

‘Vragen Die Ik Als Meemoeder Liever Nooit Meer Beantwoord’ Voordat mijn vrouw en ik een kind hadden, was ik benieuwd of er weleens negatieve ervaringen zouden zijn bij lesbische stellen met een kind. Ik kon toentertijd niet heel veel online vinden. Nu onze zoon 2,5 jaar oud is, kan ik hier wat meer over zeggen. Over het algemeen gaat alles goed, maar toch krijg ik af en toe vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord. Ik deel ze graag met jullie: http://bit.ly/MMVragen

Meestal gaat alles goed

In het algemeen merk je er weinig van, dat je bijzonder zou zijn omdat je kind twee moeders heeft. Dat is dus positief. Tot nu toe had ik ook weinig om over te schrijven. Er gebeurt weinig, omdat mensen vaak niet eens doorhebben dat we getrouwd zijn en dat onze zoon van ons allebei is.

Als we met zijn drieën op pad zijn, nemen mensen vaak aan dat één een vriendin is. Prima, laat ze lekker denken. Andere keren snappen mensen wel dat we een stel zijn met een kind, maar worden we gelukkig lekker normaal behandeld.

Als ik met mijn zoon alleen ben, is er ook niemand die zich ook maar één seconde afvraagt of mijn zoon mijn zoon is. We zijn gewoon een mama en een zoon die samen op pad zijn.

Als ik alleen ben, krijg ik vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord

Toch kan er weleens iets vervelends worden gezegd als ik, zonder de aanwezigheid van mijn vrouw en zoon, het heb over mijn gezin. Het lijkt alsof mijn gezin op dit soort momenten iets theoretisch wordt voor mijn gesprekspartner. Normaal geef ik graag tips en adviezen in mijn blogs, maar ik vrees dat ik nog niet doorheb hoe ik in deze situaties moet reageren. Hoe vaker het gebeurt, hoe harder de klap aankomt en hoe langer de irritatie blijft hangen.

Het gebeurt vaak op momenten waarop je niet zomaar weg kunt gaan. Het gaat dan om afspraken met bijvoorbeeld de kapper of schoonheidsspecialist. Je hebt een afspraak van ergens tussen een half uur en twee uur, je hebt diegene nodig, je kunt niet zomaar halverwege een behandeling weg en het is wel sociaal gewenst om een praatje te maken.

BabyBaby

Vragen die ik als meemoeder liever nooit meer beantwoord: niet heel prettig

Al snel gaat het dan over eventuele partners en kinderen. Normaal gaat dat prima, maar die enkele keer verloopt het gesprek niet heel prettig. Soms gaan mensen er dan dieper op in en vragen hoe dat dan gaat bij twee moeders. Nou ja, ik wil op zulke momenten best wat algemene informatie geven. Maar soms krijg je ineens van die vragen als ‘Wie is dan de echte mama?’ en ‘Wie is de vader?’ Dan leg ik meestal uit dat we allebei mama zijn, maar dat mijn vrouw hem heeft gedragen en dat er geen vader is maar een donor.

Dit vind ik al lastig worden, want je weet niet waar het gaat eindigen en of het pijnlijk gaat worden. Laatst was het zover. De mevrouw in kwestie begon onze zoon ‘haar zoon’ (de zoon van mijn vrouw) te noemen en als ik onze zoon of mijn zoon zei, dan liet ze stiltes vallen. Ik had haar, om redenen die ik me echt niet meer kan herinneren, haar een foto laten zien van ons samen. “Oh ja, hij lijkt echt op haar. Een mama’s-kindje.” En dit bleef ze herhalen.

Oerinstinct

Dit zijn van die momenten waarop er een oerinstinct in mij naar boven komt. Met zulke opmerkingen geef je namelijk aan te vinden dat mijn zoon mijn zoon niet is. En dat druist in tegen elk greintje moedergevoel dat ik heb. Nee, biologisch gezien ben ik niet verwant met mijn zoon. Dat klopt. Maar gevoelsmatig (en voor de wet) wel. En alles aan mijn zoon zal je laten zien dat hij mij als zijn moeder ziet, wat jij daar nu ook van mag vinden.

Een of andere gorilla staat dan op in mij, klaar om diegene neer te halen. Maar dat doe ik niet. Wat doe ik dan wel? Dat is nu de vraag. Ik weet dus niet hoe ik hier goed mee om moet gaan. Ik wil mensen best helpen dingen te begrijpen. Maar zoiets als een moederzoonrelatie in twijfel trekken, dat dringt door tot in de kern van een persoon, of je dat nu zo bedoelt of niet. Dan wil ik gewoon weg uit de situatie, niets meer en niets minder.

Jullie ervaringen

Hebben jullie ervaring met dit soort onprettige vragen? Hoe reageren jullie hierop? Nog tips voor deze conflict vermijdende persoon?

PS Weet je dat ik een YouTubekanaal heb? Zie je daar graag als abonnee terug!

Nadenken over je uitvaart is zo gek nog niet

Nadenken over je uitvaart is zo gek nog niet

Deze week behandel ik een zwaarder onderwerp. Als het te heftig is voor je, dan kun je ervoor kiezen om deze blog niet te lezen, maar ergens is het ook goed om er eens over na te denken. Omdat dit een blog is voor (aanstaande) meemoeders en moeders, vier ik in mijn blogs normaal (het begin van) het leven, maar deze week ga ik het hebben over het einde van het leven en nadenken over je uitvaart.

Zoals je misschien weet, had ik recentelijk te maken met een begrafenis. Dan begin je toch weer na te denken of je alles goed hebt geregeld. Monuta heeft mij uitgedaagd om na te denken over mijn eigen afscheid en hoe ik mij hierop voorbereid. Ik vind het namelijk belangrijk om na te denken over het einde van ons leven. Ik ga je dingen vertellen, maar ik ga je vooral vragen stellen. Uiteindelijk is het belangrijk dat jij en je nabestaanden een mooi en goed afscheid hebben. Daar kunnen jullie samen wat aan doen. Met mijn vragen hoop ik dat ik je aan het denken zet.

Nadenken over je uitvaart is zo gek nog niet. Monuta heeft mij uitgedaagd om na te denken over mijn eigen afscheid en hoe ik mij hierop voorbereid. In deze blog vertel ik wat dingen, maar ik stel vooral vragen, waarmee ik je hopelijk aan het denken zet. http://bit.ly/NadenkenUitvaart

Zelf uitvaartverzekeringen verkocht

Zes jaar geleden werkte ik bij een bank en verkocht ik o.a. uitvaartverzekeringen. Ik weet dat een gemiddelde uitvaart €7500 kost en dat veel Nederlanders dit bedrag niet verzekerd hebben. Dat komt omdat ze daar spaargeld voor opzij hebben gezet of omdat ze zich niet bewust zijn van de kosten van een uitvaart.

Zelf een uitvaart moeten regelen

Vier jaar geleden zat ik ineens aan de andere kant van het verhaal. Mijn moeder overleed na een moedig gevecht tegen een ongeneeslijke ziekte. Dan heb je ineens door dat, naast de zakelijke kant, er ook een heel erg emotionele kant is. Er komt een hoop bij een uitvaart kijken en er zijn tal van beslissingen te nemen op dit rauwe, harde, verdrietige moment, terwijl je behoorlijk lamgeslagen bent. Wat ben je dan blij als degene die overleden is dingen al goed heeft geregeld. Dan heb ik het niet alleen over blijven zitten met financiële kosten als nabestaanden, maar vooral over het weten wat diegene gewild zou hebben.

Ik had met mijn moeder bijvoorbeeld al muziek uitgekozen die ze wilde horen op haar begrafenis. Ze had een duidelijk beeld van welke kleding ze aan wilde en welke make-up ze wilde dragen. Ook wist ze dat ze haar vrienden haar kist de kerk uit wilde laten dragen, als ze dat zelf ook wilden. Ze wilde wel in de kerk afscheid nemen, maar het moest niet té gelovig. Omdat wij wisten dat ze ongeneeslijk ziek was, hadden mijn vader, broer en ik al een keer een gesprek gehad met de uitvaartondernemer, zodat we niet zoveel keuzes hoefden te maken op het moment zelf. Ik weet wat een rijkdom deze kennis vooraf en voorbereiding zijn nu het allemaal achter de rug is.

Eigen uitvaartverzekering

Het was direct een goed moment om zelf nog eens te kijken hoe ik verzekerd was. Sparen hiervoor heb ik geen zin in, dus ik ben blij dat mijn ouders voor mij als kind al een uitvaartverzekering hadden geregeld. Dat betekent dat mijn hele leven lang de premie superlaag is. Hoe ouder je bent, hoe hoger de premie wordt als je een verzekering moet afsluiten. En je weet het, dit is de enige verzekering waarvan je zeker weet dat hij ooit gaat uitkeren…

Toch moet je op latere leeftijd nog eens kijken naar je verzekering. De kosten van uitvaarten stijgen namelijk ook, terwijl de waarde van je verzekering vaak niet evenredig meegaat. Je kunt vaak voor een bepaald bedrag bijverzekeren. Ik had er blijkbaar al een bedrag bijverzekerd, maar deze heb ik toen gelijk opgehoogd, zodat het bedrag weer van deze tijd is. Dat vind ik wel zo fijn voor mijn nabestaanden.

Waarover moet je nadenken bij een uitvaart?

Heb je een uitvaartverzekering of spaargeld, zodat de kosten van je uitvaart gedekt zijn? Mooi, dat is de eerste stap. Zoals je hebt kunnen lezen, zijn er nog zoveel meer dingen waar je over na kunt denken. Er zijn tal van dingen waarover jij of je nabestaanden moeten beslissen, maar ik weet natuurlijk niet alles. Hier is wel een begin dat je kunt gebruiken als je gaat nadenken over je uitvaart:

  • Wil je een testament of een wilsbeschikking en wil je daarin uitvaartwensen vastleggen?
  • Wil je per se in bepaalde kleding opgebaard worden?
  • Van wie wil je dat ze een rouwkaart ontvangen? Heb je hier alle adressen van? Hoe zou je willen dat zo’n rouwkaart eruit komt te zien?
  • Wil je dat je opgebaard ligt in een uitvaartcentrum of thuis?
  • Wat voor grafsteen of herinneringssteen o.i.d. zou je willen?
  • Wil je begraven worden of gecremeerd?
  • Wil je een simpele kist, als je begraven wilt worden, of mag er een mooi kunstwerk gekozen worden?
  • Als er kleine kinderen zijn, hoe wil je hiermee omgaan bij het opbaren en de uitvaart?
  • Wil je muziek laten horen tijdens je uitvaart en zo ja, welke nummers?
  • Wil je foto’s of video’s tonen tijdens je uitvaart en zo ja, welke?
  • Heb je favoriete bloemen die je de boventoon wilt laten voeren?
  • Wil je een uitvaart vanuit een bepaald geloof aanpakken of wil je het neutraal in een uitvaartcentrum?
  • Wat voor stemming wil je dat er tijdens je uitvaart heerst?
  • Wil je dat er door bekenden gesproken wordt en zo ja, hoeveel?
  • Na de uitvaart, wil je dan een koffie- en theemoment of wil je dat je nabestaanden een borrel kunnen drinken? Wil je dat ze daarbij te eten krijgen?
  • Heb je wensen wat betreft een bepaalde dresscode tijdens je uitvaart?

Nadenken over je uitvaart

Het is het einde van jouw leven en het is heel persoonlijk hoe je dat wilt vieren of voorbij wilt laten gaan. Je uitvaart biedt ook je nabestaanden, zoals eventuele partners, kinderen en kleinkinderen, een moment tot rouwverwerking. Hoe wil je dat ze dit beleven? Het is dus zo gek niet om, bij de geboorte van je baby of het opvoeden van je kleuter, te gaan nadenken over je uitvaart en het einde van je leven.

Ik heb in ieder geval weer inspiratie gekregen om erover na te denken en ervoor te zorgen dat mijn vrouw weet wat mijn wensen zijn. Mocht je willen, dan kun je na het nadenken over je uitvaart deze wensen vast laten leggen. En dan ga ik vanaf nu weer verder met het vieren van (het begin van) het leven 😀

Voorkom als Meemoeder Afwijzing Verklaring Juridisch Ouderschap

Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap

Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan.

Daarom wil ik hier mijn ervaring delen, zodat andere meemoeders ervan kunnen leren en niet hetzelfde hoeven mee te maken. Jij bent je als meemoeder nu waarschijnlijk aan het voorbereiden op de komst van jullie kind en je vraagt je af hoe dat juridisch geregeld moet worden. Een afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap is gelukkig makkelijk te voorkomen. Lees hier hoe het niet en wel moet.

‘Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap’ Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan. Lees hier hoe de aanvraag de Verklaring Juridisch Ouderschap niet en wel moet. http://bit.ly/JuridischOuderschap

Verklaring Juridisch Ouderschap

Zoals rijksoverheid.nl zegt: “Een duomoeder of meemoeder is de vrouwelijke partner van de biologische moeder. Sinds 2014 kan een duomoeder juridisch ouder worden buiten de rechter om. Haar moederschap kan automatisch ontstaan door geboorte van het kind.”

Mooi! In ons geval (wij zijn twee getrouwde vrouwen en hebben gebruik gemaakt van een anonieme donor), zouden er dus geen problemen moeten zijn. Via donorgegevens.nl kun je deze Verklaring Juridisch Ouderschap aanvragen.  Dit heb ik in januari 2016 gedaan en dacht er verder niet meer over na; deze aanvraag werd nu eenmaal door de media omschreven als “een formaliteit”.

Afwijzing Verklaring Juridisch Ouderschap

Het heeft ongeveer een maand geduurd en toen kreeg ik een mail van Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting. Ik klikte nietsvermoedend op deze mail. Wat stond erin? Het eerste gedeelte was als volgt: “Na het opvragen van uw gegevens bij de behandelende kliniek, is gebleken dat niet u, maar uw partner in verwachting is. Graag ontvangen wij een aanvraag van uw partner.”

Huh? Ondanks dat we getrouwd zijn, dat de donor onbekend is, dat mijn naam naast die van mijn vrouw op het pakketje met donorzaad stond en dit alléén gebruikt mocht worden als wij beiden ons akkoord voor inseminatie gaven, mag IK niet een aanvraag doen om “deze formaliteit” te regelen. Ik voelde me opzijgezet.

De volgende zin in de mail vertelde me: “U zult nog een schriftelijke afwijzingsbrief ontvangen.” Auw! Afgewezen worden om de moeder te zijn van mijn eigen kind is vrij pijnlijk. Wat een bewoording: afwijzing. Wat is er mis met de zin: “Onze bevindingen worden nog bevestigd in een brief”? Nee, geef me een mooie trap na door het woord afwijzing te gebruiken.

Verkeerd begrepen?

Ik gaf mezelf direct de schuld na deze mail. Ik had het vast kunnen weten en deze gênante situatie kunnen voorkomen. Met twee masters op zak moet mijn begrijpend lezen toch wel op niveau zijn. Ik ging op onderzoek uit: waar heb ik het verkeerd begrepen?

Maar nee, toen ik de tekst van de Rijksoverheid nog eens las, kwam ik tot de conclusie dat ik deze afwijzing echt niet had kunnen zien aankomen. Onderstaande is namelijk letterlijk de tekst die op de pagina van de Rijksoverheid staat, die als titel heeft ‘Hoe krijg ik als duomoeder het ouderschap over het kind van mijn partner?’

‘Voorkom als Meemoeder een Afwijzing voor de Verklaring Juridisch Ouderschap’ Begin 2016 wilden mijn vrouw en ik het juridisch ouderschap regelen rond onze zoon. Dat ging niet helemaal lekker, ik ontving namelijk een afwijzing voor deze Verklaring Juridisch Ouderschap. En die afwijzing, om moeder te zijn van je eigen kind, komt hard aan. Lees hier hoe de aanvraag de Verklaring Juridisch Ouderschap niet en wel moet. http://bit.ly/JuridischOuderschap

Ik word aangesproken op deze pagina (met woorden als ‘ik als duomoeder’ en ‘u’), niet mijn vrouw. Als je vervolgens op de link klikt, wordt nergens in het aanvraagformulier duidelijk gemaakt dat het de bedoeling is dat mijn vrouw deze aanvraag uitvoert, ook niet op de pagina waar je in moet loggen met je DigiD. Zo’n e-mail ervaar je dan ook als een klap in het gezicht.

Reactie Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting

Ik vroeg aan de medewerker van Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting waar in de tekst dan staat dat de zwangere vrouw het moet aanvragen, met kopie van de tekst erbij. Het antwoord was: “Ik begrijp de ontstane verwarring door de tekst. Echter is het zo dat op de verklaring juridisch ouderschap, de gegevens van de vrouw waaruit het kind geboren zal worden, vermeld staan. Tevens worden de gegevens van de vrouw die behandeld is, doorgegeven aan ons (Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting). Er kan helaas niks gewijzigd worden aan deze aanvraagprocedure.”

Als eerste vind ik het jammer dat je als getrouwd stel met anonieme donor niet allebei de aanvraag kunt doen, maar goed, daar heb ik dan maar mee te leven. Hoe zuur dit ook voelt, ik denk dat ik al blij mag zijn dat dit juridisch ouderschap zo kan.

Ten tweede vind ik de communicatie jammer. Nu ik deze blog bijna twee jaar later schrijf, staat de tekst van de Rijksoverheid er nog precies hetzelfde op. Dat zou op een redelijk makkelijke wijze aangepast kunnen worden met één zin (de vrouw die het kind draagt, vraagt het juridisch ouderschap aan voor u), waardoor een aantal meemoeders zich stukken fijner voelen. Als je immers direct duidelijk maakt wie de aanvraag moet doen, ontstaat er minder verwarring en hoeven er minder “afwijzingsbrieven” te worden verstuurd.

Reactie Ministerie van Veiligheid en Justitie

Met mijn woede en frustratie van toen liet ik het er niet bij zitten. Ik maakte direct een melding bij Informatie Rijksoverheid van de tekst op hun website. Deze melding is toen doorgestuurd naar het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Daar kreeg ik snel antwoord van. Hieronder vind je dat antwoord. Ter verduidelijking hadden ze een aantal dingen dikgedrukt gemaakt, dat heb ik in onderstaande tekst ook dikgedrukt.

“Het is vervelend voor u dat dit zo gelopen is. [Onderstaande informatie] staat niet op rijksoverheid.nl maar is wel te vinden op de website van donorggegevens.nl/wetswijziging.

Verklaring aanvragen

De moeder kan een verzoek voor deze verklaring via ‘Aanvragen via DigiD’. U ontvangt vervolgens de verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen.

Hoe kan een verklaring aangevraagd worden?

De vrouw die het kind draagt kan een verklaring aanvragen via www.donorgegevens.nl, ‘Vraag donorgegevens aan via DigiD’. Tevens moet de moeder die het kind draagt, een kopie van haar legitimatiebewijs toesturen. De verklaring van de Stichting DKB om juridisch ouderschap te regelen wordt zo snel mogelijk na de aanvraag per post opgestuurd. De procedure voor het aangeven van een kind gebeurt, net als bij heterostellen, bij de gemeente. Houd er rekening mee dat de verklaring tijdig aangevraagd wordt!”

Mijn bezwaren

Aan de medewerker van V&J: je maakt ‘de moeder’ even lekker dikgedrukt, waardoor je aangeeft dat ik dat echt niet ben in jouw ogen (en je spreekt op dit moment vanuit de overheid). Bedankt! Ik ben óók de moeder. Dat is het hele punt. Dat er twee moeders zijn.

Bovendien, als dit de informatie is die gegeven moet worden voor de aanvraag, waarom geven jullie deze informatie dan niet op de homepagina en waarom geven jullie niet precies dezelfde informatie op de website van de Rijksoverheid? Ik neem aan dat de website van de Rijksoverheid leidend en correct moet zijn.

De website van de Rijksoverheid is de eerste website die in de zoekresultaten naar boven komt. Dat betekent dat bijna elke andere meemoeder deze informatie zal zien in haar aanvraagprocedure. Het informatiebereik zou zoveel groter zijn als ook hier vermeld zou staan dat de vrouw die het kind draagt de aanvraag moet doen.

Beide partijen die ik toen op de hoogte had gebracht van het ontstane probleem lieten geen enkele intentie zien om de dienstverlening richting de meemoeder te verbeteren door de tekst aan te passen. Nu, bijna twee jaar later, is er helaas ook niet gebeurd. Sterker nog, op dit moment bestaat de link donorggegevens.nl/wetswijziging met de volledige informatie niet eens meer!

Baby algemeen

Lieve meemoeders

Lieve meemoeders, maak niet dezelfde fout als ik en vraag niet zelf die Verklaring Juridisch Ouderschap aan. Laat je vrouw het doen en adem in, adem uit. Het is zo gedaan.

Weet je waar jij je op mag verheugen, naast uiteraard je prachtige kleintje in je armen houden…? De geboorte van je baby aangeven bij je gemeente. Ik vond dat zóóóóóóó’n bijzonder en belangrijk moment, waar ik al maanden naar uitkeek. Ik viel bijna in slaap van vermoeidheid tijdens het wachten in de warme gemeentehal, maar het voelde voor mij zo fantastisch om de geboorte van onze zoon aan te geven. Trots! Dat is wat ik was. Trots. We hadden gewoon een zoon! En ik mocht dat aan de gemeente vertellen, met dat formuliertje in mijn handen. Ik gun het je van harte.

Ander leesvoer voor jou als meemoeder

Nu je dingen aan het lezen bent voor de geboorte van je kind, is het misschien ook leuk/handig om mijn andere blogs te lezen. Hier lees je ons traject voor de zwangerschap. Daarna heb ik vanaf week 13 wekelijks de zwangerschap van mijn vrouw bijgehouden, die verre van makkelijk verliep.

 Je kunt ook lezen hoe ons eerste jaar samen als gezin van drie  ging. No worries, je kunt nog steeds verre reizen maken 😉

Ik heb een blog met de ultieme babyuitzetlijst voor je gemaakt, waarin ik vertel waar je bepaalde dingen voor nodig hebt en hoeveel. Ik wist namelijk van tevoren echt niet wat sommige dingen waren.

© 2023 Meemoeder.com

webdesign door www.lindavanzomeren.nl